Huis, Tuin en Keuken
Besteklade
12-02-2017 om 12:49
Gedoe met kokende man....
Even onder pseudoniem, maar ik zit er echt mee...
Vroeger, toen ik niet werkte, en man wel, waren huishouden en koken vanzelfsprekend voornamelijk mijn ding. Slecht of niet, mast het is er toen ingeslopen dat ik eigenlijk ALTIJD kookte. Niet erg trouwens, want ik houd van koken, en van lekker eten.
Sinds een paar jaar werk ik weer, en het kost best wat moeite om die scheve balans in de huishoudelijk taken een klein beetje her te verdelen. Mede omdat man nog steeds meer dan full time werkt en ook veel en onregelmatig afwezig is. ( en deels misschien ook wel omdat het erg makkelijk was je ok veel dingen niet druk te hoeven maken..) ( en, eerlijk is eerlijk, vast ook deels omdat ik sommige dingen liever zelf doe. Beetje control freak, vast.)
Uiteindelijk heeft man beloofd dat hij in ieder geval elke week een keer zou koken. Omdat daar doordeweeks niet zoveel van terecht bleek te komen ( geen regelmaat, dus geen routine) werd het uiteindelijk de zaterdag. Zijn kookdag. Dat is nu een jaartje of zo het geval. Als hij er is op zaterdag, dan kookt hij.
Dat is natuurlijk best fijn, en ik snap,ook best dat hij daar graag waardering en komplimenten voor wil........
Die willen we ook best geven, maar......
Man is geen ervaren kok. Heeft weinig gevoel voor combineren van smaken, kruiden etc. Toch stort hij zich iedere zaterdag vol overgave op een voor hem volstrekt nieuw recept met zeer wisselende resultaten. Hij gaat meestal zeer creatief om met de ingrediënten waardoor er uitermate bijzondere versies ontstaan vsn iets wat in principe best lekker zou kunnen zijn. Zo had hij gisteren tomatensoep gemaakt, met verse tomaten en basilicum. Hij had alleen bedacht dat gehaktballetjes leuk waren, en omdat ie geen gehakt uit de vriezer had gehaald heeft hij de Indische borrelballen die ik van de markt had meegenomen in 4-en gesneden en in de soep gegooid. Daarna ontdekte hij dat de soep nog gestaafmixt moest worden, dus we aten Itomatensoep met Italiaanse basilicum touch en fijngemalen Indische borrelgehaktbalken. Hele interessante substantie. Hele bijzondere smaakcombi. Maar als we er iets van zeggen ....oei. Dat valt niet goed.
Op dezelfde manier vervangt hij in een salade met rauwe Parma ham en meloen de rauwe ham ( die niet in huis was) door tosti-schouderham die er toevallig nog lag, en de meloen ( die er ook niet was) door mango. Tja. Dat smaakte echt raar.
Daarnaast heeft ie een sterke voorkeur voor het maken van dingen die de kinderen niet lekker vinden. Ze eten bijna alles thuis. Maar (veel) mosterd vind niemand lekker. Witlof ook niet echt. Toch kookt man steeds weer dingen als witlofgratin in mosterdsaus....en verwacht dan blije gezichten.
We proberen hem af en toe met een grapje of een goed bedoelde tip een klein beetje bij te sturen, maar echt soepel gaat t niet. Hij vat alles al snel op als kritiek, hoe voorzichtig we het ook brengen,....
Het is natuurlijk geen zaak van leven en dood, maar wat kan ik doen om het voor ons allemaal iets leuker te maken dat man kookt? Ik dril de kinderen echt om een beetje om aardig te zijn. Ik kook zelf ook wel eens iets nieuws dat niet super uitvalt. Ik probeer man af en toe voorzichtig te hinten dat ie ook 5 of 6 lekkere recepten kan 'ownen' ' die hij langzaam steeds lekkerder leert maken.....ipv elke week als een dolle aan t experimenteren te slaan. Maar t werkt niet.....
Iemand tips? Volledig loslaten, fake complimenten uitdelen? Goed bedoelde tips blijven geven? Zijn kookbeurt afschaffen en vragen of ie niet liever iets anders oppikt in het huishouden? Er alleen maar heel hard om lachen? ( vriendin van oudste lag gisteren echt dubbel vh lachen aan tafel toen man bloedserieus vertelde dat die vage brokjes in de soep de fijngemalen Indische balletjes waren.....,)
Wat zouden jullie doen?
Besteklade
Triva
13-02-2017 om 16:45
ah site
Ik zag al dat hij alles van de ah site haalde, misschien kun je dan op woensdag zeggen dat hij voortaan daar ook al ZIJN boodschappen moet doen. Dan heeft hij in ieder geval de juiste ingrediënten en scheelt het al dat hij van alles bij elkaar gooit wat niet bij elkaar past want met die ah recepten is niks mis.
Ava
13-02-2017 om 16:58
Grinnik
Je omschrijft de vader van een vriend. Op een zondagavond schoof ik aan. Zijn vader was druk in de weer (want Sundays's roast is heel belangrijk) met oa een vissoep uit een kookboek van chefkok X. Terwijl hij druk was, bedacht hij dat bij het voorafje een gepocheerd ei moest. Dat werd dan ook zonder problemen in de vissoep gepocheerd. Ei met een vissmaak is niet om naar huis te schrijven. Iedereen keek naar elkaar, niemand durfde er wat van te zeggen. Tijdens de rest van de maaltijd vroeg je je bij alles op je bord af waar het naar zou smaken.
De mijne maakt of stamppot of paella en vindt een gesnipperd uitje al een groente. Of hij haalt friet. Tja, zijn dag, hij bepaalt. Altijd hetzelfde, beetje saai maar het smaakt wel. Je verandert er weinig aan.
Ik zou hem complimenteren om zijn inzet en enthousiasme en zijn planning en organisatie aanmoedigen. Bepaalt hij op het laatste moment wat hij gaat maken? Als hij dat eerder doet, kan je er rekening mee houden met boodschappen doen.
En anders, kan je hem niet voor zijn verjaardag op een (basis) kookcursus voor mannen doen? Italiaans bijvoorbeeld (ingrediënten zijn ook in een gewone supermarkt te vinden). Eventueel samen (met een van de kinderen, met een vriend of met jou)?
Hanne.
13-02-2017 om 17:13
rijst met bietjes
"Sommige mensen hebben er echt gewoon geen feeling voor, mijn moeder presteerde het om rijst met bietjes te serveren toen mijn vader ik zeiden dat we wel eens iets met rijst wilden eten..."
Rijst met bietjes komt voor mij niet direct over als een bijzondere combinatie (en volgens google lijk ik niet de enige te zijn https://www.google.nl/search?hl=nl&q=recept+rijst+met+bietjes&meta=&gws_rd=ssl)
Maar verder mee eens. Niet iedereen heeft smaakpapillen die al in alarmfase 1 schieten bij de gedachte aan bepaalde combinaties. Aan de andere kant is het soms ook heel persoonlijk (ik gruwel bijvoorbeeld bij de gedachte aan hutspot, terwijl ik de losse ingrediënten prima lust..
Dat gezegd hebbende. Wat vindt je man eigenlijk zelf van zijn kookkunsten. Ik lees dat besteklade en kinderen niet enthousiast zijn, maar wat vindt hij zelf? Misschien is hij rete trots op zichzelf dat hij zijn vrouw niet alleen ontlast door een hap eten te maken, maar er zelfs een heus diner van maakt. En is hij dolgelukkig dat hij nu eindelijk weer eens witlof met mosterd kan eten. En dan hebben de kinderen 1x per week gewoon even pech. Mijn man kookt vrijwel altijd rijst, mijn kind kan dat niet waarderen. Maar ach, er zijn nog 6 dagen dat ze iets anders kan eten.
En als het doel is jou te ontlasten zou ik inderdaad vragen of hij niet iets kan doen op de dagen dat hij thuis werkt. En dat dan van te voren vragen, niet wachten tot hij het aanbiedt en ook aangeven wat de restricties zijn dus : "schat, we hebben vanavond weinig tijd want Pietje moet om 19.00 weer sporten dus kan jij zorgen dat we tijdig eten?"
Marjoleine64
13-02-2017 om 17:19
Tsja
Op dit moment werk ik zelf niet, en kook ik 'dus' iedere dag. Toen ik nog wel 4d/w werkte (tot afgelopen zomer) kookte man meestal op mijn werkdagen. Hij heeft nl. kantoor aan huis en is dus heel flexibel in zijn uren. Ik deed wel altijd de boodschappen, en moest hem wel redelijk duidelijk vertellen wat de bedoeling was. Ik zorgde dan ook voor eenvoudige maaltijden. Een keer aangeklede pizza, een keer pasta, een keer nasi of wat anders met rijst, en een keer aardappel-vlees-groente. Hij kon vroeger goed koken, maar heeft er nu helemaal geen lol meer in. Dingen als groente snijden doet hij een eeuwigheid over (hij is zeker 2 keer zo lang bezig als ik). Maar zolang het redelijk smaakt én op tijd klaar is (als er verplichtingen 's avonds zijn) dan klaag ik niet. Helaas wat het niet altijd op tijd klaar, en werd het alsnog haast-en-vliegwerk om op tijd weg te zijn naar sport of muziek. Als ik op tijd thuis was vond hij het altijd wel fijn als ik het overnam... De speciaaltjes maakte ik dan in het weekend, en nu ik niet werk probeer ik ook vaker wat nieuws. Dat valt ook wel eens tegen, soms omdat ik ook wat experimenteer met de ingredienten, soms omdat een recept gewoon niet klopt (een half uur in de oven, en echt nog lang niet gaar zijn). En soms bevalt het wel goed bij zoon en mij, en niet bij man... Die slikt dan overduidelijk zijn commentaar in , maar eet intussen met overduidelijk lange tanden een muizehapje. Dan heb ik liever gewoon wat commentaar dat hij het niet lekker vindt, en indien mogelijk ook nog WAT er dan niet aan bevalt... Dan kan ik het de volgende keer beter doen (of niet meer doen).
Truffel
13-02-2017 om 17:33
Maar Ava
"Ik zou hem complimenteren om zijn inzet en enthousiasme en zijn planning en organisatie aanmoedigen. "
Maar waarom dan? Waarom moet een man complimentjes voor iets als koken? Waarom werken vrouwen vaak jarenlang thuis/buitenshuis, doen huishouden en gezin er bij en waarom moet een man dan een complimentje als hij meehelpt en het ook nog eens niet te nassen is? En waarom zo akelig voorzichtig met kritiek? Omdat hij anders in zijn mannelijkheid kan worden aangetast, of misschien wel kan weigeren verder nog iets te doen? Hij is toch geen 3? Zo gaat het op het werk toch ook niet?
Zo houd je toch in stand dat iemand zich als een .... kan gedragen?
Net zoals mannen die bv scheiden... moet je eens kijken hoeveel vrouwen er dan ineens klaarstaan omdat die man alleen zo "ziehiehielig"is.
cora
13-02-2017 om 17:41
complimenten
Complimenten hoor ik ook graag...
Ik kan niet koken, maar probeer hier en daar graag iets uit.
Dat mislukt geregeld, en ik kan de kritiek goed hebben.
Maar daarnaast krijg ik wel gewoon de ruimte en wordt gewaardeerd dat ik de inspanningen lever...
Voor mij essentieel om er plezier in te houden.
Zal voor een man toch niet anders zijn?
Besteklade
13-02-2017 om 18:06
Vis met ei
Oké, ik krijg steeds meer door dat ik niet helemaal gek ben, en dat man idd erg bijzonder is qua koken. Dat ei in de vissoep. Had ie zo kunnen doen. Ik zal hem eens tippen....
En we complimenteren hem echt waanzinnig als hij gehaktballen maakt. Die zijn echt lekker namelijk. Moet je vaker doen pap / man! Heerlijk!!!! Beter dan die van mij zeggen de kinderen ( ik maak ze ook bijna nooit)
Alle kans voor man om punten te scoren!! Maar dan duurt het 3 maanden voor we ze weer krijgen, en gaat hij de week daarna weer los met iets heel bijzonders ( laatst stamppot zuurkool met mozzarella en champignons. Ik zag later op het rondslingerende recept dat er blauwschimnelkaas door had gemoeten. Ook al best apart. Maar de mozzarella voegde echt helemaal niks toe)
En plannen doet hij niet.wil hij niet. Weet ik veel. En al die kookboeken die jullie noemen hebben we. Doet ie niet. Hij zweert bij internet, maar zoals marjoleine zegt..niet alle recepten kloppen, zelfs als je je er precies aan houdt. Oven moet net even langer, en kruiden gaan toch vaak naar smaak. En dat experimenteren met de ingredientenlijst is ook echt eigen keus. De ene keer rent hij naar de supermarkt om halfvolle crème fraiche te halen als er wel 'gewone' creme fraiche in de koelkast staat, maar tegelijkertijd vervangt ie rustig de kabeljauw door kipschnitzel en de blauwschimnelkaas door mozzarella. Volgen jullie het?
Besteklade
Ava
13-02-2017 om 18:10
Truffel
Truffel:
Maar waarom dan? Waarom moet een man complimentjes voor iets als koken? Waarom werken vrouwen vaak jarenlang thuis/buitenshuis, doen huishouden en gezin er bij en waarom moet een man dan een complimentje als hij meehelpt en het ook nog eens niet te nassen is? En waarom zo akelig voorzichtig met kritiek? Omdat hij anders in zijn mannelijkheid kan worden aangetast, of misschien wel kan weigeren verder nog iets te doen? Hij is toch geen 3? Zo gaat het op het werk toch ook niet?
Zo houd je toch in stand dat iemand zich als een .... kan gedragen?
Net zoals mannen die bv scheiden... moet je eens kijken hoeveel vrouwen er dan ineens klaarstaan omdat die man alleen zo "ziehiehielig"is.
Nou, je betrekt het nu helemaal op het hebben van een piemel maar daar gaat het mij niet om. Als het ging om een piemelloos exemplaar, was het advies idem. Natuurlijk mag de lat best hoger, man of vrouw, maar dan is het wel zo prettig als dat met wat waardering gebeurd.
TS wil toch iets van, in dit geval, haar man? Namelijk dat hij af en toe kookt. Hij doet dat waarschijnlijk voor haar. Hij is niet zielig. [Uiteindelijk is het natuurlijk triest niet voor hem, voor zijn gezin]. Als het gezin vervolgens zijn kunsten afkeurt, is dat niet bemoedigend, lijkt mij. Dan houdt iemand op met koken ipv zijn kookkunsten verbeteren. Als de kookmotivatie uit hemzelf kwam, had hij zich de kritiek op zijn kunsten waarschijnlijk allang aangetrokken (en verbeterd). Maar dat lijkt hier niet.
Met honing vang je nu eenmaal meer vliegen dan met azijn. Dus dat is een complimentje waard. Complimenten over resultaat, gaat wat ver, dus dan op inzet. Zo behoud hij de motivatie die kan aanzetten tot beter resultaat. En kan hij mbt een cursus er iets beters van maken. Tenminste als ze wil dat hij doorgaat. Als zij wil dat hij stopt, hoeft ze hem alleen maar te krenken (zeg gewoon een keer zuchtend niet te hard, maar hard genoeg: weer niet weg te hakken die zooi!).
Als hij ongenadige kritiek krijgt op zijn kunsten, zal hij zeggen dat zij het voortaan zelf moet doen. En moet zij hem dan dwingen (met een mes op de keel)? Als daar al een maaltijd van komt, wordt die er niet lekkerder van. En wie heeft baat bij een lekkere maaltijd? Juist!
Of is er aan zijn kant van de familie een 'heilig' familierecept van het een of ander? Laat hem dat koken met het familielid die dat door wil geven. En geef een seintje dat die even goed doorneemt welke ingrediënten wel/niet kunnen.
Truffel
13-02-2017 om 19:11
natuurlijk en lees met een knipoog
want ik heb stiekem echt gelachen om alle voorbeelden en was blij dat ik dan nog steeds dezelfde soep met broodjes kreeg. Daar kun je trouwens ook nog fout op fout bij maken hoor.
Stroop en azijn, ik snap het wel, maar het komt zo genadeloos slecht over (tenminste, ik ben daar wel gevoelig voor)als een complimentje uitgaat naar de inzet i.p.v. naar het resultaat.
Hij is niet dom lijkt me en Cora, ben je echt blij als iemand dan zegt: nou je hebt tenminste je best gedaan (je hóórt ze dan toch bijna zeggen: jammer alleen dat het niet te vr.... was?)
Ik herinner me een hondentrainster die het ooit uitlegde: als de hond het kunstje kent, blijf je niet aan het aanmoedigen maar gebruik je intervalbeloning. Zij kon dan heel beeldend voordoen hoe achterlijk een compliment overkomt voor iets eenvoudigs dat de hond al onder de knie heeft.
Dat werkt ook wel zo bij mensen. Je blijft immers niet juichen bij de 200e dezelfde tekening van je kind zonder verbetering, of bij de 100e keer dat hij zonder zijwielen wegfietst.
Ik snap dat deze man het kunstje nog steeds niet kent (en nee, ik vind hem géén hond) en maar in de puppygroep blijft hangen, maar ik vind het wel heel zielig als die man nooit toekomt aan zijn intervalbeloning.
Gek eigenlijk dat de meeste chefkok's (vrij misplaatst arrogante)mannen zijn.
(en ja, natuurlijk zijn er mannen die heerlijk koken, dat ook nog graag doen en dan ook nog op een doordeweekse dag). Die mogen dan mailen naar: Truffeldepuffel@..
Truffel
13-02-2017 om 19:13
" En moet zij hem dan dwingen (met een mes op de keel)? Als daar al een maaltijd van komt, wordt die er niet lekkerder van. En wie heeft baat bij een lekkere maaltijd? Juist!"
Als dat nou werkte, maar ze moesten 3 maanden wachten op die lekkere gehaktballen. Dit is een geval apart wat ik je brom
cora
13-02-2017 om 19:20
Truffel je hebt gelijk
Ik bedoelde complimentjes ook niet echt letterlijk eigenlijk. Want eigenlijk hou ik daar helemaal niet van en zou het juist averechts werken
Maar ik weet, voel toch wel dat partner waardeert wat ik doe.( kinderen niet altijd maar goed)
Als ik zou aanvoelen dat hij over mij zou denken wat menigeen hier zo spuit in deze draad, was ik er allang mee opgehouden.
Wilgenroosje
13-02-2017 om 20:17
Besteklade
Het kan altijd erger:
De moeder van een vriendin van mij had voor haar man een blik doperwten gekocht toen zij een avondje weg was.
Hij heeft het etiket van het blik geweekt en het blik op het gas gezet. Hij vond doperwten opwarmen nog best lastig, zei hij later.
Knutselkei
13-02-2017 om 21:37
Whahahs wilgenroosje
Ik zie t m al doen.....
Man hier kan niet super koken maar wel gewoon aardappelen vlees groente, die ik klaar zet de avond van te voren. Al is ie wel van t "cremeren" van vlees zoals pubers t noemen. Kinderen koken ook wel, dochter probeert graag wokgerechten uit.
Wat jouw man betreft. Ik zou t wel zeggen/ bespreken dat hij van die rare combinaties maakt. Ik ben benieuwd wat hij er dan zelf van vindt,qua smaak.
Temet
13-02-2017 om 22:03
eigenwijs
Dat eigenwijze dat Besteklade beschrijft, daar heeft mijn partner soms ook een handje van. Geen biefstuk van een karbonade kunnen onderscheiden, maar wel denken dat je ongestraft met bereidingswijzen kunt rotzooien. Er is een reden waarom recepten zijn zoals ze zijn, er is een reden waarom bepaalde dingen wel, en andere nooit in combinatie met elkaar gegeten worden. En als je nou de nodige ervaring hebt, dan kan je leuk creatief en experimenteel gaan lopen doen, want dan heb je een idee waar je mee bezig bent, maar als je van toeten noch blazen weet, is het misschien geen gek plan om gewoon te doen wat Wannee zegt. Of je moeder.
Mijn partner had ooit eens van een collega (met name de vele buitenlandse collega;s nemen nog wel eens wat mee naar het werk) een stuk van een soort pastei gehad. Nou, dat was lekker, dat ging hij ook maken. Hij vroeg aan de dame in kwestie hoe ze het deeg maakte. Ik ging de boodschappen doen, en er moest Botergoud komen. Boter is boter, pruttelde ik nog, die goedkope is goed genoeg, maar nee, Botergoud moest het zijn, dus ik dat braaf gekocht. Vervolgens mislukt het gerecht jammerlijk want hij had weliswaar de ingrediënten nagevraagd, maar niet de onderlinge verhoudingen, noch de oventemperatuur en baktijd. In plaats van pasteideeg had hij een soort beslag gefabriekt, en het resultaat leek dan ook nergens naar. Met zijn Botergoud
Zulk basaal onbenul dus. Als hij dan eens per week iets eetbaars op tafel weet te zetten mogen we eigenlijk al lang blij zijn.
Groeten,
Temet
Pief
13-02-2017 om 22:49
Nou ja
Sorry hoor, maar komen die mannen allemaal onder een steen vandaan? Een beetje man kan toch wel koken anno 2017?
Lente
13-02-2017 om 23:02
Drietje, daar gaat het niet over
In deze discussie gaat het niet over mannen die wel kunnen koken. Het gaat over mannen (en soms vrouwen) die de plank volledig misslaan.
Maar een draadje over mannen die wel kunnen koken,
zou een goed idee zijn
Volgens mij zijn er veel exemplaren van. Maar de vraag is of die draad dan interessant is
Jaina
14-02-2017 om 00:45
Gesprek
Ik zou toch het gesprek aangaan. Niet zo zeer over zijn koken. Wel over dat je het huishouden evenrediger wil verdelen. Dan zou ik samen een taakverdeling maken.
Wat betreft koken is het natuurlijk prima als hij er lol in heeft en een keer per week zijn experimenten op jullie los wil laten. Echter als hij er eigenlijk ook helemaal geen zin in heeft en dit alleen maar doet omdat hij denkt dat hij behulpzaam is dan is misschien raadzaam dat hij wat meer andere taken gaat vervullen.
Dineke
14-02-2017 om 01:32
bietjes met rijst
Bietjes zijn m.i. uitstekend te combineren met bruine rijst (niet met witte). Er moet uiteraard nog meer bij en het hangt van die combinatie af.
Silone
14-02-2017 om 09:35
hmmm
Ik denk toch dat besteklademan licht geïmponeerd is door kookkunsten van besteklade. Wellicht wat ambitieus/competitief ingesteld van aard is en dus: Die ene dag in de week dat hij de pollepel vasthoudt zal het dus beter/uitbundiger/ingewikkelder worden. En nee, strak vasthouden aan een recept hoort daar niet bij, want een plukje hier, een dotje daar een handjevol zus met een mespuntje zo, dáár herken je de echte kok aan. En zo'n gerecht verdient dan natuurlijk de complimenten. Geen idee hoor, maar zo komt het wel een beetje over. Inderdaad het oorspronkelijke doel volledig voorbij schietend. Ik ben benieuwd of jullie samen iets kunnen vinden wat jouw wel ontlast. Door de week zou je in ieder geval één van de kinderen kunnen vragen iets te doen. Ze zijn groot toch, dus misschien weekboodschappen volgens een lijstje, of stofzuigen oid.
Silone
14-02-2017 om 09:37
bietjes met rijst
Kan prima, ik heb ooit eens voor vegavriendin risotto met bietjes gemaakt, wat overigens door echtgenoot op tafel werd gedeponeerd en aangeprezen als: en dit is....ehm stamppot rijst met bietjes.
dorien
14-02-2017 om 09:58
nog een keer de bietjes met rijst
Jullie begrijpen neem ik aan wel dat er niets speciaals met de bietjes gedaan was....gewoon bietjes en rijst. Klaar. De combi was gewoon NIET lekker zo
We aten ook vaak prei en bloemkool en sperziebonen, dat had allemaal veel beter bij de rijst gepast, maar uitgerekend koos ze voor bietjes.
Maar verder hebben we vroeger altijd prima gegeten, alles vers van de markt, geen pakjes maar ook nooit ergens een sausje op. (ik kan me nog herinneren dat ze het altijd bij de Film van Ome Willem hadden over bloemkool met een papje...kende ik niet en ik had ook het idee dat dat soort dingen vreselijk moeilijk waren om te maken. De oven werd bij ons thuis nooit gebruikt (was moeilijk) frituurpan heel, heel soms, maar dan hadden we altijd ontplofte kroketten. Ik had echt het idee dat koken vreselijk lastig en moeilijk was.
Zo rond mijn 16e begon ik te ontdekken dat er meer was dan het eten van mijn moeder, tot die tijd had ik nooit champignons, paprika's (die waren pikant volgens mijn ouders) courgettes, aubergines, asperges, lof, broccoli, witte kool en dat soort dingen gegeten (ik kan eigenlijk bijna beter opsommen wat dan wél)
Heel soms gingen we chinees eten en was de keuze bami of nasi, later kwam ik er pas achter dat er super veel chinese gerechten zijn (ik kreeg blijkbaar nooit de menu kaart onder ogen en uit eten gingen we eigenlijk nooit)
Dit klinkt nu allemaal als een klaagzang maar zo bedoel ik het niet hoor, vind het achteraf wel grappig, wat je niet kent, mis je niet, dus ik vond het altijd prima, maar later ben ik me er wel over gaan verbazen natuurlijk.
Mijn ouders zijn nog steeds zo trouwens, geen gekke dingen eten, vinden paprika's nog steeds pikant en je maakt ze het meest blij met 'gewoon' eten. Prima natuurlijk.
Ava
14-02-2017 om 10:24
Leren lap
Temet; tenenkrommend en herkenbaar!
Als die van mij zinnen zet op 'vlees uit de pan' dan gaat dat hup uit de ijskast of diepvries, hup in de magnetron om te ontdooien en daarna in de pan. Het maakt niet uit of dat een biefstuk, vis, stoofvlees of kip is. Resultaat is altijd een leren lap. En hij wil natuurlijk met kwaliteit koken.
Zo'n leren lap eet hij dan met rijst. Aangezien met regelmaat op de televisie te horen is dat er teveel zout in het eten zit, moet dat ook allemaal zoutloos. Alles. Ik ben daarom allang blij met stamppot.
En hij zou laatst van een collega hebben gehoord dat een beetje zout in de pan bij rijst of pasta alleen is om het water sneller te laten koken. Enige hoop op verandering hierin is na de uitspraak van deze collega de grond in geslagen.
Hij ruimt ook keukenapparaten met snoer op zodanig dat het snoer om het apparaat maar ook volledig om zichzelf gedraaid is. Ook al zoiets! Snoeren gaan ervan kapot en in de praktijk wordt het snoer korter.
Besteklade
14-02-2017 om 17:31
Ongelooflijk.
Ik kom net thuis van mijn werk en er staan GEHAKTBALLEN te pruttelen........
Wow. Heerlijk....
Besteklade
Sally MacLennane
14-02-2017 om 17:45
Besteklade!
Ik dacht net nog bij mezelf: "Ben ik effe blij dat ik geen vent meer heb" maar als ik lees dat het muntje bij hem is gevallen ben ik opeens toch een beetje jaloers!
Nou vasthouden, die koers, besteklademan!
Besteklade
14-02-2017 om 17:49
Sally...
Ik had nog niks met hem bepraat....dit is volledig spontaan. (of hij leest mee, dat kan natuurlijk ook)
Besteklade
Chiquita
14-02-2017 om 18:18
zit te genieten
@besteklade: prijs hem de hemel in met de gehaktballen !
Doet me denken aan 2 maanden geleden: man wilde bacalao (stokvis) op zijn manier. De week erop weer. De week daarop zei zoon: Pap, laat 't koken nu maar aan mams over en doe jij maar ... (zijn sterke punten). Klein lachje en later werd 't maar beaamd door echtgenoot dat zijn ideeen mss goed waren maar de uitvoering..
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.