Gedoe met kokende man....

2 keer opgewarmd

Boontjes uit pot zijn ook twee keer opgewarmd, klopt. Dat is precies de reden dat ik dat nooit eet. Veel te gaar, bijna tot pap gekookt. Gruwel ik van.

Het is geen schoonmoeder draadje maar zoekend naar de oorzaak van het gebrek aan inzicht, gevoel voor timing en niet leren van fouten was dat wel waar ik bij uitkwam. Van huis uit meegekregen, helaas.

ja en dus

lach je hem uit en leg je je er bij neer.

Het is echt iets wat iedereen kan leren maar het is vaak precies hetzelfde als een baby in bad doen of een luier verschonen. Moeder doet het vaker, is er sneller handig in en zit erbij als vader het doet, opmerkingen maken, kritiek leveren en vader is er klaar mee. Zo gaat het bij het eten koken ook denk ik.

Je kunt het je man heus wel leren maar dan moet je het een poosje samen doen en hij moet het vaker doen. Je erbij neerleggen omdat je schoonmoeder het hem zo geleerd heeft doe je omdat je er zelf te weinig belang bij hebt. Nou prima: maar geef daar dan ook niet op af, je doet het veel liever zelf.

Geen opzet geen kwade bedoelingen

Dat geloof ik zeker Kaaskopje.Een vriendin van mij kan ook niet koken, kan het niet plannen heeft geen inzicht ik heb ook wel eens samen met haar gekookt, uitleg, tips het beklijft niet.
Voor onze zoon hebben we vorig jaar een na onderzoeken van een psycholoog een etiketje gekregen en mijn vriendin blijkt hetzelfde etiket te hebben. Nu ik meerdere mensen met dit etiketje ken begin ik te denken dat mijn man hier ook mee behebt is en dat leren koken er gewoon echt niet in zit. Het is teveel tegelijk, 3 pannen met verschillende kook/baktijden. Het overzicht is weg, dan ook nog de keuzestress van welke smaakmaker erbij moet, het is te ingewikkeld.

Koken is nu mijn taak net als de was, de strijk en het schoonmaken in huis, grasmaaien, heg knippen, onderhoud aan het huis en fietsreparatie is zijn taak. Wat we in noodgevallen wel voor elkaar waarnemen al dan niet met hulp van derden. Alleen het knippen van de heg heb ik nog nooit gedaan. Dat ding is 1.80 m. hoog en dan met die zware schaar op de hoge trap dat durf ik niet, vindt man ook te gevaarlijk. Ik help wel met opruimen, dat dan weer wel.

Heg

Dat ding is 1.80 m. hoog en dan met die zware schaar op de hoge trap dat durf ik niet, vindt man ook te gevaarlijk===

Dat is galant. Als hij het te gevaarlijk vindt, geldt dat ook voor hemzelf .

Kijken naar de verhoudingen

Ik ben 1.65 meter de heggeschaar is meer dan een halve meter lang. Man is 1.95 meter lang en kan bij de bovenkant van de heg met een flinke "olifantenpoot". Dat is een stuk veiliger, voor zover je een elektrische heggeschaar veilig kunt noemen.

haha

Mijn moeder werd altijd hysteriosch als ik de korst van een stuk kaas af probeerde te snijden. Tot op hoge leeftijd griste ze de boel uit mijn handen, want het was veiliger dat zij het deed (op precies dezelfde manier).

Phryne

Alles tegelijk klaar is inderdaad vaak de grootste uitdaging. Maar dat heb ik nou juist niet met risotto. Die timing is heel erg voorspelbaar.

smakelijk draadje dit!

bij het bespreken van het wel en wee van de dagelijkse maaltijd en het tot stand komen daarvan, komen verleden, heden en toekomst ruiomschoots in beeld.

Bij ons thuis kook ik meestal. Ben er nooit erg creatief in geworden, vooral omdat mijn man zijn bord al leeg zit te schrapen als ik pas halverwege ben. Hij vindt vrijwel alles heerlijk en werkt het in hoog tempo naar binnen, om vervolgens vrolijk aan de afwas te beginnen.

Als ik later thuis kom dan hij, leg ik een briefje neer wat er op het menu staat, en dan gaat hij daarmee op eigen wijze aan de slag. Zijn karbonaadjes en gehaktballen zijn beter dan de mijne, voor de rest vind ik dat ik zelf beter scoor, hahaha.
Verder maak ik in herfst/winter een pan soep die een aantal dagen mee gaat, dus er is altijd iets om mee te beginnen.

Onze moeders waren geen van beide keukenprinsessen als het om spannende en exotische gerechten ging, de ene door de drukte en de andere doordat haar man alleen avg kon waarderen. Kort door de bocht bekeken. Zij deden op hun manier hun best.
De rust aan tafel mis ik nog steeds wel wat, bij beide moeders was er tijd om lekker een tijdje te blijven zitten (ik kende schoonmoeder pas toen de leefdrukte voorbij was)

BeetjeAnders

Als je hem naar de winkel 'stuurde' voor een krop sla?

Wilgenkatje

Dat van dat niet natafelen herken ik. Eten erin en klaar is Kees. Ik heb me er maar bij neergelegd.

'en doe hem op een kookclubje'

Tuurlijk.

Benieuwd waar hij jou dan heen stuurt ter bijscholing. Kan vast verrassend zijn.

kookclubje

Volgens mij is op een kookclub gaan juist hartstikke leuk en leerzaam, niet een soort straf toch?
Zelf word ik uiteraard nergens heengestuurd, ik kan alles al heel goed
Alhoewel, ik had best een keer op bandenplak les gewild, maar uiteindelijk heb ik mezelf dat aangeleerd met behulp van youtube filmpjes

wat ik dan niet snap

Als je weet (en die info kan je tot je nemen..... lijkt mij, niet zo moeilijk uit te vinden) dat boontjes een kwartiertje moeten koken (of i.i.g. tussen de 10 en max (gruw) 20 minuten) en de aardappelen 20 minuten moeten koken, dan kan je toch zelf wel bedenken, dat je eerst de aardappels op zet en daarna de boontjes om het enigszins gelijktijdig klaar te hebben? Of anders (als je van 20 minuten gekookte boontjes houdt) gelijktijdig. En als je dat gelijktijdig wilt opzetten, moeten ze allebei van te voren geschild of gepunt zijn...
Dat alles heeft niet zoveel te maken met 'gevoel' voor koken, kruiden enz. Maar gewoon een praktische timing van een simpel iets. Net zoals je timed dat wanneer je om 8 uur bij de huisarts moet zijn, je op een bepaalde tijd de deur uit moet en je de tijd neemt om te douchen, ontbijten enz. Ik snap dat echt niet.

Ik snap dat ook niet bieb

Maar er zijn ech zat mensen die zo koken. Boontjes punten want dat is het langste werk. Klaar? Hup op het gas, die paar aardappelen zijn zo geschild. Een dergelijke redenering zit daar achter. Op de een of andere manier wordt er door dit soort mensen ook niet geleerd van fouten.

Stickertje

Ik denk dat deze mensen gewoon geen hekel hebben aan lang gekookte en opgewarmde boontjes. Dus doen ze ook niks fout en hoeven ze dus niets te leren. Jij vindt het niet lekker, da's wat anders...

Groeten,

Temet

20 minuten

Mijn boontjes koken ook wel 20 minuten, anders blieven de kinderen ze niet Wat ik doe als ze gaar zijn is ze in het water laten staan tot de aardappels klaar zijn, dan blijven ze warm. Zelf vind ik al te al dente groente trouwens ook niet zo. Mijn spruitjes zijn ook zacht, maar dat schijnt zo ongeveer een misdaad te zijn.

klopt gedeeltelijk temet

Inderdaad hebben deze mensen geen hekel aan hele gare groentes. Het gebrek aan timing blijkt ook in andere dingen. Na ons werk even snel bij schoonmoeder eten om daarna gezamenlijk naar een condoleance te gaan. Uitdrukkelijk gezegd dat we er voor 18.15 niet konden zijn. Om 18.20 komen we binnen, goh wat zijn jullie laat ik had de macaroni een half uur geleden al klaar. Ik probeerde het warm te houden en nu is het een beetje aangebrand.

Nou ja een beetje? Heel erg.

En zo kan ik er nog wel tig opnoemen.

June

Ja, als hij eens op een blauwe maandag kookte moest ik voorkauwen wát er gekookt moest worden.
Evengoed dat hij me vroeg wat ik op mijn verjaardag wilde of welk truitje onze zoon/dochter aanmoest. Totaal geen eigen initiatief.
Ik had daar soms echt moeite mee, vooral omdat ik niet zo veeleisend ben en eigen initiatief juist leuk en verrassend vind.

maar Phryne

Als jullie van 20 min gekookte boontjes houden, is daar natuurlijk ook niets mis mee. Maar dan zet je dat toch gelijk met de aardappels op (die ook 20 min moeten koken). Waarom in hemelsnaam eerder op zetten en dan in het warme water laten liggen tot de aardappels klaar zijn?. Daar worden ze toch niet lekkerder van en voor de vitamientjes ook geen voordeel. Iets wat allebei 20 min moet koken, zet je toch tegelijkertijd op, zodat ze tegelijkertijd klaar zijn, zodat geen van beiden afkoelt of in het water moet pappen?

Bieb

Waarom moeten aardappels 20 minuten? Als je de stukjes iets kleiner maakt, of over de lengte doorsnijdt, ben je met 12-15 min klaar. Kunnen ze ook met kortkokende boontjes mee. Moet je ze wel weer of in een zelfde grootte van pan doen of met naar verhouding evenveel water.
Volgens mij denken veel mannen nooit zo ff gedetailleerd na over het wel en wee van iets eenvoudigs als "den aardappel".

Creatief

Als een kok zo moeite heeft met plannen en de prei verpietert omdat de aardappelen 10 minuten langer duren, los je dit toch op met een zakje aardappelpuree.
Plezier in het resultaat is wat iemand beweegt vaker te koken zodat de ander minder vaak hoeft te koken. Dat is toch wat we willen?

BeetjeAnders

Ja, als hij eens op een blauwe maandag kookte moest ik voorkauwen wát er gekookt moest worden.
Evengoed dat hij me vroeg wat ik op mijn verjaardag wilde of welk truitje onze zoon/dochter aanmoest. Totaal geen eigen initiatief.
Ik had daar soms echt moeite mee, vooral omdat ik niet zo veeleisend ben en eigen initiatief juist leuk en verrassend vind.===

Was dat echt voorkauwen, of overleggen? En wat is er vreemd aan als een man vraagt wat zijn vrouw voor haar verjaardag wil hebben? Ik krijg hier visioenen bij van een vrouw die zégt dat ze het leuk vindt om verrast te worden, maar zich na ontvangst van de verrassing afvraagt hoe hij in vredesnaam de plank zo kon misslaan. Ik denk dat mannen ook gewoon onzeker kunnen worden van het feit dat ze het héél makkelijk verkeerd kunnen doen in de ogen van hun vrouw en dus maar vragen wat ze wil.

Truffel

Tuurlijk kun je aardappels in kleine blokjes snijden en zijn ze iets eerder gaar. Maar lijkt me niet heel erg gunstig voor de vitamientjes en substantie. En wat zet dat voor zoden aan de dijk? Als je aardappels 20 minuten nodig hebben en je boontjes 15 min, dan zet je toch eerst de aardappels op en kort daarna de boontjes? Waarom zou je dat andersom doen?

Bieb

Hoe langer je iets in kokend (veel) water houdt hoe meer wateroplosbare vitaminen je kwijt bent. Aan de andere kant raak je minder wateroplosbare vitaminen kwijt als je het oppervlak verkleint (dus aardappelen in grotere stukken laten) maar dan moet het weer langer koken. Het is in ieder geval beter voor je energieverbruik om ze kleiner te maken.

Ik geef de voorkeur aan kleinere stukken zodat je ook met minder water toe kan, kortere kooktijd etc.

Aardappels

Ik kook ongeveer vier keer per jaar aardappels, en heb gemerkt dat de kooktijd nog wel eens kan variëren. Afhankelijk van de soort, of nieuwe aardappels e.d.

Kaaskopje

Wat een aannames..
Zoals ik al zei, ik ben niet zo moeilijk maar ik vind wel dat als je geen moeite wilt doen om een leuk cadeau voor een naaste te zoeken dat je het dan maar beter kan laten zitten. Zit ik ook niet mee en is wel zo eerlijk.
Ik gruwel van moetjes.

En om on topic te blijven, ik eet liever een vieze maar met moeite en creativiteit in elkaar geflanste maaltijd dan een lekkere afhaal sushi o.i.d.

Bieb omdat

zie #147 en omdat het dan ongeveer tegelijk klaar is, dus effectiever, je hoeft minder op te letten enz.
Ik heb het niet over aardappelblokjes. Gewoon een gemiddelde aardappel die je normaal in 2 stukken zou snijden dan in 3 stukken snijden.

tja

Volgens mij is het toch het meest logisch (en gebruikelijk) om een aardappel in z'n geheel te koken (evt. in 2'en of 3'en als het een grotere of flinke aardappel is), maar niet in blokjes of reepjes. Dat komt m.i. toch niet ten goede aan het behoud van vitamines, smaak en substantie. EN ook de wijze waarop je normaliter aardappels kookt en normaliter ook in 20 min gaar.
Uiteraard kan je ook je boontjes in mini stukjes snijden, ook eerder gaar. Maar is dat de bedoeling? Komt dat de smaak ten goede?