De tijd erna is veranderd
Jaren later, sommigen denken er niet meer aan, anderen zijn ziek gebleven, en weer anderen leven alsof het er nooit geweest is.
Ik denk dat iedereen er wel iets aan over heeft gehouden. Mij vooral hoe makkelijk het leven ervoor was. Je dacht er niet over na, ging overal naar toe.
We hadden het er toevallig gisteren over in ons gezin, met onder tussen kids die al jong volwassenen zijn (24 en 22), omdat mijn man op dienstreis moest voor een paar dagen. Dat het nu een uitzondering is om op reis te gaan voor het werk, en hij bijna altijd thuis werkt omdat dit veel makkelijker is. Het is er zo ingerold.
Toen realiseerde ik mij tijdens ons gesprek dat er sinds de corana tijd heel veel is veranderd. Natuurlijk werken de kids nu en zijn niet meer veel thuis, maar dat is niet het enige. Ik kan mij eigenlijk niet meer heugen hoe ik het voor die tijd deed. Hoe mijn dagen eruit zagen. Man naar het werk, veel op reis toen, kids op school. Ik was altijd alleen thuis en deed mijn ding. Vulde mijn dagen had altijd wel wat te doen of ging weg. Regelde alles. Maar kan mij daar nu niets meer bij voorstellen. Dat realiseerde ik mij dus op dat moment. Dat als mijn man weer hele dagen naar zijn werk zou gaan ik “alleen” in huis zou zijn. Dat idee vond ik zo naar!! Wat moet ik de hele dag doen dan?
Heb ik dat er dan aan “overgehouden”?
Ik heb nu echt genoeg te doen, maar heb ook aanspraak want mijn man werkt thuis , of als er iets is word er even bijgesprongen. Ik ben gelukkig, ben gezond en dankbaar. Maar vroeg mij gewoon af of meer (vrouwen) dat hebben? Dat ze eigenlijk kwijt zijn hoe het voor de corona tijd ging? Hoe ze hun dagen vulden. Of je als je terug denkt aan die tijd het nog terug kan halen?
Ik ga binnenkort een dag werken in de week, niet omdat het moet maar omdat me het gezellig lijkt😄
Hele fijne dag allemaal, veel groetjes
Voor mij is er weinig veranderd, ik vind het jammer dat de sociale druk om 'gezellig' te doen weer helemaal terug is.
Dat vond ik echt enorm fijn aan de coronatijd, de rust die er was.
Bij mij ging alles eigenlijk na korte tijd al gewoon door. Kind had dan wel thuis les, maar trainen mocht al snel weer vanwege topsport beleid. Ik werkte als 1 van de weinigen op kantoor, want ja, stempels en koeriersdiensten gaan nu eenmaal niet vanaf het huisadres. Ik vond die rust op kantoor heerlijk.
Ik merk nu dat collega's die nog steeds grotendeels thuis werken, dus heel veel interactie missen en daardoor ook best belangrijke informatie missen omdat de koffieautomaatpraat gemist wordt.
De extraverten hebben de wereld die heel even voor de introverten was weer terug gepakt zonder enige consideratie voor de introverten.
Bij mij ging mijn werk gewoon door in coronatijd, buitenshuis dus. Voor mijn man overigens ook.
Verder geen feestjes oid, we hielden ons braaf aan de regels. Naast het werk vonden we het eigenlijk wel lekker rustig en gezellig in onze cocon.
Toen ook sociaal gezien alles weer "open" ging moest ik erg wennen. Wat een drukte en de kussen op de wangen waren weer gelijk terug.
Ik vond het fijn voor de jongeren, dat ze hun leven weer konden oppakken, ik moest even wennen.
Een paar weken en toen was alles weer net zo als voor corona.
Ik ben het wel beetje met je eens,vanaf die tijd zeggen we ook vaak dat was erna ! Het was voor mij rustige tijd maar voor mijn jongens vooral destijds de jongste zware tijd! Prijzen zijn hoog sindsdien,oorlogen, sommige dingen zijn nooit meer het oude geworden, tis toch anders maar we zijn ook ouder met zijn alle natuurlijk.
