Zoontje dikke pijnlijke gewrichten
Sinds een paar maanden klaagt mijn zoontje over pijn aan twee vingers en zijn linker pols gewricht .soms is het wat dik en rood en doet het hem pijn bij het bewegen.
Het kan ineens veel minder zijn of zelfs even helemaal weg.Ik heb nog geen tijd gehad om met hem naar de huisarts te gaan maar wil dit nu wel gaan doen.
Komt iemand dit bekend voor ,wat zou het kunnen zijn?
bedankt voor het reageren,
May
Hoe was het
Bij de dokter? Hou je ons op de hoogte.
Tja
Hallo moeders,
Tja ik ben niet veel verder eigenlijk.
Mijn zoontje had geen pijn die dag het was ook niet dik of rood.Zijn vingerkootje enigzins maar niet genoeg om duidelijk te kunnen vertellen wat hij nou voelt.
Het kunnen onstoken pezen zijn maar voor zekerheid toch een bloedonderzoek laten doen.Het was niet zwaar verontrustend zei deze arts.Wel een vervanger van onze eigen arts trouwens.
Omdat mijn zoontje autisme heeft en de daarbij behorende extreme angsten(in zijn geval injectienaalden!!)ben ik niet gelijk naar het ziekenhuis gerend met hem op bloed te prikken.Hier moet
hij uitvoerig op worden voorbereid.Ik ga nog proberen op het moment dat hij pijn heeft bij mijn eigen huisarts langs te gaan.
Dan heeft zij mischien een wat duidelijker beeld.
Dus ik moet het goed in de gaten
houden en met hem afspreken
dat hij gelijk aan de bel trekt als hij weer last heeft.
Wat ook wel meespeelt bij mij is dat hij door zijn een autisme een andere beleving van pijn heeft of het in elk geval anders uit.Bij een klein schrammetje is hij zeer van slag en bij enorme valpartijen staat hij zo weer op en loopt verder zonder te huilen.Moeilijk soms voor ons als ouders om te beoordelen wanneer iets ernstig is.
groetjes,
May
Verdovende zalf
Hoi May, voor het bloedprikken kun je ook wat verdovende zalf *EMLA smeren, even overleggen met je HA
Sterkte
Mien*
hai,
Ja die hebbenwe zelfs nog in huis, nog voor de keer dat hij de
DKTP herhaling moest hebben.
Toch is het bloed afnemen ook weer anders dan dat er een stof in je gespoten word.Er wordt iets van je afgenomen een gaatje in je geprikt deze beleving is behoorlijk intens bij hem.
Ik ga deze week een dagboekje bijhouden wanneer hij pijn heeft en waar.Vanmorgen was het zijn andere pols en nu ook zijn knieen .Als hij het buigt en als je er op drukt.
Herken jij dit Polly?Bij jouw zoontje was/is de pijn nooit weg, begrijp ik?
groeten,
May
May
bij zoonlief begon de pijn in voet, daar had hij steeds pijn aan, maar vooral met beginnen met lopen.
Dus als hij bv op de bank zat, en hij kwam van de bank af, AU AU AU AU voet pijn mama!! en als hij dan door zijn pijn heen liep omdat hij bv toch heel graag naar de tuin wilde dan hoorde je hem er daarna weer even niet over, tot hij weer ergens ging zitten.
Dus de pijn is begonnen en nooit meer op gehouden maar hij kon wel door zijn pijn heen gaan.
Het begon dus met 1 enkel, en na 3 weken was die enkel dik en rood en warm, en zin knieeen ook. en zijn Heupen ook. Dat is allemaal pas weer weg gegaan NA medicatie.
Later kreeg hij ook pijn in zijn armen, die heeft de kinderarts toen onderzocht, en idd zijn polsen en ellebogen voelde niet goed ( ja ik kon het niet voelen maar de kinderarts natuurlijk wel) na een ophoging van de medicatie toen ook geen pijn meer gehad, en dik en rood zijn ze nooit geworden daar kregen ze geen kans voor.
Bij mijn zoon zit het in de grote gewrichten, dus dat is ook weer anders als in de kleine, waar jou zoon klachten heeft, zoals zijn vinger.
http://www.printo.it/pediatric-rheumatology/information/Belgio_fle/1.htm dit is wel een duidelijke site.
ik hoop dat je snel meer weet,
groet, polly
May
Hoe gaat het inmiddels? Is het bloedprikken al gelukt? Ik moet steeds aan jullie denken. Nogmaals sterkte. Groet polly
Polly
dank je nog voor je uitleg over hoe het bij jouw zoontje is gegaan.Hoe oud was hij trouwens toen je vermoedens kreeg dat er niets niet o.k was?Hoe beinvloedt zijn ziekte jullie leven?
Ik hou nu steeds bij of hij pijn heeft en waar.Aan de hand daarvan beslissen we wat we doen.Ik kan hem dan ook beter uitleggen waarom dat bloedonderzoek echt moet.Hij is wel voor rede vatbaar als hij echt de noodzaak inziet.Afentoe pijn is voor hem niet erg genoeg.Ik zal je op de hoogte houden.Volgende week maken we de balans op.groetjes,May
Hij was
2,5 jaar, het is begin dit jaar ontdekt, en hij is deze zomer 3 geworden.
Eerst zijn we nogal geschrokken, maar ik meot zeggen het went snel. We hebben een hele apotheek aan medicijnen hier thuis, maar ook dat went.
Nu hij goede medicatie heeft en niet veel pijn meer zijn we er ook niet zo meer mee bezig. We moeten wel heel vaak met hem naar het ziekenhuis, ook naar de oogarts omdat hij ook oogontstekingen had door de reuma.
Greot, polly
