Zoon ernstig ziek
Al jarenlang volg ik dit forum, hoe lang geleden ik voor het eerst heb gepost, ik weet het niet, maar meer dan 10 jaar terug. Bij grote en kleine kinderproblemen kon ik zien wat andere ouders deden en zag ik herkenning.
Kleine kinderen worden groot, en mijn zoon vierde onlangs zijn twintigste verjaardag en heel mooi om te zien hoe hij en z'n twee jaar oudere zus volwassen, verantwoordelijke mensen zijn geworden.
Helaas wordt dit gelukkige plaatje nu verstoord: plotseling blijkt mijn zoon ernstig ziek te zijn. Na wekenlang hoesten en tevergeefse medicatie heeft de huisarts hem naar het ziekenhuis gestuurd voor een longfoto en blijkt hij een gezwel in zijn borstholte te hebben. Wat voor een gezwel moet nog verder onderzocht worden. We zijn volkomen verrast hierdoor, want afgezien van het hoesten en wat vermoeider zijn, voelt hij zich niet heel ziek.
Zoon gaat de medische molen in en hopen op het beste. Duimen jullie met ons mee?
De laatste!
Vandaag heeft hij de laatste chemokuur gehad. Begin april krijgt hij een PETscan om te zien of hij helemaal schoon is. Het grote bijkomen van de chemokuur gaat nu beginnen!
Laatste
Gefeliciteerd met de laatste chemo. Nu rust en herstel voor jullie allemaal. Op naar een vlekkeloze scan.
En zijn haren...
Naar aanleiding van het shampodraadje op 't forum, ik ben ook benieuwd wanneer zijn haar terug gaat groeien. Ook zijn gezichtshaar is minder, ik mis zijn volle snor.
Ja, een vlekkeloze scan, zonder die akelige oranje vlekken die de actieve gedeelten aangeven.
Gefeliciteerd!!
Wat geweldig zeg, ook al durf je het misschien nog bijna niet te geloven. Herstellen, het stof laten neerdwarrelen...
Wat fijn!
ook dat we in deze tijd leven.
Het hoort er nu helaas een beetje bij dat je je zorgen blijft maken. De kunst is om het je leven niet te laten beheersen en dat het op de achtergrond blijft. Gun het de tijd en probeer ondertussen te genieten van elke dag 
.
Haargroei
Het haar van onze zoon begon na een week of vier weer wat aan te groeien.
Wel duurt het maanden voordat er weer een volle bos is.
Baard en haargroei begonnen gelijkerteid, maar vreemd genoeg heb ik het idee dat haargroei op het hoofd sneller gaat dan bij zijn baard.
Geen zorgen maken is hier althans bijna onmogelijk.
Elke vier weken worden de tumorwaarden geprikt, maar ik merk wel dat de stress periode wel iets korter wordt, maar de artsen laten het niet voor niets zo vaak prikken.
Scan al snel
Hoe vaak mijn zoon weer op controle moet komen, hangt af van de PET scan, maar het is duidelijk niet zo heftig als bij jouw zoon, Mede ouder.
De scan is al snel, sneller dan ik had verwacht. Het uitslaggesprek is nog sneller gepland dan normaal, meestal duurt het een dag of 5 voordat de uitslag er is, maar dan kon de dokter niet, dus dat wordt de woensdag na de scan al, ls tenminste de uitslag al bekend is. Het probleem is net dat ik dan een belangrijke afspraak op mijn werk heb, precies met een collega die ik al vaker in de steek heb gelaten de afgelopen tijd. Toen we deze datum afspraken, wist ik nog niet dat de scan al zo snel zou zijn!
Ik heb net al mijn moed bij elkaar geraapt om de collega te melden dat ik er niet bij kan zijn, want ik wil heel graag bij het uitslag-gesprek zijn. Niet alleen omdat ik (natuurlijk) graag wil weten hoe het ervoor staat, dat kan me altijd worden doorgebeld door mijn man (die sowieso aanwezig zou zijn), maar ook omdat ik mijn zoon het gevoel wil geven: ik ben er voor jou!
Gefeliciteerd
Wat fijn dat de behandeling zo goed heeft aangeslagen. Kunnen jullie nu weer toekomstplannen maken.
Wat fijn
Gelukkig dat dat gedeelte achter de rug is.
Het weer werkt mee om lekker bij te tanken.
Sterkte tot aan de scan.
Het gaat snel
Maar ook niet snel genoeg naar de zin van mijn zoon. Gisteren was hij vol plannen en energie voor deze week. Het nieuwe kwartaal begint weer bij zijn opleiding en hij had er zin in om weer te beginnen. Maar wat was hij afgepeigerd na een korte dag! En nog slecht geslapen, misschien wel juist omdat hij zo afgepeigerd was. Morgen gaat hij het weer proberen.
Wat ook wel confronterend was voor me, sinds jaar en dag hingen er een paar bordjes op zijn slaapkamerdeur die hij van andere trein- en stationsliefhebbers had verkregen met "Defect materiaal, melden bij de treindienstleider", "Buiten service", en meer van zulke bordjes. Heel wat origineler dan wat je normaal als puber aan je deur hangt (altijd kloppen, wegwezen, nee ik sta niet op). Maar nu voelt hij zich ècht defect materieel dat voorlopig nog niet functioneert als zou moeten. Dus heeft hij de bordjes van zijn deur gehaald.
Ik mis de bordjes, de tijd dat ik erom lachen kon.
Vervang
Kun je aan de bordjes komen zoals die voor een normale puber en deze ophangen in plaats van?
Overleg
Natuurlijk wel in overleg.
Het zijn de bordjes niet
Maar waar de bordjes (of hun afwezigheid) voor staan, een stuk onbevangenheid die weg is. En natuurlijk is niets in het leven zeker maar er weer zo met je neus op de feiten worden gedrukt, is niet fijn. En dat besef ik als ik mijn oog op z'n slaapkamerdeur valt.
Dat je zo onbevangen gelukkig en onwetend bent is weg, dat begrijp ik. Een pijnlijk besef.
Het zal vast slijten, en over een poosje kun je weer lachen om het feit dat die bordjes weg moesten.
Maar voor nu zal er, op de meest onverwachte momenten, een au- moment zijn. Sterkte.
Leeg
Een lege deur is best confronterend om naar te kijken. Ookal zijn de desbetreffende bordjes weg, de teksten staan in je geheugen gegrift.
Andere tekst kan ook goed uitpakken. Zelfs juist positief omdat hij het ergste gevaar wel achter zich heelft kunnen laten.
Nu bestaan er ook borden op de markt als ‘grof wild, niet storen’. Knipoog naar het leven.
Sowieso kan het geen kwaad
Nieuwe bordjes, want de deur is er ook niet mooier op geworden met de dubbelzijdig plakband waarmee de oude vastgeplakt zaten!
Ik zal het eens voorstellen, maar nu nog niet, het is nog wat te vers.
Te snel van stapel
En nou is hij weer ziek, maar dit keer vermoedelijk gewoon een erge verkoudheid, want er zit ook een loopneus en keelpijn bij. Hij heeft het spreekuur van het ziekenhuis gebeld en de arts dacht ook aan verkoudheid. Niet gek natuurlijk dat je wat oppikt als je nog herstellend bent maar toch weer naar school gaat.
Helaas moest hij gisterenavond zo hard hoesten dat hij moest overgeven, dus ik dacht even, daar gaan we weer. Daar word ik toch knap verdrietig van als ik hem zo benauwd zie.
Vandaag voor alle zekerheid maar bij hem gebleven, gelukkig kon een collega naar mij toekomen en kon ik zodoende toch nog een werkoverleg hebben en kan de rest van mijn werk thuis. En nog gelukkiger, voelt hij zich gelukkig weer beter dan gisterenavond.
Eng
Ik kan me voorstellen dat je dan even paniek voelt. Fijn dat hij zich alweer wat beter voelt. Ik duim dat hij de komende tijd alle virussen en vervelende bacteriën kan ontwijken
Beterschap
Het is ook hondenweer; dan zon en warm dan regen en koud.
Zijn weerstand is door de chemo ook wat verlaagd. Goed uitrusten.
Hè jakkes
Ik kan me zo goed voorstellen dat de schrik er dan meteen weer enorm in zit. Beterschap voor hem! Hopelijk is het gauw over en kan hij verder herstellen.
Vandaag een PET scan gehad
En woensdag de uitslag.
Gelukkig is het de afgelopen week goed gegaan. Weliswaar nog geen geweldige conditie, maar nauwelijks hoesten meer. We hebben dus goede hoop.
Ik hoop mee.
Op positieve berichten.
We duimen
Voor een mooi bericht!
Uitslag
Ik ga zo duimen voor een goede uitslag. Die moet gewoon helemaal goed zijn.
Nu weer conditie en weerstand opbouwen. Gelukkig dat hij goed opknapt.
Fijn!!
Je zou het graag sneller willen... geen wonder, na de zo onzekere tijd. Goede moed gewenst!!
Spannend weer
Van iedereen in een situatie als dit, zie ik hoe groot de spanning weer oploopt voor een controle-uitslag. Ik zou willen dat dit iedereen bespaard kon blijven. Nog even doorbijten, het is al bijna woensdag.
Wat spannend
Ik duim mee voor een goede uitslag!
Het zal toch niet?
Opeens zit ik ook met een knoop in mijn maag vanwege mijn eigen dochter. Ik heb vanavond wat informatie gelezen naar aanleiding van onderzoeken die ze gaat krijgen en ondanks dat ik nogal 'laconiek' heb gereageerd toen ze het vertelde (het is allemaal nog niet duidelijk, dus je druk maken heeft nu nog geen zin, zo zei ik), begin ik 'm tegen mijn eigen raad in toch te knijpen. Daarom heb ik dit draadje weer helemaal doorgelezen, ik hoop het toch niet... Wat ik raar vind, is dat ze ondanks dat het om best stevige mogelijkheden gaat, ze nog drie weken moet wachten op een onderzoek. Alle dagen tellen, lijkt mij. Ik begrijp dat de betreffende afdeling zelf nog gaat kijken of er eerder een gaatje is. Ik moest het even kwijt, maar hou het verder uit jouw draadje. Mocht er vervelend nieuws komen, dan is het nog vroeg genoeg voor een eigen.
OT Kaaskopje
Wat is er dan met je dochter?
Dochter o.t.
Een opgezette halsklier en teveel witte bloedlichaampjes. Ze heeft ook vaak buikpijn, of dat erbij hoort wordt ook uitgezocht. Ze trekken alles uit de kast. Longfoto's, ontlasting, weer bloedonderzoek, e.d.. Omdat ze een geschiedenis met Pfeiffer heeft zoeken ze daar ook naar, het woord leukemie is ook al gevallen (ihkv onderzoeken).
