Wie is als volwassene gediagnosticeerd met add?

Vraagje

Je zegt: Ik denk er dus over me officieel te laten testen maar vraag me af of het nut heeft als er verder toch niets mee gebeurt

Maria, als jij je wilt laten testen heb je daar een doel mee lijkt me?
En uiteindelijk bepaal jij toch of er iets met een uitslag wordt gedaan? Als jij het voldoende vindt om het alleen te weten, dan kun je daar ook voor kiezen.
Wil je hulp, in welke zin dan ook, n.a.v. de uitslag, dan kun je die toch ook krijgen?

Mijn ex

Mijn ex is daarop getest, eerst door een psycholoog, later door een psychiater. Hij is daarop begonnen met ritalin en heeft eerst nog veel gesprekken gehad met de psychiater. Nu niet meer, slikt alleen nog ritalin.

Lynna

en vond jij/hij dat dat zin had, die ritalin? Als ik alle verhalen daarover hoor, heb ik daar niet zo'n zin in.

Maria

Mijn man heeft zich een paar jaar geleden laten testen op adhd en bleek dit ook te hebben. Hij vermoede altijd al dat er iets dergelijks aan de hand was maar zag tot die tijd niet de noodzaak van het laten onderzoeken. Hij redde zich prima zowel prive als op het werk.
Wel functioneerde hij op zijn werk onder zijn niveau. Hij heeft mavo en vervolgens een mbo opleiding gedaan, terwijl hij duidelijk hbo denkniveau heeft. Hij was echter door zijn zwakke concentratie als kind niet in staat ook op dat niveau te functioneren. Toen hij de gelegenheid kreeg via zijn werk een hbo opleiding te volgen heeft hij die kans gegrepen. Wel was dat een reden zich te laten onderzoeken op ADHD. Zonder medicatie zou het namelijk erg moeilijk worden deze opleiding ook te halen. Hij bleek inderdaad ADHD te hebben en is ritalin gaan slikken voornamelijk voor zijn studie. Toen hij niet meer hoefde te studeren is hij er weer mee gestopt. Ritalin hielp bij hem erg goed. Voornamelijk om rust in zijn hoofd te creëren en om zich beter te kunnen concentreren. In het dagelijks leven vond hij het echter niet nodig (al dacht en denk ik hier wel eens anders over). Inmiddels overweegt hij concerta te gaan gebruiken omdat hij een nieuwe, uitdagendere en verantwoordelijkere baan heeft gekregen waarbij het dus belangrijk is dat hij zich beter kan concentreren.
Waarom zou jij je willen laten testen? zou je graag anders willen functioneren in het dagelijks leven, eventueel met behulp van medicatie?
Ik merk aan mijn man dat hij het best lastig vind in onze thuissituatie. We hebben net een derde kind gekregen waardoor alles weer drukker en minder voorspelbaar is en dat is voor mijn man erg lastig. Daarnaast is zijn drukte en impulsiviteit voor ons allemaal wel eens lastig. Omdat wij voor zowel zijn belang als dat van de kinderen proberen zoveel mogelijk, rust, regelmaat en structuur in te bouwen gaat het uiteindelijk prima. Hij heeft echter wel een vrouw die daar voor zorgt. Ik weet niet hoe jou situatie is maar ik kan me voorstellen dat als jij thuis degene bent die voor de kinderen, het huishouden e.d. zorgt dat best wel eens lastig is met ADD. Is dat voor jou misschien een reden met behulp van medicatie daar iets aan te doen?
Als je vragen hebt stel ze dan gerust. Ik weet zowel door onze privé situatie als door mijn werk en opleiding ondertussen behoorlijk wat van ADHD en ook wel van ADD.

Mijn zus

Mijn zus (46 jaar) is dit jaar officieel gediagnosticeerd met ADD. Het komt niet als een verrassing. Ze heeft altijd last gehad van impulsiviteit, drukte, slechte concentratie en daarom bijv. ook veel opleidingen begonnen en niet afgemaakt. Ze was/is altijd zoekende, op alle gebieden. Ze slikt nu alweer een tijdje Ritalin en heeft gesprekken met een therapeut en zoals ze zelf zegt, het kwartje is gevallen en ze voelt zich eindelijk lekker in haar vel. De overprikkeldheid en de onrust is verdwenen. Eindelijk degene die ze wel was, maar die er nooit uit kon komen. Ze heeft geen last van bijwerkingen en blijft de Ritalin gewoon slikken. Ondertussen is ze een eigen bedrijfje begonnen en het gaat hartstikke goed!

Wil ook een diagnose

Ik ben op dit moment onderbehandeling bij een psycholoog van de GGZ. Zij wil mij ook laten testen op ADD. Ik denk zelf dat ik dit heb, maar wat me tegen staat is dat je ouders of broers of zussen ook vragen over jou moeten invullen en dat wil ik niet. Zonder deze vragenlijst geen diagnose werd me verteld. Ik ben dus bang dat er geen diagnose komt.

De reden dat ik me wil laten testen is dat ik ook aan de ritalin o.i.d. wil. Ik ben vanaf kind zeer onrustig, altijd opgefokt, heb zeer slechte concentratie, begin aan van alles, maar maak niks af. Ik doe honderd dingen tegelijk, maar eigenlijk weet ik geeneens waar ik mee bezig ben. Echt alles gaat mis hierdoor. Ik vergeet regelmatig afspraken, kan totaal niet plannen, heb heel veel behoefte aan structuur, kan niet tegen rommel etc.

Met pijn en moeite heb ik destijds een HBO opleiding gedaan. Qua intelligentie kon ik makkelijk meer, maar doordat ik geen concentratie heb, afspraken vergeet en heel veel dingen niet doe, die wel moeten of op het verkeerde moment, was studeren een drama. De middelbare school destijds ook al.

Ik werk onder me kunnen, veel eigenlijk een betere baan, maar het lukt gewoon niet om deze te vinden en vol te houden. De baan die ik nu heb is leuk, maar niet echt boeiend. Wel weer heel gestructureerd.
Naast deze baan heb ik 3 kinderen, waar van 1 met een storenis. De kinderen lijden onder mijn gedrag.

Hier

gaan ze ook niet testen, dit omdat er geen gesprekken kunnen plaatsvinden met familie in de eerste lijn. Het is dubbel, ergens zou ik het graag willen weten!

Vragenlijsten

Bij mijn zus waren geen gesprekken met of vragenlijsten van naasten nodig. Dat doen ze wel vaak bij kinderen maar is niet altijd nodig bij volwassenen om tot een diagnose te komen.

Mooie boel

Ik kán dus niet eens gediagnosticeerd worden omdat ik geen naaste familie meer heb. Ja mijn kind van negen maar dat bedoelen ze niet denk ik
Ik wil het eens laten uitzoeken omdat ik al jaren kamp met: chaos in hoofd en huis, tegen alle wilskracht van een paar uur per dag opruimen in, vergeetachtigheid op de korte termijn, alles oppikken van iedereen en alles, ik kan op zaterdag echt de stad niet in. Huis een zooi terwijl ik er volgens mij echt net zoveel energie in steek als anderen. Totaal geen overzicht over of in mijn leven. Ik trek me het liefste terug van de wereld want ik voel volkomen ´overwhelmed´. Zeer creatief, kunstenaars zijn jaloers op me zelfs om mijn creatieve impulsen, maar ik kan het niet ´neerzetten´ in de wereld vanwege de chaos in mijn hoofd. Op straat merk ik en zie ik alles van iedereen, kan me niet afsluiten. Nou ja, en zo nog heel wat kenmerken van de ADD/er. Chemische middelen zit ik niet zo op te wachten. Wel een diagnose en hulpmiddelen als therapie (eerder als zwaar depressief gediagnosticeerd, pff).
Okay, bedankt alvast voor jullie reacties en ik houd me aanbevolen voor meer ...
Maria

Maria

Je kan best gediagnosticeerd worden zonder de inbreng van naaste familie. De informatie van naasten kan zeker waardevol zijn bij de diagnose maar is niet noodzakelijk, zeker niet bij volwassenen. Voor de rest klinkt je verhaal net als mijn zus en ze is ontzettend blij met de diagnose. Ook zij stond huiverig tegenover medicatie maar ze is enorm opgeknapt van de Ritalin. De andere tips die ze krijgt (structuur, visuele handvaten zoals planners etc.) zijn ook prettig maar de medicatie zorgt voor rust in haar hoofd en lijf en dat had ze nodig. Succes!

Elisa

Nou als ik dat hoor moet ik het zeker proberen. Had zij ook vaak zo'n opgejaagd gevoel en enorme slaapproblemen?
Door wie is zij gediagnosticeerd?

Maria

Diagnose

Ja, mijn zus was altijd opgejaagd en zo voelde ze het zelf ook maar ze kon er echt niets aan doen. Slaapproblemen? Echt wel. Ze heeft ook jaren drugs en alcohol gebruikt om maar wat rustiger te worden en te kunnen slapen. Het leek wel alsof ze manisch depressief was. Kun je nagaan wat ze zichzelf aandeed en hoe rot ze zich voelde in haar lijf. Ze is erg creatief, is ooit aan de kunstacademie begonnen, was een begaafd pianiste en heeft op hoog niveau geturnd maar heeft niks af kunnen maken. Ze is nu absoluut een ander mens (of juist zichzelf) geworden; heel relaxd en kalm, vrolijk, ze heeft haar leven gevonden! Ze is overigens gediagnosticeerd door een psychiater bij het Riagg; alleen een psychiater kan en mag zo'n diagnose stellen. Geen psychotherapeut of psycholoog.

Okay, elisa

My God, het lijkt wel of je mij beschrijft! Dat ben ik dus: gejaagd, rommelig, chaotisch, slaapproblemen maar zooo creatief.... alleen heb je niets aan dat creatieve want het gaat ten onder in de chaos die mijn leven heet.
Als ik dit hoor denk ik echt: ja ik ga me laten testen. Doorverwijzing naar Riagg via huisarts?

Maria

Ja nog iets

ik kan alcohol gebruiken niet omdat ik alcohol zo lekker of geweldig vind hoor maar omdat ik me beter voel door de 'vertraging' die de kater me de volgende dag geef. Heerlijk, een kater, voel ik me net iets minder opgejaagd. Ook heerlijk: eerste dag ongesteldheid, flinke verkoudheid, zelfs een operatie: voel me dan iets beter omdat ik wat minder gejaagd ben.
Had je zus dat ook?

Maria

Diagnosticeren zonder familieleden

Mijn broer heeft de diagnose ook gekregen zonder gesprekken met familieleden. Hij was toen 32. En uit jouw verhaal herken ik het opgejaagd voelen, heel creatief zijn maar niets afmaken op uiteenlopende gebieden bij hem ook. Hij kon therapie krijgen en eventueel aanvullende testen om te zien wat er bij hem het best zou werken. Maar hij heeft ervoor gekozen om zichzelf te accepteren zoals hij nu is en zijn chaotisch leven met plezier te leven.