Wat zouden jullie aanraden? corona

Niet blij

Ik zou in jouw geval ook niet blij zijn als zoonlief eerst bij mij zou komen. Liever eerst een weekje naar zijn vriendin. Ik zou hem aanspreken op zijn intelligentie: je weet dat ik risicopatiënt ben, en dat jij in risicovolle situaties hebt gezeten. Je snapt zelf ook wel dat dit niet verstandig is. Dus nee.

Isoleren

Wat je minimaal kunt doen is je huis in twee gedeeltes verdelen, waar je zoon mag komen en waar jij veilig bent. En als je gezamenlijke voorzieningen hebt zoals bijvoorbeeld de douche en toilet, dat je die dan zelf eerst lucht en schoonmaakt voor gebruik. Je kunt een emmertje gebruiken en dan legen.

En leg zoon te slapen op het balkon, als hij geen luchtige slaapkamer heeft die je niet hoeft te benaderen, het is nu toch mooi weer, of in een tentje in de tuin.
En zorg zelf ten allen tijde voor luchtende ramen en deuren.

Ik geef toe, het klinkt wat hysterisch, maar dat doe ik hier thuis ook. Dochter is vlekkeloos maar zoon heeft inderdaad iets meer risicovolle handelingen. Onlangs nog een binnen gehouden bestuursvergadering met studenten. Dan ben je toch ook maf als je dat binnen doet, maar goed er zijn inmiddels teveel jongeren die het besmettingsgevaar aan hun laars lappen.

Gelukkig houdt hij thuis wel rekening met mij door altijd eerst de handen te gaan wassen en dan met schoonmaakdoekjes deurposten en dingen af te nemen.
Tussen hem en mij is overdag altijd de tochtstroom tussen de balkondeur/raam, de woonkamerdeur blijft openstaan, en het raam achterin de gang dat op een kier staat.

Mmhh

Hier doen we dat niet, helemaal niet zelfs.
Dat zou ik met onze drukke levens ook helemaal niet voor elkaar krijgen.
Maar mijn kinderen wil ik zeker niet afhouden van normale leven. (ze letten wel enigzins op)

Realiseer je wel dat deze situatie (op en af opflikkeringen) nog weleens lang zou kunnen gaan duren, misschien wel 2 jaar ofzo. Op z'n minst.

En... angst is ook erg ongezond en maakt je op den duur echt bevattelijker voor ernstige complicaties van een infectie.

ik zou toch nee zeggen

gewoon uitleggen. Hij kan dan wel van de leeftijd zijn die het minder serieus neemt maar dat wil niet zeggen dat het niet serieus is.
Waarom twijfel je? omdat je bang bent dat hij jou niet serieus neemt?
gr Angela

Het is een pandemie Floor

Hoe lang het ook nog duurt, we hebben hier een pandemie Floor, dus een realistische kans om het leven te laten bij onvoldoende bescherming.

Met name als je een kwetsbaarheid hebt.

Ik heb hier twee jongvolwassen kinderen die nog van mij afhankelijk zijn voor hun inkomen en een dak boven hun hoofd. En ik heb een immunologisch probleem en vatbaarheid voor infecties.

Zonder die kinderen zou ik mogelijk wat relaxter zijn, enig risico heb je altijd in het leven. Maar als de consequenties dodelijk kunnen zijn of met ernstige langdurige gezondheidsschade, dan denk je nog wel even na.

Floor

Ja natuurlijk besef ik me dat. Maar wat is je alternatief? Dat ik het risico ga lopen? En dan de hele tijd bang ben zodat ik vatbaarder ben?

Behoor je zelf tot een risicogroep trouwens?

Angela

Ik twijfel omdat ik hem natuurlijk graag wil zien, altijd een open deur voor hem wil zijn maar ook omdat ik niet te veel zijn schoonouders wil belasten. Eigenlijk woont hij hier

Angst

Floor:
"En... angst is ook erg ongezond"

Ik hoor dit niet voor het eerst. Waarom denken mensen toch dat dit een goed argument is om de geadviseerde maatregelen aan je laars te lappen? En dat, als je kiest voor het wél opvolgen van de maatregelen, je leven dús geregeerd wordt door angst?

Angst kan zeker meespelen. Angst is in dit geval ook een uitstekende raadgever. Maar het gaat heus niet alleen om angst. Het gaat ook om gezond verstand, om voorzichtigheid, om solidariteit en allerlei andere minder negatieve zaken dan "angst".

Vanwege al die andere overwegingen zou ik overigens Maro ook aanraden om nee te zeggen tegen haar zoon.

meedenken

Laat je zoon meedenken aan een oplossing. Leg hem je dilemma voor. Wil hij jouw opvang omdat dat gewoon makkelijk is, dus als je zegt nee, dan ben je egocentrisch, maar heeft hij liever een egocentrische moeder dan een zieke/dode moeder?
Volgens mij realiseert hij zich helemaal niet hoe hij jou in gevaar kan brengen. Hij mag natuurlijk z'n gang gaan, alleen dan kan hij even niet bij jou logeren. Testen na aankomst kan vast wel, daar zou ik naar informeren. Duurt alleen wel een paar dagen voordat de uitslag er is.
Desnoods testen en een paar dagen ergens kamperen, of naar de vader of haar familie. Er is vast wel een oplossing.

Renata

Ja post is gekruist, Ja jouw argumenten doen dus ook mee in de overweging. Schoonouders zeiden wel dol op hem te zijn en dat hij altijd welkom is, maar ik wil daar niet te makkelijk over denken.

Oh wacht

Ik had niet begrepen dat jouw huis ook zijn huis is. Dan snap ik nog beter hoe lastig het is. Het is zijn eigen huis! Overleg met hem zelf, zou ik zeggen. Sla de adviezen erop na en bespreek het samen.

Als puntje bij paaltje komt zou ik mijn eigen dochter toch ook erg moeilijk de toegang tot dit huis (wat ook haar eigen huis is) kunnen ontzeggen.

schoonouders

daar ben jij niet verantwoordelijk voor, laat die gedachte snel los.
Het gaat tussen jou en je zoon.
Als hij geen vriendin had was het een totaal andere situatie.
gr Angela

Balkon?

Zelf heb ik een heerlijk balkon en met de kinderen afgesproken dat mocht ik het virus toch met klachten te pakken krijgen dat ik dan zelf op het balkon ga wonen en uitzieken in de frisse virusverdrijvende lucht.

Maar misschien is het een idee voor de huisvesting van je zoon? Of jezelf?

Nou scheelt het misschien dat we hier gewend zijn om te kamperen en daar ook de spullen voor in huis hebben.

En er is nog wel een matras over.

Je geeft al aan dat het tijdelijk is. Dan kun je misschien ook jezelf tijdelijk zo veel mogelijk terugtrekken. Eten en drinken doe je in een koelbox en neem je mee naar buiten.

over testen

Het is natuurlijk heel makkelijk om een test te krijgen: je zegt dat je last hebt van keelpijn en hoestklachten, et voila. Ik zou eerlijk gezegd niet aarzelen om dat te doen als dat noodzakelijke zekerheid zou kunnen bieden, gelet op de omstandigheden.

Het is alleen zeer de vraag of het zin heeft. Is hij wel besmet, maar zo kort geleden dat hij zelf nog geen virus uitscheidt, dan komt de test vals-negatief terug, als ik het goed begrepen heb. Een dag of twee later kan hij dan alsnog besmettelijk worden, maar ja, dat weet je dan dus niet. Dus deze sluiproute lost jouw probleem niet op.

Ik denk dat je een eerlijk gesprek met je zoon aan moet gaan. Dat je tot een risicogroep behoort, dat je je het risico op een besmetting niet kunt veroorloven, en dat er dus voorlopig voor jou helaas niks anders op zit dan om erg voorzichtig te zijn.
En als je binnenshuis geen afstand kunt houden - en kennelijk kan dat niet, ook geen tentje in de achtertuin oid - dan moet de consequentie dus helaas zijn dat hij eerst twee weken ergens anders kan zitten waar hij zich wel aan die regels kan houden en dan, als er geen risico op een besmetting is, alsnog welkom is in jouw huis.

Zuur, maar het is niet anders. Zouden zijn contacten bestaan hebben uit het bijwonen van zo'n hagepreek als ik gisteren op tv zag (een paar honderd gelovigen in een weiland), tja, dan kon je de gok wel nemen, maar als hij al wat nonchalant is en dan ook nog een paar keer gezellig in een lange-afstandsbus heeft gezeten kan ik me je zorgen wel voorstellen.

Sterkte ermee, leuk is anders.

Groeten,

Temet

Ook mee gezeten

Ik ben ook zeer kwetsbaar (verminderde weerstand en nog meer in risicogroep). Ik heb dit doorgesproken met mijn specialist. Bij verschijnselen gaat de aangetaste persoon in de caravan zitten. Of schuurtje, of tent, of wat er mogelijk is. Verder houd ik enige afstand, geen knuffels bijvoorbeeld.

Overigens

Zoon was niet aan het reizen, maar aan het socializen geslagen.

Natuurlijk

Ik zou je keuze om je zoon niet thuis te ontvangen ook goed snappen hoor.
Maar zelf probeer ik vooral me niet gek te laten maken, lukt niet altijd even goed, maar goed.
Zelf zit ik niet in een vd benoemde risicogroepen, maar mijn partner wel. Ja, dat vind ik eng.
Overigens houden we ons natuurlijk wel aan maatregelen waar dat kan, de bedoeling is nu eenmaal in Nederland dat je er zelf ook afwegingen in maakt

Jee

Ik voel me (nog) helemaal niet kwetsbaar. Mijn jongste heeft vandaag haar tweede logeerpartijtje in drie weken. Het eerste was in het dorp dat in het nieuws was vanwege de coronabrandhaard en die meisjes hebben bijna allemaal oudere kroeghangende broers. De kans is echt niet zo groot dat je besmet raakt, volgens mij.

Floor

Maar wat bedoel je nu precies? Jij probeert je niet gek te laten maken. Doen mensen die zich aan de coronaregels houden dat wel?
Jullie houden je aan de regels ‘waar dat kan’ maar maken je eigen afweging. Bedoel je dan niet gewoon dat je je aan de aan de regels houdt als het je uitkomt en zoniet, dan valt het onder eigen afweging?

De zoon van Maro is door zijn gedrag een risico voor haar. En nee testen bij aankomst gaat niet helpen, eens met Temet. Je zit met de incubatietijd en dus quarantainetijd van 2 weken.

Tineke

Ik snap niet zo goed wat je bedoelt, ik houd me ook aan de regels dus tsja.
Er zijn nu eenmaal een hoop situaties waarin dat erg moeilijk is, dat wordt nogal eens vergeten vanuit zo'n afgesloten bubbel.
Op mijn werk (zorg) is het onmogelijk helemaal veilig te werken. Dan houdt het op.
En fijn vind ik dat niet, zeker niet met een risicogroep thuis. Maar het is niet anders, je kunnen afsluiten voor alle risico's is ook een luxe hoor.

En dat begrijp ik dan weer wat minder, dat er nog steeds in zo'n kleine cirkel gekeken wordt, terwijl je deze pandemie alleen maar wereldwijd kunt aanpakken. Zolang het overal blijft woeden lopen we zelf ook gevaar.
De meeste mensen op de wereld hebben wel wat anders te doen dan een risico taxatie kunnen maken tov dit virus.
En dat risico valt voor het individu in nl op dit moment erg mee.

floor

natuurlijk zijn het twee verschillende risico's, de één kun je wat aan doen, de ander niet. Maar: de maatschappij dat zijn wij en als TS door haar zoon besmet wordt dan zit TS in die wereldwijde cijfers. Dus wat bedoel je nou?
Het is toch logisch dat het is zoals het is? Jij kunt wel willen dat het niet zoveel zin heeft om je druk te maken over individuele risico's want ja, de meeste mensen op de wereld gaan eerder dood dan wij Nederlanders aan andere zaken. Maar dat denken helpt ook de arme sloebers op de wereld niet hoor. Dus het is een schijntegenstelling die je erin gooit, en waarom doe je dat?
gr Angela

Als het kan...

Als het kan en je bent kwetsbaar is er natuurlijk weinig reden om de maatregelen niet zeer streng na te leven. Zelf werk ik in het onderwijs en heb straks dus gemiddeld weer contact met zo’n 200 pubers op een dag. Ik zit niet in een risicogroep, dus ik ga gewoon aan de slag en ik zie wel. Dat ik me braaf aan alle maatregelen houd is vooral voor anderen. Bovendien is de kans groot dat ik het allang heb gehad: midden in de brandhaard, man bevestigd corona gehad, ik alleen stevig verkouden maar niet getest.
Voor TO ligt het anders: die loopt wel risico, en zo te horen is er voor haar geen persoonlijke reden waarom ze meer in contact zou komen met anderen. Voor zoon ligt het weer anders; natuurlijk wil hij zijn moeder niet ziek maken, maar hij wil ook leven. En de kans dat je iemand tegenkomt die besmettelijk is, is nog steeds erg klein - zeker buiten de Randstad en een paar andere bekende plaatsen.
Het enige wat TO kan doen is praten met haar zoon en precies dit dilemma voorleggen. En dan proberen samen tot een oplossing te komen.

Sorry hoor

Misschien is het de mannelijke inslag. Maar ik sta hier heel anders in.

Alleen al de suggestie om een thuiswonend kind de toegang te ontzeggen vind ik absurd. Wellicht dt dit van tevoren besproken had kunnen worden en hier goede afspraken over gemaakt hadden kunnen worden. Dat lijkt me sowieso een tip voor de volgende keer, want Corona blijft nog wel even onder ons.

Voor nu zie ik twee reële opties. Optie 1 is het risico nemen, want laten we wel wezen. Dat risico is beperkt en is er in de supermarkt ook.
Optie 2, toch nog het overleg aangaan en zoon met klem vragen 2 weken in een door jou betaald hotel/stacaravan/whatever te gaan zitten.

Jan

'Alleen al de suggestie om een thuiswonend kind de toegang te ontzeggen vind ik absurd'

Ik ben geen man, maar in dit geval ben ik het met je eens.

supermarkt

Jan, de vergelijking met de supermarkt gaat mank, je zit niet hele dagen met de caissière (of andere klanten) in éen huis.
Samen in een huis verblijven is een wezenlijk ander verhaal dan elkaar passeren voor het koelvak of even groeten bij het afrekenen.

Groeten,

Temet

Maar dat is ook mijn grootste punt natuurlijk

Ik wil hem helemaal niet de toegang tot de woning ontzeggen. Ik wil hem hier hebben. Maar ik wil ook niet ziek worden.

"risico is beperkt' tja is dat zo? de Rfactor stijgt. Ik heb de indruk dat 'het risico is beperkt' ook het meest gezegd wordt door mensen die niet tot de risicogroep behoren en het wel weer genoeg vinden, geen zin meer hebben in gedoe.

Supermarkt ga ik ook niet naartoe. En natuurlijk is mijn beleid ook niet waterdicht. Je kan nooit 100% veiligheid creëren. Maar het gaat om risicoverkleining.

Dat weet ik wel Temet

Aan de andere kant. In de super kom je tientallen mensen tegen en honderden hebben dat handvat voor jou vast gehad. Terwijl zoon maar 1 persoon is.

Het ging ook niet om een een op een vergelijking. Het ging er om dat het niet zo is dat met het weren van zoon het risico ineens gereduceerd is naar nul. Dat zou namelijk wel iets veranderen aan de situatie mijns inziens.

Jan

"Het ging er om dat het niet zo is dat met het weren van zoon het risico ineens gereduceerd is naar nul." Misschien is het handig als je dan eerst vraagt of ik wel naar de supermarkt ga. Maar goed, ook de bezorger kan besmet zijn natuurlijk maar daar neem ik ook maatregelen bij.