Wat zou dit geweest kunnen zijn?
Ik weet dat een forum niet de beste plek is om advies te vragen over zaken die over je gezondheid gaan en ik wil het volgende binnenkort ook met mijn huisarts bespreken maar ik hoop dat iemand dit wellicht zelf heeft meegemaakt of weet dat iemand dit in zijn/haar omgeving het heeft meegemaakt en daarom weet wat het is.
Het is al vele jaren geleden gebeurd maar heb er nooit iets mee gedaan en t is min of meer vanzelf beter geworden.
Het volgende is er gebeurd:
Ik was aan het werk op kantoor en iemand kwam naar me toe lopen om iets te vragen. Op dat moment werd het even zwart voor mijn ogen en voelde het net alsof iemand met 2 stroomdraadjes mij in mijn achterhoofd een schok gaf. Ik voelde me daarna duizelig en een beetje misselijk. Ik weet nog dat ik nog wel een rondje ben gaan lopen tijdens de lunchpauze maar de duizeligheid en misselijkheid bleven aanhouden en t voelde alsof ik voorover op straat zou vallen.
De rest van de dag nog wel gewerkt maar voelde me niet goed. Ik was blij toen ik eindelijk thuis was. Voor zover ik me kan herinneren ging het de dag erna een stuk beter maar weet nog wel dat ik in de weken en maanden daarna op willekeurige momenten een harde piep / fluit toon in mijn hoofd hoorde die dan langzaam weg ebde. In de eerste periode er na gebeurde dat dagelijks maar dat werd steeds minder frequent.
Het is dus eigenlijk vanzelf "over gegaan" maar toch heb ik het idee dat ik er nooit 100% van ben hersteld. Heb nu altijd een soort van lichte suis in mijn hoofd en heel af en toe nog een piep/fluit die eerst hard is maar dan langzaam weg gaat. Ik weet dat ik toen naar de huisarts had moeten gaan maar ik ben eigenlijk zo opgevoed dat je pas naar de dokter gaat als t echt niet meer gaat.
Volgende week ga ik sowieso al een afspraak maken bij de huisarts en dan wil ik dit ook eindelijk eens voorleggen maar voor nu, herkent iemand dit van zichzelf of iemand uit je omgeving?
Mijn moeder heeft een paar keer een tia (mini-hersenbloeding) gehad, en dat verliep ongeveer zo. Dat is ook vanzelf weer goed gekomen.
Vraag je arts hoe je een eventuele volgende keer moet reageren op zoiets.
Een harde piep in je oor die langzaam weggaat: dat heb ik ook regelmatig.
De aanval zoals je die beschrijft... zou iets van epilepsie kunnen zijn. Ik heb wel eens gehoord dat het mogelijk is dat je een keer in je leven zo'n epileptische aanval krijgt en dan nooit meer. Even een kortsluiting in je hersenen.
Ik denk niet dat je ha het nodig vindt om iets te onderzoeken. Jaren geleden gebeurt en nooit terug gekomen. En die piep in je oor is niets bijzonders vlg. mij.
Ik heb wel eens een paar keer een aanval van Meuniere gehad en blijvend piep en fluittonen aan overgehouden. Jouw verhaal lijkt daar wel op
Een beetje adequaat handelende huisarts zal toch wel doorverwijzen, adv deze toch best heftige klachten?. Kan inderdaad best een tia geweest zijn. Een tia kan een voorloper zijn van een hersenbloeding, en is volgens mij ook zichtbaar op een scan (zeker als je er nog "iets" van voelt zoals je zegt).
Epilepsie ook trouwens.
Dat wegebbende piepgeluid heb ik ook, en meer mensen hebben dat in onschuldige vorm. Maar icm jou voorval, zou ik me toch wel even goed na laten kijken. Ik zou dat wel willen weten.
Mijn moeder had ook soortgelijke klachten, maar dat werd frequent erger en bleek een ernstige oorzaak te hebben. Maar als er bij jou in de loop der jaren niks geks meer bijgekomen is zou ik daar niet direct aan denken.
Maar een grondige keuring lijkt me niet misplaatst.
Dank voor het meedenken. Dacht zelf ook iets van een tia maar veel van de symptomen had ik dus niet maar zelfs bij 1 van de symptomen kan het dat zal zijn natuurlijk. Ga het de huisarts voorleggen.
Zo’n suis of piep in je oor heet tinnitus.
Het klinkt idd als de symptomen van de ziekte van Meniere, daar kan je na een aanval ook restverschijnselen aan overhouden. Overleggen met je huisarts idd. Die kan je misschien vast geruststellen, dingen uitsluiten en duidelijkheid geven.
Mijn dochter noemt dat "brainzaps¨. Ik heb ze ook wel eens gehad, vrij griezelig. Zij had ze door of na het afbouwen van fluoxetine, maar dat ze een cardiologische aandoening heeft kan er ook mee te maken hebben.
Hoe lang is het geleden dat dit gebeurde?
Had je ook moeite met praten op dat moment? Of andere uitval, behalve je evenwicht? Het kan een klein bloedpropje zijn dat voor een verstoring zorgde. Hoe dan ook is een onderzoek wel aan te raden.
Het kan zijn dat je hart af en toe overslaat, dat kan bloedpropjes geven en die geven weer kleine TIAtjes. Het kan ook zijn dat je een kleine bloeding hebt gehad bij je hersenstam (subarachnoidaal), maar dan zou je er ook flink hoofdpijn van gehad hebben denk ik. Maar ook dat zou bekeken moeten worden. Laat je niet afschepen door de arts als je het niet vertrouwt.
Huisartsen gaan er van uit dat als je hoefslag in de straat hoort, het geen zebra zal zijn maar soms is het wel een zebra.
En dat je niet de juiste verschijnselen van een TIA gehad hebt, laat je daar ook niet door afschepen. Want niet iedereen voldoet aan het boekje en TIAs komen in groot en klein en met heel diverse verschijnselen.
Waarom heb je dan zo lang gewacht om dit met je huisarts te bespreken?
Ik heb zoiets wel eens gehad maar zonder restverschijnselen. Bij mij kwam het door stress en een te hoge spierspanning.
Kan van alles zijn geweest, het kan een Tia zijn geweest of gewoon een duizeling door spierspanning.
Zo had ik een jaar terug ineens dat het leek alsof ik minder goed leek te praten, dat is nu over maar ik denk dat ik toen wellicht toch een lichte tia heb gehad of toch stress. Ben daarvoor ook niet naar de huisarts geweest temeer het ook weer voorbij is gegaan.
Raar eigenlijk als ik er nu over nadenk.
