Vraag over opname instelling ggz

Moeilijk!

Wat dit verhaal extra moeilijk maakt is dat dochter in Antwerpen woont. Dus gelden de Belgische regels, lijkt mij. Geen idee wat die zijn.

De Nederlandse regels zijn verdraaid lastig, al staat me er iets van bij dat er wel beweging in zit maar het fijne weet ik er ook niet van. Dwangopname is in elk geval geen sinecure.
Wat misschien iets makkelijker gaat is bewind en/of mentorschap, dan wel curatele. Bewind voor alleen de financiën zou al schelen denk ik. Informatie over curatele, bewind en mentorschap is te vinden op de site van het ministerie van Justitie (onder familierecht meen ik).

Maar ja, dat doet allemaal niet zo bar veel ter zake zolang die dochter over de grens woont vrees ik. Hartverscheurend inderdaad.

Groeten,

Temet

Ik meende

Dat gedwongen opname pas mogelijk is als iemand een gevaar is voor de samenleving of voor zichzelf. Ze klinkt als je het beschrijft als psychotisch of in ieder geval heel erg de weg kwijt.
Hier staat info: http://www.pvp.nl/teksten/brochure-gedwongen-opname.htm
Muizemeis

Gedwongen opname

Massa Nissa, het klinkt inderdaad als iemand die psychotisch is. Een heel goed boek daarover is: Rigo van der Meer, leven met schizofrenie. Ik hoop dat het ergens nog te vinden is.
Verder kan de moeder hier wellicht informatie vinden: http://www.ypsilon.org/ Dat is een organisatie van familieleden van mensen met schizofrenie.
Een psychose is afschuwelijk, maar op dit moment zijn er goede medicijnen voor, gelukkig.
Een gedwongen opname is mogelijk, maar het is inderdaad geen sinecure: rechter, politie en burgemeester komen eraan te pas. De eerste stap is de huisarts en GGZ inschakelen. Bij een eerste psychose zal men aandringen op vrijwillige opname, of er moet duidelijk zijn dat er een gevaar is. jezelf verwaarlozen is bijvoorbeeld een gevaar. Als dat aantoonbaar is kun je een rechterlijke machtiging aanvragen.
Hoe het precies in België gaat weet ik niet. Moeder moet in elk geval stoppen met betalen, want dat lost helemaal niets op. Als het kan dochter zo vlug mogelijk naar huis halen, huisarts en GGZ inschakelen en alles uitzoeken over die rechterlijke machtiging.
Wens haar heel veel sterkte van me. Ik hoop dat haar dochter een goede behandeling krijgt.

Tsjor
Moeder moet in elk geval stoppen met

Reactie

Temet, moeder heeft ruim een jaar geleden al geprobeerd om voor mijn vriendin financiele hulp te regelen, al zag moeder die hulp meer als een ingang voor 'echte' hulpverlening. Dochter had deze truc binnen tien minuten door tijdens het eerste gesprek, schold de hulpverlener voor alles wat mooi en lelijk is uit (ik kan me dit totaal niet voorstellen van mijn welbespraakte, buitengewoon beschaafde vriendin, maar ze deed het toch echt) en vertrok.
Muizemeis, moeder denkt inderdaad aan een psychose of iets in die richting. Het is in feite al zeker anderhalf jaar aan de gang, er waren zelfs al veel langer signalen. Het is een langzaam afglijden geweest van wantrouwig/onzeker/ongelukkig naar verschrikkelijk verward (zoals nu).
Lou, de huisarts is op de hoogte, heeft zelfs psychische hulp voor moeder geregeld omdat die het niet meer alleen aankon. Hij heeft mijn vriendin al jaren niet meer gezien (ze wil niet) en houdt vol dat ze zelf hulp moet willen.
Tsjor, wat een handige link, dank je wel. Ik heb me even ingelezen en was geschokt door de vele herkenningspunten. Ik heb enkele mails van vriendin gelezen (die moeder had doorgestuurd) en heb dus enig inzicht in hoe ze nu denkt. Ik vond het griezelig om te zien hoe ze aan zoveel kenmerken van psychose/schizofrenie voldoet. Arme meid. Het ergst is nog wel dat ze echt, echt niet inziet wat er mis is. Als ik de website goed begrijp, kan moeder aansturen op een rechterlijke machtiging, want 'gevaar' kan ook inhouden dat de patient de psychische gezondheid van een ander schaadt (haar moeder is doodop en krijgt nu zelf psychische zorg) en ze is maatschappelijk enorm aan het afglijden (financiele ellende, huisvesting die ze kwijt dreigt te raken).
Dan moet moeder inderdaad stoppen met helpen. Ze zegt zelf dat ze dat inderdaad niet meer wil doen, maar dat het vreselijk moeilijk is als haar dochter opbelt en zegt dat ze al twee dagen niet heeft gegeten. Ze zal hierin dus hard moeten zijn.
En ze moet dochter terughalen naar Nederland. Gelukkig zit ze dichtbij, maar moeder is ronduit bang om haar weer in huis te nemen. Ze kan namelijk ook erg gaan schreeuwen als ze boos is en moeder is bang voor haar woede als ze merkt dat moeder achter haar rug om hulp zoekt.
Zucht. Mijn eerste opwelling was: dan komt ze maar even bij ons in huis, maar dat werd me door moeder ernstig ontraden. Ook de zus van mijn vriendin wil haar niet meer in huis, want ze heeft twee kleine kinderen en wordt nerveus van de onvoorspelbaarheid van mijn vriendin.
Al met al een lastig parket voor moeder en dochter. Ik begrijp en steun de strenge voorwaarden voor gedwongen opname, maar in dit geval zou ik graag gewoon iemand bellen en zeggen: rijden jullie even naar Antwerpen.
Groetjes
Massi
PS: Ik geef dit natuurlijk allemaal aan de moeder door, ontzettend bedankt.

Moeilijk

Dit is een erg moeilijke situatie vooral omdat dochter meerderjarig is? En in het buitenland woont.

Moeder kan proberen te achterhalen wat er met haar dochter gebeurt als ze op straat komt te staan zonder baan en blijkbaar volgt ze geen studie in België. Is ze er uberhaupt legaal? Daar zou ik duidelijkheid over willen want de kans bestaat dat ze het land uitgezet wordt. Ik weet niet hoe dit geregeld is. Verder zou ik uitzoeken hoe het zit met de ziektekostenverzekering. UIteindelijk wordt langdurige opname vergoedt vanuit de AWBZ maar de eerste 6 maanden uit de ziektenkosten. Misschien eens rechtstreeks kontakt opnemen met de verzekering of een rechtbijstand?
Verder lijkt het me ook zinnig kontakt op te nemen met een RIAGG of GGZ evt. via de huisarts. Wellicht kunnen zij adviseren? Voor een RM aanvraag is het goed om ergens een dossier op te bouwen waarin alles verzamelt wordt aan gegevens over het disfunktioneren van dochter. Helaas denk ik dan wel dat dochter als cliënt aangemeld moet zijn maar voor de zekerheid dit toch eens goed navragen. Raadzaam is ook om alle tastbare zaken welke signalen zijn van evt. psychose en gevaar voor zichzelf of omgeving te bewaren. Zo kan het zijn dat buren melding doen van overlast bij politie of dat uithuisplaatsing ook in België gemeld wordt bij politie. Komt dochter op straat te staan en gaat rondzwerven ook uitzoeken of je dan evt. melding moet doen van vermissing. Zeker met instanties en politie kontakt opnemen als er reden voor ongerustheid is vwb gezondheid.

Hoe meer je probeert instanties hierbij te betrekken of melding maakt hoe meer kans er is dat signalen vastgelegd worden. Het kan zijn dat haar naam dan in het systeem staat en dat kan helpen. Zolang ze zelf niet opgenomen wil worden of geholpen wil worden is het heel moeilijk.
Het ziet er echter naar uit dat ze steeds verder afglijdt. Op het moment dat er dan toch een crisisdienst ingeschakeld moet worden bijv. voor IBS aanvraag (crisisopname) kan het helpen als ze op wat voor manier dan toch in het systeem staat bij polite of andere instanties. Zeker als dochter gaat zwerven kan het echt geen kwaad wanneer moeder bij de politie meldt dat haar dochter rondzwerft en ziek is. Nogmaals, is niet onverstandig omdat dus ook nog eens te doen bij RIAGG en GGZ. Zij zijn degene die als crisidienst ingeschakeld worden door politie en huisarts.

Ik wens moeder heel veel sterkte want dit kan een langudrig proces zijn.

Massi nissa

Zoek ook eens bij google op gedwongen opname psychiatrie belgië. Er zijn links met procedures in België. Wellicht kan moeder daar iets mee, bijvoorbeeld zelf kontakt zoeken met een belgische huisarts of met de politie.

Een psychose is gewoon erg. Informatieoverdrachten in de hersenen gebeuren veel te snel en dat heeft vooral effect op de zintuigen: horen, zien, proeven. Vrij recent bleek uit onderzoek, dat het hersengedeelte bij mensen die denken dat ze stemmen horen net zo aktief is als bij gezonde mensen die echt iets horen. Het is dus in feite geen waanvoorstelling, maar overactiviteit in bepaalde hersendelen. Mensen denken dan ook niet dat ze ziek zijn, want ze proeven echt gif, ze horen echt stemmen en ze zien echt mensen terwijl die er niet zijn.

Met medicijnen en psycho-educatie is heel veel te bereiken.

Ik kan me de angst van moeder heel erg goed voorstellen. Als ik haar was zou ik dochter pas thuis halen als ze huisarts, GGD, politie (eventueel) heeft ingelicht, zodat een klein signaal van agressie onmiddellijk opgepakt kan worden als 'een gevaar vormen voor haar omgeving'. Ik weet hoe verschrikkelijk het is. Mijn broer heeft hetzelfde. Hij was alleen thuis en mijn moeder moest wachten tot er iets gebeurde, zodat hij gedwongen opgenomen kon worden. Vreselijk, om haar alleen te laten in die situatie. Uiteindelijk is hij boos geworden tegen een hulpverlener en dat was toen voldoende. Een 'verzoek tot vrijheidsberoving' ondertekenen, vreselijk. Ook later heeft mijn familie nog afschuwelijke dingen meegemaakt om de zorg te krijgen die hij nodig had. Maar het is ook allemaal goed gekomen. Goede medicijnen, nu eindelijk een protocol (een zogeheten zelfbindingsverklaring), waarin vast ligt bij welke signalen de familie kan aangeven dat er iets moet gebeuren, afspraken dat psychiaters niets veranderen in de medicijnen zonder de familie in te lichten etc., mijn broer weet nu zelf wat er aan de hand is en kan dat ook benoemen en wij weten waar zijn grenzen liggen (heel weinig druk). Hij leeft nu een stabiel en rustig leven, woont op zichzelf, heeft een dagvulling en is tevreden met hoe het nu gaat. Maar tussen de eerste signalen en nu zit wel 20 jaar. Ik hoop dat het tegenwoordig sneller gaat.
De wijze waarop de zorg rondom mensen met een psychose is georganiseerd is nog steeds afschuwelijk. Pas achteraf weet je zeker dt het goed is wat je gedaan hebt, mar op dat moment is het verschrikkelijk om te moeten doen.
Fijn dat moeder met jou kontakt op heeft genomen, want ze heeft echt goede steun nodig in deze situatie. Ik hoop dat ze ook kontakt opneemt met ypsilon en daar ook goede steun krijgt.

Tsjor

Dit is zoooooooo moeilijk

Mijn vriendin (ik ben duidelijk van een andere generatie Massi) heeft een dochter die psychiatrische hulp nodig heeft en dat weigert. Ze is meerderjarig, mijn vriendin is alleenstaand moeder en kan dus he-le-maal niets. En wát doe je als je dochter huilend opbelt dat ze op de rand van het perron staat en er nu écht een eind aan gaat maken? Dan zeg je dus niet: bekijk het lekker. Dan schiet je in paniek.
En ze wéét rationeel dat dochter haar manipuleert, dat ze grenzen aan moet geven, dat ze afstand moet nemen - maar ja, dat is wat anders dan je gevoel he. Het is afschuwelijk.
Ik wens je heel veel sterkte en hoe hard het ook klinkt: neem haar níet in huis, echt, dat kun je niet. Bij psychische problemen is het net zo als bij lichamelijke problemen: een pleister plakken kan iedereen. Maar met een gebroken been moet je toch écht naar een dokter. Dit gaat je pet te boven, dit kun je niet als niet-professional.

Tirza

Tirza

Mensen met en psychose manipuleren niet, echt niet.
In huis nemen moet je alleen doen als je iedereen op de hoogte gebracht hebt, als iedereen weet dat je wacht op een reden om over te gaan tot een gedwongen opname en als iedereen dus klaar staat.
Maar ik zou ook de Belgische links eens doornemen en in België doorvragen, want het lijkt erop dat een verklaring van een onafhankelijke arts in België voldoende is. Dat zou veel humaner zijn dan de situatie in Nederland. Maar ik zeg dat met grote voorzichtigheid, want ik heb me niet verdiept in de Belgische situatie.

Tsjor

Psychotische

mensen manipuleren niet. Mensen met een persoonlijkheidsstoornis wel. Een psychose is een andere beleving van de werkelijkheid. Zo plegen deze mensen zelfmoord vanuit een waan. Een psychose is een ernstige ziekte. Massi, ik wens de moeder van je vriendin een hele hoop sterkte. Ook wens ik jou sterkte. Je bent een lieve oude vriendin.

Helenaleen

"Is ze er uberhaupt legaal? Daar zou ik duidelijkheid over willen want de kans bestaat dat ze het land uitgezet wordt."
In de EG geldt vrij verkeer van personen.

En weer

allemaal bedankt voor het meedenken. Ik ga zo googlen op de mogelijkheden in Belgie, maar ik begrijp uit de informatie op de site van Ypsilon dat het juist bij een opname erg belangrijk is dat de direct betrokken naasten in de behandeling meedoen. Dat wordt lastig als ze in Belgie zit.
Ik ga zeker doorgeven dat moeder moet werken aan dossieropbouw (ook dat stond al bij Ypsilon, goede site met veel feitelijke info). Moeder nam gisteren de telefoon niet op, hopelijk vanavond wel.
Tsjor en Tirza, ook uit jullie verhalen blijkt weer hoe lastig het is om bij geestesziekte de juiste hulp te krijgen. Zeker in gevallen waarbij de zieke zelf niet meewerkt. Het is bijzonder frustrerend en het maakt me ook boos (al weet ik dan weer niet precies op wie).
Tirza, in huis nemen zou niet handig zijn nu. Ik ben zes maanden zwanger en heb weinig energie. Vriendin is enkele jaren terug al eens een paar maanden bij mijn ouders geweest - ze zat toen geestelijk ook in de knoop, al was het lang niet zo erg als nu. Ze was toen voornamelijk bijzonder lethargisch, bijna catatonisch. Uiteindelijk is ze toen weer op zichzelf gaan wonen. Dit is echter een nieuwe situatie waarbij even bijtanken bij vrienden of bekenden niet meer genoeg is. Net wat jij zegt, een gebroken been moet professioneel behandeld worden.
Bo, bedankt voor de lieve woorden. Ik doe niet zoveel, ik zoek alleen informatie en luister naar de moeder. Uiteindelijk zal vooral moeder actie moeten ondernemen.
Ik rapporteer terug als ik meer weet. Tips en adviezen blijven zeer welkom. Ik ga erop aandringen dat moeder zsm contact opneemt met zowel de huisarts als Ypsilon. Misschien kan haar eigen therapeut ook nog iets betekenen.
Groetjes
Massi

Relatief

'ik begrijp uit de informatie op de site van Ypsilon dat het juist bij een opname erg belangrijk is dat de direct betrokken naasten in de behandeling meedoen.' Dat is ook relatief. In eerste instantie zal men vooral met medicijnen starten. Het is altijd uitzoeken wat werkt, in welke dosering etc. Als familie word je wel daarvan op de hoogte gesteld en zeker in het begin kan het belangrijk zijn om goede informatie te krijgen over wat er aan de hand is, maar verder kun je helaas als familie niet zoveel.
De tijd dat er gewerkt werd met psychotherapie en eindeloze gesprekken is gelukkig voorbij.
Stel dat het in België beter geregeld is om iemand op te laten nemen, dan kan na verloop van tijd iemand overgeplaatst worden.
De vraag is vooral praktisch: waar kun je het beste terecht, wat moet er dan geregeld zijn, wie moet je aanspreken en wie betaalt het. De kortste weg naar een opname en een begin met medicijnen is het beste. Maakt niet uit of dat in België is of in Nederland.

Tsjor

Massi

Wat goed van je dat je je zo inzet, ik zou graag willen meedenken, maar dat maakt oude wonden open die ik liever dichtlaat. Gelukkig denken anderen hier met je mee.
Sterkte met alles!

Direkt betrokken naasten

"het is erg belangrijk dat direkt betrokken naasten in behandelin meedoen"
Klopt en dan gaat het niet om psychotherapie maar het is wel belangrijk dat familie en behandelaar op gelijke lijn staan en dat er kontakt is. Bij dossieropbouw is het belangrijk dat het dossier dat dus meestal bij behandelaar ligt alle informatie naar toe gaat. Ook tijdens opname, hoe benader je iemadn, hoe ga je met afspraken om. Zo is het inderdaad vooral de eerste tijd belangrijk dat medicatie goed ingenomen wordt. Familie kan een rol spelen in toezicht hierop bijv. tijdens verlof.
Familie kan vaak ook een schat aan informatie geven welke de cliënt op dat moment zelf niet kan geven. Vaak ook weet familie een ingang te vinden bij familielid die veel minder openstaat voor behandelaar.
Onderschat niet maar vooral ouders zijn belangrijk voor mensen die opgenomen zijn. Zeker als kinderen altijd een goed band met ouders hebben gehad. Zij hebben die steun echt nodig. Het is daarom belangrijk dat ouders goed geïnformeerd zijn en voor zichzelf duidelijk hebben wat hun rol kan zijn. Wanner ouders en hulkpverleners op 1 lijn staan heeft dit vaak bij cliënten een heel goede invloed.

Massi

In mijn reactie had ik het o.a. over bewindvoering en dat is feitelijk natuurlijk wel financiële hulp - de bewindvoerder neemt de behandeling van financiële zaken over - maar er is niks vrijwilligs aan. Curatele en mentorschap idem, ook al is de betrokkene harstikke tegen, het kan wel degelijk worden uitgesproken.

Ik begon over die bewindvoering omdat mensen die uit de rails lopen zichzelf nog erger in de vernieling kunnen helpen doordat ze hun financiën niet regelen. Uiteindelijk valt iemand terug op de bijstand, maar die moet je persoonlijk komen aanvragen. Ik ken een geval van iemand die dat vertikte, want hij had nog een miljoenenclaim op de Nederlandse staat...
Toen zijn zuster tot bewindvoerder benoemd werd kon zij de uitkeringsaanvraag afhandelen en had de man in elk geval geld om de huur van te betalen (nou ja, dat regelde zus dus)

Maar goed, zoals gezegd: dat is de NL situatie. Bovendien moeten er uiteraard bewijzen worden aangedragen dat betrokkene zijn eigen belangen niet kan behartigen.

Groeten,

Temet

Helenaleen

Je hebt gelijk, maar dat gaat voor een heel groot gedeelte over informatie-overdracht wederzijds. Als het gaat om de vraag of dochter in de buurt van moeder opgenomen moet worden in verband met de gewenste aanwezigheid van de ouders, dan is het handig als het dichtbij is, maar niet persé noodzakelijk. Moeder zal natuurlijk moeten reizen, maar het lijkt mij wel te doen. Afspraken voor gesprekken kan ze zelf plannen.
Ik weet niet hoe de psychiatrische zorg in België is, maar de somatische zorg in ziekenhuizen is prima!
Vooralsnog zou ik vooral praktisch kijken: waar is de weg naar de gewenste hulp het kortste.

Tsjor

Film

Massi Nissa, ik lees je bericht nu net en kan je helaas niet helpen met tips, maar zoals ik het lees heeft je 'oude' vriendin inderdaad hulp nodig. Ik had meteen de beelden van een film op mijn netvlies die een oud klasgenoot van me maakte.
Hij werd psychotisch en het duurde veel te lang voor hij hulp kreeg. De film die hij maakte is zeer indringend en laat een psychose 'van binnenuit' zien. Ik moest meteen aan deze film denken toen ik je bericht las. Hij is online te bekijken: www.verlorenjaren.nl

Ik hoop van harte dat er mogelijkheden zijn om je vriendin, al dan niet gedwongen, te helpen!
Heel veel sterkte!

Dit meisje heeft een psychose!

Ik werd zojuist getipt door iemand over dit bericht op dit forum (waar ik nog nooit geweest ben). Het meisje waar het over gaat heeft overduidelijk psychotische klachten. Probleem bij het hebben van een psychose is dat de wereld gek is en niet jij.

Laat iemand alsjeblieft ogenblikkelijk in actie komen voor haar! Dat is niet zo ingewikkeld: gewoon contact opnemen met (het psychose-team van) de plaatselijke GGz (in Antwerpen dus) - die kunnen contact met haar zoeken en inschatten hoe erg de situatie is. In Nederland kun je, als je een gevaar vormt voor jezelf of een ander, en daarnaast hulp weigert gedwongen opgenomen worden. Een psychiater moet die inschatting maken en de burgemeester moet er vervolgens toestemming voor geven. Ik weet niet hoe het in België geregeld is.

Daarnaast bestaat in Vlaanderen het Vroege Detectie en Interventie Psychose. Meteen contact mee opnemen zou ik zeggen!! (Echt doen!! http://www.vdip.be/)

Actie!

De klasgenoot die veel te lang heeft rondgelopen met een psychose was ik. Maar liefst vijf jaar. En dat heeft zo lang geduurd omdat er niemand ingreep. Moet niet kunnen in een land als Nederland, en ook niet in een land als België.

Door mijn film ('Verloren Jaren' - www.verlorenjaren.nl is ie te zien dus) heb ik (via via) ook contacten met hulpverleners in België, ik zou kunnen vragen naar een telefoonnummer van het psychose-team in Antwerpen. Maar ik denk dat als er contact gezocht wordt met iemand van het VDIP, dat je dan al een heel eind komt. Ikzelf vind VDIP een heel erg goed initiatief, dat ook in Nederland op landelijke schaal uitgevoerd zou moeten worden. In ons land bestaat alleen in Amsterdam iets soortgelijks (http://www.psychoseamsterdam.nl/).

Dus voor iemand die in Antwerpen woont staat op www.vdip.be alle informatie.

Als ik een telefoonnummer moet vragen van het psychose-team in Antwerpen, mail mij dan.

Er MOET echt OGENBLIKKELIJK iemand in actie komen voor dit meisje.

Voor mijn eigen gemoedsrust vertrouw ik erop dat dat bij deze gebeuren gaat.

Hartelijke groet,

Bas Labruyère

Er komt actie

Bas, Heli en alle anderen, wat geweldig dat jullie zo meeleven met een voor jullie onbekende vrouw. Ze is trouwens al midden dertig, dus we spreken niet meer van een 'meisje'. Temet, ik had er niet bij stilgestaan dat je natuurlijk ook gedwongen onder curatele kunt worden geplaatst, maar we zijn dat stadium denk ik voorbij. Inmiddels heeft moeder aan dochter opgebiecht dat ze met mij contact heeft en krijg ik dus boze mails en sms'jes die voor de helft ontkennen dat er iets aan de hand is en voor de andere helft bevestigen DAT er iets aan de hand is door hun inhoud. Lijkt me niet handig om voorbeelden op het forum te zetten vanwege de privacy, maar vriendin heeft vermoedens die niet waar kunnen zijn wetenschappelijk gezien.
Ik heb nog niet gereageerd omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Ze gelooft me toch niet en ik wil de situatie niet nog erger maken.
Bas, wat een supertip van dat Belgische Interventie Team, ik geef het door en zal er zelf ook even achteraan bellen, het nummer staat vast ergens op internet.
Ik zie trouwens aan verschillende reacties dat dit een pijnlijk onderwerp is voor mensen die het (van dichtbij) hebben meegemaakt en zo voelt het ook. Ik hoop met jullie allemaal mee dat er snel een einde komt aan deze impasse en dat mijn vriendin hulp krijgt (en aanvaardt, war nog lastig wordt - ze heeft ooit enkele jaren terug een tijdje Risperdal gekregen en is vast van plan om nooit meer medicijnen te nemen).
Ik houd jullie op de hoogte zodra er meer te melden is. Moeder is nu aan zet.
Groetjes
Massi

Bas

Ik durf je film niet te downloaden omdat het geheugen op mijn computer nog maar zeer beperkt is. Ik heb de recensie uit De Pers gelezen en ik wil wel zeggen dat ik het moedig en dapper van je vind dat je deze film hebt willen en kunnen maken. Ik hoop dat het goed met je gaat.

Tsjor

Massi

Goed te lezen dat er wel wat gaat gebeuren... Zal wel moeilijk zijn maar hopelijk ziet je vriendin later ook in dat dat het beste voor haar was...

Sterkte!