Tijd voor vakantie? (Hoe blijf je 'zen' onder hoge druk?)

Kip

"Vanmorgen heb ik een collega uitgefoeterd omdat hij een document van 200 pagina's aan het printen was (wat natuurlijk bespottelijk is), terwijl "

Hier, laat me dat even voor je fixen:

"Vanmorgen heb ik een collega uitgefoeterd (wat natuurlijk bespottelijk is) omdat hij een document van 200 pagina's aan het printen was, terwijl "

Zo, da's beter, he?

stresskip

Ja hoor, dat ken ik. En hoe.

Nu werk ik in een omgeving waar deze stress gebruikelijk is (de meest gestelde vragen aan de collega de dag voor de vakantie "en, ga je het redden?" dan wel "wordt het laat vanavond?") maar dat maakt m niet veel minder vervelend.

Voordeel is wel dat omdat iedereen dit verschijnsel kent, en omdat iedereen op ons kleine kantoor weet wie wanneer tegen de vakantie aanzit, we elkaar ontzien. Al kan zo'n printdebacle hier ook voorkomen (ook buiten de vakantieperiode trouwens).

Wat ik zelf prettig vind is om op maandag te vertrekken en niet op zaterdag. Als vrijdag dan mijn laatste kantoordag is heb ik het hele weekend om de thuisdingen te regelen (en dat is dan bijna ontspanning in vergelijking met de kantoorstress). Vertrek op zaterdag is ellende, dan moet ik eigenlijk alles thuis klaar hebben omdat ik gewoon weet dat ik de vrijdag ervoor de hele dag op kantoor zit en blij mag zijn als ik nog bij daglicht thuiskom. Vertrekken we op maandag, dan maakt het niet uit of mijn vrijdag op kantoor uitloopt tot na middernacht (gelukkig alweer jaren niet gebeurd), er zijn daarna nog 2 dagen.

Ik overweeg in dit soort periodes regelmatig de overstap naar een baan achter de kassa. Einde dienst is einde dienst, en je werk blijft ook niet liggen als je weg bent om je aan te grijnzen bij terugkomst. Dat lijkt me nou zo heerlijk...

Groeten,

Temet

Geen vakantiestress.

Ik hoef niets af te ronden, aanvang vakantie staat vast en ik ga als het tijd is, werkse allemaal!
Als ik zelfs nog 6 dagen zou hebben tot ik weg ga zou ik niet weten wat ik met die tijd moest doen? Inkopen zijn hoogstens nog een jurkje of een paar makkelijke schoenen. De rest heb ik al in huis, koop steeds wat, ook om de kosten te verdelen.
Als dat jurkje niet lukt dan kijk ik wel op het vakantieadres.
Mijn huis is binnen 2 uur op orde, laatste was is gedraaid en de belangrijkste spullen liggen gesorteerd.
Als ik morgenvroeg moet vertrekken zou dat maar zo kunnen.
Eerlijk is eerlijk, ik heb geen super verantwoordelijke baan en ik kan mijn werk prima loslaten. Zal ook met de leeftijd misschien te maken hebben? Als oude taart weet ik dat de wereld gewoon doordraait, ook als ik niet aanwezig ben.
Fijne vakantie!

Baan bij de supermarkt

Lol Temet, dat roep ik ook vaak! Zeker als ik weken bezig ben geweest met een klus en de opdrachtgever legt het resultaat in de spreekwoordelijke koelkast.

En het is hier ook stressen. De middelbare school eindigt al 1,5 week voor het begin van de vakantie met les geven (iemand behoefte aan een puber onder werktijd?), de auto staat bij de garage voor de APK en een grote beurt (en prompt regent het), en iedereen wil vlak voor het zomerreces nog wat beleidsstukken besproken hebben ...

Dan is wachten op iemand die 200 pagina's printen wil inderdaad erg frustrerend.

stresskip

Mischien moet je wel juist iets minder denken van komt zoals het komt.... Misschien moet je wel juist iets meer structuur aanbrengen en je zaakjes op tijd afhebben.Plannen, agenderen tijdsindeling....

Want het bespottelijk noemen dat een collega een grote printopdracht geeft, omdat jij bespottelijk laat vertrekt van a naar b en dan ook nog eens stante pee iets moet uitprinten, zou je ook als bespottelijk kunnen betitelen. Of vind je dat bespottelijk?
Nou ja, hoe dan ook, chil! En sterkte met je spanningen!

Ik houd niet zo van

mensen die hun stress niet onder controle hebben en dat op mij zouden willen afreageren waardoor IK eindig met een rotdag.
Dus doe je best en houd je in en verziek niet de sfeer bij anderen, dat doe je thuis maar.
Waar haal je het recht vandaan iemand uit te foeteren, wie denk je dat je bent? Zelfs een baas hoort zo niet te doen.

Ik had ook zo'n type op kantoor, heel vervelend en sfeerbepalend.

Een baan bij de supermarkt is ook zo ontspannend niet. Misschien geestelijk minder uitdagend, maar wat denk je van je rug, schouders, nek, ellebogen, polsen of omgaan met klanten die hun stress niet onder controle hebben en dat op jou afreageren omdat je "maar" caissiere bent??
Tegen de tijd dat jullie ontspannen terugkeren naar kantoor lopen zij nog bij de fysio. (bij wijze van)

Tja

"Sommige mensen hebben gewoon niet door hoeveel energie ze van andere mensen vergen. Normaal stoor ik me daar niet zo aan, maar nu kan ik dat echt niet hebben."

Normaal stoor je er niet aan, maar nu wel. Da's dus helemaal jouw probleem en alleen jij kunt daar iets aan veranderen. Door er anders mee om te gaan. Niet de schuld bij anderen leggen die in feite normaal gedrag vertonen. Misschien helpt meditatie ofzo?

Charis

Nee, meditatie is weer iets dat moet. Zal vast heilzaam zijn op de lange duur hoor, hoewel ik het me afvraag als je je er met lange tanden aan zet, maar als iemand al stijf staat van de stress kan je extra verplichtingen en bijkomend schuldgevoel missen als kiespijn.

Wat misschien wel helpt is tijdig kortaf doen. Dus mensen met vragen direct beleefd maar niet te vriendelijk afkappen 'sorry, spijt me, nu echt geen tijd, moet nog x af voor vakantie". Begin daar tijdig (enkele dagen van tevoren) mee, dan weet iedereen dat ze je niet aan je hoofd moeten zeuren.

Dan vinden ze je misschien minder aardig. Maar dat hoeft niet per se erg te zijn, helemaal niet als de consequentie is dat ze je ook in de toekomst minder aan je hoofd zeuren

Het probleem speelt bij mij op mijn werk zoals gezegd veel minder omdat je maar een keer het woord 'vakantie' hoeft te laten vallen en iedereen weet hoe laat het is - daarna valt men je alleen nog lastig in dringende gevallen en met de inleiding "sorry, heb je even tijd voor ....".

Groeten,

Temet

ik dacht

Dat ts het uitfoeteren bespottelijk vond, maar dat een beetje ongelukkig had omschreven. Maar dat heb ik dus verkeerd begrepen. Uitfoeteren, dat doe je toch niet met collega's?

Dat uitfoeteren

Dat uitfoeteren was niet zo dramatisch als het lijkt. Ik stond hevig in de moppermodus en heb gezegd dat het niet zo netjes is om tijdens een drukke dag midden op de dag zoveel te printen. Doe dat lekker 's morgens om half 8 of op vrijdag als er bijna niemand is. Bovendien ging het om printjes die hij na lezing weg zou gooien dus uit kostenoverweging en papierloos werken is het ook een rare actie.
Ik had dus in mijn ogen wel gelijk, en dat mag je ook best zeggen (je collega's een beetje bewust maken), maar dat had zeker aardiger gekund. Daar baal ik achteraf ook wel van, het was niet nodig geweest.

energie

Sommige mensen hebben niet door hoeveel energie ze vergen. Klopt. Maar ik vind mensen die de-ander-bewust-willen-maken juist zo veel energie wegslurpen vaak.

Peertje

Kan, dat jij dat zo ervaart. Ik ben ongeveer 1/3 van mijn werktijd bezig met het coachen en begeleiden van collega's. Omdat ik dingen goed kan uitleggen en snel doorheb waar het scheef loopt, is iedereen altijd erg blij met mijn begeleiding. Dat bespaart hen juist energie omdat ik ze efficiënter leer werken. Dat ik soms een beetje horkerig uit de hoek kom nemen ze op de koop toe. Ik vind het soms ook maar moeilijk te verkroppen dat er mensen zijn die ondanks alle instructies en procedures die we hebben (zoals print bewust, maar ik heb nog wel 10 voorbeelden) blijven volharden in hun eigen irritante gewoonten.
En dus... bij stress is het wat lastiger om in de beleefdheidsstand te blijven als ik me zo erg verwonder.

Ach...

Excuses aanbieden is niet zo moeilijk. En een stresskip schiet nu eenmaal sneller uit haar slof als er tijdsdruk is. Je hebt wel veel stress, of was de opmerking over je hartslag ook overtrokken?
Als ik tijdsdruk heb dan gaat er van alles fout, ik laat dingen vallen, stoot me ergens aan, kortom, gestuntel.
Ik weet dat van mezelf, plan dus heel goed, door ervaring en zelfkennis wijs geworden.

Oef Stresskip

Dan zou je aan mij toch een hele slechte hebben.
Das toch geen coachen? En we zitten toch niet op de kleuterschool.... Wie ben jij dan om te bepalen wanneer ik wat moet uitprinten? Uit de beleefdheidsstand schieten is nooit een goed idee. Horkerig zijn ook niet.

Ik krijg een beetje zo'n door roeien en ruiten idee. Jij zegt het wel even en mensen moeten dan wel doen wat je zegt, want ruim in het geduld zit je niet. Vind je dat printwerk echt werkelijkwaar bespottelijker dan jouw reactie erop?

Ben toch blij dat bij mij op het werk andere omgangsvormen gelden...

Hmmm ja

Zo wil ik dus eigenlijk niet zijn, maar ben ik van nature wel. En in de minst ideale omstandigheden komt mijn ware aard naar boven. Je zult er maar mee zitten. Gelukkig heb ik maar twee keer per jaar zo'n stressperiode (voor de Kerst en voor de zomervakantie).
De omgangsvormen op mijn werk zijn overigens vrij ongepolijst, ik zit aan de beschaafde kant van het spectrum. Maar kan dus ook incidenteel uit de bocht vliegen.

ik vind je erg

heuh egotripperig overkomen.
Jammer dat je er niet voor open staat dat niet alleen de irritante ander, maar ook jij negatieve consequenties kan hebben voor de energiebalans op de werkvloer. Kan ook zijn dat dat je niet uitmaakt, je bent zo fantastisch (hebt zo'n grootse bijdrage etc) dat dat oke is.

Wat ben ik blij

met mijn simpele baantje. Het enige lastige is dat je wel vrij moet hebben als je partner dat ook heeft maar als dat dan lukt trek je ook de deur dicht als je op vakantie gaat en heb je geen stress de laatste weken op je werk.

Maar ja, daar verdien ik dan wel het minimumloon mee.

Ik vind het echt heel kinderachtig wat hier gebeurd en dat is precies waarom ik niet zo'n baan zou willen. Jullie hebben dubbel vakantie nodig vanwege de weken ervoor en al die stress: kom op, je leeft maar één keer. Kan dat niet anders? Allemaal deadlinewerkers?

Je vraag is hoe blijf ik zen onder stress?

Ik blijf erbij dat je de oplossing van het probleem bij jezelf moet zoeken. Jij ervaart stress, want je vindt soms maar moeilijk te verkroppen dat er mensen zijn die 'ondanks alle instructies en procedures die jullie hebben blijven volharden in hun eigen irritante gewoonten.'

Het punt is dat jij die mensen niet kunt veranderen, alleen je eigen reactie op hun gedrag. Je kunt niet verwachten van collega's dat ze op eieren lopen voor jou omdat jij vlak voor de vakantie stress ervaart.

Ik weet niet

Ik weet niet of dat coachen bij je werk hoort of dat je dat uit jezelf doet/je de eigenaar bent, maar misschien is het handig zelf dan wat skills op te doen in geduld, vriendelijkheid, nederigheid. Je bereikt er veel meer mee en ik geloof niet dat je er maar 2 keer per jaar last van hebt. Je komt soms horkerig uit de hoek zeg je. Alleen twee keer per jaar heb JIJ er last van.

Een beetje zoals boven gezegd: JIJ zegt, zij moeten doen en als ze het niet doen dan zijn ze het volk dat op JOUW zenuwen werkt.
Jij moest binnen 10 minuten kopieeren en dan van A naar B, jij had je tijd misschien iets efficienter moeten verdelen. Arrogantie stinkt nogal.

Waar ik benieuwd naar ben, je leest hier de redelijk eensgezinde reacties. Mensen vinden het geen prettige manier van samenwerken.
Ga je hier ook mee aan de slag?
Het horkerige zou mij leegzuigen (evenals jij leeggezogen lijkt te worden). Het werkt namelijk zo:
In een kamer vol vrolijke mensen komt 1 kwade binnen.
De hele sfeer valt door die kwade persoon. Het negatieve is vaak sterker en die sfeer is funest, niet alleen voor de sfeer maar ook voor het werk dat te doen is. Ik vind dat je het recht niet hebt mensen van die hoogte en op die manier te behandelen.

3 weken

Je vakantie begint over drie weken, maar je loopt nu al zo te stressen. En voor kerst blijkbaar ook. Laatste-dag-stress vind ik nog wel te begrijpen, maar drie weken van te voren al...?!

Jemig

# 14: Ik vind het soms ook maar moeilijk te verkroppen dat er mensen zijn die ondanks alle instructies en procedures die we hebben (zoals print bewust, maar ik heb nog wel 10 voorbeelden) blijven volharden in hun eigen irritante gewoonten.

Het lijkt mij nogal naar dat je collega's tegen de zomer en tegen de kerst met jouw irritante gestress te maken krijgen. Ik kan me zo voorstellen dat er van te voren al gemompeld wordt: kijk uit jongens, stresskip gaat over 3 weken op vakantie, nou dat worden weer weken waarin iedereen de volle laag krijgt.

Pfff, drie volle weken nog zeg.

Nou ja

Ik denk dan altijd maar dat het gedrag van een stresskip wel getuigt van een geweldige motivatie en inzet.
Je moet het ook niet te zwaar opnemen. Later lach je erom. En je vergeeft elkaar.
Ik had op een nieuwe plek net besloten dat de stress best hoog was maar het was toch allemaal mooi rond gekomen voor Kerst. Met mijn jas aan nam ik toch nog een laat telefoontje aan. Dat had ik natuurlijk nooit moeten doen!
Ik liet met toch weer door een stresskip intimideren om mijn computer weer op te starten en een hele lastige puzzel met agenda's te doen, die me drie kwartier verder bracht.
Ik zwaai nog wekelijks naar die inmiddels excollega.

"Onmisbaar".

Ik heb het idee dat werknemers die (onnodig?) last hebben van stress vaak personen zijn die denken "onmisbaar" te zijn. Met de beste bedoelingen werken ze na werktijd nog lang door en zijn in hun hoofd alweer bezig met de werkdag van morgen. Soms van nature strebers, soms gewoon mensen die bang zijn om hun baan kwijt te raken.
Mensen die minder streberig zijn worden dan niet altijd begrepen.

Laatst zei een vrouw tegen me :" ik begrijp niet dat collega's om 17.15 uur in de auto zitten als de werktijd tot 17.00 uur is, ik heb nog altijd wat te doen, ben blij als ik 17.45 uur kan vertrekken".

Tja, prioriteiten stellen misschien? Zij heeft thuis geen kip, kind of kraai, haar werk is haar leven. Prima, maar ook zij ervaart veel stress, haar werk is nooit "af". Toch echt haar probleem . Als ze op vakantie is draait alles door, ze is niet onmisbaar.

precies

Onmisbaar en geweldige motivatie en inzet.
Ik had ook zo'n collega, ben blij dat ik niet meer met haar werk. Ik weet dat ik niet de enige ben, maar niemand durfde haar dat te zeggen. Liever repte iedereen steeds over haar motivatie en inzet. Ik zag het niet, dat die groter was dan bij anderen bedoel ik. Er werd wel meer mee gepronkt.

Zelfvertrouwen

Het wordt natuurlijk lastig als je dan dingen krijgt waarin men elkaar en vooral ook zichzelf gaat vergelijken en beoordelen.
Maar met wat zelfvertrouwen kun je dat volgens mij best relativeren.
Hardlopers zijn doodlopers.

niemand is onmisbaar

keihard feit, maar zo is het. Als jij morgen omvalt, bedenken ze heus een manier om verder te gaan.

Denk wat meer hoe anderen behandeld zouden willen worden. Tel tot tien.

Verzinnen dat die ander iets beter 's morgens om half acht (oja?) of op vrijdag (dan is er weinig volk) zou kunnen doen, tja, ik weet niet hoe voor de hand liggend dat is.

- Dat van die 200 kopietjes maken die zo weer naar het oud papier gaan is een kwestie voor een teamoverleg of zo, Urgenda zou woest zijn om zoveel verspilling. want dat is het zeker!

op het laatste moment

Maar als je nog maar 10 minuten hebt om van A naar B te gaan, dan ga je toch niet op het laatste moment printen?
Dat is niet de schuld van je collega maar van jouw timemanagent.
Beter timen dus, dat voorkomt stress.

Wat te doent tegen stress

Ik begrijp Stresskip wel een beetje. Ben ook een wat stressig figuur van nature.

En "Maar als je nog maar 10 minuten hebt om van A naar B te gaan, dan ga je toch niet op het laatste moment printen?" Nee, in de ideale situatie niet - ik zou het ook anders adviseren . Maar soms krijg je nog kort van tevoren een mailtje dat je wilt printen. Het kan ook iets langer van tevoren zijn geweest, maar een bespreking tussendoor, waardoor je het pas kort van tevoren kunt printen. Tegenwoordig hebben wij laptops, dus kan ik die meenemen en hoef je niets meer te printen.

Maar Stresskip, jouw vraag: hoe blijf je zen?

Iedereen heeft gelijk dat als Stresskip stressig is, dat ze het bij zichzelf moet zoeken. Maar ik heb niet de indruk dat ze dat zelf ook niet snapt.

Ik zou zeggen: adem in, adem uit (diep ademen).

En hoewel nu een beetje te laat voor je vakantie: ga mediteren. Bijv. via Headspace (zie draadje hierover op OO, maar andere meditatie kan ook). Stug volhouden, en bij mij werkt het nu ruim een half jaar echt!

Stresserig, chaotisch

Stresserig, chaotisch, neurotisch, gewoon een relaxte botterik, het maakt niet uit waar het vandaan komt, maar het feit dat het ergens vandaan komt. Dat dat niet hoort en dat je daar dus iets aan moet doen.

-beseffen dat je niet onmisbaar bent
-beseffen dat het niet hoort
-gaan zoeken naar een manier om het hele jaar je collega's niet op die manier te behandelen. Want ze nemen het niet op de koop toe omdat je verder zo vreselijk goed bent. Ze accepteren het omdat ze geen zin hebben in nog meer stress.
Je kennis compenseert in geen enkel opzicht je gedrag.
Ik meende wat ik zei: zoek zelf een coach op, want dit is geen coachen of begeleiden wat je doet.