sexverslaafd...psychische toestand?
Ik zit met een probleem. Sinds ongeveer een half jaar zit ik in een heel moeilijke situatie met mijn kind die mij niet meer wil zien, boos is en zich volledig laat opslokken door iemand die het niet goed met hem voorheeft. De situatie is erg moeilijk; er is al uitgebreide hulpverlening op gezet en alles wat kan wordt geprobeerd. Echter deze zaak is eigenlijk niet eens heel belangrijk voor mijn probleem, maar misschien wel een oorzaak. Het enige wat ik eigenlijk momenteel kan en moet doen is het proberen los te laten en de hulpverlening hun gang laten gaan. Maar dat vind ik heel moeilijk. Ik heb me een tijd door de problemen geworsteld, samen met mijn man die hierin goed naast me staat, maar kon momenten/periodes van het gevoel van wegzakken in een depressie maar nauwelijks handelen.
Sinds enkele weken gaat het echter vele malen beter met mij. Althans... Wat ik momenteel doe is een soort van leven in een fantasiewereld. (Wat misschien /waarschijnlijk iedereen wel een beetje doet), Vooral als ik me verveel of niet kan slapen is het verzinnen van bepaalde fantasien die over zeer uiteenlopende zaken kunnen gaan en die lekker afleiden van het dagelijks leven. Dat lukt zo goed dat ik de controle erover een beetje lijk te verliezen. Wat ik doe is namelijk het verzinnen van een nieuwe liefde en een hele fantasiewereld daaromheen...maar ik kan het nog nauwelijks van me afzetten: ik heb net als bij een echte verliefdheid de grootste moeite om mijn hoofd bij dagelijkse zaken te houden.
Toch is het tot nu toe zo dat ik normaal functioneer: ik doe wat ik doen moet, thuis en op mijn werk (geen gekke of grote fouten)en sport als een gek want barst van de energie eigenlijk.
Maar...daarnaast lijk ik dus ook een soort sexverslaving te hebben ontwikkeld. Dat bestaat eruit dat ik van lieverlee veel vaker masturbeer (dagelijks)en inmiddels gewoon heel vaak met een soort overspannen libido rondloop. Ik voel, ook als het mij dus absoluut niet uitkomt, een drive naar sex: dat is echt niet leuk meer.
Ik deel dit niet met mijn man: ik sex wel vaker nu met hem en heb hem wel verteld dat ik de laatste tijd meer zin heb in sex maar houd mij van de domme over de oorzaak. Niet dat hij klaagt, trouwens.... Eerlijk gezegd heeft mijn zin, best wel weer een goede invloed op onze relatie en op hemzelf een beetje. Ook hij heeft veel last van de situatie met ons kind. Of had... 
Daarnaast merk ik dat ik soms zo in mijn hoofd zit met fantaseren dat ik in de lach schiet of hardop aan het praten ben als ik in mijn eentje ben. In de lach schieten gebeurt soms ook als ik niet alleen ben.Dat hoest ik dan weg of ik verzin een smoesje over een binnenpretje als het moet.
Ik voel ook een hoeveelheid energie alsof ik werkelijk verliefd ben, deze energie kan ik evengoed heel positief inzetten, zonder dat mensen op mijn werk merken dat er iets aan de hand is; ze zien wel dat het beter met me gaat als een tijdje geleden en denken dat ik de thuissituatie beter los kan laten. Wat ook zo is, maar ik vraag me af of dit een goede manier is.
Vroeger, in periodes van mijn leven dat het minder goed ging, kon ik ook wel periodes hebben dat ik me een beetje terugtrok in een fantasiewereld en daarmee de zaken weer kon hanteren. Echter, nu heb ik voor het eerst hierbij af en toe het gevoel van controleverlies en komt er nu een soms behoorlijk lastig probleem bij dat ik aan sex loop te denken en dit moeilijk van mij af kan zetten.
Dus...vertel me: ben ik gek aan het worden, of ben ik het al en zijn er manieren om het tij te keren?
gek?
Nee, ik denk dat met de hobbels op je weg het niet gek is dat je een uitvlucht zoekt en je doet er eigenlijk niemand kwaad mee.
Maar....je hebt er last van of vind het op zn minst zelf niet helemaal oke.
Dan moet je er iets mee.
En zoals altijd denk ik dat de huisarts de eerste is om te zien, te bespreken wat er gaande is en indien nodig jezelf te laten verwijzen.
Zo kun je eens met iemand praten over wat er gaande is en kijken of er niet een andere oplossing is dan de boel te ontvluchten.
Want dat is eigenlijk wat je doet.
Heb je zelf ook hulp?
Dat je aan seks moet denken, lijkt mij niet erg. Zolang je geen vreemden lastig valt met je driften, kan het geen kwaad. Dat je het gevoel hebt dat je de controle (opnieuw) kwijt bent over iets, lijkt mij het hoofdprobleem. Ik krijg de indruk dat je hier met een deskundige over moet praten. Al zou het maar zijn om te kunnen inschatten hoe 'normaal' je fantasieën zijn.
Probleem
Een probleem is pas een probleem als je er een probleem mee hebt.
Zolang jij goed functioneert is er niks aan de hand. En als je er wel problemen door krijgt kun je hulp zoeken bij je huisarts.
Ik herken het trouwens wel al heb ik het niet zo extreem. Ik fantaseer bijvoorbeeld over het winnen van de staatsloterij. En dan teken ik in mijn hoofd precies uit wat ik dan allemaal zou doen en hoe ik dat zou aanpakken. In zekere zin belemmert me dat gefantaseer ook wel omdat ik toch al de neiging heb om dingen voor me uit te schuiven en mn kop in het zand te steken. Soms betrap ik me op de gedachte dat het wel allemaal in orde komt als ik die prijs heb gewonnen. Dat zijn de momenten dat ik weet dat ik doorsla in mijn dromen omdat de kans op een grote prijs heel heel heel erg minimaal is. Zeg maar kansloos. Maar toch, om er over te fantaseren is erg ontspannend.
Moeder
Ik denk altijd dat dat de meest logische reden is om aan de loterij mee te doen, dat je dit soort fantasieen kunt hebben. Ik heb een goedkopere manier gevonden. Ik fantaseer dan dat ik ergens een tas met een paar miljoen vindt, moet je ook nog de juridische implicaties meenemen. Ben je wel even mee bezig.
Maar ik ben meer een fan van seksuele fantasieen zoals OP. Zijn ook minder onrealistisch. 
Die variant heb ik ook wel eens gehad. Ik woon in een buurt waar veel gedeald word en ik fantaseerde dan dat een drugsdealer op de vlucht voor de politie een zak met biljetten in de brandgang gooide waar ik dan toevallig langskwam. Maar ja, zo'n dealer gaat daar ook weer op zoek naar als 'ie vrij is dus de lol van het fantaseren hield op bij de consequenties.
En wat betreft de seksuele fantasieën, die werken alleen maar frustrerend in mijn geval dus dat is voor mij geen oplossing.
oke,
Bedankt voor jullie feedback. Ik ben nu op vakantie dus kan alles even loslaten en beter tot ontspanning komen. Die fantasien die ik regelmatig heb zijn eigenlijk altijd een beetje de basis voor vrijen met mezelf. Hebben meer vrouwen dat? Of mannen...?
Fijn trouwens dat je hier zo anoniem bent...hahahaha
nou
Nou hopelijk valt het dan weer mee als je terug komt.
Als we nu over sez gaan praten staat dit draadje in de verkeerde rubriek.
Kijk trouwens uit met het je "anoniem" voelen, want dat kan tegen vallen.
Fantastica
Fantaseren tijdens seks is heel normaal, wát je ook fantaseert. Het wordt iets anders als die fantasieën je leven gaan beheersen of ze allemaal in de praktijk wilt brengen.
Ander geluid
Een vriendin van mij kwam in een psychose terecht, hoorde stemmen etc. daar is ze heel langzaam uitgeklommen. NIet dat jij dat hebt hoor. Maar voordat de psychose haar in zijn greep kreeg, vertoonde zij hetzelfde gedrag: veel fantaseren en veel seks willen. Ik zeg niet dat jij een psychose krijgt maar wilde je dit toch niet onthouden, zoek op tijd hulp als je merkt dat je teveel uit de dagelijkse realiteit verdwijnt. Schaam je niet. Zoveel mensen hebben dit soort dingen
Fantastica
Ik zou trouwens wel overwegen om het (deels?) te delen met je partner. Gedeelde fantasieen kunnen ook heel leuk zijn, misschien heeft hij nog wat toe te voegen?
