roken….:(

dank jullie wel,
ik hou me hier aan vast door af en toe even in te checken en alles weer te lezen!
Veel herkenning, het begrip helpt, het onbegrip eigenlijk ook wel.

Ik snap het wel dat mensen die niet verslavingsgevoelig zijn het bizar vinden,omdat ze denken dat je hier zelf voor kiest. Het rare en fascinerende eigenlijk, is dat je er niet zelf voor kiest.

Ik heb voor een groot aantal dingen discipline, en discipline gaat een heel eind maar een verslaving is een ander beestje. Ik kom uit een gezin waar enorm veel gedronken werd. Mijn moeder is er net een paar maanden geleden aan overleden. Mijn vader lag in het ziekenhuis na een harststilstand en mijn moeder nam wijn en bier voor hem mee terwijl hij daar lag. Ik drink niet. Ik snak heel vaak avonds naar een glas wijn, dat ontspant me enorm, maar ik neem het niet. Ik heb geen drank in huis. Soms op een feestje of als ik na een etentje of voor een speciale gelegenheid een fles wijn in huis heb, drink ik een half glas.
Maar ik voel de snak, zeg maar.

Mijn ouders blowden. Ik heb het heel even gedaan toen ik zestien was maar ook snel mee opgehouden.
Ik wil het liefst de hele dag met een chocolade reep in mn mond lopen, maar ik doe het niet.

Helaas, de sigaret. Ook van huis uit meegekregen. Ik rook al heel lang stiekem, ik denk niet dat iedereen weet dat ik rook. Ik stel uit, verstop, stel nog meer uit. Gister heb ik toch een sigaret gerookt en me de rest van de dag rot gevoeld erover.

Ik rook niet in huis, vanwege de kinderen en gewoon omdat goor is binnen. Mijn tijd is morgens voordat iedereen wakker is, ( en dan douchen en tandenpoetsen) en bijvoorbeeld savonds als ze slapen. Als ik thuis werk nog eens drie tijdens schooltijd. Dus echt geen pakje per dag, gelukkig. Ik heb geen hoestje, geen schorre stem, maar ik vind het snakken en de bevrijding zo vreselijk. Dat gesoebat in mn hoofd.

Zoals Belinda hier boven zegt zo redeneer ik eigenlijk ook, ik heb nu zoveel stress, het lukt gewoon niet.
Maar juist door de stress is mijn ( en Belinda's) weerstand waarschijnlijk lager, en hoe raar is het dat mensen vaak dan juist meer gaan roken, gaan drinken, te veel koffie naar binnen gieten? Als of je het voor je lichaam nog even extra zwaar maakt.

Ik ga het vandaag weer proberen, ik denk dat ik even wat nicotinell ga halen en ook maar de huisarts bellen of meedoen aan zo een antirook cursus. Niks voor mij maar f*ck it. de twee dagen dat ik echt niks rookte voelde ik me veel frisser al, en lekker in control.

Bedankt voor al jullie reacties,
liefs. Wolk

Wolk

Ik hoop dat je niet de illusie hebt dat mensen niet merken dat je rookt als je dat buiten doet. Dan kom je stinkend binnen, geloof mij maar. Dus dat stiekeme valt vermoedelijk wat tegen...

Niet meer rot voelen over die sigaret van gisteren. Vandaag rook je niet. En dan morgen gewoon weer niet.

Groeten,

Temet

smoesje

Verandering kost energie. Elke verandering kost energie. Stoppen met roken is ook een verandering. Voor mij een grote want ik rook veel.
En die energie heb ik nu niet.(over) Voor mij is dat heel simpel.
Overstappen op e-sigaret was natuurlijk ook wel een verandering, maar toch lang zo groot niet als ik had gedacht.
Stiekem roken kan best. Misschien niet voor je gezin, dat klopt. Mijn partner rookte heel lang stiekem, ik wist het wel maar heel veel mensen niet. Waaronder zijn ouders. Die roken niet maar ruiken blijkbaar niet zo goed
Maar die vinden rook ook niet vies, zeiden altijd tegen mij dat ik best binnen mocht roken als ik weer eens naar buiten ging. (deed ik toch niet vanwege de kinderen) Nu ik geen gewone sigaretten meer rook vind ik het wel heel erg stinken.
Overigens is de e-sigaret voor partner (die eerder het rookgedrag van jou had dan dat van mij) een uitkomst. We zijn samen overgestapt. In tegenstelling tot mij vindt hij het niet zo fijn. Hij rookt nog wel maar heel veel minder.

Wolk

Ik heb het hele verhaal niet gelezen, maar wil toch reageren. Roken is een vreselijke verslaving. Ik heb heel veel discipline, heb alles onder controle, laat me door niemand de les lezen, maar die rotsigaretten hebben me volledig in hun macht Ik las ergens iets over 'brak zijn': Ik rook niet op mijn werk en je wil niet weten hoe ik me voel na zo'n 5 uur niet-roken....Ik voel me vaag in mijn hoofd en het lijkt alsof ik een Cold Turkey heb. Dit gevoel verdwijnt pas als ik twee sigaretten na elkaar heb gerookt.

Maarrrr, er is nog hoop! Ik doe mee met Stoptober, begin zondag 4 oktober (dan haal ik nog net die 28 dagen in oktober). Ik verafschuw die afhankelijkheid, snak naar een leven wat niet wordt beheerst door de drang om te roken.

Dus Wolk, samen stoppen op zondag 4 oktober? Misschien kunnen we elkaar motiveren om het deze keer een succes te laten worden.

het fijnst

van gestopt zijn vind ik de rust die het geeft. Nooit meer snakken naar n sigaret,; rekenen of je er vandaag nog wel 1 mag of niet meer, op kraambezoek aan niets anders kunnen denken dan aan die sigaret die je op wilt steken. Ik vond het verslavende gevoel echt heel vervelend en ben heeel blij dat ik er vanaf ben.
Ik ben 20 jaar geleden gestopt in een periode dat er veel veranderde in mn leven, voor mij een goed moment om die sigaret er dan ook maar bij te doen!

Nu, 20 jaar later vind ik het nog steeds heerlijk ruiken als iemand een sigaret opsteekt, maar ik weet dat ik er nooit meer 1 kan roken! Die ene sigaret wordt dan zeker de eerst van 1000.
Maar, ik wil m ook niet hoor!, ik ben veel te blij dat ik van dat voordurende wikken en wegen en denken wel/niet nu een sigaret, af ben!

Ik ervaar het, nog steeds, als een bevrijding!

Gwoon doen Wolk! Je wilt het, je kunt het!

Ik ook

Ik ben op dit moment ook aan het stoppen.

Ik vind rook al mijn hele leven lekker ruiken, toen ik vroeger klein was en iemand rookte vond de hele wereld dat vies maar ik niet. Op mijn 12e begonnen, eerst stiekem en na een tijdje had toch iedereen het door. Met de zwangerschappen van mijn kinderen wel kunnen stoppen maar altijd met de gedachte van als ik bevallen ben dan mag ik weer. Na mijn 2e kind heb ik het thuis niet roken best lang vol kunnen houden. Alleen op mijn werk mocht ik van mijzelf roken. Mijn vriend weet dat ook niet, en nee, hij weet dat echt niet, ruikt het ook niet, want hij zou dat echt heel erg vinden en het ook tegen me zeggen als hij vermoedens had. Maargoed. Na een tijdje merkte ik toch wel dat ik vaker terwijl ik thuis was toch sigaretten ging halen als de kinderen op school waren. Of dat ik mijn werksigaretten die ik altijd op mijn werk liet mee naar huis nam, om er onderweg nog een te roken, het idee dat ik een sigaret had voor het geval ik er zin in had was gewoon fijn. Terwijl ik thuis vrij weinig behoefte heb, vooral als mijn kinderen thuis zijn, dan denk ik er niet aan. Als ik niks te doen heb, kinderen en man zijn weg, dan pas denk ik eraan en krijg ik echt een drang om te roken. En dat vind ik toch zo stom, en irritant, dat ik heb besloten om te stoppen.

Nu rookte ik al niet meer zoveel als vroeger, vroeger = 1 pakje per dag, nu = 1 a 1,5 pakje per week (ook zeer afhankelijk van hoeveel ik in die week werk). Maar toch heb ik het super moeilijk. Ik had met mezelf afgesproken, als ik echt erge behoefte krijg op me werk, dan mag ik er wel 1. Dat zijn er deze week dus al 3. En daar baal ik dan weer van. Nu ben ik ook op me werk, en gelukkig is er niemand die rookt, en is de winkel dicht anders had ik nu mijn 4e en misschien 5e wel alweer gerookt. Dus vanaf vandaag pak ik het anders aan, gewoon helemaal niet meer. Ik rook vaker een week niet, ik kan het zelfs weken volhouden, zelfs maanden (zwangerschappen), maar het zit gewoon in mijn hoofd. Het idee dat je NOOIT meer een sigaret gaat roken is gewoon het struikelblok. Het gaat voor mij ook zwaar worden, maar ik ga het doen, geen sjoemelsigaretjes meer, want 1 als de behoefte er is waren er deze week al 3 dus die methode werkt niet.

Veel succes met stoppen, hou ons op de hoogte.

Het eigenaardige van zo'n rookverslaving

Ik weet niet hoe dat werkt, maar zo'n rookverslaving is erg hardnekkig. Begin dit jaar heb ik twee maanden niet gesnoept en geen alcohol gedronken, dat ging zonder problemen. Ik heb wel eens een dropje genomen, maar kreeg daardoor niet de neiging om een hele zak leeg te eten. Nee, dan dat roken. Ik ben de afgelopen jaren twee keer vijf weken gestopt. Dan denk je dat het er wel uit is, de gewoonte. Zo werkt dat dus niet. Al die vijf weken heb ik het gevoel gehad dat er iets essentieels ontbrak, de dagen waren minder leuk en ik had het gevoel dat ik een stuk minder helder kon nadenken.
Verstandelijk weet ik natuurlijk heel goed dat dat niet waar is, legio mensen zijn juist blijer zonder sigaretten, maar ik kreeg dat niet weg. Ik rook het zelfs als iemand in de file in de auto voor mij aan het roken was. Dan had ik bijna de neiging om een sigaret te bietsen. Na week 5 werd dat niet makkelijker dan op dag 2.
Ik rook nu ongeveer 3-8 sigaretten per dag. Op de dagen dat mijn oudste thuis is soms zelfs minder omdat zij het niet mag weten (en ze weet het best wel, maar wil het niet zien).
Het gekke is ook dat ik er dus geen problemen mee heb als ik 5 of 10 uur niet kan roken omdat ik in een vliegtuig zit of om andere redenen (zoals kind thuis). Ik kijk er dan wel naar uit, en als het voornemen er eenmaal is word ik ook vet chagrijnig als het dan niet kan.

Verslaafd

Dat is het, geef eerst toe dat je verslaafd bent!

Ik woon al jarenlang met een verslaafde in huis., hij is gestopt onder dwang van mij en met hulp middelen. Deze dwang en hulpmiddelen kwamen pas om de hoek kijken na meerdere stoppogingen, alle pogingen cold turkey, ook Allan carr geprobeerd.

Als iemand verslaafd is aan heroïne wordt er ook gebruik gemaakt van medicatie, dus waarom niet bij roken?

In theorie is het waar dat je na een week geen lichamelijke reactie meer hebt, maar de psychische verslaving maakt het moeilijk om echt te stoppen. En verslaafd blijf je de rest van je leven!

Hoe kan dat?

Hoe kan het dat ik niet verslaafd ben/raak aan alcohol (ondanks erfelijke belasting) en wel aan sigaretten? Ik heb jarenlang elke dag wel een wijntje bij het eten gedronken, in het weekend vaak meer. Zonder moeite ging ik over naar 2 dagen per week niet (het advies), en sinds maart drink ik hooguit 2-4 glazen per week en soms ook helemaal niet. Als ik nooit meer mag drinken, is dat ook geen probleem.
Ik ken iemand die 'verslaafd' is aan snoep. Het idee van een week niet snoepen vindt ze onoverkomelijk. Daar heb ik ook geen last van (al lijkt levenslang zonder iets lekkers me wel weer karig).
Waar zit dat 'knopje' dat maakt dat sommigen verslaafd raken aan sigaretten of alcohol, en anderen aan helemaal niets?

Geen idee,

Ik ben niet genoeg bekend daarmee, het heeft in ieder geval iets met hersenen te maken en je reactie op stofjes, maar verder?

katniss

In sigaretten zit een duidelijk verslavende stof: nicotine. Dat is het verschil.

Nicotine

schijnt net zo verslavend zo niet verslavender te zijn dan heroïne. Zo gek is het dus niet dat veel mensen er nooit in zullen slagen om ermee te stoppen.