Psycholoog overtreed grenzen
Ik weet niet goed in welk topic dit huis hoort. Graag verplaatsen als het fout staat.
Ons kind is een paar keer naar een psycholoog geweest. Echter kind wil zelf niet meer, psych kan niet tot kind doordringen, hulpvragen worden niet opgelost. Na het evaluatiegesprek hebben wij besloten te stoppen en een andere weg te gaan zoeken. Dit per email laten weten aan psych. Hierop vond psych dat wij moeten laten weten waar wij naar toe gaan. Wij willen juist met een frisse start beginnen bij een nieuw iemand. Psych heeft geheimhoudingsplicht en wij hebben geen toestemming gegeven voor info verstrekken aan derden. Ook het kind heeft hiervoor getekend.
Nu blijft psych dwingen dat wij moeten laten weten waar we heen gaan. En psych wil meezoeken en bepalen in waar wij heen moeten gaan. Er werd opeens geschreven dat ze dat wel mogen ook al ontbreekt toestemming omdat ze zich zorgen maken over zorg kind. Kind van 14 he gaat het om.
Reden is dat wij discussies hebben over gedrag van kind met kind en kind erop aanspreken dat kind zich aan regels moet houden. Kind mag sowieso al veel en is verwent. Kind vind dit allemaal uiteraard niet en zei de laatste keer tegen psych dat hij de hele dag discussies heeft en niks mag en ouders niet aardig zijn. Psych zegt nu, of jullie melden waar je heen gaat en kiezen iets dat wij goedvinden en dan sturen we ons verslagje, of we schakelen sociale hulp van de gemeente in.
Dwang, dreiging, terwijl we vrijwillig voor hulpvragen daar kwamen die psych dus niet kon oplossen.
Iemand zoiets meegemaakt, tips, weet wat ze kunnen, loze dreiging.
Heb je met je huisarts gesproken? Dat het niet zo klikt etc. En hoe de huisarts een rol kan spelen; verwijzing groepscursus.
https://www.bigregister.nl/zoek-zorgverlener
Het lastige is dat je nu al zover bent dat de psycholoog dreigt een zorgmelding te doen.
Hoe kun je dat voorkomen? Echt een lastige vraag, want als je meeveert en de psycholoog haar opvolger mag tippen kom je al fout binnen bij de volgende.
Houd je in elk geval kalm, geef geen aanleiding meer aan de psycholoog, dat heb je blijkbaar al genoeg gedaan, geen discussie over opvoeding, en houd er rekening mee dat de psycholoog haar dreigement uitvoert.
Doe je zoon zelf op paardrijden of een hobby naar zijn keuze, aan jou zal het niet liggen mocht VT langs komen, en zoek voor zonodig een goede advocaat. Iemand die echt ervaring heeft met familierecht.
Als de psycholoog haar dreigement uitvoert kun je ook per direct een klacht indienen bij de beroepsorganisatie.
Niet dat je dat wint, maar om terug te duwen. En zorgverleners te waarschuwen dat zij jou gedoe aandoen dat nog wel wat vreselijker is dan een tuchtklacht. Voor sommigen werkt het om dat ook te melden.
Die hebben daar echt geen zin in.
Die meldcultuur en klaagcultuur is gewoon een asociale bedoening. Als je je zin niet krijgt schakel je justitie maar in.
1) Het gaat niet zo om wat de psycholoog heeft opgeschreven, het gaat erom dat hij/(jullie) niet gezien wordt als hulpweigeraar.
2) Eens een kind door school grond in geboord. Verandering van school deed rapport in de prullenbak belanden. Nog geen beren op de weg.
3)Kan het zijn dat je de psycholoog verkeerd begrepen hebt; soep minder heet gegeten dan opgediend.. kalm een gesprek aan gaan ipv e-mailtje.
PS volgende keer minder open boek; geen info over verwend zijn etc.
Afspraak maken met een onafhankelijke advocaat die gespecialiseerd is. Je hoeft niet te procederen, maar meer om hoe het juridisch in elkaar steekt. Probeer zelf veel met je kind te praten, wat is er aan de hand, hoe kunnen we samen de situatie veranderen, wat is er voor nodig, wat vind je kind zelf, wat je als ouder zelf anders zou kunnen doen? Wat zou het kind zelf anders kunnen doen? etc. Misschien een kort lijstje maken met haalbare doelstellingen?
Een advocaat zou ik niet doen, dat kost meer dan het oplevert denk ik.
Ik denk dat Flanagan gelijk heeft: het gaat erom dat duidelijk wordt dat je hulp niet afwijst. Doorverwijzing via de huisarts naar een andere hulpverlener is hopelijk voldoende om die zorg weg te nemen.
Je kan dan doorgeven dat je naar een ander gaat en zelfs naar wie, en dan erbij aangeven ( dit zou ik schriftelijk doen, bijv in een mail) dat je het belangrijk vindt dat deze hulpverlener met een open blik begint, en dat jij daarom geen toestemming geeft de verslagen op te sturen.
Bij mijn weten gaan kinderen vanaf 12 jaar zelf over de informatieverstrekking aan derden, dus ook je zoon zou hetzelfde moeten verklaren
Je kan ook zeggen dat de info mag worden doorgestuurd, maar pas x maanden na de start van de behandeling bij hulpverlener 2. Dan begint die wel met een open blik, maar hoeft hulpverlener 1 niet te vrezen dat dingen uit het zicht verdwijnen
Groeten,
Temet
Dus kind gaat naar psych omdat het niet lekker in vel zit maar vervolgens noem jij je kind verwend en klaagt dat ie niet luistert en aan de regels houdt. Dat is dan toch eigenlijk niet ter zake?
Ik vind ook de manier waarop je steeds 'kind' schrijft bijzonder; afstandelijk en bozig.
Je vraagt of het te vee gevraagd is dat puber zich aan regels houdt. Uh ja, in de meeste gevallen wel; de puberteit is de tijd waarin kinderen hun eigen grenzen willen ontdekken, zelfstandig willen zijn en dat tegelijkertijd nog niet kunnen waardoor ze zich afzetten tegen hun ouders. Omdat die ze er steeds mee confronteren dat ze nog niet zelfstandig zijn en omdat ze zich alleen bij hun ouders zo veilig voelen om te ontdekken hoe het werkt met sociale relaties: blijven ze van me houden als ik mij misdraag?
Jeetje wat wordt hier veel ingevuld. TO geeft aan dat kind zich aan regels dient te houden en ineens is ze een dominante moeder. Jullie 14 jarigen waren volledig 'af' en klaar om hun eigen regels en leven te bepalen? Een kind van 14 zet zich af, maar heeft nog steeds sturing nodig. Dat vergt het vinden van een balans, maar dat is moeilijk. Maakt TO geen slechte moeder en je maakt mij niet wijs dat alle reageerders hier de heilige graal wel hebben gevonden als het aankomt op pubers.
Je weet ook dat dat soort tekst soms 'voor de buhne' is. Zelfs sommige hulpverleners willen nog horen dat je het kind wel 'de baas' bent, maar dat is niet realistisch. En vragen om botsingen. Een puber is een echt mens waar je rekening mee houdt. Het is alleen nogal onhandig als je met dit soort tekst een probleem hebt met de hulpverlening.
MoederBarberin schreef op 03-07-2021 om 23:37:
Jeetje wat wordt hier veel ingevuld. TO geeft aan dat kind zich aan regels dient te houden en ineens is ze een dominante moeder. Jullie 14 jarigen waren volledig 'af' en klaar om hun eigen regels en leven te bepalen? Een kind van 14 zet zich af, maar heeft nog steeds sturing nodig. Dat vergt het vinden van een balans, maar dat is moeilijk. Maakt TO geen slechte moeder en je maakt mij niet wijs dat alle reageerders hier de heilige graal wel hebben gevonden als het aankomt op pubers.
Zie nogmaals het bericht van Flanagan. Het gaat erom dat de ouders niet als mishandelaar gezien worden.
Er zijn nogal gradaties aan “aan de regels moeten houden”. De kinderen van Ruinerwold moesten zich ook aan de regels houden. Als een zorgprofessional de indruk heeft dat de ouders overdrijven dan is het aan de ouders om dat te ontkrachten. Dat lukt je niet door deze professional de wacht aan te zeggen en buiten elk vervolg te sluiten.
Ook niet als het feitelijk de zorgprofessional is die overdrijft.
Bericht van het forumbeheer
Beste forumbezoekers,
op verzoek wordt deze draad gesloten.
Er staan een paar pittige reacties in deze draad. Denken jullie er aan dat het moeilijk is om in een kort bericht op een forum alle nuances weer te geven? Dat iets wat opgeschreven wordt vaak harder overkomt dan als je het tegen iemand zou zeggen?
Een ouder schrijft hier omdat ze open staat voor hulp en advies. Als je daar op reageert hoef je je woorden niet op een goudschaaltje af te wegen maar misschien wel uit gaan van de goede wil van de draadstarter.
Met vriendelijke groet,
Heidi Sour
Forumbeheer Ouders.nl
