Orthoptiste

Nee, orthoptist

Nee, volgens mij is het gewoon een orthoptist en is een optrimist weer iets anders binnen de oogheelkunde.
Hier ook een zoon die klaagt dat hij beter ziet dan met bril. Maar ook onze orthoptist blijft erbij dat hij met bril beter kan zien dan zonder. Alleen heeft zoon wel minglazen (en zal er dus echt nooit meer afkomen).
Een second opinion kun je natuurlijk ook altijd bij een gewone (onbekende) opticiën (optrimist?) laten doen. Laat je de bril thuis en kijk je gewoon wat eruit komt.

Beter zien zonder bril,

ja, dat heb ik mijn ouders ook jaren lang wijs gemaakt. Omdat ik zo's gloeiende gloedhekel aan dat brilletje had. Ik heb me er ook jaren mee gered, omdat ik in de klas altijd wel naast iemand zat van wie ik over kon schrijven wat ik op het bord niet kon lezen. Totdat ik alleen pas voor het bord zat. Toen bleek ik echt bijzonder slecht te zien. Ik bedoel maar: zelf zou ik in deze niet vertrouwen op het woord van mijn kind (ook brildragend). Kinderen menen namelijk wel eens dat ze andere belangen hebben. Zou er een andere reden kunnen zijn dat je dochter de bril niet meer wil. Wordt ze gepest, heeft ze last van het ding bij bepaalde activiteiten?
Een second opninion bij een opticiën is volgens mij niet betrouwbaar. Bij kinderen in die leeftijd is het vziw het meest betrouwbaar om via oogdruppels het oog uit te schakelen en dan de afwijking van het oog te bepalen. Dat kan alleen bij oogarts of orthoptrist(e). daarnaast debk ik dat een opticiën er meer belang bij heeft om je kind aan een bril te hebben dan een orthoptrist(e).
Waarom denk je trouwens dat de orthoptriste het bij het verkeerde eind heeft? Op basis van wat je dochter zegt, of heb je een andere reden om te twijfelen aan de kundigheid van de betreffende orthoptriste?
Groet,
Dirkje

Bezwaren

De reden dat ik twijfel aan de orthoptise is gebaseerd op twee dingen, eerst dus mijn kind; ze wordt niet gepest en die bril zit ook niet in de weg bij activiteiten dus daar zie ik geen reden voor haar om te zeggen dat ze zonder beter ziet. een tijdje geleden zei de juf op school tijdens het lezen dat ze t eens zonder moest proberen en toen scheen t beter te gaan...ook kijkt ze alitjd over dat ding heen ipv erdoor.
het andere deel van de reden is een zeer vervelende ervaring uit mijn jeugd. toen werd mijn ouders tegen mijn ouders gezegd dat ik +10 glazen nodig zou hebben en dan zou ik "in t begin niets zien maar dat werd wel beter" . mijn vertrouwen in de hele orthoptie staat dus al op een laag pitje en dit helpt dus echt niet.
een opticien vertrouw ik al helemaal niet aangezien ze zelfs bij mij grove fouten hebben gemaakt mbt mijn contactlenzen en daarom zou ik dus liever een andere orthoptise raadplegen

bastogne

Gewoon naar een ander

Bastogne, dat kan toch ook gewoon: een andere ortoptist raadplegen voor een second opinion. En bassert ze op basis van nieuwe metingen dat ze 'm nu nodig heeft. De ervaring met kinderen in mijn omgeving met brillen leert dat kinderogen echt in een periode van weken ineens heel andere sterktes nodig hebben. OVerigens zijn hier ook veel kinderen die naar de oogarts gaan voor brillen, misschien is dat ook een optie?

Orthopist, optometrist

Zit met zoon ook in het circuit en gebruik de termen nogal es door elkaar, vandaar dat ik getrokken werd door dit draadje.

Wat doet een orthoptist
Een orthoptist onderzoekt de oogstand, oogbeweging, samenwerking tussen de ogen en het gezichtsvermogen. Een orthopist onderzoekt vooral kinderen met klachten zoals scheelzien, hoofdpijn en onvoldoende gezichtsscherpte van één of beide ogen. Verwijzing vindt plaats via het consultatiebureau, school- of huisarts. De orthoptist onderzoekt ook volwassenen met klachten zoals scheelzien, dubbelzien en leesproblemen.

Wat is een optometrist ? Een optometrist is iemand die werkzaam is in de eerstelijns oogzorg. Een optometrist is in staat een oog van "pluis" of "niet pluis" te onderscheiden. De optometrist beoordeeld het gezichtsvermogen en de gezondheid van de ogen aan de hand van metingen, testen en andere onderzoek methoden. De optometrist adviseert objectief naar aanleiding van de resultaten van het onderzoek.

Ik ben met mijn zoon afgelopen maandag bij een oogarts geweest. Jaarlijkse controle, dacht ik. Zeker omdat 2 jaar gelden door de oogarts een bijziendheid werd geconstateerd en dit vorig jaar met een halve punt was toegenomen, verwachtte ik nu ook een oogmeting te krijgen. Maar helaas, de oogarts weigerde een meting te doen en verwees me door naar een optometrist, in het zelfde ziekenhuis, met wederom een wachttijd. Ik heb vervolgens het streekziekenhuis gebeld in mijn dorp (andere was academisch) en daar kan ik over 2 wk terecht voor een oogmeting. Ook zijn er sommige (de betere) opticiëns die optometrie in huis hebben. Ook voor kinderen (dus incl druppelen). Ik weet alleen niet hoe dat verzekeringstechnisch zit.

Dayenne

Opticien

Een opticien meet nooit kinderen, maar zal je altijd naar een arts verwijzen, dus aan een 'indicatie' kom je niet.

Heb je al eens aan het oogziekenhuis gedacht? Of als dat al in je netwerk zit, Albert Schweitzer in Dordt?

Albert schweitzer

daar lopen ze dus al bij een orthoptiste waar ik t dus het probleem mee heb
een opticien was ik zowieso niet van plan omdat ik idd weet dat die geen kinderen meten. ik wil gewoon een second opinion bij een andere orthoptist maar is er nog een ander ziekenhuis in de regio (niet albert schweitzer dus) waar een goeie zit?

bastogne

Dirksmama

"Een opticien meet nooit kinderen, maar zal je altijd naar een arts verwijzen, dus aan een \'indicatie\' kom je niet. "

Een opticiën meet ook echt wel kinderen als je dat als ouders graag wilt. Maar zonder 'briefje' van een orthoptist of oogarts een bril voorschrijven doen ze echter niet bij kinderen tot 10 jaar. Ze verwijzen je dan altijd eerst door. Vanaf een leeftijd van tien jaar bekijkt een opticiën per kind of het wel of niet nog doorverwezen moet worden naar een oogarts/orthoptist.
Nadat mijn zoon een paar jaar terug via orthoptist een bril voorgeschreven heeft gekregen begon dochter van toen 9 ook ineens te klagen dat ze niet goed meer zag. Omdat ik vermoedde dat ze het alleen maar interessant vond ben ik eerst maar eens met haar bij een opticiën langsgegaan. Zij kon het toen zelf al zo goed aangeven, zodat een verwijzing in haar geval niet echt meer nodig was. Als we dat zelf graag wilden konden we dat uiteraard doen, maar de opticiën vond het niet noodzakelijk. We kozen toen voor niet gaan ivm de lange wachtlijst. Na een dik half jaar moest zoon voor controle naar de orthoptist en ik heb dochter toen meegenomen voor controle. Ze bleek het idd heel goed te hebben aangeven.
Opticiën heeft met ook uitgelegd hoe ze omgingen met kinderen. Meetingen deden ze wel, maar ze stuurden tot een leeftijd van zo'n 10 jaar altijd eerst door voor er een bril verkocht werd.
Dus een indicatie is wel te verkrijgen bij een opticiën.

Mijn zoon ook!

Hoi Bastogne,

Bij mijn zoon (nu 6) werd destijds door de c.b.-arts geconstateerd dat hij scheel zag. Ook de ogentest was dubieus. Ik was daar zelf bij en merkte inderdaad dat hij problemen had met het benoemen van de plaatjes. Ook hadden wij thuis al vaker bemerkt dat hij loensde. Wij merkten echter verder aan niets dat hij slecht zou zien.
We werden doorgestuurd naar de orthoptiste en zij concludeerde uiteindelijk dat hij een bril nodig had. Die heeft hij gekregen en vanaf dag 1 heeft hij er overheen gekeken. Hij hield hem prima op, maar bleef er gewoon consequent overheen kijken. Het afplakken van zijn oog ging ook goed. Maar hij bleef maar klagen dat hij niets zag door zijn bril.
Om een lang verhaal kort te maken; de orthoptiste heeft alle controles na een hele tijd nog eens opnieuw gedaan. En hoewel ze vaker gecontroleerd heeft of de sterkte van de bril wel overeen kwam; uiteindelijk bleek dat hij daadwerkelijk beter zag zonder bril dan met!!!!
We hebben hem dus een ruim een jaar lopen pesten met een bril waar hij niets door zag! Ik vind het nog steeds absurt.
De verklaring hiervoor zou volgens de arts van het GGD kunnen zijn dat hij niet slechter ziet door een afwijking in de lens, maar door het gedeelte in de hersenen wat de verwerking van de beelden verzorgd.
Wij merken in elk geval aan niets meer dat onze zoon slecht zou zien. Later kreeg onze jongste zoon na dezelfde ogentest op het c.b. ook een dubieuze uitslag. Terwijl wij thuis ook aan niets merkten dat hij slecht zou zien.
Of we het verder na wilden laten kijken? Nou, nee!
Groetjes Femke

In de gaten blijven houden

Wat wij wel doen in zelf in de gaten blijven houden of ze (onbewust) aanwijzingen geven die duiden op een slechter zicht. We zijn ons er namelijk wel van bewust dat kinderen die slecht zien dit vaak prima weten te omzeilen, waardoor je het niet in de gaten hebt.

Hihi

Mag zelf misschien wel s aan een brilletje, met die tikfouten her en der

Dochter bijna 4 jaar ook doorverwezen

Tja bij de laatste oproep consultatiebureau deed ze de ogentest niet zoals het moest zijn.
Ze had zo'n plankie op een stokkie.
En moest de openingen houden zoals er op het bord stond.
Een soort hoefijzers maar dan zitten de openingen telkens aan een andere kant.
Of ze snapte het niet helemaal? Maar goed ze scoorde onvoldoende.
Brief mee voor een orthoptist via een verwijsbrief die ik eerst moest aanvragen bij de dokter.

Maar... Wat gaan een orthoptist dan precies doen bij een kind van 4.
Kan iemand uitleggen hoe ze te werk gaan?
Alvast bedankt.

Wat een orthoptist doet?

Een opthoptist meet een eventuele afwijking in de stand van de ogen (kijkt een kind scheel of niet). Ook beweegt ze (volgens mij is het vooral een vrouwenberoep) met een lampje voor de ogen van het kind. Dan kan zij zien of het kind goed volgt, of dat er een oog trager reageert dan het andere. Ze bekijkt ook of een kind met ieder oog afzonderlijk goed ziet en ze meet de sterkte van het oog. Dat laatste doet ze na oogdruppels te hebben gegeven. Ze doet incidenteel ook een aantal andere metingen, maar dit is wel zo'n beetje het belangrijkste wat ik zie gebeuren bij een consult.
groet,
Dirkje

Als kind kwam ik er heel vaak

Ik kreeg op mijn zesde mijn eerste bril. Vervolgens ben ik anderhalf jaar lang om de 14 dagen bij de orhoptiste geweest om mijn ogen te trainen. Ik had een lui ook en was scheel. Ook kreeg ik wel eens een apparaat mee naar huis om te trainen. Ik kende toen niemand die daar ook kwam, laat staan zo vaak. Herkent iemand dit? En gaat dat nu nog zo? Zij was ook degene die mijn oog afplakte, dan het goede, dan het slechte. Zodra mijn goede oog dicht zat kon ik op school niets meer, ik zag echt niets, en ging bij mijn vriendinnetje aan de hand mee naar school. Ik zat toen inmiddels in de tweede klas, was dus 7 jaar.
Groetjes, Minet

Geen herkenning

Ik was zelf al vanaf mijn tweede (in 1970) onder behandeling van een oogarts in verband met mijn luie oog. Thuis plakten we af. Oefeningen om m'n oogspier te trainen moest ik ook doen (bv een tandeborstel een aantal maal naar mijn oog bewegen. Ik moest volgens mij iedere drie maanden naar de oogarts toe, later ieder half jaar, ten slotte ieder jaar. Tot ik een jaar of zestien was, meen ik. Daar werd ook de sterkte bepaald van de brilleglazen. Een orthoptiste heb ik bij mijn weten nooit gezien. Pas sinds ik er met een van mijn kinderen naar toe moest, ruim vier jaar geleden, weet ik wat een orthoptist af.
Toen ik zestien was kreeg ik lenzen en vanaf dat moment nam de opticiën het over wat betreft het meten van de sterkte. Naar de oogarts ga ik sinsdien alleen nog maar als ik een probleem heb.
Groet,
Dirkje

nyed- geen plaatjes?

Hallo
Ik weet het niet zeker, maar volgens mij zakte onze jongste met 4 jaar op de ogentest van het CB met de "plaatjes" - dus niet met de rondjes met stukjes eruit. Die doen ze hier volgens mij pas in groep 2.
Maar onze jongste is dus met 4 jaar naar de oogarts / optometriste geweest. De optometriste heeft eerst weer de "plaatjestest" gedaan, met een lampje (met leuk figuurtje erop) gekeken of haar ogen goed volgden, met een 3d-bril moest jongste plaatjes met "diepte" bekijken (was ook een enge spin bij), volgens mij ook een testje voor kleurenblindheid.
Daarna kreeg ze druppels in de ogen om de oogspieren lam te leggen en moesten we 20 min wachten in de wachtkamer. Daarna moest de jongste in zo'n apparaat kijken waar je je kin op moet leggen en naar plaatjes moet kijken (die zie je bij opticiëns ook wel staan, als je snel je ogen wilt laten testen). Dat was toen een hele strijd, maar toch gelukt. Tegenwoordig gebruikt ze daar een soort van viewmaster voor, die ze in de hand heeft en zo op de neus van het kind kan zetten = dus een stuk kindvriendelijker.
Toen had ze nog een soort van linealen met glaasjes, die ze overelkaar heen kon schuiven en voor de ogen van jongste hield, daarmee kon ze de uitslag de ogentest controleren geloof ik.
En daarna moest ze nog bij de oogarts langs die toen met een lampje in haar ogen keek, om de binnenkant te bekijken. Uiteindelijk een behoorlijk uitgebreid onderzoek dus.
Was niet voor niks overigens. Jongste bleek een cilindrische afwijking te hebben in beide ogen en geen + of - afwijking. De afwijking was groot genoeg om een bril voor te schrijven en toen hadden we ineens een heel ander kind! Ze kon toen ineens wel op schoot zitten om een boekje te bekijken en ze ging ineens tekenen. En wij maar denken dat ze geen "zitvlees" had en gewoon ongedurig was. Ze zag het dus gewoon niet goed en vond er dus ook niets aan.
Maar ik denk dat je je dochter wel moet voorbereiden op de druppels, omdat dat druppelen gewoon geen prettig gevoel is.
Succes