Niks kunnen/mogen eten, toch uit eten?

De vaste lezers weten waarschijnlijk al dat ik veel problemen met mijn gewicht heb. Ik heb al langere tijd het weightwatchers-dieet, maar dat werkt sinds enkele maanden averechts. Ik moet echt steeds strenger diëten en doe dan een maand over een kilo (moet er nog zo'n 55 af...). Eén keer de touwtjes vieren betekent: die kilo er weer aan, soms met bonus.
Ik heb dit gekregen na een aantal flinke prednisonkuren, inmiddels verboden afslanktabletten en antidepressiva gedurende een jaar (dat laatste was goed voor 30 kilo). Ik heb alsoluut geen vreetbuien of zo.
Ik ben ooit al medisch onderzocht (niks gevonden natuurlijk), de dokter vindt het maar een raar verhaal en de diëtisten kunnen er niks mee. Ik heb het gevoel dat ik niet serieus genomen (mede vanwege "elk pondje door het mondje" en mijn extreme vetheid).
Tot zover mijn achtergrond, nu de praktijk. Mijn sociale leventje begint wat meer vorm te krijgen, maar daar horen helaas ook etentjes bij. En hoewel ik altijd vertel dat ik absoluut energiebeperkt moet eten, krijg ik altijd weer salades met pijnboompitjes, olie, kaas en zo (hop, weer een kilo erbij). Een alternatief is gestoofde groente, maar dat vind ik vies (ja, ik weet dat ik niks te willen heb, maar toch...).
Liefst zou ik onder al die "gezellige" etentjes, die me altijd weer veel frustratie en verdriet geven, uitkomen, maar het hoort er blijkbaar bij. Eten is voor mij inmiddels een heel beladen iets geworden waar ik geen plezier meer aan beleef. Met roken en drinken kan je stoppen, maar eten, daar kan je niet alleen, en veel sociale dingen gaan gepaard met eten. Ik heb het hier steeds moeilijker mee.
Ik heb een vraagje aan mensen die om de lijn of om een andere reden zelden mee kunnen eten met etentjes. Hoe gaan jullie er mee om? Hoe doen jullie dat in een restaurant, als een goedbedoelende kok iets serveert dat niet goed is? Lijdt jullie sociale leven (uitjes, etentjes thuis) daaronder? Hoe gaan jullie ermee om?