Naar de neuroloog - heeft het zin?
In oktober werd ik plotseling getroffen door pijnklachten aan bil en been. Zitten werd moeilijk, fietsen was een tijd onmogelijk, en ook bij het lopen had ik last, al liep ik de pijn eruit als ik door bleef lopen. De boodschap was duidelijk: lopen goed, zitten fout.
Ik naar de fysiotherapeut, in de verwachting dat wat oefeningen me wel van de klachten zouden afhelpen. De klachten namen inderdaad wel af, maar een samenhang met de oefeningen leek er niet te zijn. De pijnklachten konden ook niet op een duidelijke manier worden opgewekt, soms had ik erge last, soms minder, onduidelijk waar dat aan lag. Pijnstillers deden weinig tot niets.
De fysiotherapeut wist het ook niet meer en verwees me naar de huisarts die uiteindelijk de conclusie trok dat er waarschijnlijk een zenuw in het been werd aangetikt door bijvoorbeeld een uitpuilende tussenwervelschijf. De klachten - tinteling, verminderd gevoel, pijn - pasten het beste bij 'neurogene klachten'. De hoop was dat eea vanzelf over zou gaan. Als dat niet zou gebeuren of de klachten zouden verergeren dan zou ik doorverwezen kunnen worden naar een neuroloog, en/of andere pijnstillers krijgen (amitryptiline, dat ik ken - hoewel niet uit eigen ervaring - als antidepressivum).
We zijn inmiddels 9 maanden verder en de klachten zijn nooit helemaal verdwenen. Inmiddels worden ze weer iets erger. Lang zitten of lang fietsen is niet heel fijn. Maar: ik heb geen uitstraling in het grootste deel van het been, geen bewegingsbeperkingen, geen krachtverlies.
Ik ben die klachten wel zat, maar heeft een doorverwijzing naar de neuroloog enige zin? Die kan constateren dat de zenuw ergens door wordt geraakt - maar dat is dan eigenlijk niet echt nieuws - maar wat kan zo iemand dan eigenlijk verder nog doen? En valt er nog iets te fysiotherapieën?
Iemand enig idee? Iemand ervaring? Ik lees op internet alleen maar over ischias, en over zenuwbeknellingen met uitstralende pijn in het hele been enzo, maar zo erg is het allemaal niet. En ik heb niet zoveel zin om mij te laten doorverwijzen als de enige opbrengst een rekening is, want het komt natuurlijk wel ten laste van de eigen bijdrage.
Groeten,
Temet
Ik snap je Temet, het gaat (mij althans
) ook niet zo/ alleen om het geld maar ook de moeite/ energie/ verwachtingspatroon etc die je erin steekt.
Ik weet het niet. Heb al jaren een waaier van vervelende klachten en heb al tig therapeuten afgelopen. Zeiden ze trouwens maar: oh, daar kunnen we niks mee doen. De meeste therapeuten stellen een prachtig behandelplan op en vragen na een sessie of tig of je nog verder wil (huh??) of hoe het toch komt dat je zoveel klachten hebt…😮😤
Nee, niet allemaal en er zitten zeker ook echte mee-denkers bij waar je iets aan kunt hebben.
Maarja, je kunt ook weer niet tig therapeuten/ behandelaars gaan uitproberen.
Het blijft een lastige afweging, natuurlijk hoop je dat dat schot in de roos je ten deel valt. Weet iig dat de kans daarop helaas klein is. Dus lage verwachtingen. Maar niet geschoten is ook weer mis
Hoewel je zeker zelf ook vaak wel wat kunt. Althans, volgens mij heb ik nog het meeste baat gehad bij mijn eigen uitgebalanceerde plannen. (Genoeg rust en genoeg versterking/ compensatie.
Ik had last van een gescheurde enkelband. Mijn huisarts tapet blijkbaar niet zelf, dus naar een fysio.
Stijve tape gekregen. Een week later elastische fysiotape. Weer een week later een "gevlochten kleuterschoolmatje" van elastische tape (??? WTF) en toen wilde ze nog tien sessies plannen voor de revalidatie.
Makkelijk rijk worden, bedoelde ze. Ik heb gezegd dat ik wel zou bellen voor een afspraak. Niet weer gedaan. Zelf gaan tapen (youtube) en gewoon een week later als hulpouder mee met de Avondvierdaagse.
Prima dat er fysiotherapeuten zijn, maar ze moeten me niet gaan vern**ken.
Mijn fysiotherapeut gaf juist aan om naar de neuroloog te gaan en meer duidelijkheid te krijgen dmv een MRI. Dat ze misschien wel averechts werkte en ook niet in mijn rug kon kijken. Ik was toen een keer of 4 geweest en het hielp niets.
En na die MRI, Wil, kon ze je toen beter helpen?
Groeten,
Temet
Op advies van de neuroloog moest ik stoppen met de spierverslappers, voorgeschreven door de huisarts en fysio was inderdaad zinloos. Ik moest juist wel, voorzichtig, steeds over mijn pijngrens heen bewegen. Lopen, met veel pijn, liggen en weer proberen verder te lopen. Zo min mogelijk zitten maar zoveel mogelijk lopen. Het heeft nog wel maanden geduurd voordat ik weer enkele kilometers kon lopen. Mocht intussen aan de bel trekken als ik meer uitvalsverschijnselen kreeg en/of incontinent zou worden. Dan zou ik geopereerd worden. Het ging langzamerhand beter en was na maanden klachtenvrij. Ik wist door de MRI wel zeker dat het een hernia was, maar er was helaas geen directe oplossing.
Bij sommige klachten kan wat een fysiotherapeut/manueel therapeut of misschien ook osteopaat doet, wel kwaad.
Toen mijn nekklachten heel heftig reageerden op de behandeling van de fysio, stopte hij en stuurde me terug. Mri later bleek ik een heel pakket aan problemen in mijn nek te hebben. En het was maar goed dat die mri er was, want alles wat op 'kraken' leek had voor een hoge dwarslaesie gezorgd.
Op basis van die ervaring zou ik dus altijd voor de neuroloog gaan. Mocht je huisarts nou zelf een mri voorschrijven, kijk dan eerst na of je zorgverzekering dat wel vergoed, of dat ze dat alleen maar doen als het door een specialist wordt voorgeschreven.
Laat het goed onderzoeken, en maak een MRIscan. Een van onze kinderen heeft maanden met dit soort rugklachten rond gelopen, veel pijnstillers en fysiotherapie gehad en uiteindelijk bleek het iets totaal anders te zijn. De behandeling werd daardoor veel zwaarder, en was op een scan gelijk te zien.
Misschien een chiropractor. Ik heb last van mijn stuitje, fietsen doet echt pijn, lang zitten ook. Chiropractor heeft daar goed bij geholpen.
Of het te verhelpen is of niet is een andere kwestie. Met een mri-scan zie je dingen die een fysiotherapeut if osteopaat niet ziet. Het lijkt me hoe dan ook van belang te weten wat er aan de hand is. En het klopt, de manueel therapeut heeft meer kwaad dan goed gedaan in mijn geval. Osteopaat had echt totaal geen nut.
Ik heb een versleten knie. Dat doet ontzettend pijn bij het lopen. Volgende week een afspraak bij een osteopaat.
ik zou wel naar de neuroloog gaan of een mri proberen regelen via de huisarts. Natuurlijk is iedereen verschillend maar bij mij kwam er vorig jaar een hernia uit de bus na de mri. Pijnstillers hielpen niet, kon amper lopen of staan. Ik heb gelukkig wel veel baat gehad bij de fysio die de neuroloog me voorschreef, na 6 keer merkte ik echt verbetering. Na 8 keer gestopt met de fysio en nu gaat het nog steeds prima. Wel let ik erop dat ik handelingen zoals dweilen niet teveel en te lang na elkaar doe.
