Naar de neuroloog - heeft het zin?
In oktober werd ik plotseling getroffen door pijnklachten aan bil en been. Zitten werd moeilijk, fietsen was een tijd onmogelijk, en ook bij het lopen had ik last, al liep ik de pijn eruit als ik door bleef lopen. De boodschap was duidelijk: lopen goed, zitten fout.
Ik naar de fysiotherapeut, in de verwachting dat wat oefeningen me wel van de klachten zouden afhelpen. De klachten namen inderdaad wel af, maar een samenhang met de oefeningen leek er niet te zijn. De pijnklachten konden ook niet op een duidelijke manier worden opgewekt, soms had ik erge last, soms minder, onduidelijk waar dat aan lag. Pijnstillers deden weinig tot niets.
De fysiotherapeut wist het ook niet meer en verwees me naar de huisarts die uiteindelijk de conclusie trok dat er waarschijnlijk een zenuw in het been werd aangetikt door bijvoorbeeld een uitpuilende tussenwervelschijf. De klachten - tinteling, verminderd gevoel, pijn - pasten het beste bij 'neurogene klachten'. De hoop was dat eea vanzelf over zou gaan. Als dat niet zou gebeuren of de klachten zouden verergeren dan zou ik doorverwezen kunnen worden naar een neuroloog, en/of andere pijnstillers krijgen (amitryptiline, dat ik ken - hoewel niet uit eigen ervaring - als antidepressivum).
We zijn inmiddels 9 maanden verder en de klachten zijn nooit helemaal verdwenen. Inmiddels worden ze weer iets erger. Lang zitten of lang fietsen is niet heel fijn. Maar: ik heb geen uitstraling in het grootste deel van het been, geen bewegingsbeperkingen, geen krachtverlies.
Ik ben die klachten wel zat, maar heeft een doorverwijzing naar de neuroloog enige zin? Die kan constateren dat de zenuw ergens door wordt geraakt - maar dat is dan eigenlijk niet echt nieuws - maar wat kan zo iemand dan eigenlijk verder nog doen? En valt er nog iets te fysiotherapieën?
Iemand enig idee? Iemand ervaring? Ik lees op internet alleen maar over ischias, en over zenuwbeknellingen met uitstralende pijn in het hele been enzo, maar zo erg is het allemaal niet. En ik heb niet zoveel zin om mij te laten doorverwijzen als de enige opbrengst een rekening is, want het komt natuurlijk wel ten laste van de eigen bijdrage.
Groeten,
Temet
Tja, hier liet de huisarts gewoon eerst een MRI maken (maar dan is je eigen risico ook op). Dan weet je of er inderdaad iets knel zit en kan er dan gericht worden doorverwezen naar de neuroloog.
Voor de fysio is het ook fijn om te weten of er nu sprake is van een hernia of niet, dan kan daar rekening mee worden gehouden.
Dit zou ik met je huisarts overleggen. Ook een orthopedisch arts of revalidatiearts, of een lage rugpijnteam, een pijnbehandelcentrum kan zin hebben. Al is het alleen maar een consult waardoor je zelf meer opties ziet. Het is maar net waar je huisarts mee bekend is of wat er in je omgeving te vinden is.
Overigens vroeger werd er meer met 'rust' gewerkt. Daar zijn we wel vanaf. Toch kan het ook zin hebben om zaken niet te overbelasten en juist meer rust te geven. Meer onbelast bewegen, als zwemmen en fietsen, niet lopen of rennen, en niet door de pijn heen bewegen.
Na een val waar ik geen directe klachten aan overhield, kreeg ik een half jaar later van de ene op de andere dag klachten zoals die van jou: bil en been, uitstralend, zich verplaatsend. Mijn huisarts verwijst al heel snel naar de fysiotherapeut, die daar meer verstand van zou hebben. Maar dat hielp niet erg. Op internet dingen gevonden als si-gewricht. Wel bleek (door de val?) mijn bekken erg scheef te staan, wat natuurlijk mijn lichaam ook scheef belastte. Daarmee naar orthomanueel therapeut geweest, die meer gekost heeft dan het hele eigen risico en niet geholpen heeft. Uiteindelijk is het gesleten, wel een kwestie van jaren en van de sportschool: been- en bilspieren trainen en Pilates. O ja, en hele dure schoenen, bijna zoveel als het eigen risico.
Heel eerlijk? Laat je goed onderzoeken, dan maar ten koste van het eigen risico. Want nu ben je een deel van je lichaam aan het ontlasten, wat ten koste gaat van een ander deel van je lichaam. En met een beetje pech loop je daarbij onherstelbare slijtage op waar je die het minst kunt gebruiken.
poekiepoek schreef op 05-07-2021 om 14:43:Heel eerlijk? Laat je goed onderzoeken, dan maar ten koste van het eigen risico. Want nu ben je een deel van je lichaam aan het ontlasten, wat ten koste gaat van een ander deel van je lichaam. En met een beetje pech loop je daarbij onherstelbare slijtage op waar je die het minst kunt gebruiken.
Zo ontzettend mee eens, dat half jaar dat ik met mijn hernia heb gelopen, heeft bijvoorbeeld mijn knieën overbelast. Gelukkig heb ik die pijn nu met fysio wel weer onder controle, maar lange stukken lopen zit er denk ik nooit meer in.
O ja, goede schoenen. Maar ook 'goede' bewegingen in het huishouden. Stofzuigen kan heel belastend zijn omdat je toch gaat 'sleuren' aan meubelen om die te verplaatsen. Zware borden in bovenkastjes, beter dat je dingen die je vaak gebruikt op tafelhoogte hebt.
En dat geneuzel over eigen risico, realiseer je dat veel mensen daar niet eens over na hoeven denken. Die zijn dat bedrag gewoon elk jaar kwijt voor hun gezondheid.
Goed laten onderzoeken, neuroloog kan zeker zin hebben en als die er niet uitkomt dan verwijst hij door naar een volgende arts.
Kan even duren maar meestal vinden ze wel iets.
Over dat eigen risico zou ik mij niet druk maken. Dat is na wat onderzoeken op ja maar dan is de rest "gratis". Liever veel in 1 jaar dan ieder jaar iets. Mijn eigen risico is meestal half januari al op. En keer pilken halen voor mijn chronische aandoening en het is verdampt.
Na jaren aanklooien bij fysiotherapie, manuele therapie, osteopaat, podotherpie, mensendieck enz. werd ik eindelijk doorverwezen naar een neuroloog. Ik had dezelfde klachten als TS. Die neuroloog was een schot in de roos. Inmiddels ben ik geopereerd en klachtenvrij. Ik zeg doen! Eigen risico is niet het ergste.
De neuroloog kan besluiten dat de natuur dit niet gaat oplossen en dat je wel of niet geopereerd kan worden. Een onderzoek en MRI scheppen een duidelijk beeld. Het is een keuze, doorlopen bij klachten is ook een optie. Jij voelt of de pijn te doen is.
Ik heb er geen probleem mee om dat eigen risico kwijt te zijn als er iets aan gedaan kan worden. Maar als op voorhand al duidelijk is dat de neuroloog uiteindelijk gaat zeggen "ja mevrouw, dit is wat het is maar daar kunnen we niets aan doen", dan kan ik mezelf en de neuroloog tijd en moeite en mezelf ook geld besparen door het hierbij te laten.
Maar goed, zo eenduidig is het niet. Dan toch maar retour huisarts voor een doorverwijzing denk ik. Na de vakantie. Wie weet wat een pauze van het thuiswerken voor geweldige effecten heeft 
Groeten,
Temet
https://www.wegmetrugpijn.be/rughygiene/
Zo heet dat: rug hygiëne.
En ga geen ruk geven aan de vouwwagen of de caravan op vakantie. En neem je goede wandelschoenen met binnenvering mee.
De onderrug is nou eenmaal anatomisch onze zwakke plek.
Temet schreef op 05-07-2021 om 16:11:
Ik heb er geen probleem mee om dat eigen risico kwijt te zijn als er iets aan gedaan kan worden. Maar als op voorhand al duidelijk is dat de neuroloog uiteindelijk gaat zeggen "ja mevrouw, dit is wat het is maar daar kunnen we niets aan doen", dan kan ik mezelf en de neuroloog tijd en moeite en mezelf ook geld besparen door het hierbij te laten.
Maar goed, zo eenduidig is het niet. Dan toch maar retour huisarts voor een doorverwijzing denk ik. Na de vakantie. Wie weet wat een pauze van het thuiswerken voor geweldige effecten heeft
Groeten,
Temet
Ik zou je huisarts eerst vragen of hij niet direct kan doorverwijzen voor een MRI. Dan hoef je daarvoor niet op de wachtlijst voor het ziekenhuis. (Ik heb de MRI gewoon in een MRI-kliniek laten doen, kon binnen twee dagen terecht, wel even controleren of je verzekering dit dekt).
Ja dat heeft wel zin, het hoeft alleen geen winst te betekenen.
Na een val hield ik rugpijn en viel mijn rechterbeen soms uit. Zenuwpijn door mijn been en ik kon niet meer werken, alleen lopen ging goed. Zitten, waarbij mijn been op de zitting rust gaat niet, mijn been gestrekt optillen nauwelijks en fietsen kan daarmee ook niet meer.
Huisarts, pijnmedicatie, rust en geduld hielpen niet. Naar de neuroloog voor mri bracht enkel een uitslag dat ik op dát moment geen HNP had. Maar, dat kon 5 min ervoor of erna wel zo zijn. De ruggenwervel puilt uit, de zenuw zit op en af bekneld, de ruimte heeft woekerende botgroei, alle wervels uitgedroogd en onderrug naar de haaien ( versleten). Pijnblokkade, door de neurochirurg waarnaar ik werd verwezen, op 3 plekken bracht verslechtering, 1.5 jaar gespecialiseerde revalidatie voor de rug hielp niets, de orthopeed waar ik erna heen ben gegaan kon ook niets doen en zodoende ben ik na 2 jaar stuntelen afgekeurd en kan het er mee doen. Dus ja, ik weet wat het is en dat is fijn, maar ze doen er niets aan tot ik ook niet meer kan lopen, dus wat betreft een oplossing heb ik niet veel voordeel gehad. Maar dat wetende is ook kennis.
Laat je doorverwijzen, maak je eigen risico op en je hebt de rest van het jaar "gratis" medische zorg.
Mischien dat een osteopaat wat kan bereiken.
