Naar de huisarts? Dochter erg klein.
Graag jullie advies..
Mijn dochter van 7 is klein, erg klein. Op de groeicurve zit ze rond de -2,5 SD lijn. Zelf kan ik niet zo heel erg nauwkeurig meten, maar daar ongeveer.
Ze is 7 1/2 jaar, gezond (zo op het oog), speelt en leert leuk, anders dan een achterblijvende groei: niets aan de hand.
Ze is redelijk groot geboren, maar heeft in haar 1e jaar wel een hoop infecties daargemaakt en is toen een tijdje nauwelijks gegroeid (bijna vlakke lijn). Sinds ze 2 is groeit ze via het (lage) lijntje. En nu vind ik haar zo klein.. De kleuters zijn soms langer dan zij is. Zelf vindt ze het niet erg- we zeggen al af en toe dat het niet uitmaakt hoe lang je bent. En daarom de vraag: naar de huisarts of niet?
Voor: ik maak me soms zorgen; ben benieuwd naar een schatting van haar verwachtte eindlengte; vraag me af waar het van komt (achterliggende oorzaak?)
Tegen: zij heeft geen probleem, ik heb dat; ik wil haar ook geen probleem aanpraten door regelmatig de groei te meten; dan wordt het zo belangrijk, blijkbaar. En ik weet niet eens of ik wel doorverwezen wil worden... en eventueel wil behandelen...
Toch eens langs gaan, of niet? Wanneer behandelen ze? En is dat zwaar voor een kind, of niet? Kan je beter klein blijven?
Kleine moeder- zelf ook niet zo lang
Groei
Mijn zoontje was met vijf jaar 105 cm. en 16 kilo. Volgens het CB niks aan de hand; hij is aan de kleine kant maar groeit gewoon volgens die lijn ook al is het onder het gemiddelde. In de puberteit halen die kids meestal de achterstand wel in en tja, met een moeder en een oma van 1.58 en vader en opa die ook geen reuzen zijn zal hij wel geen twee meter worden
Hij is nu bijna 9, 128 cm en 23 kg. Ik was nog veel kleiner, zat onder de onderste lijn met gewicht en lengte, vaak ziek en heb toch nog de 158cm gehaald. Veelvuldig onderzoek door de kinderarts toonde geen afwijkingen aan. Ik zou zeggen, als je je zorgen maakt en zeker als je kind vaak ziek is danwel niet gestaag doorgroeit danwel afbuigt naar een lagere groeilijn gewoon even naar de kinderarts gaan. Simpele onderzoekjes kunnen gauw genoeg aantonen of er iets aan de hand is en of er ingegrepen moet worden. Die keus is toch altijd aan jou als ouder. Maar ik heb begrepen dat er pas ingegrepen wordt met groeibevorderende behandelingen als er echt iets aan de hand is en als verwacht wordt dat je kind duidelijk geen aanvaardbare lengte zal halen.
Hier
Twee van de vier klein. Oudste zoon is 14, 1,48 en 38 kg. Altijd de kleinste. Meeste leeftijdsgenoten ruim kop groter. Als 1 jarige 72 cm, met 4 jaar 98. De vierde doet het zelfde, met 1 jaar 72½ en met 4 jaar 97 cm. Klein maar fijn. Alleen onze 14 jarige vind het niet leuk dat ze denken dat zijn 11 jarige broertje zijn tweelingbroer is. Of ze schatten hem 10 of zo. Schoenmaat vind wel heel lastig, broertje van 11 heeft nu 37/38 hij nog 36. Volgens schoolarts, hopen dat hij laat in pubertijd komt (lijkt erop) dan zou hij waarschijnlijk zo'n 1,65-1,70 m. kunnen worden nog. Vroeg (wat niet lijkt) 160-165 m.
Denk dat het misschien toch nog wel losloopt bij jullie.
Ben zelf ook altijd kleiner geweest, nu 165. Met een man van 1,83. Zoon van net 16 is 1,85 en groeit gestadig door (zou de 1,90 halen) de derde is 11 en even groot als 2de zoon.
Gr. Rymcke
OK, ik ben wel een beetje meer overtuigd van het nut van de kinderarts. Inderdaad voor het uitsluiten van simpele zaken. Ik heb allemaal van die vreselijke scenario's in mijn hoofd dat ze dan gelijk uitgebreide onderzoeken gaan doen waarbij hij elke zoveel uur geprikt wordt, en meer van die ellende. Ik ga de kinderarts maar eens bellen voor een afspraak dan!
