Minder gebruik methylfenidaat/Ritalin
https://nos.nl/op3/artikel/2268765-forse-daling-in-gebruik-van-adhd-medicijn-ritalin.html
Dit gaat over kinderen. Over volwassenen wordt niets gezegd. Mijn indruk van volwassenen is dat ze vaak overstappen op dexamfetamine, afgekort dex. Hoe dat bij kinderen is weet ik niet. Als kinderen ook van het een op het andere overstappen, zou bovenstaande artikel een vertekend beeld kunnen geven, lijkt mij.
Aagje Helderder.
Volwassenen met ADHD hebben daarnaast vaak last van depressies, eetstoornissen en angsten. Ritalin kan deze klachten ernstig versterken. Er zijn niet echt alternatieven qua medicatie, dus ja, ze worden voorgeschreven. Bij volwassenen die de medicatie als kind niet slikten moeten psychiaters extra alert zijn voor de bijwerkingen.
Bicyclette
Nou idd. Precies wat er in dat artikel van Emmawee staat, het is niet zwart/wit.
Met een coach ga je praktisch aan de slag met die dingen waar je last van hebt.
En dan komt op een gegeven moment de vraag is dit genoeg of niet en is er nog via een andere weg verbetering mogelijk.
Ik heb geen officiële diagnose maar wel alle kenmerken dus is het de moeite van het proberen waard en bij mij pakte dat goed uit.
Elke 2 weken naar de ha voor controle en de duidelijke afspraak dat als het niet werkt of iets anders aan de hand alsnog naar de psychiater omdat die meer mogelijkheden heeft.
Precies zoals de huisarts bedoeld is.
Aanvullend
Ik denk zelfs dat de route via de huisarts vaak beter is omdat die je veel beter kent dan de psychiater omdat de huisarts je ook in andere gezondheids zaken begeleid.
Wil
Daar staat dat het cbg zich zorgen maakt en dat het wat hen betreft niet aan jvolwassenen zou moeten worden voorgeschreven. Door hen niet goedgekeurd voor dat doel lijkt in dit geval niet op een verbod. Want anders konden de psychiaters het niet in hun richtlijn zetten, zou ik denken.
Ik snap overigens terughoudendheid in voorschrijven zeker wel.
Aagje
Bicyclette
Ik geloof ook niet dat een diagnose door een psychiater perse noodzakelijk is, ik heb wel meerdere malen meegemaakt hoe rampzalig een verkeerde diagnose kan zijn. Voor iets in het brein ga ik toch liever maar een psychiater of orthopedagoog of gz-psycholoog dan naar een huisarts of een "coach".
Aagje Helderder.
Ze noemen dat off label, lees ik net. Het medicijn is niet geregistreerd voor volwassenen.
Coaching, Bicyclette
Coaching is toch andere koek dan medicatie. Ik heb ook een soort training gedaan nog voor ik over medicatie ben begonnen. Het was leuk om te doen, maar niet meer dan een kijkje in de keuken van ADHD. Wat is het, waar loop je tegenaan en hoe kun je ermee omgaan? Coaching kan tegenvallen, maar meer ook niet. Medicijnen doen iets met je lichaam, je hersens in dit geval. Ik had het toch wat vreemd gevonden als de huisarts zomaar had gezegd "laten we methylfenidaat proberen', terwijl zijn kennis hierover matig is. Ik ben eerst naar psychiater 1 geweest voor de test en diagnose en daarna met de diagnose naar 2 voor een gesprek over medicatie. Ik wist ook niet beter dan dat dit de manier was.
Kaaskopje
Mijn reactie ging met name over dit stukje tekst van jou:
"Toch ben ik wel een beetje verbaasd dat drie jaar lang, dat is een hele tijd, ingestoken is op de aanname dat jij ADD/ADHD hebt. Drie jaar lang therapie. De coach had je m.i. na een jaar naar de psychiater moeten sturen."
Dat snap ik niet zo goed. Waarom *moet* je naar een psychiater? Uiteindelijk gaat het er - naast eventuele medicatie - toch om dat je zo goed mogelijk leert omgaan met je 'eigenaardigheden'. Daar helpt een psychiater je over het algemeen niet bij, daarvoor moet je toch bij een coach of therapeut zijn.
"Ik had het toch wat vreemd gevonden als de huisarts zomaar had gezegd "laten we methylfenidaat proberen', terwijl zijn kennis hierover matig is"
Een huisarts zal niet 'zomaar' methylfenidaat voorschrijven.
En over die kennis: ik ben benieuwd over welke kennis je het hebt. Zo ingewikkeld is het allemaal niet.
Of je wel of geen diagnose hebt, zegt overigens niet zo veel over wat de medicatie gaat doen. Er zijn mensen zonder diagnose die veel baat hebben bij ritalin, en er zijn mensen met diagnose die er slecht op reageren.
Bicyclette
Je stuurt als huisarts iemand door als het specialistischer wordt. Longproblemen: longarts, problemen met de vrouwelijke geslachtsorganen en baarmoeder: gynaecoloog, etc.. Problemen in de hersens: psycholoog of psychiater. De huisarts hoort hier, vind ik, geen diagnose te stellen, dat is zijn specialisme niet. Zonder diagnose geen medicijnen, vind ik, tenzij een specialist dat verstandig vindt en begeleidt. Methylfenidaat is geen paracetamol wat je (meestal) best in kunt nemen zonder een specialist te bezoeken. Vind ik.
Kaaskopje
Ik snap wat je bedoelt Kaaskopje, maar het klopt niet helemaal met de werkelijkheid. Een huisarts kan (en mag) heel veel. Dat is ook de bedoeling in ons zorgstelsel, je mag als patiënt niet zomaar naar een specialist. Dat betekent dat de huisarts spiraaltjes plaatst, astma-medicijnen voorschrijft, injecties geeft in slijmbeursontstekingen en nog ontelbare andere behandelingen doet. Terwijl een gynaecoloog, longarts, orthopeed of een andere specialist toch echt deskundiger is. Je kunt dus wel vinden dat alleen een specialist een medicijn mag voorschrijven, maar dat is gewoon niet zo.
"Problemen in de hersens: psycholoog of psychiater."
ADHD is geen hersenziekte. Ik weet dat veel mensen het wel als een hersenziekte zien, maar het is onjuist. Heb je het artikel van De Correspondent gelezen? Daar wordt het wat mij betreft weer heel helder uitgelegd. Een diagnose is geen verklaring, het is geen oorzaak. Het is een label, een classificatie, een afspraak. Je doet geen gekke dingen OMDAT je ADHD hebt. Je doet gekke dingen en dat noemen we ADHD.
(Vergelijk: als een baby x uur per dag huilt, wordt zo'n baby officieel 'huilbaby' genoemd. Maar dat betekent niet dat 'huilbaby' een verklaring of oorzaak is voor het huilen).
Precies
Kaaskopje: schoenmaker hou je bij je leest. En dan bedoel ik vooral dat het jouw mening is en pardon dat ik het zeg, naar die mening is echt alleen jouw mening. Jij bent juist niet de specialist dus ik zou zeggen: nu je fit weet kun je ook zeggen: goh dat wist ik niet, fijn om te weten.
Gr Angela
Zo worden
Vele specialistische zaken ook weer teruggebonjourd naar de huisarts, daar waar ze jaren geleden al zaten. Elk jaar verandert dat weer. De huisarts weet juist in de algemeenheid van veel zaken meer dan 1 specialist die enkel op zijn/haar vakgebied nadenkt.
De reumatoloog zag zelfs op de foto niet wat mijn dochter mankeerde en zei: opvlamming van je aandoening, neem maar 6 paracetamol per dag.
De huisarts kon zelfs zonder die foto een klaplong vermoeden en stuurde haar in. Hij had gelijk.
Ik werk voor een huisarts en zie hoeveel kennis en vaardigheden er zijn. Daar mag je best op vertrouwen.
Angela
Vandaar ook mijn "vind ik"-s.
Anno
Ja, dat soort verhalen ken Ik ook en dan van beide kanten. Artsenwerk blijft mensenwerk. in mijn geval stuurde de huisarts mij naar een reumatoloog en die lachte de huisarts uit en "welnee, hielspoor"! Zo heeft iedereen wel een verhaal van missers.
Ik vind dat huisartsen onze waardering verdienen en ik vind het ook positief dat huisartsen en iedereen die in de praktijk werkt meer taken hebben gekregen en krijgen. En toch vind ik het best prettig dat ik niet alleen afhankelijk van het oordeel van mijn huisarts ben als het om bepaalde zaken gaat. Dat vindt hij zelf kennelijk ook, want hij verwees mij wel naar een psychiater voor een ADHD test.
Mijn voorbeeld
Gaf ik niet om een misser duidelijk te maken, meer als voorbeeld hoe soms eenzijdig een specialist kan denken. Misschien onduidelijk verwoord, sorry. Waarmee ik niet zeg dat een specialist een sukkel is, integendeel.
Mijn huisarts heeft mij in het verleden 3 jaar uitstekend begeleid met gesprek en medicatie toen ik een zware depressie had. Kwam geen psycholoog of psychiater aan te pas.
De extra taken die het personeel plus de arts krijgen zijn eigenlijk overbelasting. Te weinig personeel, teveel taken, teveel eisers en agressors. Het is leuk, maar de belasting is geestelijk en lichamelijk zwaar.
Anno
Ja, dat neem ik direct aan (van de depressie en aanpak van de huisarts) 
. Mijn man heeft daar ook weleens mee te maken gehad. Meestal is het de bedoeling dat antidepressiva die de huisarts voorschrijft, tijdelijk van aard zijn. Ik mag hopen dat jouw huisarts je wel doorgestuurd had, als er geen zicht op verbetering was geweest.
Dat de extra taken voor overbelasting zorgen, is een vervelend 'bijverschijnsel'. Het drukt de zorgkosten, dat is mooi, maar het zou wel sympathiek zijn als huisartsen toch een béétje extra geld zouden krijgen om het allemaal haalbaar te maken en houden.
