Mijn kinderen zorgen slecht voor zichzelf

Geen herkenning

Ik sta er nogal van te kijken, maar goed jijzelf ook blijkbaar. Ik zou weer van voren af aan beginnen denk ik. Opstaan, samen ontbijten aan tafel evt. afwisselend eten, eitje, pap, yoghurt. Samen tandenpoetsen, inderdaad eerst maar eens kleren klaar leggen, meehelpen wat in de was moet. Echt naar de douche sturen, in de gaten houden wanneer het harenwasdag is. Controleren dat het ook gebeurt. Als ze thuis komen van school iets te eten klaar hebben staan, soepje, bamisoep, broodje, fruit met een kan thee/ranja. 's Avonds weer eten aan tafel met glas water erbij.
Daarna zou je een aftekensysteem kunnen maken. Maar of het op deze leeftijd werkt? Je zou ervan uit moeten kunnen gaan dat ze het idd zelfstandig kunnen, maar dat is dus niet zo. Vraag ik me wel een beetje af hoe dat komt?

Beetje laat

Mijn eerste reactie was: ben je niet een beetje laat hiermee? Mijn veel jongere kinderen weten dat ze minstens twee boterhammen moet eten, anders hebben ze halverwege de ochtend geen energie meer. En ze weten dat ze zich dan ellendig voelen. Bij jouw kinderen is dat mechanisme al verstoord, zij vinden zich ellendig voelen al normaal.
Mijn kinderen weten dat het onprettig voor je omgeving is als je stinkt. Ze zijn pre-pubers, dus bij ons volstaat 2 keer douchen per week, maar ik ben ze nu al mentaal aan het voorbereiden dat ze over een tijdje elke dag moeten.
Ik ben het eens met Silone: als ze zelf de verantwoordelijkheid niet aankunnen, dan moet je een paar stappen terug. Dus samen doen, controleren, eventueel pictogrammen gebruiken. Desnoods de huisarts eens laten uitleggen wat te weinig eten en ondervoeding lichamelijk en geestelijk met je doet.
Google eens op "supersize versus superskinny kids", zoek een herkenbare aflevering en laat je kinderen verplicht kijken.
Vooral je oudste is bijna volwassen, die moet toch echt zelf zijn gezondheid in handen gaan nemen. En als hij het nog niet kan, dan moet hij het als de donder leren.

Reactie

Jullie hebben op zich op heel veel punten gelijk. Dat we te laat zijn niet. Dit speelt al jaren en al jaren zitten we er boven op. Maar het kwartje valt maar niet.
Als 1 van ons thuis is gaat het wel goed met drinken en eten, maar het is dus vooral op school en als wij nog niet thuis zijn. We maken osn niet druk om het broodbeleg, maar wel om de hoeveelheid. Ze zeggen echt niet meer op te kunnen. Ze mogen ook een cracker erbij eten of ontbijtkoek of een bakje val, maar ze zeggen dat ze dat niet op kunnen. Huisarts houdt het al in de gaten hoor en ze krijgen ook vitamines erbij. We zitten overal bovenop: het eten, het douchen, het tanden poetsen. Maar waar het mij om gaat: dat zouden ze toch zo langzamerhand toch allemaal al in hun systeem moeten hebben zitten? Waarom lukt dat bij onze kinderen niet? Waarom is het nog steeds nodig om alles te herhalen?

Streng

Ik krijg bijna een soort deja vu naar aanleiding van dat draadje in puberteit waarin een puber zich als moeder voordeed. Maar dit zou ook echt kunnen zijn, sorry dan.
In dit geval zou ik ze behandelen als jonge kinderen, dus voortdurend zeggen wat ze moeten doen en een bord ophangen met pictogrammen (vooral voor het eten)om hen eraan te herinneren en als beloning voor elke actie bv. 10 min. beeldschermtijd. En anders dus GEEN beeldschermtijd. Als zij zich gedragen als kleine kinderen dan handelen jullie daar ook gewoon naar.
Ik neem aan dat elk mens of dier wel (water) gaat drinken bij dorst. Eten kunnen ze ook uit automaten snaaien op school, maar dat is niet het eten wat je je kind wenst. En blijven uitleggen: als ze gezond willen blijven en oud willen worden, kinderen willen krijgen later, moeten ze normaal eten en drinken, punt.
En verder proberen het toch leuk te hebben samen (ook veel 1 op 1) want ze zitten duidelijk niet lekker in hun vel.

Drietje

Ik zou niet teveel kijken naar andere kinderen of nadenken over wat ze op deze leeftijd zouden moeten kunnen. Kijk naar het nu en geef ze wat ze nu nodig hebben. En dat is veel structuur. Alle kinderen leren weer in hun eigen tempo en er zullen ook dingen zijn waarmee jouw kinderen weer verder zijn dan andere kinderen. Niet opgeven, gewoon doorgaan waar je mee bezig was. Geef ze ook geen verwijten mee (waarom leer je dit nou niet), maar zie gewoon dat ze in dit opzicht meer tijd nodig hebben om te leren goed voor zichzelf te zorgen.

Structuur

Ik ben dus wel degelijk een moeder en maak me gewoon zorgen. Structuur geven we ze echt zoveel mogelijk. vanf dat oudste een baby was zijn we daar al mee begonnen. We hebben nu eenmaal 3 niet al te makkelijke en flexibele kinderen. We eten aan tafel, gezamenlijk en we zijn dus al makkelijker geworden in wat ze eten en wat ze er op doen. Ik denk dat ik idd maar weer een kaart maak voor ieder kind met taken en afspraken omtrent aankleden en wassen. We hebben een paar jaar zo'n pictogrammenbord gehad op zolder voor de jongste 2, maar na een verbouwing niet meer opgehangen, omdat het toen goed ging. Nu is alles dus weer weg gezakt. Ook dachten wij dat ze nu wel de leeftijd hadden om het zelf te weten. Dus niet. Ik zie bij oudste wel dat er langzaam iets verbetering in komt, dus ik hou hoop. Misschien moet ik me er maar bij neerleggen dat onze kinderen nog heel lang veel sturing nodig hebben.........

Kunnen niet meer op

Ze zeggen niet meer op te kunnen dan wat ze eten. Als we er even van uitgaan dat dat waar is, dan is hun maag blijkbaar zo erg gekrompen dat ze minder binnenkrijgen dan ze nodig hebben. Goed nieuws: magen kunnen oprekken. Door elke keer een klein beetje meer te eten dan je zou willen. Dus vanaf NU anderhalve boterham voor het ontbijten 2 1/2 voor de lunch, volgende week 2 voor het ontbijt en 3 voor de lunch. Ja, ze zitten vol, toch even doorzetten. Ze zijn toch geen kleuters? Wegspoelen met een slok drinken mag ook (kleutertruc). Plus vaste drinkmomenten: bij/na elke maaltijd 1 flink glas en tussendoor nog 2x. Minimaal. Leg uit dat drinken echt nodig is om afvalstoffen uit je lichaam te spoelen en dat ze zichzelf vergiftigen als ze niet genoeg drinken. Vertel even iets huiveringwekkends over blaasontsteking en nierstenen, ook altijd leuk. Erbij blijven, controleren, noteren (!), pictogrammen, de hele rimram. Het is wel hun lichaam, gezondheid en toekomst waar we het over hebben!
Het mechanisme van honger en dorst is zodanig verstoord bij jouw kinderen en dat het kunstmatig weer op gang gebracht moet worden. Het kost maar even, als ze meewerken hebben ze binnen 2 weken resultaat. Ze zullen af en toe weer honger en dorst krijgen en nog beter, ze zullen zich stukken beter voelen. En daarna wel blijven controleren en zeggen dat ze hun honger- en dorstsignalen niet mogen negeren, het is een teken dat hun lichaam iets nodig heeft!

Maks

maks:
"Ze zeggen niet meer op te kunnen dan wat ze eten. Als we er even van uitgaan dat dat waar is, dan is hun maag blijkbaar zo erg gekrompen dat ze minder binnenkrijgen dan ze nodig hebben. Goed nieuws: magen kunnen oprekken. Door elke keer een klein beetje meer te eten dan je zou willen."
Ik vraag me af of dat het probleem is, en of dat helpt.

Sport?

Zitten ze op sport, zoja wat en hoe vaak per week?

Komt goed

Hier ook zo'n pubrzoon. We hebben hier een enorm regelmaat in het gezin. Maar onze oudste was wat makkelijk als het initiatief bij hemzelf vandaan moest komen. Hij werd makkelijk met hygiene en eten. We hebben hem er verschillende keren op gewezen, maar hij vond het niet belangrijk. En ineens ging het beter! Ik weet niet waarom, misschien de liefde oid?

Met eten is hij nog steeds makkelijk. Maar dat heb ik losgelaten. Hij gaat in ons ritme mee, maar als hij niet thuis is eet hij wel eens lange tijd niet. Niet wat ik zou willen, maar een puber gaat zijn eigen weg.

Tinus

Ik heb me er al vaak over verbaasd hoe het CB er maar op aandringt dat mijn baby's meer moesten eten (hielden nogal veel van borst) en dat je vanaf de peutertijd vooral moest oploetten dat je kind niet te veel krijgt. Ze waren, zijn en blijven slank, als ik naar hun ouders kijk. Maar ze zijn niet te licht. Ik ben het met je eens dat ondervoede kinderen een ondergesneeuwde groep vormen.
Ja, de hoeveelheid eten die je eet went. Vraag maar aan lijners. En kijk ook maar eens naar die docu's die ik aanbevolen heb. Als minimale eters meer gaan eten, gaat hun lichaam al heel snel om meer eten vragen. (en andersom: als chronische overeters gedwongen worden het met kleine porties te doen, went hun maag daar ook heel snel aan.) De tedunnerds krijgen voor het eerst in tijden weer eens honger. Misschien zullen ze nooit grote eters worden, maar ze moeten er wel voor zorgen dat ze niet ondervoed raken.

Toezien

Ik zou ze meer voedsel aanbieden en er meer op toezien dat ze douchen en zich verschonen. Allerlei systemen van straffen en belonen zou ik er buiten laten. Het is op zich van belang om schoon te zijn, aangenamer voor jezelf, en voor anderen om je heen en voor je gezondheid. Dat is de beloning. En schermtijd beperken ook niet. Voedsel is om je honger te stillen, om van te genieten en om van te groeien en je lichaam kan zich herstellen. Daar is het voor. Zeker bij grotere kinderen zou ik dat niet afleiden door stickers of iets dergelijks.
Ik vraag me af of ze langzamerhand door al dat opletten niet een eetstoornis hebben?
Wat is het probleem van wat lichter dan gemiddeld? Nogmaals: biedt gewoon wat vaker iets zelf aan. Of als je er niet bent zet wat klaar en vertel dat en controleer of ze je begrepen hebben. Houdt rekening met hun voedsel van voorkeur. Maar al teveel gedoe om eten heen lijkt mij niet gezond.
Je kunt ook de kinderen om de beurt mee laten helpen met koken, al die tips die eten leuk maken en de interesse en aandacht vergroten.

Beetje off topic vraagje aan tinus

Hoi Tinus,

Weet niet of jij daarvan iets weet, maar misschien wel. Wat ik me afvroeg: De lengte van een kind is voor een deel bepaald door de genen van (groot)ouders. Kinderen die (te) weinig eten stagneren soms in de groei. Toch zie je ook vaak kinderen die te weinig eten wel gigantisch de lucht in gaan (maar dan natuurlijk heel dun zijn). Zou het zo kunnen zijn dat ieder individueel kinderlichaam dat te weinig eten krijgt een eigen 'keuze' maakt waarvoor het minimale voedsel wordt gebruikt: dus ofwel voor de groei en dus ten koste van andere lichaamsorganen en/of lichaamsfuncties, ofwel minder voor de groei maar meer voor behoud van de andere dingen. Enig idee? Ik vroeg het me af omdat onze dochter duidelijk kleinder is dan verwacht zou mogen worden en ook na GGD controle nu onlangs in klas 2 VO haar uiteindelijke lengte geschat is, kleiner dan vwb genen logisch zou zijn. Zij is dus altijd een minimale eter geweest, kleinste van de klas (niet logisch vwb genen), stagneren in groei, maar niet super dun, gewoon slank en verder zeer gezond en sterk.
Gr. Bibi
Gr. Bibi

Eten aantrekkelijk maken?

Ik heb ook een kind met ernstig ondergewicht en kreeg als tip om het eten extra aantrekkelijk te maken. Dus naast de 2 boterhammen naar school iets lekkers mee te geven. Laat ze s avonds af en toe mee beslissen over wat er wordt gegeten. Of doe er elke dag iets bij dat ze echt lekker vinden.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Kweenie bibi

Onze zoon eet voor ons gevoel ook weinig, maar iig wel gevarieerd en met regelmaat. Hij is met zijn 12 jaar erg lang en dun, terwijl hij daarnaast ook nog vrij veel sport. Dus welke keus zijn lichaam heeft gemaakt is me niet duidelijk. (hij bijna 13, is 175 met een gewicht van 46 kg)

Bibi

Lengtegroei komt door botgroei, die botten hebben wel wat nodig maar echt geen overdaad aan kcal. Je zag het aan het kind wat alleen rauw eet, die komt voedingsstoffen tekort en daardoor is er te weinig lengtegroei. Je moet echt heel weinig eten en vooral de verkeerde voedingsstoffen in Nederland wil je niet tot je genetisch bepaalde lengte komen.

Silone, gewicht

Is hij niet errug dun dan? Onze dochter is 1.58 (14 jaar) en 45 kg en absoluut niet dik en ook niet breed gebouwd.
Gr. Bibi

dus.

P, interessant

Dat is wel interessant dan, die genetische lengte. Dochter is altijd behoorlijk kleine eter geweest, maar wel gevarieerd en over het algemeen gezond eten. Groei bleef achter vanaf een jaar of 6 (geboorte lengte 50 cm). Ze is nu 14 (en een half) en 1.58 m. Ikzelf ben 1.68 en man 1.80. Beide opa's ruim 1.80. Één oma 1.64 en de andere wel klein: 1.56 of zoiets. Verder is het wel zo dat ze laat pubert. Nog geen sprake van ongesteldheid (ik was zelf trouwens ook al 15 voor mijn eerste ongesteldheid, ook genen dus blijkbar), mini beginnetje van borst, echt mini. Niks geen okselgeur enz.
Maar blijft interssant die invloed van genen enz: late puberteid (van mijn kant, maar ik was niet klein, wel laat ongesteld, maar vroeg schaamhaar, zij niet), normale lengte ouders en grootouders, behalve 1 oma. Kleine eter. Volgens GGD wordt ze 1.64, dat is gezien bovenstaande best klein (komt groeispurt nog?), aan de andere kant: de genen van kleine oma?? En toch zijden ze bij eerdere GGD/CB consulten dat ze tussen lengte van pa en ma zou komen (1.70 +). Nou het zal me benieuwen.
Gr. Bibi

Zijden?

Sorry hoor, 'zeiden' moet het zijn natuurlijk...

Bibi eiwit/koolhydraten

bibi:
"Zou het zo kunnen zijn dat ieder individueel kinderlichaam dat te weinig eten krijgt een eigen 'keuze' maakt waarvoor het minimale voedsel wordt gebruikt:"
Weet je, ik weet het niet.
Maar ik heb wel eens bedacht, dat het uitmaakt of je weinig eiwit of weinig koolhydraten krijgt: Als je energierijk maar eiwitarm eet, word je kort en dik. Als je eiwitrijk maar energiearm eet, word je lang en dun.

Annej

AnneJ:
"Wat is het probleem van wat lichter dan gemiddeld?"
Ik heb laatste begrepen dat 'ondergewicht wegens weinig eetlust' toch wel een bekend probleem is bij kinderartsen. Dan is het plots niet meer 'wat lichter', maar gewoon ondervoeding.

Probleem?

Wat is nou precies het probleem: zijn ze vaak ziek? groeien ze niet genoeg? Stinken ze?
Hier hebben we ook 2 superslanke kinderen, en zo was ik vroeger ook. Ze eten niet veel, brood komt soms mee naar huis, deo werd ook vergeten toen ze 12-13 waren, zoon moest je echt de douche insturen. Tja, dat laatste is de leeftijd en sommige kinderen zijn niet dol op eten. Komt wel goed, zolang ze niet iedere keer ziek zijn zou ik me niet zoveel zorgen erover maken.
Tanden poetsen moet hier wel perse, en daarvoor moesten ze soms terug hun bed uitkomen als ze het niet gedaan hadden.
Ze zijn nu 14 en 15, douchen en poetsen uit zichzelf, maar eten nog steeds slecht. Nou en, ze zijn nooit ziek.
Al met al vind ik het niet zo verontrustend.
Juist het steeds aandringen dat kinderen moeten eten maakt dat het ze gaat tegenstaan.

Tinus

Dan had ik in de puberteit toch erg kort en dik moeten worden, want snoepen deed ik wel, maar vlees eten niet. En ik was juist vrij lang en dun, dus bij mij klopt je theorie niet.

Staat op zichzelf?

Hoe gaat het verder met ze? Zijn ze gelukkig? Gaan ze op tijd van huis als ze ergens heen moeten? Doen ze hun schoolwerk? Hebben ze vrienden?

Ik heb op zich denk ik verder best gelukkige kinderen. Ze zijn zelden ziek. Oudste sport niet veel (maar 1x per week), maar heeft veel hobby's en fietst elke dag een flink stuk naar school. Middelste voetbalt 3x per week en jongste ook maar dan nog een sport erbij en muziekles. Dus tja....op zich zijn het verder hele normale kinderen denk ik.
Misschien maak ik me te druk.
Ik ben in ieder geval bezig om alles weer eens op een rijtje te zetten voor ze. Dus waar ze elke dag aan moeten denken (tanden poetsen etc.).
Man en ik zijn het er gelukkig over eens dat we r weer meer bovenop moeten zitten. Uiteindelijk zal het wel goed komen. Ik blijf hameren op meer eten, vooral omdat hun humeur er zo onder lijdt. Als wij uit werk komen hebben ze dus al uren niks gegeten en kunnen we onze lol op. Dan zijn ze boos, geirriteerd en maken ruzie. Ik ga zorgen dat er wat klaar ligt op tafel wat ze snel en makkelijk op kunnen eten. Hoop dat ze echt gaan inzien dat ze zelf ook verantwoordelijk zijn voor de sfeer in huis.Bedankt voor de reacties!

Maar

dat hoeft helemaal niet door het weinige eten te komen. Ik at in die periode ook zo weinig of nog minder. 1 boterham + een bescheiden warme maaltijd op een dag. Ongeveer hetzelfde activiteiten patroon maar van meer moeten eten werd ik vooral sjachie omdat ik dan buikklachten kreeg. Ook nu eet ik meestal 2x op een dag en dan tussendoor nog een appel of wat ander fruit. Ik heb niet meer behoefte. Wel een periode veel meer gegeten, toen te dik geworden, dat bewust weer afgevallen. Eigen eetpatroon weer aangenomen en ik blijf gewoon op gewicht.

Hier ook hoor

Al zijn mijn kinderen dan niet te dun maar normaal slank.
De pubers (vr)eten zich vol met snacks als ze naar school zijn, tja, wat kan ik daar aan doen?? Je bent er toch niet altijd bij?
Ik vind de eerste reacties in dit draadje nogal irritant om eerlijk te zeggen, de perfecte gezinnetjes met kinderen die zich laten dwingen.. Vraag me altijd weer af hoe men dat toch voor elkaar krijgt of men heeft gewoon erg gewillige kindertjes Het zal het laatste wel zijn denk ik
Ik heb niet dat soort kinderen helaas en hier moeten we er ook altijd achter aan zitten dat ze douchen, tanden poetsen, gezond eten, ontbijten enz..
Het lukt niet elke dag maar de oudste van 15 zorgt nu iig goed voor zichzelf wat hygiëne betreft, de middelste van 14 loopt er de helft van de tijd als een zwerver bij (maar dat was bij de oudste eerst ook zo) en de dochter van 10 help ik zelf nog maar gaat soms met ongekamde haren naar school omdat ze het vertikt om haar haar te laten borstelen en ik geen zin in scènes heb voor schooltijd..
Ik was vroeger zelf niet anders en met mij is het qua hygiëne en gezond eten ook goed gekomen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.