Man uitleggen hoe PMS voelt….
ik neem geen voorbehoedsmiddelen en alhoewel ik me daar goed bij voel heb ik maandelijks last van PMS klachten.Ik weet dat maar desondanks kan ik extreem boos uit de hoek komen om daarna tranen met tuiten te Wenen …hoewel ik mijn man uitleg en vraag om gewoon begrip te tonen maar er verder niet te veel op in te gaan lukt hem dat niet.Hij maakt hem boos zegt dat ik een moeilijk/geschift mens ben.Hij loopt weg wil niet meer luisteren waardoor ik me onbegrepen voel en me heel alleen voel wat mijn klachten niet ten goede komt uiteraard.
Hij begrijpt niet dat hormonale schommelingen echt vervelend zijn en weg lopen en mij een geschift of moeilijk mens noemen mij niet echt helpen.
Ik wil je nog even als tip meegeven dat ik jaren geleden een Britse documentaire over een onderzoek naar PMS zag. De conclusie was dat vrouwen die extra vitamine D en calcium kregen, minder last van PMS hadden. Misschien een tip voor jou?
Een tekort aan vitamine D leidt sowieso tot een slecht humeur en soms zelf depressie. Ikzelf neem het het hele jaar door, omdat ik een kantoorbaan heb en weinig buiten kom, en me ook altijd insmeer met zonnecreme voordat ik in de zon kom.
Fourtyfour schreef op 22-07-2022 om 07:48:
[..]
Alsof die vrouw het express doet 🙄. Sorry hoor 🤮
Nee, maar als je een psychose hebt of extreme hoofdpijn of buikpijn ga je ook naar een arts
Natje1812 schreef op 22-07-2022 om 07:54:
Ik ben nogal onzeker en als ik in mijn PMS week zit kan ik nog erger twijfelen aan mezelf dan anders.Dan heb ik meer bevestiging nodig…De aanleiding gisteren was we zijn op dit moment op vakantie met vrienden en mijn PMS week valt dus een beetje ongelukkig.We zijn gaan kajakken en er werden 100 foto’s getrokken alleen stonden mijn dochter en ik bijna geen enkele keer op de foto.Dat vond ik jammer en ik zei dat tegen mijn man apart.Hij zei direct dat ik me aanstelde en vroeg ‘je zal nu daar toch niet over zagen’ en ging gewoon weg.Op z’on momenten voel ik me in de steek gelaten en ben ik op mijn bed gaan huilen.Hij is dan later nog geweest en zijn 1 ste reactie was niet zo goed ‘je bent in Frankrijk op vakantie en tis weer niet goed,wat zit je hier te huilen’…dan heb ik hem rustig uitgelegd dat ik hier ook niet voor kies om me zo te voelen en hij echt niet weet wat het is om je zonder reden opeens zeer slecht in je vel te voelen…en dat zijn reacties de boel minimaliseren het eigenlijk gewoon erger maakt.Hij is dan daarna wat bij me komen liggen,dat is al een begin.
Klinkt niet echt als een prettige man, en gooi niet alles op PMS of hoe jij je voelt.
PMS of andere hormonale aandoeningen zijn geen vrijbrief om je als een secreet te gedragen. Maar het feit dat TS zelf inziet dat haar gedrag niet fijn is, weet waar het vandaan komt en vraagt om haar te ontzien/rekening met haar te houden vind ik wel positief.
Zie het als een soort periodieke ontoerekeningsvatbaarheid. Soms vertoon je gedrag dat je niet wil vertonen. Het helpt dan niet als andere mensen en zeker niet je partner je dan affakkelen en de grond in boren.
Je hebt eerder een topic geopend over klachten na je menstruatie. Heb je toen je bloed laten nakijken? Kwam daar iets uit?
Zou het kunnen zijn dat je een beetje beter voor jezelf zou moeten zorgen? Dan heb ik het over gezond eten, regelmatig bewegen en voldoende rust en ontspanning? Is er in jouw leven en gezin voldoende ruimte voor wat jij nodig hebt?
wat is het nu? Extreem boos of iets netjes vragen over gemaakte foto's? Wees eens eerlijk? Kon je andere maanden volledig uit je plaat gaan en was je partner daar niet gewoon bang voor op vakantie met anderen?
Ja, leuk filmpje
Het is voor mij alleen nooit een reden geweest om niet naar een arts te gaan met dit soort klachten. Sterker: als mannen last hadden van pms bestond het allang niet meer
Op het moment dat ik laat van PMS heb waarschuw ik van te voren mijn man en ik ben zelf ook meer op mijn hoede. Ik zou dan zeker bij kleine zaken (zoals die foto's) extra alert zijn dat ik niet overdreven reageer. In mijn pubertijd lukte dat me natuurlijk nog niet maar toen ik een jaar of 20 was was ik er al zo aan gewend dat weinig mensen echt last hebben van mijn pms
Fijn Natje dat jullie toch wat dichter bij elkaar zijn kunnen komen.
Blijf vooral met elkaar praten, denk ik.
Probeer ook wat de humor in te zien van dit soort situaties en, nogmaals, zoek vooral oplossingen bij jezelf. Je weet zo te horen heel goed wat je nodig hebt dus je hoeft dat alleen nog te vertalen naar gedrag voor jezelf. (Je kunt ook jezelf bevestiging geven en jezelf niet in de steek laten)
Geef ook ruimte aan gevoelens van je partner. Misschien voelt hij zich opgelaten of weet hij niet goed hoe om te gaan met jou. Of….
Ik zou ook weinig geduld hebben met een partner die zich zou beklagen over te weinig gefotografeerd zijn. Terwijl ik net zo goed vaak onredelijke buien heb.
Als je een vrij regelmatige cyclus hebt, zou je inderdaad een kalender kunnen gebruiken om kruisjes op bepaalde data te zetten. Maar zijn er geen dingen die je zelf kunt ondernemen waardoor je minder last hebt van PMS?
Speelt hier niet meer mee? Namelijk een horkerige man die door zijn reacties het probleem verergert, zoals het hier verteld word zou ik het wel een relatieprobleem vinden.
Niet gezegd dat Natje zelfs niets hoeft te ondernemen om wat aan haar pms te doen. Er is alleen geen paardenmiddel dat alle pms op slag doet verdwijnen en daar zal de partner van Natje toch -helaas- begrip voor moeten opbrengen.
Nog een tip: voor mij doet vroeg naar bed gaan wonderen (of omgekeerd:slaapgebrek is rampzalig in deze periode). Het gebruik van een codewoord (fietsband) wat iemand hier noemde is ook een hele goeie. Niet dat je je op slag beter voelt, maar -ik althans - weet dan dat het de pms is als ik me vanalles in m'n hoofd haal en dat maakt het wel minder erg.
moet je dat uitleggen? Begrijpen gaan ze het niet doen vrees ik. Maar respect en begrip tonen wel.....
