Lichaam nooit meer in vorm na zwangerschap

Dat Skik

En ook dat niet iedereen daar evenveel belang aan hecht.
Ik ben zelden zo trots op mijn lichaam geweest als tijdens mijn zwangerschappen. Ik heb er echt van genoten dus dat “streepje striae“ dat nog rest koester ik graag.

Lanza

ik heb 20 jaar geleden kinderen gekregen en ik kreeg beeld mee dat je lichaam best weer in vorm kwam (wel advies bekkkenbodem spieren en buikspieren trainen).
Ik vind het triest als Lanza nu 15 jaar later tijdens haar zwangerschappen juist tegendeel heeft meegekregen
Nog los van feit hoe enorm belangrijk die strakke buik is.
Het lijkt het er op dat uiterlijk steeds belangrijker wordt als er meiden zijn die vanwege mogelijke veranderingen lichaam afzien van zwangerschap.

Ageren

Ik ageer ook graag tegen dingen. Maar wel als ze echt probleem zijn. Ik snap dat dat in jouw omgeving speelt maar ik herken niet het beeld dat je niet meer fysiek zou herstellen na zwangerschap. Maar nogmaals ik was 18 jaar terug voor laatst zwanger en wellicht zijn tijden veranderd

Lees alleen eens

dit draadje door, Alkes. Vrouwen herstellen niet meer na hun zwangerschap, dat is de nieuwe norm. Wie daarvan afwijkt heeft heel wat te verantwoorden.

Wel tekenend dat dit 15 jaar geleden nog helemaal niet aan de orde was en vrouwen toen nog gewoon volledig herstelden. Dat laat op een pijnlijke wijze zien hoe snel de veranderingen in de verslechtering van de gezondheid zijn gegaan. En hoe snel de norm van wat normaal wordt bevonden is verschoven.

Rennen naar conclusies

"Lees alleen al eens dit draadje door, Alkes. Vrouwen herstellen niet meer na hun zwangerschap, dat is de nieuwe norm. Wie daarvan afwijkt heeft heel wat te verantwoorden."

Nee Lanza, als je niet goed leest en verkeerde conclusies trekt, heb je heel wat te verantwoorden.

Ik vat het even voor je samen:
Ja, er zijn vrouwen die goed herstellen van een zwangerschap en bevalling. Dat is normaal.
En ja, er zijn vrouwen die niet goed herstellen van een zwangerschap en bevalling. Ook dat is normaal.
Het is ook normaal menselijk gedrag om elkaar te waarschuwen voor dingen die mogelijk kunnen gebeuren.
Het is ook normaal om jezelf wel of niet te herkennen in dit soort waarschuwingen. En ook om jezelf daar wel of niet aan te storen.
Er zijn vrouwen die altijd al veel waarde hebben gehecht aan een gezond en fit lichaam en daar ook hun leefstijl op hebben afgestemd. Die blijven vaak ook gezond en fit tijdens de zwangerschap, of ze pakken die leefstijl weer snel op na de bevalling.
Er zijn ook vrouwen die meer bezig zijn met andere kanten van het leven en voor hen geldt vaak dat zij die andere kanten belangrijk blijven vinden.
Anders gezegd: een zwangerschap en bevalling veranderen je leven, maar je wordt er niet noodzakelijk een ander mens van.
Er is dus vrij veel normaal.

Je laatste alinea is echt een waanzinnige redenatie: omdat 1 iemand de situatie van 15 (18) jaar geleden niet herkent in de waarneming van 1 ander iemand (jij) van nu.... concludeer jij dús dat er in de afgelopen 15 jaar wel een enorm snelle verslechtering van de gezondheid heeft plaatsgevonden. Ik ken de naam van deze drogreden niet, maar ik moet er even van bijkomen.

Emmawee

Ik moest ook bijkomen. Ik vond het al bijna bezwaarlijk dat ik het beeld niet herkende. Overigens kreeg ik wel de waarschuwing bij zwangerschap dat ik waarschijnlijk de komende 4 jaar vrijwel altijd moe zou zijn. Dat klopte in mijn geval aardig met mijn ene vroege vogel en mijn andere slechte doorslaper.
Maar daarvan weet ik zeker dat dat niet voor iedereen geldt (alleen al omdat mijn moeder zei “goh jij sliep met 6 weken al gewoon door”)

Ouder worden helpt daarbij ook niet Kaaskopje

Blijkbaar is de overgang ook funest voor een zwakke bekkenbodem.

Ik weet overigens nog, in dit kader, dat ik met mijn drie maanden oude baby in een hotelletje zat waar de toiletten dun gezaaid waren.
Dat was wel een verrassing voor me toen ik opeens moest plassen. Verder dan de dichtstbijzijnde prullenbak kwam ik toen niet.
Ter geruststelling: ook dat is wel weer helemaal goed gekomen. Maar ik heb daarna wel geleerd dat de bekkenbodem tijdens de zwangerschap veel meer aandacht verdient dan deze doorgaans krijgt.

Lanza

Van wie heb je toch die inzin dat vrouwen vroeger allemaal herstelden? Ook toen had je bekkeninstabiliteit, postnatale depressie, uitgescheurde perineums, striae e.d.. En dat herstelde niet altijd volledig.

Ik krijg door jouw kijk op dit onderwerp Doutzen Kroes opeens op mijn netvlies. Knappe vrouw en ontegenzeggelijk goed hersteld van haar zwangerschappen. Op het oog dan. Doutzen heeft een commercieel belang bij haar uiterlijk en moet zich het rambam getraind hebben om weer in shape te raken. Ze heeft ook genoeg geld om alle hulp daarbij in te kopen. De gemiddelde vrouw heeft dat niet. De gemiddelde vrouw voelt die enorme noodzaak om er zo gelikt uit te zien ook niet per se. En gemiddeld genomen hoeft dat ook helemaal niet. Wat denk ik wel vaak gebeurt, is dat vrouwen zichzelf ergens achteraan zetten, waardoor ze minder bezig zijn met hun eigen verschijning en behoeften. En als je dan gevoelig bent voor troost-eten kan dat ook een instinker zijn. Als kind slaapt heb je wel wat lekkers verdient! En als je dat erg vaak doet springen de kilo's op je heupen en waar niet meer. Dat gebeurde vroeger al en nu nog steeds.

Maatschappij breed is het wel zo dat de bevolking dikker is geworden en dat bijbehorende klachten en ziektes toegenomen zijn. Dat is dus geen specialiteit van verse moeders.

Kaaskopje

Ik zie juist Sylvie Meis voor als ik aan Lanza denk.

Iemand die alleen maar bezig is met haar uiterlijk. Alles bij haar is nep en in scene gezet. Ze werkt keihard voor dat uiterlijk.

Ik denk dat sylvie ook uren gaat sporten thuis als ze een ijsje heeft gegeten.

(Nu is sylvie volgens mij een prima moeder net als lanza vast ook is maar dat nepperige dat hebben ze vast met elkaar overeen)

Nu ik sylvie voor mij zie als ik lanza lees, zijn haar haar reacties veel leuker.

Kaaskopje

Lanza baseert haar stelling - bevolking was 15 jaar gezonder - op mijn uitspraak dat ik beeld niet herken dat 15 jaar terug vrouwen niet fysiek herstelden - weer in vorm kwamen - na bevalling.
En tuurlijk waren er toen ook vrouwen met fysieke klachten na bevalling net als nu. Maar evenzeer als nu hadden de meeste vrouwen daar na enige tijd geen last van. Ik heb geen enkele aanleiding om te denken dat er verschil is tussen 15 jaar geleden en nu. Net als toen is nu een “fit mom” of “mom in balance” waar we naar (moeten) streven.

Lanza

"Vrouwen herstellen niet meer na hun zwangerschap, dat is de nieuwe norm. Wie daarvan afwijkt heeft heel wat te verantwoorden."

Nog een vraag aan jou. Is dat nou echt waar wat je schrijft? Word jij ter verantwoording geroepen omdat jij wel goed bent hersteld van de zwangerschap? Ik kan me er zo weinig bij voorstellen, maar vertel eens, hoe gaat dat dan?

vreemd

"Vrouwen herstellen niet meer na hun zwangerschap, dat is de nieuwe norm. Wie daarvan afwijkt heeft heel wat te verantwoorden."

Huh?!? Mensen worden juist verplicht zich te verantwoorden als ze niet in het perfecte plaatje passen!

Haha

🤣
En dat terwijl ik juist schreef dat alleen mijn schoenmaat is toegenomen.....

Aanvulling

Na de zwangerschap he....

beetje jaloezie dan misschien?

van degenen die niet zo vlot herstellen als ze hadden gehoopt of gewenst?
Bij elke vrouw gaat het anders, ieder heeft andere mogelijkheden; het heeft weinig zin elkaar de maat te nemen 'hoe het zou moeten zijn'. Dat kweekt alleen maar teleurstelling en frustratie.

Zuinig doen met je lichaam omdat je er een heel leven mee verder moet'- die gedachte gaat vooral door me heen als ik jonkies zie die al door de sigaretten zijn verleid. Dat stemt me triest. mooi jong, aan het begin van alles, en al aan het roken. Als er íets is waar je lijf niet van opknapt...

Wel herstelt

maar ik was wel echt geschrokken van die slappe buik die naar beneden hing. Ben altijd behoorlijk slank geweest, moest echt nog best lang van die verstelbare broeken aan die ik gemaakt had. toen waren er nog niet zo veel van die leuke winkels en kocht je gewoon iets waar je een rekbaar stuk in zette, klein in het begin en later groter stuk.. Gelukkig kwam t een heeeel eind goed
Dus nee t bleef niet zo maar ik had t wel graag geweten.
bij de 2e was ik er op voorbereid dat t zou gebeuren dat m'n buik heel slap was...Niks, helemaal niks en na 7 dagen weer een broek aan, liep nml door t ziekenhuis met een beginnerszwangerschapsbroek die ik steeds omhoog moest hijsen..
Ik snapte er niks van. Deed t zelfde als bij eerste( toen had ik veel meer vocht dat wel) dus niks geen halleluja voor mij maar gewoon mn lijf dat t deed. of t was de stress die 2e met zn gezondheid met zich meebracht.

Quote:

Iemand die alleen maar bezig is met haar uiterlijk. Alles bij haar is nep en in scene gezet. Ze werkt keihard voor dat uiterlijk.

Haha, wat een gekke ideeën heb jij over slanke vrouwen? Ik denk dat slanke vrouwen over het algemeen er minder mee bezig hoeven te zijn, want je zit al lekker in je vel, dus je hoeft geen extra moeite te doen er goed uit te zien. Ik ben vrij weinig met mijn uiterlijk bezig. Daar heb ik geen tijd voor, 's ochtends 10 minuten en voor de rest nauwelijks. 6

Bizar

trouwens dat sporten meer en meer wordt gezien als ´met je uiterlijk bezig zijn´. Als vrouw kun je kennelijk niet meer sporten, omdat je het gewoon fijn vindt om te doen en het prettig is om je fit te voelen en een goede conditie te hebben. Nee, het is alleen maar iets wat je doet om af te vallen en er goed uit te zien. Ik krijg zo vaak opmerkingen van andere vrouwen (nooit van mannen), dat ik het toch helemaal niet nodig heb om te sporten met mijn figuur? Alsof dat het enige is wat er toe doet?

Denk je ook zo over mannen die sporten? Of mogen zij wel iets voor de lol doen?

bizar hoor

Ik sport een stuk vaker en krijg nooit opmerkingen. Maar ik sport dan ook met gelijkgestemden en met andere mensen heb ik het er niet over.

Overigens krijgt niemand hier ook maar een fractie van de opmerkingen van andere mensen, over welk onderwerp dan ook, die jij zegt te krijgen. Als je het zo eens naast elkaar zet, is je volledige omgeving alleen maar met jou bezig, of het nou gaat om sporten, eten, werken, mannen drillen... Niks is geheim voor ze en over alles hebben ze een mening.

Wat zeggen ze over je forumverslaving?

Wilgenkatje

Als vrouwen negatief reageren uit jaloezie, dan is het natuurlijk helemaal snel klaar met hoe je daar op moet reageren. Als mensen reageren uit bezorgdheid ligt het anders, maar mijn ervaring is dat dat ook flink benauwend kan zijn. Elke ontmoeting weer "het is zooooo ongezond! Weet je wel wat je er allemaal van kunt krijgen???". Dat werkt niet, je krijgt hooguit de neiging om snel naar de kast te rennen voor een stuk troost in koekvorm. Natuurlijk is het goed als mensen om je heen je niet laten versloffen, dus je de hemel in prijzen terwijl je duidelijk de verkeerde kant op gaat, zou ook niet goed zijn. Maar doseer de adviezen. En ik denk dat televisieomroepen, vloggers en bloggers ook hun invloed positief moeten inzetten. Met neutrale, op feiten gebaseerde informatie. Dus geen opjagerij naar superslank, allerlei commerciële drankjes, pilletjes en dergelijke, maar gezond voedsel en tips hoe je met beweging veel kunt bereiken. Ik zag dat je zélfs met stilzittend tv kijken calorieën verliest. Eentje maar, maar goed het is meer dan niets. Dus schets mensen iets haalbaars voor, wie weet krijgen ze dan steeds meer de smaak te pakken.

Lanza

Ik denk dat we anders met je om moeten gaan. Geen kritiek op wat je zegt, maar uitleg over menselijk gedrag.

Dit "dat ik het toch helemaal niet nodig heb om te sporten met mijn figuur?" is een compliment. Je kunt daarop reageren met "dank je wel, aardig van je! Maar ik sport vooral omdat ik het leuk vind."

Hoe "krijg" jij al die opmerkingen?

Als ik hier lees vertel jij dat je opmerkingen krijgt over dat je "in vorm" bent, wat te snel zou zijn na je zwangerschappen. Dat mensen commentaar hebben over hoe vaak je sport, dat je dat (met jouw lijf) helemaal niet nodig hebt.

En dan vraag ik mij af in welke situaties mensen daarover beginnen tegen jou. Ik sport ook 3 keer in de week, ben sinds een ruim jaar terug op het gewicht van ruim voor mijn zwangerschappen en ik ga lekker, voel mij fit en gezond.
In de jaren dat ik bezig was terug in vorm te komen, met vallen en opstaan, heeft nog nooit iemand een opmerking gemaakt over hoe vaak ik sportte, dat ik het helemaal niet nodig had, en dat ik wel of niet in vorm zou zijn.

Als we in mijn ene sportgroep praten over ons gewicht, zijn er nu wel 2 dames die mij prima vinden en het niet nodig vinden dat ik ook op de weegschaal ga. Niet, omdat ze mij te goed in vorm en slank genoeg vinden maar, omdat ze het voor zichzelf een beetje frustrerend vinden ze zelf nog zoveel kilo's te gaan hebben. (De een nog 25 kilo, de ander nog 5) Ze "schamen" zich een beetje dat het ze niet lukt om om voldoende af te vallen of in ieder geval de neergaande lijn te handhaven.
Het is voor hen confronterend dat ik iedere week een gewicht noteer dat rond mijn streefgewicht ligt en dat zij op zijn best gelijk gebleven zijn maar soms ook aangekomen in plaats van afgevallen.

Du, hoe komen al die mensen die jou aanspreken op je gewicht of je strakke lijf of je hoeveelheid sport er toe om dat tegen jou te uiten? Loop je in het echte leven ook zo te koketteren met je strakke lijf en hoeveelheid sport, dat het mensen triggert om daar opmerkingen over te maken?

Want zeg nou zelf, opmerkingen maken over een ander zijn gewicht/vorm en hoe dat is verkregen is toch eigenlijk not done?

Lanza

Ik dacht ergens te lezen dat jij na een avondje lekker uit eten de volgende avond een half uur op de loopband ging. Vandaar dat ik een connectie legde tussen sporten en de wens om slank te blijven. Datzelfde idee had ik bij dat IF. De meeste mensen - ook mannen - die dat doen, doen dat namelijk wel omdat ze een slank uiterlijk belangrijk vinden.
Ik sport geregeld (maar niet fanatiek) vooral om mijn hoofd leeg te vegen. Geen van mijn huisgenoten, vrienden of collega's heeft daar commentaar op, ook niet degenen die zelf niet sportief zijn.

Alkes

Mijn man verbaast zich wel over het fenomeen dat je in de sportschool/fitness gaat fietsen of op de loopband gaat lopen. Dat kun je buiten gratis doen. Daar zit iets in, maar als ik het bij mezelf hou, dan vind ik het lopen en fietsen gericht op het verbeteren van mijn conditie en spieren toch echt anders dan hoe ik buiten loop. In de stad fiets ik nooit zoals ik vroeger deed tussen dorp en ander dorp of dorp en stad. Lange afstanden fietsen is ook zonder sportschool/fitness uitstekende beweging. Voor mij geldt inmiddels ook dat ik buiten last heb van beperkingen door mijn ogen, dus is het lekker om zonder brokken te maken een rondje te fietsen, in stilstand weliswaar . Dat geldt ook voor de loopband. Ik moest net even op en neer naar een afspraak en ik had wat haast. Struikel ik toch bijna over een richeltje onderweg! Waarschijnlijk omdat ik mijn voet niet hoog genoeg optilde, omdat ik geen obstakel had gezien. Dat gevaar is er niet op de loopband.

Wat betreft het hoofd leegmaken, dat is zeker waar! Soms heb ik het zelfs wat benauwd door stress en denk ik 'dat wordt nooit wat bij fitness', maar het tegendeel blijkt steeds weer.

Zeg lieverd (lanza)

Jij bent zelf degene die ergens een heleboel draadjes terug hebt verkondigd dat als je eens uit de band springt je daarna op je loopband in huis gaat hardlopen. Ik heb door je eigen reacties inderdaad een beeld dat jij (let op jij niet alle slanke vrouwen) overdreven bezig bent met je figuur, met hoe mensen je zien, met wat je eet etc.

En ja. Sylvie meis werkt keihard om eruit te zien zoals ze eruit ziet. Dat zegt ze zelf. Net als veel modellen. Dat is hun werk. Het is niet veroordelend. Ik kijk er niet op neer. Ik denk ook niet alle slanke vrouwen dat doen. Net als ik net denk dat alle te dikke vrouwen niks doen.

Jij bent degene die dat keer op keer beweert.

Ik ga trouwens zelf ook een paar keer naar de week naar de sportschool. Dat vind ik leuk en gezellig. Ik volg heel graag bepaalde lessen en die probeer ik dan ook niet over te slaan.

sporten/bewegen

Ik beweeg extra, niet om er mee af te vallen (werkt niet bij mij ) maar om in conditie te blijven. Ik ben er niet knapper door geworden, maar als ik het niet doe kak ik helemaal in. Nu ik flink beperkt ben heb ik me opgegeven voor aangepaste seniorengym, omdat ik merk dat ik mijn conditie ernstig aan het verliezen ben. En dat vind ik eigenlijk veel akeliger dan een lijf dat niet aan de strenge schoonheidseisen voldoet.

Het gaat om de balans

dat is wat ik eerder zei. Bewegen en sporten dragen daaraan bij, want ik hou ook echt wel eens van een chocolaatje, een ijsje, of een uitgebreid etentje. Het is een bijkomend voordeel, maar niet de voornaamste reden dat ik sport.

Dan is er ook nog een verschil tussen op een gezond gewicht willen blijven en bezig zijn met het uiterlijk. Een gezond gewicht draagt bij aan mijn gezondheid en fitheid, dat is wat ik vooral belangrijk vind.

Ik vind het in deze fase van mijn leven een enorm voordeel om veel energie te hebben. Met twee kleine kinderen, een relatie, een veeleisende baan, familie en vrienden, heb ik die energie ook echt nodig. Ik kan vijf trappen oprennen zonder uitgeput boven te komen. Ik kan een sprintje trekken, een kwartier flink doortrappen met 25 kilo extra van mijn kinderen op de fiets erbij. Dat zijn allemaal redenen die totaal niks te maken hebben met mijn uiterlijk, of het schoonheidsideaal.

Gut Lanza

Wat vreselijk knap van je zeg! Wat wil je nu? Een sticker??