Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
Fam. heksenvet
Als meelezer heb ik nog niet eerder gereageerd, maar ik leef erg met jullie mee. Heel veel sterkte gewenst!
Groetjes Jessica
Jeetje, heksenvetten
wat een naar bericht nu toch weer. Daar schrik ik van. Ik zal voor jullie duimen dat de uitslag van de scan goed is...
Heel veel sterkte weer.
Engeltje
Sterkte
En weer 10 lange dagen van wachten en spanningen. Wat is het toch naar dat dat altijd zo lang duurt. Ik blijf aan jullie denken en duimen voor een goede uitslag. De pijn zal er niet minder van worden, maar de spanning wel.
Liefs Kuzco
Verdorie
Ben wt aminder OOL-lezerig de laatste tijd en zie je berichtje nu pas. Verdorie, het had nu inderdaad gewon goed moeten gaan, julie heben al genoeg achter de kiezen. Meer dan sterkte wensen en meehopen op een heelgoede uitslag kan ik niet doen, maar dat doe ik dan ook van harte!
Kaatje
Heel veel sterkte vandaag, wat een onzekerheden
En nu wéér aftellen
Lief Kaatje en co,
Als het goed is, is de scan nu achter de rug en kunnen jullie gaan aftellen tot volgende week donderdag. Ik hoop maar dat alles goed uitpakt en er snel licht aan het eind van alweer een tunnel is. Kunnen/konden jullie bij de artsen terecht voor betere pijnbestrijding?
En jijzelf ook van harte beterschap (griep?)! Blijven de kinders overeind? Veel liefs, w
Bah!
Hier ook, heel veel sterkte gewenst, al helemaal de komende 10 dagen met dat afschuwelijke wachten! Ik duim mee! Groeten jms
Het leven per dag, of uur
Scan goed doorstaan, het wachten in de wachtruimte is eigenlijk het ergste onderdeel daarvan. En intussen treedt er gewenning op aan de medicatie, dat is wel fijn, Bas is wat aanspreekbaarder en kan wat meer rondscharrelen in huis, daarbij kan medicatie nu ook weer verhoogd worden. De begeleiding daarbij van de anesthesioloog is trouwens wel heel erg prettig, echt iemand die exact weet wat hij doet, en wat medicatie doet.
Verder is het wat dubbel, ergens is er een soort vertrouwen dat het goed komt allemaal, tuurlijk toch?, tegelijkertijd haast het zekere weten dat het niet meer goed komt. En het klinkt misschien heel raar, maar we zijn nog niet eens zo bezig met het wachten op de uitslag. Die periode is niet te overzien lang. Vooralsnog zijn we steeds al blij dat we de avond halen, of weer de ochtend.
Mijn koorts begint wat te zakken, dat maakt mijn hoofd ook weer iets helderder. Ik heb in ieder geval voor elkaar gekregen om vanochtend zoonlief naar school te brengen en de auto naar de garage. Dat is ook zoiets merkwaardigs, steeds als Bas stukloopt, gaat ook de auto stuk. Echt heel praktisch.
Dank voor alle steun en bemoedigende woorden.
Gruwel
wachten.... vréselijk! inderdaad is wachten het ergst van alles. Wachten op onderzoek, wachten op uitslagen, wachten op behandeling, wachten op verbetering, wachten op genezing... wachten op wat nog komen gaat.
En ja, je leeft van dag tot dag. En als dat te veel is, van uur naar uur.
Ik wacht met jullie mee, met een heleboel kaarzen aan.
Liefs, Wieke
Wachten
Wachten,niet wetende waarop..ht ene moment weet je zeker dat alles ooit goed komt,het andere moment weet je zeker van niet.Ik leef met jullie mee,van minuut tot minuut,desnoods.
liefs,Bastet
Overleven
Ik wilde wel dat ik meer woorden had waar je wat aan had. Natuurlijk leef ik ook mee met jullie. Tot aan de uitslag is het overleven, van het ene uur in het andere. En wat hoop ik dat het allemaal goed blijkt te zijn. Sterkte, met Bas, met jezelf, met je kinderen. Sterkte!
Kaatje
Was ook even iets minder bezig met OO, en zie nu net pas jouw bericht. Hoeveel ellende kan een mens hebben? En dan nu ook nog weer zo'n vreselijke wachtperiode moeten doorstaan...
Heel veel sterkte en kracht gewenst voor jou en je gezin, en weet dat er hier héél veel mensen met je meeleven en meehopen op een gunstige uitslag voor Bas, misschien helpt het...
Liefs, Sassefras
Ben
er stil van. Wat afschuwelijk.
tirza
Hè bah
Kaatje, veel sterkte voor jullie allemaal in deze lastige tijd!
Kaatje
sterkte! We zitten helaas in hetzelfde schuitje, doodsbang dat die k****ziekte terug is in ons leven. Jij je lief, ik m'n kind. Het is zo verlammend, deze angst. En het wachten is een hel...ik denk aan je!
Wanneer weet je meer?
Andrea2
Ach andrea....
Jij ook heel,heel veel sterkte gewenst!
liefs,Bastet
Ook jij andrea
WIl ik even heel veel sterkte wensen. Helaas weet ook ik hoe het voelt. Bij mij is het ook mijn partner net als bij Kaatje, maar wat ellendige rotziekte is het toch. Iedere keer weer die angst en onzekerheid....
Knuffel van Kuzco
Andreagezin en heksenvetten
Kaatje, ook vandaag denk ik aan jullie. Je weet maar nooit waar het goed voor is. Ik wilde wel dat ik de tijd even een duwtje kon geven, dat het alvast volgende week donderdag was. Dat je deze dagen even kon overslaan.
Andrea, oh wat erg! Ik duim mee en leef mee, dat het maar vooral vals alarm mag zijn!
Andrea
Uit je berichtje kan ik niet helemaal opmaken of je 'gewoon' bezorgd bent (de angst die denk iedereen heeft bij de controles) of dat er een specifieke reden voor is, ik hoop alsjeblieft het eerste! Sterkte, evenals uiteraard voor Kaatje en haar gezin!
Reina en alle andere lieverds
het is het tweede, helaas.
Morgen een spoed beenmergpunctie en lumbaalpunctie terwijl hij onder narcose is voor het eruithalen van zijn PAC(= onderhuids aanprikpunt)die er hoognodig uit moet. En dan nog een aantal dagen wachten op de uitslag. Leven tussen hoop en vrees, letterlijk. Vandaag ging het weer best goed en maakt m'n hart een sprongetje. De afgelopen weken waren een ramp met mannetje. Hopelijk is het een kwestie van de "after-chemo-blues" maar liever zeker weten dan te laat zijn...
Liefs,
Andrea2
Andrea
Jouw berichtje maakt me wel meer depri, je arme kleintje, het mag niet zo zijn!
Dikke knuffel voor de heksenvetten en andrea en haar tim
Lieverds, wat een ellende toch allemaal weer! Ik steek een mooie kaars op, voor kracht, energie, hoop. Dat de uitslagen van de testen voor Bas en Tim maar positief mogen zijn....
Engeltje
Kaatje, andrea
meiden, voor jullie allebei die fnuikende onzekerheid, wens jullie veel sterkte en natuurlijk het liefst voor jullie allebei goed bericht!
Liefs, Mien
Kaatje en andrea,
voor jullie allemaal heel veel sterkte toegewenst.
Ik weet niet eens meer wat ik moet zeggen(
Verdorie!
Andrea, Kaatje, waarom kan alles niet gewoon weer goed gaan en bljven gaan, waarom weer die angst en onzekerheid?! Ik hoop zo verschrikkeljk voor jullie en jullie gezinen dat alles goed blijkt te zijn!!! Heel veel sterkte met het wachten.
Ah nee hé.......
Oh,ik duimduimduim voor ze.....
Bastet
Spoedactie dus
wat een spanning!!
En wat ellendig dat er niks anders op zit dan meeleven...
tonny
Gloeiende....
*laat even een enorme vloek wapperen*
Zo oneerlijk dit.....ik duim dat het inderdaad niks bijzonders was......
Ach jee
Wat een schrik weer ((. Heel veel sterkte deze komende lange week... ik duim!!!
Liefs, Mick
Zo oneerlijk
Alle sterkte voor jullie, Heksenvetten. We denken ook hier aan jullie.
