kind buikpijn, misselijk, oprispingen, en dat al een paar weken
Hoop dat hier iemand iets vergelijkbaars bij de hand heeft gehad. Kind klaagde bijna vier weken geleden over buikpijn, aan het einde van de dag. Moest de volgende dag van school gehaald worden, klaagde over erge pijn, zag pips en was hangerig. Paar dagen niet naar school geweest. Sindsdien gekwakkel. Iedere dag klaagt ze over buikpijn en misselijkheid. Ze heeft ook dagen gehad dat ze meermalen overgaf, maar hoeveel ze heeft overgegeven is meestal onduidelijk (dit gebeurt met name op school). Het gaat heel snel, en ze lijkt er weinig tot geen last van te hebben. Ontlasting is normaal. Er heeft inmiddels, omdat het maar niet overging, onderzoek van bloed en ontlasting plaatsgevonden, waarbij niets is aangetroffen. Ik had stiekempjes gehoopt dat een bacterie (in dat geval vermoedelijk helicobacter) de boosdoener was, in welk geval een antibioticakuur het probleem had kunnen oplossen.
Punt is: kind is niet ziek. Nadat ze aanvankelijk hangerig was en dat ook later nog wel eens heeft gehad, is ze eigenlijk het grootste deel van de tijd energiek en, als ze geen pijn heeft, opgewekt. Koorts heeft en had ze niet. Haar eetlust is wat, maar niet erg, verminderd, en ze lijkt ook niet af te vallen. Ze heeft meermalen oprispingen, en onze indruk is dat als ze te snel eet of drinkt of zich te druk maakt, ze die oprispingen niet kan wegdrukken en dan moet overgeven. Dat gebeurt dan met name op school, wat dan voor het onderwijzend personeel reden is om ons maar weer te bellen.
Omdat het om een kind gaat met buikpijn zonder duidelijke oorzaak wordt er door iedereen naar stress en spanning gehengeld, maar er is werkelijk geen enkele reden om aan te nemen dat dat aan de hand is (neehee, echt niet 
). Buikgriep, uitzieken, mompelen anderen, maar buikgriep duurt geen vier weken, en bovendien hoort daar gewoonlijk diarree bij, en vaak ook een algeheel beroerd gevoel.
Nu de onderzoeken niks hebben uitgewezen verwacht ik eigenlijk dat ook de huisarts er verder niet direct iets op weet. Ik werd niet door haar, maar door de assistent gebeld met de onderzoeksuitslag, ik ga morgen wel voor de huisarts zelf bellen, maar begin me ondertussen af te vragen: heeft iemand hier dit ook eens bij de hand gehad? Vier weken buikpijn, oprispingen en spugen bij een zevenjarige die verder normale ontlasting heeft en niet ziek is?
Groeten,
Temet
Annej en Temet
Als het om een koemelkeiwitallergie gaat, klopt het wat je zegt. Als het om lactose-intolerantie gaat, kun je prima sojamelk gebruiken.
Hier juist verstopping en opgeblazen gevoel door lactose, geen diarree!
nav Parka en AnneJ
Parka, bed omhoog, dat ik daar niet aan gedacht heb. Trucje uit de babytijd dat nu weer van pas komt. Wel een idee om vanavond uit te proberen.
AnneJ, ik ga niet aan de sojamelk. Als het lactose-intolerantie is dan zou het verschil vrijwel direct merkbaar moeten zijn als we zuivel schrappen. Dan maar een dag of drie geen zuivel, zo moeilijk is dat niet bij dochter. Thee bij het ontbijt, geen kaas, en geen zuivel als toetje, dan zijn we er al. Daar ga ik geen aparte soja- of rijstmelk voor in huis halen. Sojamelk vindt alleen mijn partner drinkbaar (die kent het nog uit zijn jeugd in de tropen), de rest van het gezin vindt het niks. En we eten al zoveel rijst, dat ik niet de behoefte heb het ook nog eens in vloeibare vorm binnen te brengen
Groeten,
Temet
boeren
Veel verhalen, waarbij de symptomen van verschillende problemen op elkaar lijken en ook bij dezelfde aandoening de symptomen verschillend kunnen zijn. Verwarrend. En hier is het sinds vandaag toch ook weer "mis". Achteraf had ik ook zo assertief moeten zijn om het bloed- en ontlastirngonderzoek tegelijk te laten uitvoeren. Er zit nu inderdaad steeds weer tijd tussen, en als het goed gaat is dat niet erg. Maar gisteren begon het weer ("het begint altijd met boeren" zegt kind, daarna komt misselijkheid, soms diarree en soms buikpijn) en dan wil je toch snel wat antwoorden. Als totale medische leek vroeg ik me ook af, zoals ergens genoemd wordt, of het boeren en de oprispingen niet meer doen denken aan iets in de maag. Maar ja, geen idee..... Vrijdag komen de uitslagen van het bloedonderzoek. Daarna kijken we weer verder. Intussen probeer ik de moed erin te houden bij kind (als puber met flinke sportieve ambities wil je dit echt niet).
Welke sport?
Als het zwemmen is, dan zou ik er ook rekening mee houden, dat de klachten worden veroorzaakt door het binnenkrijgen van zwemwater en/of lucht.
Brood temet?
Heb je wel gekeken naar brood of vervanging en bak- en smeerproducten? Misschien heb je daar niets mee want toch grotendeels Indische keuken, maar daar kan ook melk in zitten. En uiteraard ook in vleesbeleg.
een stap verder, of toch niet?
Vandaag uitslag gekregen van het bloedonderzoek. Geen allergieën aangetoond (een vast rijtje met onder meer pinda's, melk, soja, en nog wat dingen), geen coeliakie (apart getest) en geen aantoonbare ontsteking (bezinking was goed). De huisarts is gerustgesteld, maar voor ons is het probleem natuurlijk nog niet opgelost. De keuze was nu: eerst een maand Omeprazol in de hoop dat alles tot rust komt en daarna verder kijken, of direct een verwijzing voor de kinderarts. We gaan het thuis even overleggen, denk dat kind ook niet veel zin heeft in de kinderarts.... Wat zouden jullie doen? En Temet, hoe is het intussen bij jou?
@rode krullenbol: nee, de sport is niet zwemmen. Maar daarvan kun je inderdaad wel dat gevoel krijgen, als je teveel water inslikt.
Jetta
Wat ik zou doen: kind een maand rust gunnen en niet gelijk weer de medische molen in. Ik zou voor de omeprazol gaan.
hier
Hier is de situatie al enige tijd hetzelfde: kind klaagt over buikpijn en heeft regelmatig onaangename oprispingen, maar geeft niet over. Gisteren schoolzwemmen (was ze weken niet geweest) en dat ging gelukkig goed, ik had haar wel op het hart gedrukt haar mond dicht te houden.
Ik denk dat ik het nog een week aankijk en dan, als er nog altijd niets veranderd is, weer retour huisarts ga, en dan maar eens kijken.
Hoofdeind bed omhoog helpt niet (had wat dingen onder het hoofdeind van het matras geschoven), maar ik denk ook dat de helling niet goed is. Ze ligt uiteindelijk met haar hoofd onderaan haar kussen, dan ligt ze toch niet of nauwelijks schuin. Het hele bed schuin zetten kan niet echt, het is een halfhoogslaper en nogal log.
Melk schrappen heb ik nog niet gedaan. Stelde ik vanochtend voor aan dochter, die mordicus tegen was. Maar feitelijk kan ik de proef wel degelijk op de som nemen. Vanochtend voor het eerst sinds enige tijd geen melk bij het ontbijt (het pak cornflakes, dat ik bij uitzondering gekocht had, is eindelijk leeg), overdag krijgt ze vziw ook geen zuivel, en als ze nu vanavond ook geen zuivel als toetje neemt, en die kans is groot, dan heeft ze dus een dag geen melk(producten) gehad. Grote kans dat het morgen hetzelfde verhaal is. Als er dan geen wezenlijk verschil in de klachten is (wat ik eigenlijk verwacht) dan kunnen we lactose-intolerantie waarschijnlijk wel uitsluiten.
Aan de andere kant: als ze morgen fris en fruitig opstaat zonder over buikpijn te klagen, dan moeten we de zuivel nog maar even schrappen, na een paar dagen weer opnieuw introduceren, en zien of dat wat uitmaakt.
Groeten,
Temet
Temet, hoe gaat het nu?
Zie titel. We zijn nu weer 3 weken verder en ik ben benieuwd hoe het gaat met het kind van Temet. Ook een beetje omdat ik hier nog steeds geen vooruitgang zie en een beetje hoop nieuwe ideeën te krijgen. Ik zou nu graag een onderzoek willen naar parasieten. Huisarts heeft aangegeven hier niet zo in te geloven (?) maar ik geloof dat ik nu toch voet bij stuk moet houden. Het is toch raar dat de klachten steeds blijven terugkomen, zonder een duidelijk verband met eetgewoonten en/ of activiteiten op de dag.
Maar wie weet is het bij Temet's kind wel vanzelf weer over gegaan, dat zou fijn zijn!
temet
Even inhakend op je reactie:
Als je wilt uitproberen of er sprak is van lactose intolerantie is 1 of 2 dagen weglaten echt bij lange na niet voldoende. Je moet dan eerder aan een paar weken denken voor alle klachten verdwenen zijn...
Jippox
Ik denk dat je in de war bent met koemelkeiwit-allergie. Om dat te testen, moet je het wel een paar weken vermijden (helaas, ook ervaring mee).
Iemand met lactose-intolerantie knapt al enorm op na een paar dagen zonder zuivel. Die persoon is dan misschien niet volledig klachtenvrij, maar zeker een stuk beter. Dat is wat onze arts zei en wat wij zelf ervaren hebben.
De vader van mijn dochter is ook lactose-intolerant en ontdekte het pas heel laat. Hij had aan de constante irritatie in zijn darmen een darminfectie overgehouden (arts dacht al aan de ziekte van Crohn) en die was niet na een paar dagen over, maar ook wel een stuk beter.
tussenstand
Dochter had laatst toevallig een zuivelvrije dag. De volgende dag klaagde ze harder over buikpijn dan de dagen ervoor. Ik geloof echt niet in lactose=intolerantie als verklaring. Ze gebruikt de ene dag meer en de andere dag minder tot geen zuivel en er is geen enkele invloed op de klachten.
De klachten zijn eigenlijk al weken lang tamelijk stabiel. Ik ben dus weer retour huisarts gegaan. Ik opperde dat er misschien toch iets mis was in de afsluiting tussen maag en slokdarm. Zij legde uit dat dat bij deze leeftijdscategorie eigenlijk niet voorkomt. Ze gaf aan dat ze een echo van de buik kon laten maken, maar daar weinig van verwachtte. En dat er nog op parasieten kon worden onderzocht. Daarbij zei ze dat veel mensen dergelijke parasieten bij zich hebben zonder klachten te hebben, maar goed, als een parasiet zou worden aangetoond dan kon die worden bestreden, en als dan de klachten verdwijnen was dat het kennelijk.
Dat werd dus de afspraak: aanvullend onderzoek van ontlasting op parasieten, als daar niks uit komt, doorverwijzing kinderarts (en als wel parasieten, maar geen succes met behandeling, dan vermoedelijk ook doorverwijzing kinderarts). Het wachten is nu op de resultaten van het lab. Ik verwacht dat niks wordt aangetroffen, waarna dus doorverwijzing naar de kinderarts zal volgen, en dan maar afwachten of die met een idee komt.
Zoals ik al eerder zei: omdat ze levendig is, verder gezond, en niet afvalt, maak ik me op zich niet heel erg veel zorgen en heeft het voor mijn idee ook allemaal geen gierende haast, maar ze loopt inmiddels bijna 9 weken met buikpijn en misselijkheid, verbetering lijkt niet te komen, en dan wil ik het toch wel graag verder bekeken hebben. Daar was de huisarts het ook wel weer mee eens.
Wordt vervolgd.
Groeten,
Temet
joh
Toch wellicht die parasieten... Ik noemde ze in het begin van het draadje al, maar dacht dat dat al wel onderzocht was.
Hier knapte zoon enorm op na behandeling. Je krijgt die parasieten trouwens meestal niet 100% weg (want dan moet je zolang behandelen dat het middel erger is dan de kwaal, en het middel is ook nog eens enorm smerig...) maar wel zo dat de klachten -in ieder geval voor langere tijd- weg zijn.
hier was dochter jaar of 10
en na veel onderzoeken bleek het reflux te zijn.
Hier vooral misselijkheid en oprispingen, vooral na veel eten of vet. (duurde wel hele tijd eer ik dat doorhad, er was ook niet bijzonder veel vet voor nodig)
Ook hier is door kinderarts een hele poos aan stress gedacht. (wablief?? Pas verhuisd? Ohh!)
Ik ging daar op een bepaald moment moment zelfs ook aan twijfelen maar vond het totaal niet passend bij dit kind. Volgens mij heb je dat als ouder op de een of andere manier ook wel door.
(ander kind hier had vaker wel stress gerelateeree klachten en dat voelde voor mij heel anders)
dochter is trouwens
hier ook wel even behandeld voor parasieten, zonder resultaat.
Waren parasieten die feitelijk normaal waren, maar voor klachten kúnnen zorgen.
parasieten
Ik geloof er niet zo in, dan had ze waarschijnlijk ook al af moeten vallen als er parasieten klachten hadden gegeven. Of diarree gehad, wat zieker moeten zijn dan nu enz.
Maagklepje zal misschien niet een eerste gedachte zijn bij een jong kind, maar ze zal de eerste niet zijn. Ik ga duimen dat het een snertparasietje is, dan is ze er hopelijk snel weer van af.
Elk mens heeft parasieten in het lijf, die worden meestal gewoon onschadelijk gemaakt door het lichaam zelf. Je zou geen biefstukje meer kunnen eten als het lichaam dat niet deed.
Parka
Ieder mens heeft ook bacteriën in het lijf, en toch kun je behoorlijk ziek worden van bacteriën, zelf van de zogenaamde 'goede' als je een bepaalde gevoeligheid hebt of als je weerstand om wat voor reden dan ook even wat minder is.
Dus ja, je kunt zonder klachten een heleboel gasten in je lijf meedragen, maar kunt evenzogoed van diezelfde gasten ook allerlei klachten in alle mogelijke gradaties ontwikkelen.
Jippox
Ik weet het, ik werk in de zorg. Maar grote kans dat dochter dan al was afgevallen, zich veel regelmatiger had ziekgevoeld en ook veel zieker had geweest dan nu.
Maakt niet uit verder, ik hoef nergens gelijk mee te krijgen, ik hoop alleen dat ze er snel van af is en dat het iets simpels is.
oke
Dat is dus niet mijn ervaring met zo'n parasiet. Vandaar mijn reactie.
Bij mijn zoon...
Bleek het een verstopte darm te zijn. Er zat zoveel ontlasting in dat dat op zijn maag ging drukken waardoor hij heel snel vol zat, misselijk werd en moest boeren.
De huisarts kon niks vinden en heeft zoon doorgestuurd naar kinderarts. Het eerste waar de kinderarts mee kwam was de overvolle darm. Blijkbaar komt het vaak voor bij kinderen en jongeren. Reden: ze stellen het poepen uit omdat ze aan het spelen zijn, gamen of wat dan ook. Zoon had keurig elke dag ontlasting dus ik had er nooit aan gedacht.
Nu, bijna een jaar verder, gaat het goed. Hij moet elke dag oefeningen doen en krijgt iets om de ontlasting zacht te maken.
Geen idee of dit op de situatie van jouw dochter kan slaan maar wilde het toch laten weten.
Parka
Hoi Parka, je schrijft dat je werkzaam bent in de zorg. Zou je kunnen beschrijven hoe in jouw ervaring klachten door een parasiet eruit zien? Aangezien wij ook nog steeds zoekende zijn en ik een (overigens aardige) huisarts heb die "niet zo gelooft in parasieten".....
Jetta
Om vanuit onze ervaring ook even te reageren: hier waren de belangrijkste verschijnselen buikpijn, misselijkheid en vermoeidheid. Plus het wat vagere 'niet goed in het vel zitten'. Kind had soms ook een opgezette buik en diarree, maar dit zeker niet de hele tijd.
Kinderarts dacht meer aan 'iets psychisch', maar liet voor de zekerheid toch maar testen. Na de behandeling van de parasiet waren alle klachten weg!
Jippox
Dank je Jippox. Die vermoeidheid (en bijbehorende humeurigheid), die zie ik hier ook en die maakt dat ik vind dat er iets moet gebeuren. De laatste weken is kind eigenlijk nooit meer 100% en dat kennen we helemaal niet van hem. Herken je misschien ook dat patroon, van nu en dan flink last, via steeds vaker klachten naar eigenlijk voortdurend niet lekker?
jep
Dat klinkt heel herkenbaar. Hier was het toch wel over een periode van maanden dat het steeds wat minder ging met zoon. Het meeste daarvan vaag (inderdaad moe, niet lekker, lusteloos, enz.) en dan af en toe heviger klachten met veel buikpijn etc.
Ik zou toch aandringen op zo'n onderzoek want dat is zo gedaan.
oei
Ja, dat klinkt wel heel herkenbaar dus. Ik ga actie ondernemen. We zijn er helemaal klaar mee.
Jetta
"Iedere dag klaagt ze over buikpijn en misselijkheid. Ze heeft ook dagen gehad dat ze meermalen overgaf, maar hoeveel ze heeft overgegeven is meestal onduidelijk (dit gebeurt met name op school). Het gaat heel snel, en ze lijkt er weinig tot geen last van te hebben. Ontlasting is normaal. Er heeft inmiddels, omdat het maar niet overging, onderzoek van bloed en ontlasting plaatsgevonden, waarbij niets is aangetroffen."
Bij de klachten van dochter van Temet lijkt het eerder in het bovenste deel van haar spijsverteringsstelsel te zitten. Bij een parasiet heb je, zoals Jippox beschrijft, toch ook vaak diarree. Bij Temet's dochter is de ontlasting normaal én al onderzocht. Daarom denk ik geen parasiet.
Jetta, heb je voor jouw kind (pure gok, omdat ik het "lucht"verhaal bij mijzelf lijk te herkennen) al eens gedacht aan een prikkelbaar darmsyndroom? Bij mij begint dat met een opstopping van lucht en ontlasting, kan gewoon met diarree of normale ontlasting zijn. Vervolgens uren een heftige buikpijn (ik ervaar dat als koliekpijn) dat vervolgens in de loop van 1 a 2 dagen weer minder wordt. Liggen of lopen helpt, zitten niet. Kan bij stress/drukte op komen zetten, na gekruid/vet eten of na voedsel dat gassen produceert (kolen, uien enz). Het zuigt de energie uit je en ik ben er ook echt heel moe van. Ik had om de paar maanden aanvallen, maar soms ook 3 in de week of eens in de paar weken. Ik kan het heel moeilijk voorkomen.
Parka
Dank je voor je reactie. Ja, PDS is natuurlijk wel een voor de hand liggende "diagnose", maar ik vind het zo vaag. Het lijkt me meer een benaming voor een verzameling verschijnselen waar je geen echte oorzaak voor kunt vinden. En hoewel ik een leek ben op medisch gebied, lijkt het me goed om eerst een aantal zaken uit te sluiten voordat een arts zegt dat er geen oorzaak te vinden is. Daarom zoeken we nog even verder.
Jetta
Dat is het ook: door uitsluiting van andere ziektes/aandoeningen. Die zijn dan wel gecontroleerd uiteraard.
Dat moet je ook zeker doen: doorgaan. Het instinct van een ouder zegt veel. Dus zolang je twijfelt probeer je uit te vinden wat er is. Kijk alleen uit dat je je niet blijft focussen als er echt niets aan de hand blijkt achteraf. Heel vaak komen en gaan "dingen" vanzelf en achterhaal je nooit wat de oorzaak is geweest. De balans daarin vinden is moeilijk.
Vervelend blijft het, daar kan ik me alles bij voorstellen; voor het kind én de ouders.
dochter van kennis
De dochter van een kennis heeft ook als jong kind (7-8 jaar) een parasiet gehad. Kind was eerst gewoon slap, niet lekker, maar werd steeds zwakker en zieker (en heel mager, terwijl ze echt veel at). Na maanden eindelijk de juiste diagnose en behandeling, en daarna was het gewoon helemaal over. Voordat je dan weer op krachten bent gaat er nog wel wat tijd overheen. Ook daar eerst gezocht naar allerlei andere oorzaken. Parasieten zijn in NL nu eenmaal niet heel veel voorkomend, maar ze zijn er wel en kunnen heel vervelend zijn...
tussenstand 2
Labresultaten zijn terug: geen beestjes. Parka heeft het goed gedacht: geen parasiet.
Door naar de kinderarts, daar kunnen we tot mijn verrassing volgende week al terecht. En die vindt dan vermoedelijk ook helemaal niks
Groeten,
Temet
