kind buikpijn, misselijk, oprispingen, en dat al een paar weken
Hoop dat hier iemand iets vergelijkbaars bij de hand heeft gehad. Kind klaagde bijna vier weken geleden over buikpijn, aan het einde van de dag. Moest de volgende dag van school gehaald worden, klaagde over erge pijn, zag pips en was hangerig. Paar dagen niet naar school geweest. Sindsdien gekwakkel. Iedere dag klaagt ze over buikpijn en misselijkheid. Ze heeft ook dagen gehad dat ze meermalen overgaf, maar hoeveel ze heeft overgegeven is meestal onduidelijk (dit gebeurt met name op school). Het gaat heel snel, en ze lijkt er weinig tot geen last van te hebben. Ontlasting is normaal. Er heeft inmiddels, omdat het maar niet overging, onderzoek van bloed en ontlasting plaatsgevonden, waarbij niets is aangetroffen. Ik had stiekempjes gehoopt dat een bacterie (in dat geval vermoedelijk helicobacter) de boosdoener was, in welk geval een antibioticakuur het probleem had kunnen oplossen.
Punt is: kind is niet ziek. Nadat ze aanvankelijk hangerig was en dat ook later nog wel eens heeft gehad, is ze eigenlijk het grootste deel van de tijd energiek en, als ze geen pijn heeft, opgewekt. Koorts heeft en had ze niet. Haar eetlust is wat, maar niet erg, verminderd, en ze lijkt ook niet af te vallen. Ze heeft meermalen oprispingen, en onze indruk is dat als ze te snel eet of drinkt of zich te druk maakt, ze die oprispingen niet kan wegdrukken en dan moet overgeven. Dat gebeurt dan met name op school, wat dan voor het onderwijzend personeel reden is om ons maar weer te bellen.
Omdat het om een kind gaat met buikpijn zonder duidelijke oorzaak wordt er door iedereen naar stress en spanning gehengeld, maar er is werkelijk geen enkele reden om aan te nemen dat dat aan de hand is (neehee, echt niet 
). Buikgriep, uitzieken, mompelen anderen, maar buikgriep duurt geen vier weken, en bovendien hoort daar gewoonlijk diarree bij, en vaak ook een algeheel beroerd gevoel.
Nu de onderzoeken niks hebben uitgewezen verwacht ik eigenlijk dat ook de huisarts er verder niet direct iets op weet. Ik werd niet door haar, maar door de assistent gebeld met de onderzoeksuitslag, ik ga morgen wel voor de huisarts zelf bellen, maar begin me ondertussen af te vragen: heeft iemand hier dit ook eens bij de hand gehad? Vier weken buikpijn, oprispingen en spugen bij een zevenjarige die verder normale ontlasting heeft en niet ziek is?
Groeten,
Temet
Rumineren?
Ligt niet heel erg voor de hand omdat je zegt dat ze emotioneel geen problemen heeft, maar soms wordt spugen een gewoonte.
Probeer
Heeft ze het af en toe?
Na het eten..in bed...na Gym..druk spelen?
Misschien heeft ze last van reflux. Alleen dat is een rotonderzoek om te ontdekken en doen ze niet als het niet echt nodig is.
Probeer het eens uit te lokken en geef haar eens een maagzuurremmer erna om te kijken of dat werkt? Dus observeren hoe haar omstandigheden een paar uur ervoor waren en als zehet heeft een maagzuurremmer geven. Heeft ze het even niet dan genoemde omstandigheden opwekken : druk spelen..Vetter eten een keer enz.
Stress
Hier een zoon met klachten op de basisschool. Het was een bikkel want hij ging tot in groep 8 altijd naar school. Maar had op school veel last van stress, met uiteindelijk spugen van halve kopjes maaginhoud, even snel in de wc en thuis vond ik die kopjes in de vensterbank of op het aanrecht.
Maar daar was toch echt duidelijk wat anders aan de hand, ook al duurde het even voor we doorhadden dat het te maken had met zijn autisme en onbegrip en chaotische onbegrijpelijke zaken voor hem op school.
Als dit aanhoudt zou je haar naar haptotherapie kunnen doen voor ontspanning of yoga.
En goed blijven navragen hoe het gaat op school, of er geen sprake is van onbegrepen spanningen door pesten of andere onveiligheid en drukte of verwachtingen die ze niet kan waarmaken maar wel moet.
Maar ik zou ook blijven denken aan een lichamelijk probleem wat gewoon nog niet duidelijk is.
En als het aanhoudt verwijzing vragen naar de kinderarts.
Is er wel een grondig lichamelijk onderzoek gedaan? Zoals voelen van lymfeklieren en van de buik?
Uiteindelijk zijn er ook enge ziektes die zo beginnen.
Je kunt je behoorlijk zorgen maken, dat snap ik.
herkenning
Dag Temet,
Hier een vergelijkbaar verhaal. Kind is al wat ouder, voortgezet onderwijs. Ook hier wordt stress geregeld genoemd (en ook door mijzelf overwogen), maar ik kan er echt geen verklaring in zien. Ook hier de helicobacter uitgesloten. Omdat mijn kind eerder periodes heeft gehad van buikpijn/ misselijk/ boeren zijn we een eetdagboek gaan bijhouden. Misschien dat we dan ontdekken of er triggers zijn. Maar ik hou ook nog steeds de optie open dat kind een gevoelig spijsverteringsstelsel heeft, dat virusjes makkelijk oppikt en dan veel tijd nodig heeft om weer tot rust te komen (of zoiets). Het is een raadsel, en het houdt mij ook bezig. Overigens gaat het nu sinds een week weer beter, maar gezien de geschiedenis zou het me niet verbazen als het weer een keer de kop opsteekt. Is het bij jouw kind voor het eerst? Mijn ervaring is dat kinderen die makkelijk spugen, dat ook bijvoorbeeld doen bij verkoudheid (door het slijm). Sterkte!
lactose
Hier een knul waarbij we ook eerst dachten aan bacterie (dus onderzoek en ondanks geen bacterie toch een antibiotica kuur geprobeerd, hielp niet).
Bleek lactoseintolerantie te zijn.
Vrij rigoreus kaas, melk gemeden gedurende een paar weken en toen met lactosevrije melk en daarna met lactosetabletjes begonnen. Gedurende die zomer (het startte rond april/mei) goed opgelet bij ijsjes: niet te vaak, en indien ijsje dan op tijd tabletje nemen. Geen toetje op kamp en dat soort dingen. Het hielp dus echt prima.
Daarna langzamerhand harde kaas kunnen gaan eten en nu, ca 2.5 jaar later, houden we de lactosevrije melk erin, maar is kaas geen probleem en af en toe roomijs ook niet.
Verder hebben we dus niet op details hoeven letten (want als je grote lactose problemen hebt moet je echt goed gaan opletten).
Het was eenvoudig uit te proberen, dus wie weet dat dit je aanknopingspunten biedt?
gr Angela
Inderdaad, melk
http://jessevandervelde.com/heb-ik-een-lactose-intolerantie/
"Lactose intolerantie komt vooral veel voor bij Aziatische en Afrikaanse mensen, waar rond de 90 % intolerant is. Wij als Noordeuropeanen kunnen lactose meestal beter verteren (ongeveer 5 % is intolerant) (Bulhões, A.C. et al , 2007[5])"
Als je het aandurft kun je ook een week totaal koemelkeiwitvrij gaan en zien wat dat oplevert.
Als dit het probleem is kunnen de klachten met een paar dagen over zijn.
Huh AnneJ
Lactose en daarna heb je het over koemelkeiwitvrij? Dat is niet hetzelfde lactose is melksuiker, geen eiwit.
ze zegt ook
als je wilt kun je OOK. Dan heb je nl alles tegelijk te pakken en kan haar lijf tot rust komen als het daar aan zou liggen.
Ik ben ook ooit rigoreus met alles gestopt onder begeleiding van een dietiste en had met 2 weken een heel ander kind.
En dan
Kun je ook een doorverwijzing vragen naar de kinderarts om het te laten testen.
vraag voor de mensen die aan allergie denken
Ik kan me nauwelijks een allergie of intolerantie voorstellen eigenlijk. Nu is ze half-Aziatisch, dus een verdenking van lactose-intolerantie ligt voor de hand, maar a) vader kan zelf ook vrij veel melk/zuivel verdragen en vooral b: de klachten zijn plotseling ontstaan. Mijn vraag voor de mensen die na een eliminatie-dieet hun kind enorm zagen opknappen: waren die klachten ook van de ene op de andere dag gekomen (op dinsdagochtend niks aan de hand, op woensdagochtend krimpen van de buikpijn)?
Rumineren is ook geopperd, maar denk ik toch niet. Ze geeft op school meer over dan thuis. En ik zie haar thuis regelmatig oprispingen wegslikken met een vies gezicht. Dus ga ik er toch vanuit dat het spontaan opkomt. Alleen lijkt ze het thuis beter te kunnen onderdrukken dan op school.
En in antwoord op Jetta: ze heeft wel eerder periodes van buikpijnklachten gehad, alleen waren overgeven en oprispingen toen niet aan de orde. We dachten toen dat verstopping mogelijk de oorzaak was en toen kreeg ze zakjes met een laxerend middel. Dat werkte wel, maar een serieuze invloed op de klachten konden we eigenlijk niet ontdekken. Dat overgeven doet ze ook zelden, tot nu dan.
Maar goed, jij zit dus met iets vergelijkbaars. En weet het ook niet
Groeten,
Temet
Hier thuis
We zijn hier op advies van de consultatiebureauarts overgegaan op totaal koemelkeiwitvrij nadat dochter met 2,5 week al schilferende natte uitslag had. Zoon had al vanaf zijn geboorte buikpijn en was op dat moment 2,5 jaar en was op alles onderzocht, had wel een koemelkeiwitallergie maar geen lactose intolerantie en omdat we hem maar zo goed mogelijk koemelkeiwitvrij hielden, het zit namelijk overal in en zelf kan ik wel iets verdragen, hield hij klachten en kon niet zindelijk worden vanwege de onverteerde ontlasting.
Zelfs getest op tropische parasieten omdat het maar niet ophield.
Nadat we op totaal koemelkeiwitvrij zijn overgegaan waren beiden van hun klachten af.
Nu kunnen ze wel wat verdragen maar als regel houden we het hier koemelkeiwitvrij.
Onze huisarts
Kind 2 (toen 12) had het ook.
Zij is ook getest op Helicobacter en dat was het ook niet. Maar de huisarts had wel een behandelplan voor helicobacter maar ook als het geen bacterie was. En die bestond vooral uit het slikken van maagzuurremmers. Daarmee is het wel weer overgegaan. Soms klaagt ze nog en dat is toch altijd wel in tijden van stress/drukte.
Inderdaad temet
Het bouwde zich in vrij korte tijd op tot een niveau waarop we dachten: er is iets. Dat klopt ook met lactose intolerantie: als baby/klein kind kan iedereen er tegen (moedermelk bevat heel veel lactose) en ergens komt het punt dat je lijf er minder goed tegen kan (indien je er dus last v krijgt). De winst in het begin zit m dan in echt weglaten ervan, daarna bouw je op tot een punt waar het weer wel goed gaat
Gr Angela
over maagzuurremmer
Vandaag telefonisch overleg gehad met de huisarts. Toch nog maar aanzien, niet teveel aandacht aan geven, en in het gros van de gevallen gaat buikpijn bij vrij jonge kinderen uiteindelijk toch vanzelf over.
Voor pijnstilling eventueel paracetamol. Aangezien dochter niet de indruk had dat pcm iets deed, hadden we dat al snel gestaakt. Ik vroeg of maagzuurremmers wellicht een idee waren. Zij raadde dat af. Ik heb net even gekeken naar de bijsluiten voor Rennies (leve het internet): er wordt geen dosering voor jonge kinderen gegeven. We houden ons dan maar netjes aan het advies van de huisarts en gaan niet aanrommelen met medicijnen die eigenlijk voor volwassenen bedoeld zijn.
Het lijkt al een aantal dagen redelijk te gaan, we kijken de rest van de herfstvakantie maar aan. Blijft het tobben, dan toch maar retour huisarts, en houdt het vanzelf op, dan zullen we nooit weten wat het was, en maar hopen dat het niet terugkomt
O ja, een dagboekje bijhouden was ook nog een tip, om te zien of er verband was met het een of ander. Dat moet ik dan wel stiekem doen, anders conflicteert het met de eerder gegeven tip (waar ik het, gelet op dochter, ook wel mee eens ben) om haar 'niet teveel te bevestigen'.
Wat betreft dat laatste is het trouwens aardig om te merken hoe zorgvuldig de huisarts dan formuleert om aan de ene kant duidelijk te maken dat je er geen overdreven aandacht aan moet besteden maar aan de andere kant ook vooral niet de indruk te wekken dat ze denkt dat het allemaal maar aanstelleritis is
Groeten,
Temet
Rennie vs maagzuurremmer
Rennie is overigens geen maagzuurremmer. Een maagzuurremmer remt de aanmaak van maagzuur terwijl rennies alleen maar het zuur een beetje bufferen. Is wel iets heel anders. Hopelijk lossen de klachten vanzelf op, heel vervelend in ieder geval
niet helemaal
Het komt niet helemaal overeen, maar ik noem het toch even. Niet iedereen krijgt altijd dezelfde symptomen dus wie weet...
Hier een zoon (toen 9 jaar) met steeds buikpijn, die soms ook heel hevig was, opgeblazen gevoel (en soms ook zichtbaar dikkere buik), veel misselijkheid en af en toe diarree. Daar bleek een parasiet de boosdoener: Dientamoeba fragilis. Omdat veel mensen die bij zich dragen wordt er vaak niet op onderzocht, maar hij kan toch echt wel serieuze klachten geven. En zo zijn er nog wel meer van dergelijke parasieten, elk met net weer even andere verschijnselen.
Als dat nog niet gedaan is, zou ook in die hoek nog gezocht kunnen worden.
en volkorenbrood?
Volkorenbrood werd hier eerder ook wel eens genoemd als boosdoener. Als je eenmaal gaat zoeken, kun je talloze oorzaken vinden en dat maakt het ontzettend lastig. Voorlopig proberen wij (kind en ik) maar netjes de suggesties van de huisarts te volgen. Eind van de week zitten wij daar dus weer, met het "eetdagboek" van de afgelopen maand.
iboprofen of vergelijkende pillen?
Kan het me bijna niet voorstellen, maar slikt je dochter ibuprofen, diclofenac of een andere prostaglandinesynthetaseremmer? de korte uitleg komt er op neer dat deze pijnstillers het evenwicht tussen de aanmaak van de beschermende cellen van de maagwand en de productie van maagzuur verstoort waarna maagpijn optreedt.
School
Ik zou het toch gaan zoeken bij school. Het is opvallend dat ze nu in de herfstvakantie geen last heeft en vooral op school wel. Speelt er echt niet iets op school waar ze last van heeft?
Brandend maagzuur
Ik denk aan brandend maagzuur. Dat kan behoorlijk pijn doen en door bv koolzuur steeds erger worden. Je kunt regelmatig een hapje vla proberen, dat helpt vrij goed.
Tango
Ze heeft nu in de herfstvakantie ook last, alleen geeft ze niet over.
Vandaag ook weer meermalen geklaagd over flinke buikpijn, regelmatig boeren/oprispingen. Maar overgeven doet ze hier niet, en in de weken dat ze op school overgaf deed ze dat thuis minder. Dat ligt volgens mij niet aan spanning, maar meer aan het feit dat ze op school gehaaster eet en sowieso drukker doet. Het is niet zo dat ze thuis klachtenvrij is.
Helena, Ibuprofen etc krijgt ze niet, dus dat kan het in elk geval niet zijn.
We zitten het maar uit, althans, dat lijkt vooralsnog de enige mogelijkheid ...
Groeten,
Temet
maar maar maar
als je weet dat ze vanwege haar afkomst grote kans heeft op lactose intolerantie dan is dat toch een van de eerste checks? Heeft de huisarts dit niet geopperd?
gr Angela
ps ik snap het punt van niet teveel aandacht geven, maar het feit alleen al dat jij dit post (en je bent vrij nuchter, krijg ik de indruk) betekent dat het fiks afwijkt van haar gemiddelde gezondheid.
vervolg herkenning puber
Wij waren vandaag bij de huisarts. Met het eetdagboek dat door kind gedetailleerd bijgehouden was, kwamen we niet veel verder. Er lijkt geen logica in te zitten. Volgende stap die de huisarts voorstelde is een bloedonderzoek. Er wordt gekeken naar bezinking (ontsteking ergens?), verschillende varianten van voedselintoleranties en (apart aangekruist) coeliakie. Omdat, zei de huisarts, die diagnose toch nog vaak gemist wordt wanneer de verschijnselen een beetje vaag zijn. Ik begrijp dat bloedonderzoek niet alles verduidelijkt, maar het kan wel aanwijzingen in een bepaalde richting geven. Een volgende stap zou de kinderarts kunnen zijn. Het is niet fijn, maar we hopen wel op meer duidelijkheid. Gelukkig heeft kind op dit moment geen heftige klachten, dus we kunnen wel geduld opbrengen. Hoe is het intussen met jouw kind, Temet?
Lactose-intolerantie is gemakkeljik te testen
Waarom begin je niet met die lactose-intolerantie? Je hoeft maar 3 dagen alle zuivel weg te laten, dan zou je al flinke verbetering moeten zien. Is weglaten lastig, dan kan ze ook 3 dagen lang een halfuur voor de maaltijd een lactase-tablet of capsule slikken (die liggen gewoon bij het Kruidvat: Lactolerantie). Die zijn compleet onschadelijk. Na die 3 dagen (dan geen tablet meer nemen natuurlijk) drinkt ze twee glazen melk. Daarna weer klachten: bingo!
Baat het niet, dan schaadt het niet.
Mijn docher had zulke klachten en ze heeft wel degelijk lactose-intolerantie. Het is helemaal geen drama, ze neemt zelfs maar 1 capsule per dag, soms 2 als we iets eten waar flink wat melk of room doorheen zit. Om te drinken koop ik wel lactosevrije melk, gewoon AH huismerk.
Lactose weglaten
Gewoon een paar dagen lactose uit de voeding laten is een goede tip.
Maar lactase-tabletjes slikken om te testen of je dan geen last hebt van de lactose, vind ik dan weer niet zo'n goede tip. Dochter en ik kunnen namelijk niet goed tegen lactose, maar óók niet tegen lactase-tabletjes of zuivel met lactase (echte zuivel dus waar lactase aan is toegevoegd, geen sojamelk ofzo). Daar worden we erg misselijk van en het ligt ons zwaar op de maag. Ik heb er wel eens over gemaild met een producent van dat spul en die hoorde het vaker. Als je kind dus niet tegen lactase-tabletjes of lactosevrije zuivel kan, dan weet je nog niks.
Melk, vla enzo die paar dagen dus vervangen door bijv. sojamelk kan dus wel.
Jetta (en anderen)
Dat bloedonderzoek, dat hebben wij dus al gehad. De arts stelde voor om eerst de ontlasting te onderzoeken en als daar niets uit zou komen alsnog bloed laten prikken. Ik vroeg of het in éen moeite door kon, en dat vond ze gelukkig goed. Blij toe, anders hadden we eerst dat ene onderzoek gehad, week wachten, resultaat negatief, en daarna alsnog bloedonderzoek, weer wachten, en dan weer niks . Volgens de arts waren bezinking, leverwaarden, schildklierwaarden etc normaal en waren er geen aanwijzingen voor coeliakie, waaruit ik afleid dat dit eenzelfde onderzoek is als jouw kind krijgt.
Voor degenen die hier lactose-intolerantie opperen: als ik daarover lees, is een kenmerkend symptoom diarree, wat mijn kind niet heeft en ook niet heeft gehad. En wat ik niet lees als symptoom is oprispingen/spugen - wat ze wel heeft. Dus ik kan natuurlijk een paar dagen zuivel mijden want baat het niet, schaadt het niet, maar waarom zou ik, als de symptomen niet wijzen op lactose-intolerantie, behalve dan dat er sprake is van buikpijn? Maar goed, misschien proberen we het wel, hebben we dat ook weer uitgesloten...
Ik was een paar dagen weg met vriendinnen, en eentje van hen is verpleegkundige. Zij vond - wat ik zelf ook al dacht - dat dit toch erg klinkt als een probleem in de maag, niet zozeer de darmen. Het lijkt inderdaad op reflux, wel gek dat het dan plotseling ontstaan is.
Ze heeft de afgelopen periode niet meer overgegeven, maar de oprispingen en de buikpijn zijn nog niet helemaal wel. We kijken het nog even aan, ook al omdat als het inderdaad een probleem is met de afsluiting tussen maag en slokdarm, het onderzoek daarnaar inderdaad belastend is, aldus mijn vriendin (precies wat Parka ook al aangaf). Zou dit echter na aan aantal weken nog altijd niet over zijn of serieus verminderd, dan zal er toch verder gekeken moeten worden, dat omhoogkomend maagzuur kan ook op termijn problemen geven vziw. Maar goed, nu kijken we het zoals gezegd eerst nog maar eens aan, zoals ook met de huisarts is afgesproken. Hooguit dus nog een aantal dagen zonder zuivel, zal het eens met madam bespreken of ze daar wat in ziet. Zoveel zuivel gebruikt ze niet, dus dat is makkelijk te doen.
Jetta, weten jullie al meer? De verhalen van onze kinderen lijken erg op elkaar (inclusief dat 'geen heftige klachten dus ook geen gierende haast' gelukkig)
Groeten,
Temet
Temet
Ik kreeg reflux toen ik 33 was. Ook gewoon dat ik meer opboerde en dat pijnlijk werd. Eerst denk je: te vet gegeten, teveel gegeten, iedereen heeft dat wel eens.
Bij onderzoek bleek dat ik een middenrifbreuk van 4 cm had.
Daarvoor nooit ergens last van gehad, alleen een periode waarin het startte en frequenter werd. Soms schoot het eten zo mijn keel en neus door.
Mijn maag zit chronisch voor 1/3e in mijn slokdarm geperst.
Ik kan daardoor minder veel eten, minder vet eten en niet altijd valt alles even goed. Pannenkoeken, oliebollen moet ik niet eten anders zit ik in de nacht, ondanks medicatie alsnog rechtop.
Je kunt voor de nacht haar bed ietwat omhoog zetten zodat het maagzuur niet goed kan teruglopen. Ook kun je kijken of minder zuivel/vet/kruiden!!/ui en tomaat kan helpen. Dat zijn voor mij standaard dingen die het verergeren.
Mocht ze het onderzoek moeten ondergaan: vraag om een roesje, waarschijnlijk krijgt ze dat door haar leeftijd toch wel trouwens.
Ze zal, als het dit is, waarschijnlijk pantoprazol krijgen. Soms is het even zoeken naar een middel. Bij mij werkt het niet, omeprazol in de merknaam: Losec, werkte bij mij heel goed. Dus ook als het niet meteen werkt: niet opgeven maar even door zoeken.
Nu eerst dan maar overleg met de huisarts afwachten. Sterkte, het is niet fijn te hebben. Het voelt alsof je altijd misselijk bent en de pijn is als een schaafwond langs je slokdarm en keel.
Als t de maag is....
Waarom dan niet eerst een paar weken in overleg de maagzuurremmers die Parka al noemt gebruiken? Werkt t dan kan ze daarmee doorgaan en weet je dat het maagzuue was. Werkt t niet dan zal t verder zoeken worden. Dat lijkt me voor een kind fijner dan direct een belastende scopie.
Symptomen verschillen
De symptomen van lactose-intoleratie (en van allergieën) zijn bij iedereen anders.
Mijn dochter wordt zonder medicijnen misselijk, moet veel boeren waarbij vaak ook eten mee omhoog komt, krijgt buikpijn en ofwel verstopping, ofwel diarree, ofwel afwisselend. Haar vader wordt minder vaak misselijk dan dochter, maar wordt wel heel winderig.
Sojamelk
Als je koemelk weglaat om te onderzoeken of daar een probleem is kun je beter ook geen sojamelk als vervanging aanbieden. In veertig procent van de gevallen is iemand daar dan ook allergisch, of intolerant, voor, omdat het eenzelfde soort lange moleculen zijn.
Je kunt beter rijstmelk gebruiken, bijvoorbeeld voor pannenkoeken bakken. Als drinken laat je melk gewoon weg.
