Ik ben verslaafd aan snoep
Al zo lang ik me kan herinneren snoep ik teveel. Het probleem is; ik kan nooit één snoepje pakken. Ik pak altijd meteen een hele hand (als ik alleen ben tenminste, in gezelschap kan ik me inhouden, met moeite). En die hele hand is dan nog niet genoeg, de zak moet leeg. Nog voor de hand op is, denk ik alweer aan de volgende. Ik geniet er nauwelijks van, het is gewoon een kwestie van door kauwen, tot alles op is. Als er geen snoep in huis is raak ik lichtelijk in paniek. Dan ga ik uitvluchten bedenken om nog even naar de winkel te moeten. Ik zal nooit zeggen; ik moet nog een zak snoep kopen, maar daar komt het wel op neer. Ik verstop ook zakken snoep, die ik dan in het geheim opeet, of om iets achter de hand te hebben voor 'noodgevallen'. Ik eet minimaal één zak snoep per dag, en mijn kinderen mogen maar één snoepje.
Zo was het tenminste tot een maand geleden. Toen ben ik gestopt. Dat viel/valt niet mee. De eerste dagen moest ik echt afkicken. Ik voelde me slap, rillerig, had koppijn. Mijn lichaam moest er echt aan wennen. Ik ben in een maand ruim vier kilo afgevallen. Ik was wel iets te zwaar, maar niet héél erg (wonder boven wonder!); een kilo eraf en m'n BMI was weer oke. Inmiddels heb ik dus een maand niet gesnoept, en daar ben ik reuze trots op. Maar nu wordt het zwaar. Want het snoepen was ook een gewoonte, en een tijdverdrijf. Nu heb ik soms zo'n vreselijke zin om te snoepen! Suikers wil ik! Ik droom er zelfs van 's nachts; bakken vol met drop, winegums, spekjes, etc. In plaats van snoep neem ik nu maar fruit, maar dat geeft me toch niet hetzelfde gevoel. Als ik aan snoep denk, denk ik nog steeds aan zakken vol. Ik weet dat als ik één snoepje neem, dat ik dan weer voor de bijl ga en in m'n oude gedrag zal vervallen. Dus ik zet door, en doe het niet. Ik trakteer mezelf 's avonds op een bakje chips. En stop iedere dag een euro in mijn spaarpot (die ik heb uitgespaard door geen snoep te kopen) om iets leuks van te gaan kopen als ik het volhoud...
Mar-ank....
Applaus!!!!!!!
Hartstikke goed van je. En nog gezond ook!
Makkelijk praten natuurlijk, maar als je lekker zo door gaat dan moet die suiker-drang vanzelf wel wat minder worden lijkt me. Hou het maar lekker op fruit, en dat bakje chips (als je dat wel met mate kunt tenminste...) en dan ben je over een paar maanden nog trotser dan nu!
Bovendien lijkt het me een mentale crime om altijd 'stiekem' te eten. Ben je daar ook mooi vanaf....
Ga door!!
Ingrid (heb je uberhaupt iemand verteld over je stop actie? je wederhelft? of zo? Of wist niemand ervan?)
Ik ook
Mar-ank ik herken je snoepgedrag en ben daarom ook een paar weken geleden gestopt, er gingen anders wel een reep chocolade, veel koekjes en een zak drop doorheen. Het vervelende is dat ik alleen maar boller wordt. Niet dat ik gelijk dacht af te vallen maar het is wel frustrerend.
Wat wel vervelend is voor de kinderen is dat ik ook bijna niets meer koop zodat er voor hen ook bijna niets te snoepen is.
Geweldig!
Petje af! En hou vol! Blijf hier maar posten op momenten dat je je niet meer kan beheersen, dan praten wij je er wel vanaf.
Ik dacht trouwens dat ik een vreselijke snoeper was, maar zo bont als jij heb ik het toch nooit gemaakt....
Goed
Hoi, wat goed dat je gestopt bent! Ik ken zelf alleen roken als verslaving. Mijn ervaring is dat je makkelijk weer begint (eentje kan geen kwaad, het is maar een feestje), dus hou vol! En zorg voor veel vervanging. Ik kan zelf niet goed tegen suiker, maar heb natuurlijk ook zin in snoep. Ik eet vaak rozijntjes, of minifruitstukjes van de Hema, of nootjes. Zou kauwgom helpen? Succes in ieder geval, hou vol!!!!!!!!!!!!!! groetjs, Marleen
Bedankt
Bedankt allemaal, voor jullie bemoedigende woorden! Had ik even nodig vanmorgen. Ik had even een dipje, en dan krijg ik meteen heel erg zin in snoep. Moest zou eigenlijk gaan sporten, maar had geen zin, dus liep een beetje doelloos rond. En het regende ook nog. Tja, en dan gaat mijn lijf schreeuwen: SNOEP, SNOEP, SNOEP! Maar ik heb de verleiding kunnen weerstaan (heb ook eigenlijk niets in huis).
Knap van je
Van het roken was ik zo af, maar zoetigheid ban ik een stuk minder makkelijk uit mijn leven. Niet dat ik enorm snoep, maar ik hou wel van zoetigheid en zou dat best missen.
Ik heb 1 keer in mijn leven 1 maand serieus gelijnd. Alleen al door niet meer te snoepen en vettigheden te matigen en iets kleinere porties te eten viel ik in 1 maand tijd 10 kilo af. Zonder sporten ook nog eens.
Blijft een zwakte
Wat een herkenning! Hoewel: ik verstop geen zakken snoep. Maar ik kan ook nooit één snoepje eten. Voor koekjes, chocola, ijs etc. geldt hetzelfde, alleen chips doet mij duidelijk minder.
Het blijft bij mij een zwak punt. Op het werk staat soms ook zo'n grote pot snoep. Het is alsof de snoepjes en dropjes roepen: "eet mij! eet mij!". Mijn collega's moeten er altijd hartelijk om lachen. "Zo ijsvogel, roepen de snoepjes weer te hard?"
Maar er zijn perioden dat ik het (redelijk) kan weerstaan. Meestal in de zomerperiode, als ik ook lichamelijk veel actiever ben (2 x 25 km pd naar het werk fietsen). Bij mij hangt gebrek aan beweging en behoefte aan eten duidelijk met elkaar samen. Met het gevolg dat ik iedere winter weer een aantal kilo's aan kom en alles slapper wordt. In de loop van de lente en zomer word ik weer lichter en strakker. En neem ik mij iedere keer weer voor om ook in de winter door te gaan met fietsen en gezond te eten. Maar ik vrees dat het ook dit jaar niet gaat lukken.
Vele mensen zeggen: maak het je zelf niet te moeilijk, gun je zelf iedere dag gewoon één koekje. Maar dat werkt bij mij niet. Het is makkelijker om helemaal niet te snoepen, dan 'met mate'. Maar na een tijdje gezond eten (lees: niet snoepen) , kun je gewoon zoveel zin hebben in zoetigheid....
Sterkte ermee, zet 'm op!
Super goed zeg.
Maar hoe doe je dat dan?
Ik kan er ook aardig wat van. 1 koekje, nee dat lukt niet. Een snoepje, ook dat kan ik niet.
Ben je echt gewoon gestopt met snoepen, zo van het een op andere moment?
Ik zou er heel graag wat kilo's af willen hebben. 5 ofzo. Ik denk dat als ik niet meer snoep er misschien wel iets af gaat.
Echt heel erg goed van je zeg. Hou vol hoor. Wellicht ga ik je volgen.
Gr. Salie
Suikerverslaving
Ik was ook suikerverslaafd en ik had boulimia. Na onderzoek bleek ik hypoglykemie te hebben dus dat verklaarde de suikerbehoefte en het trillen. Ik ben eerst in therapie gegaan voor de boulimia en daarmee verdween de geestelijke behoefte aan snoepen en overeten ook. Toch bleef ik behoefte aan zoet houden. Ik heb toen extra chroomsupplementen geslikt en deze hielpen. Alweer 20 jaar lang taal ik niet meer naar suiker en als ik iets neem heb ik genoeg aan een paar snoepjes of een koekje. De taart op verjaardagen sla ik zelfs liever over want ik vind het niet meer lekker. Wat ik heb geleerd is dat als het om de geestelijke verslaving gaat je de oorzaak (verveling, stress) eerst moet aanpakken want met wilskracht alleen kom je er niet. En wat de lichamelijke factor betreft: eerst kijken of je geen hypoglykemie hebt en/of chroomtekort. Verder is het ook zo dat een zoete smaak aangeleerd is en vrij makkelijk kan worden afgeleerd. Suiker op zichzelf is een verslavende stof maar een beetje suiker is ok dus helemaal uitbannen hoeft niet en is praktisch onmogelijk. Suikersubstituten werken niet en zorgen alleen maar voor meer trek in suiker dus het is zaak om de balans te vinden zodat je weer normaal kan omgaan met suiker en ander voedsel (want in veel producten zitten suikers). Maar het kan dus wel!
