Hoe vrolijk ik mijn zus op
Mijn zus gaat bijna bevallen van haar tweede en haar eerste is 13 maanden,ze is sinds een week echt onwijs depressief!Vragen als hoe moet ik dit allemaal doen en ooooh waar ben ik aan begonnen,roept ze nu om de haverklap.Ze is het spuuuuuuuuuuuuuugzat!Logisch ze is topzwaar nu en nr 1 is echt een handenbindertje.Ik help haar wel,maar ik heb er hier ook 3 rondlopen,werk en heb een man(da's ook best veel werk,hoor
)Ik wil haar een beetje opvrolijken,voor zover dat lukt,of geruststellen maar dat lukt niet echt.
Iemand tips?
Groetjes Hazel
Nou
Ik denk dat dit de normale pre-bevallingangst is! Geen depressiviteit gelukkig. Is het een ideetje om je man na de bevalling naar haar toe te sturen om op de oudste te passen, dan hebben jullie allebei je handen vrij!
En....ze gaat het heus redden met 2 kotertjes, maar aanpoten, ja dat zal het wel worden....
M'n vriendin
M'n vriendin had het aan het eind van de zwangerschap ook erg zwaar: een druk jongetje van bijna 3 en twee kleintjes in d'r buik. De laatste weken van de zwangerschap heb ik haar zoontje vaak meegenomen naar mijn huis, zodat zij even rust had, of anders gingen we samen iets doen. Als iemand anders even op haar zoontje lette scheelde het al heel veel voro haar.
En ja, ik vond die laatste weken van haar zwangerschap ook erg zwaar. 
Ook herkenbaar
hier een schoonzusje gehad met een tweeling in d'r buik. die érg groot waren gegroeid, té groot voor haar kleine, iele postuur.....en nog een drukke kleuter rondlopend die ook nog 's naar school/huis/zwemles etc. moest.
ze moest ook nog 'rustig' aan doen van de artsen (hoe? dat zeiden ze er niet bij...)
omdat wij wat verder weg wonen was han en spandiensten lastiger. maar wij haalden vrijwel elk weekend neefje op (die graag hier is) en meestal niet voor 1 maar 2 nachten. soms gingen we er op woensdagmiddag heen en nam ik neefje+onze jongste mee naar een speeltuin of zoiets...en niks sociaal doen, koffie drinken etc. dat wimpelden we gewoon af (we hebben het erna wel ingehaald, haha), naar binnen, kind mee en wegwezen.
toendertijd bood ze dat natuurlijk uitvoerig aan, ze mopperde er soms zelfs over....(als je het niet meer ziet zitten mopper je graag over álles) maar achteraf zei ze hoe heerlijk dat was....ze wilde alleen maar 'rust' in d'r lijf en in d'r kop.
we zijn ook 1 keer met z'n allen geweest (man+kinderen) en toen heb ik schoonzus meegenomen naar de bios. ze paste nog net in de stoel en man heeft op de kinderen daar gepast. bios is tenminste lekker 'rustig'.
dus doe je best, bied steun en geen tegenspraak even dulden, gewoon doen!
groeten albana
