Hoe dwing ik kind 4 naar wc te gaan
Hij is al lang zindelijk, maar heeft flinke problemen met verstopping gehad. Hele tijden gaat het het goed, soms (in de vakantie, wanneer ritme en goed eten en poedertjes wel eens vergeten worden) niet. Hoewel het nu op zich wel gaat met die verstopping is hij vooral bang om naar de wc te gaan en houdt het dus zo lang mogelijk op, zowel plas als poep. Wat niet alleen zenuwslopend en ongezond is maar ook het probleem in stand houdt.
Ik wil hem naar de wc hebben voor we van huis gaan of wanneer ik zie dat hij moet, maar hij weigert vrijwel altijd als we weer in zo'n periode zitten.
Hoe "dwing" ik een vierjarige om naar de wc te gaan en daar rustig te blijven zitten?
Ik heb alles geprobeerd, van niet op letten en er op vertrouwen dat hij wel een keer gaat (natte onderbroeken en stress bij zowel hem als mij), tot smeken, uitleggen, omkopen, dreigen en boos worden.
Lastig zeg
Ik heb zo niet een twee drie het verlossende antwoord voor je, maar besef dat vier jaar nog steeds vrij jong is voor dit soort dingen en dat 'dwingen' volgens mij nooit de oplossing is.
Het sleutelwoord hier is volgens mij stress: bij hem maar ook bij jou. Plassen, poepen en naar de wc gaan zijn allemaal dingen die spanning bij hem oproepen, waardoor het misgaat. Je schrijft wel dat je ook hebt geprobeerd het los te laten, maar kun je dat echt? Die stress die je zoon bij jou voelt, verhoogt de stress bij hem. Het écht loslaten en niet boos of geïrriteerd worden als hij weer een ongelukje heeft zou wellicht kunnen helpen de druk bij hem weg te nemen?
Ben je al eens met dit probleem bij de huisarts geweest? Er zijn speciale plas- en poeppoli's in het ziekenhuis, wellicht kunnen ze je daar verder helpen?
preventief plassen
Mijn kinderen hebben deze problemen (gelukkig) in het geheel niet. Maar dat neemt niet weg dat hier de regel geldt van het preventief plassen: voor wij de deur uitgaan, gaan we naar de wc. Ik dus ook. Gewoon altijd, of we nou op de fiets naar het winkelcentrum gaan of met de auto naar oma: eerst plassen-want-je-weet-maar-nooit. Aangezien dat een vaste regel is, is het gepruttel inmiddels wat afgenomen (maar niet geëindigd, ze willen vaak niet, of de ander moet eerst, of zeur zeur zeur... maar uiteindelijk gaan ze wel).
Idem voor het naar school gaan en naar bed gaan. Eerst naar de wc.
Misschien helpt het iets als je het loskoppelt van de problemen die hij (gehad) heeft, en het puur koppelt aan het moment. Als je hem op die manier ook naar de wc stuurt vlak voor het eten dan heb je al een aantal momenten op de dag te pakken, denk ik.
Sterkte ermee
Temet
dwingen?
Erbij blijven lijkt me handiger. Comfortabel op de wc zetten, zonodig met een krukje onder de voeten, een brilverkleiner.
Een speeltje of stripblad in de hand. Zelf zit je er ook bij en leest de krant of speelt samen met je zoon. Hoewel het voor het afleiden gunstiger kan zijn als een kind ontspant met het speeltje en dan maar eens gaat proberen.
Lukt het of niet, standaard een half uur mx gaan zitten. 'smorgens voor vertrek, 's avonds voor of na het eten en voor het naar bed gaan. Jou aanwezigheid kan helpen. En natuurlijk de poedertjes niet vergeten. En klachten serieus nemen en verhelpen.
Klok is de baas
Wat ik hier heb geleerd, je moet de klok de baas maken. Niet jij, maar de klok bepaald dat hij zes keer per dag, vijf (?) minuten op het toilet moet blijven zitten. Dat ook weer door een klok laten afmeten.
En dan belonen met stickers als hij het doet. En het gezellig maken op de wc, met een leuk voorlees boek of zo.
Dus niet meer van zijn gedrag af laten hangen, of van het feit dat jullie op het punt staan om weg te gaan. Vaste momenten, die door de klok bepaald worden.
Als je dat een tijd volhoudt, wordt het 'normaal' en dan hoef je het niet eens meer uit te leggen.
5 minuten
Kan tekort zijn. Mijn zoon gaat nog steeds een half uur naar de toilet. Je hebt nodig om te ontspannen en te ontlasten.
Reacties
Charis: huisarts stuurde me weg met laxeermiddel en de tip (alsof ik die niet zelf bedacht had) gezond te laten eten. Geen tips hóe ik dat er in moet krijgen.... zeker als het weer eens zover is wil hij niet alleen niet naar de wc maar ook niet eten, en zeker niet zoiets "smerigs" als fruit of groente...
Druif en Temet, dat zal het wel moeten worden, vaste routine, denk ik. 's Ochtends uit bed en 's avonds ervoor wil hij ook niet altijd, maar dan hoort het er min of meer bij, net als aankleden.
Aan de andere kant lees ik ook wel eens dat het geen gewoonte moet zijn maar dat een kind het moet "voelen" wanneer het moet, dus niet blind varen op de klok of luisteren naar je moeder en juf, maar naar het eigen lichaam?
Dat kan hij overigens in rustige tijden wel, het zit als het moeizaam gaat vaak meer tussen de oren.
AnneJ, dat is echt onhaalbaar
Ik ben al blij áls hij naar de wc gaat, dan doet hij ook vaak iets. Als hij echt niet hoeft gaat hij niet. En als hij er is wil hij zeker niet langer dan een halve minuut blijven wachten op iets dat niet komt. Ook niet met boekjes, vermaak, stickers en pepernoten.
Wij weer
Allereerst maar even een tip over je naam : Wij weer.
Ken je de wet van aantrekking?
Als je zo in het leven staat en regelmatig zegt, O, dat hebben wij weer... komt er steeds meer op je pad, waarbij je kunt zeggen, o dat hebben wij weer, en dat wil je liever vermijden.
Maar dit even terzijde.
Verder zag ik laatst Derek Ogilvie op TV bezig met dit probleem.
Uitzending gemist Afl. 3 11 sept.: http://www.rtlxl.nl/#!/derek-ogilvie-220132/a3c0b7ba-357c-06d0-552d-29162d004971
Ik hoop dat je er wat positieve tips uit kunt halen.
Jasam
Ik bedoelde "wij weer" als in: ik heb er al vaker over geschreven, over dat poep- en plasgedoe.
Derek Ogilvie, dat is toch die oplichter die doet alsof hij boodschappen van overleden familieleden hoort als je in zijn show komt kijken? Hmnh. Enigszins bevooroordeeld, maar ik zal de link even bekijken. Dank.
Jasam
sorry, beetje lompe reactie...
Wij weer
"Aan de andere kant lees ik ook wel eens dat het geen gewoonte moet zijn maar dat een kind het moet "voelen" wanneer het moet, dus niet blind varen op de klok of luisteren naar je moeder en juf, maar naar het eigen lichaam?"
Ik zou denken: als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. Maar los daarvan: dat preventief plassen bij ons (en vele gezinnen) is natuurlijk omdat je op dat moment, luisterend naar je lichaam, misschien nog niet echt moet, maar wellicht een half uur later wel en er dan weer geen wc te bekennen is. Dan is luisteren naar je lichaam niet echt een optie. En zelf kan ik vaak nog wel redelijk inschatten hoe lang het duurt voor ik wel echt moet, maar jonge kinderen niet, die moeten het ene moment nog Echt Niet en 5 minuten later ineens Ontzettend Nodig.
Wat die ontlasting betreft: heb je wel eens Roosvicee Laxo geprobeerd? Geen idee of het werkt want hier hebben we het niet nodig, maar als het wel helpt kan het een makkelijke manier zijn om wat aan het probleem te doen. Je hoeft je kind niet te vertellen waarom je ineens andere limonade hebt.
Groeten,
Temet
Wij weer
Het grote nadeel van een forum is dat de lichaamstaal en de intonatie ontbreekt.
Je mist de emotie en de interpretatie op berichten is daardoor zo ontzettend verschillend.
Wat je bedoelt te zeggen, wordt soms totaal anders begrepen.
Heb je reactie glimlachend ervaren, ik weet hoe anderen deze man beoordelen/veroordelen. 't Is maar net welke ervaring je hebt opgedaan.
muziekje
Is het iets om hem een mp 4 spelertje om te hangen met een leuk en rustig muziekje? De strijd moet eraf.
in eerste instantie
dus zelf niet vergeten het poedertje te geven en ook in de vakantie met regelmaat en gezond eten. Je kind heeft hier last van en dus zou ik (en ik begrijp echt wel dat het lastig is!) hiermee eerst bij mezelf een verandering in aanbrengen.
Onze oudste heeft jaren lopen tobben met plassen. Eerst goed zindelijk, daarna veel blaasontstekingen en een operatie als toetje. Daarna kwamen de plas problemen. Te lang ophouden (omdat hij niet naat de wc wilde) en dus zo nodig moeten dat de blaas zich gewoon leegde....in zijn broek. Echt zelf vanalles geprobeerd tot we bij de poep en plas polie kwamen. Toch merkt je kind dat je spanning ervan hebt ook al doe jij net alsof dat er niet is. Er wordt daar op een niveau kind uitgelegd wat je lichaam precies doet en wat het nodig heeft. Echt op een leuke manier. Ze krijgen kleine opdrachtjes mee naar huis en oh wat zijn ze trots als ze er 1 voltooit hebben! Wij zijn uiteindelijk een half jaar intensief bezig geweest en daarna nooit meer problemen gehad!
