Herstel Nederland
Onze primaire doelstellingen
1
Kwetsbaren beter beschermen
Tijdelijke invulling van de ziektewet voor kwetsbaren die niet thuis kunnen werken. Gebruik maken van leegstaande taxi’s, hotels en vakantiehuizen om kwetsbaren die dat nodig hebben en willen te vervoeren of tijdelijk op te vangen2
Veilige zones inrichten
Hier gelden strenge veiligheidsregels bedoeld om kwetsbaren te beschermen in het maatschappelijke verkeer. Zones kunnen plekken zijn, maar ook bepaalde tijdstippen. Buiten de zones is alles weer mogelijk3
Per 1 maart Nederland weer open
Einde avondklok, einde lockdown, winkels, horeca, onderwijs, cultuur open. Testen alleen bij klachten, massaal sneltesten alleen bij hoge uitzondering. Mensen gewoon weer aan het werk, kwetsbaren werken of vanuit huis of gaan tijdelijk in de ziektewet
De zorg slimmer laten werken
Tijdelijk fulltime werken in de zorg zoveel mogelijk bevorderen en faciliteren. Zorgpersoneel zoals anesthesie assistenten bijscholen voor IC taken. Meer gebruik maken van ex-zorgverleners die willen herintreden
Meer vertrouwen in eigen keuzes van burgers en organisaties
Instellingen en bedrijven bepalen veel meer zelf hoe ze alles inrichten. Burgers krijgen meer keuzevrijheid om hun eigen voorkeuren in te vullen. Niet meer van bovenaf alles tot op millimeter willen bepalen
Poezie schreef op 18-02-2021 om 08:46:[..]
Ik snap niet zo goed wat je met je reactie op mij wil. Je schrijft in algemeenheden waar ik het grotendeels mee eens ben.
jij zegt we weten weinig. Ik zeg we weten veel. Dus jouw idee om strenge maatregelen aan te houden en voorzichtig te zijn omdat we weinig weten klopt in mijn ogen niet.
gr Angela
Angela1967 schreef op 18-02-2021 om 08:58:[..]
jij zegt we weten weinig. Ik zeg we weten veel. Dus jouw idee om strenge maatregelen aan te houden en voorzichtig te zijn omdat we weinig weten klopt in mijn ogen niet.
gr Angela
We weten nog niet genoeg om de lockdown op te heffen. Ja, we zijn al veel te weten gekomen in een jaar tijd, maar het feit dat er (onverwacht) mutaties opduiken en we niet weten wanneer het ophoudt zegt toch dat we nog steeds niet genoeg weten? We hebben wel gemerkt dat als we de maatregelen een klein beetje versoepelen de besmettingen weer snel oplopen. Dat lijkt mij voldoende reden om de maatregelen voorlopig toch nog vol te blijven houden.
Ik heb gisterenavond de uitzending van Eva Jinek gezien, daar werd inderdaad duidelijk welke impact dit heeft op jongeren. Wat daar vooral uit voortkwam was de uitzichtloosheid, het "wanneer houdt het op" wat ze nekt. Niet eens het feit dat ze zich aan de gestelde maatregelen moeten houden.
Poezie schreef op 18-02-2021 om 09:16:[..]
We weten wél genoeg om de maatregelen te versoepelen. Zo weten we dat die beruchte Britse variant, die aanleiding was voor de avondklok, lang niet zo besmettelijk is als Rutte en Van Dissel ons voorhielden. En nee, dat komt niet door de maatregelen, want het gaat om het relatieve aantal, niet het absolute.
Wat jij wilt, is 100 % garantie dat je nooit iets naars overkomt. Die garantie bestaat niet in het leven.
Ja, er is ons zeer waarschijnlijk ten onrechte een horrorscenario voorgeschoteld over die Britse variant. Dat is bijzonder schadelijk voor de geloofwaardigheid van het beleid en de maatregelen. Dat betekent alleen niet dat we nu dan maar alles open moeten gooien. We weten ook wat er gebeurt als er geen maatregelen zouden zijn. Dat scenario is minstens zo ontwrichtend. Ook zonder maatregelen zijn de mensen bang, neemt iedereen zijn eigen maatregelen (horeca, winkels, scholen), alleen worden er dan veel meer mensen ziek, met alle sociale en economische gevolgen van dien.
Eigenlijk weten we heel veel vind ik. Maar het blijft kl*te zo'n pandemie, hoe je het ook aanpakt.
MeikeT schreef op 18-02-2021 om 10:06:[..]
We weten wél genoeg om de maatregelen te versoepelen. Zo weten we dat die beruchte Britse variant, die aanleiding was voor de avondklok, lang niet zo besmettelijk is als Rutte en Van Dissel ons voorhielden. En nee, dat komt niet door de maatregelen, want het gaat om het relatieve aantal, niet het absolute.
Wat jij wilt, is 100 % garantie dat je nooit iets naars overkomt. Die garantie bestaat niet in het leven.
Het bijzondere is dat het draagvlak voor de avondklok blijkbaar zo groot is dat op het moment waarop deze afgeschaft werd/dreigde te worden vrijwel iedereen zich er toch nog aan hield.
Voor wat betreft je laatste opmerking: dat is invulling van jouw kant. Als bijvoorbeeld een kruispunt of rotonde in mijn woonplaats bekend staat als een gevaarlijk punt ik ervoor zal kiezen om een andere route te nemen. Nee, ik heb geen garantie dat mij daar niets overkomt maar ik probeer wel om de risico's zo klein mogelijk te laten zijn.
Vergeet niet dat Wilders in april in de kamer nog riep: u vermoordt mensen door geen totale lockdown in te voeren. Het is maar net hoe de stemmjng is natuurlijk. En nu dalen de besmettingen (een klein beetje) en wil iedereen weer los.
'(borstkanker). Toch zijn de meeste vrouwen daar niet zo mee bezig.' Er loopt een bevolkingsonderzoek waar vrouwen gratis aan deel kunnen nemen. Ik heb net de uitnodiging binnen.
Reden van de vertraging: corona en te weinig personeel. Er wordt nu personeel opgeleid en de tijd wordt verlengd van om de twee naar om de drie jaar.
Wat een zooitje. Politiek en wetenschap lopen dwars door elkaar. Ik word inmiddels net zo gek van wetenschappers als van politici. Inmiddels vormen ze dus belangen- en lobbygroepen met elkaar, onder met een dikke wetenschappelijke saus er overheen. Eerst Red Team, nu dit Herstel NL. Alsof zij meer gezag hebben, omdat ze wetenschappers zijn. Maar juist hierdoor komt aan het licht wat dat betekent. Feiten spreken niet voor zichzelf. Het zijn de mensen die een visie hebben. Zij spreken, vanuit belangen. Redteam wilde het virus helemaal uitbannen en vond wetenschappelijke onderbouwing voor de mogelijkheden. Hestel NL wil de maatschappij redden en vindt ook daar, uiteraard, wetenschappelijke onderbouwing voor.
Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Ik zie heus wel dat het geen onzin is van ze schrijven. Bepaalde standpunten deel ik. Veel mensen en groepen staan inmiddels flink onder druk. Is de pijn 'eerlijk verdeeld'? Daar kun je over discussiëren. Kun je dat wetenschappelijk vaststellen? Nee, natuurlijk niet, want wat is 'eerlijk'? Mogen wetenschappers deelnemen aan het wetenschappelijk debat? Ja, natuurlijk, het zijn gewoon burgers. Mogen ze daarbij zeggen dat ze wetenschappers zijn? Tja, het is best fijn om te weten dat ze goed zijn opgeleid. En toch: ik spreek academisch opgeleide mensen die beweringen onderbouwen met "Het staat op het internet". Medisch personeel dat zich niet wil laten vaccineren omdat de homeopaat heeft gezegd dat het schadelijk is. Eenieder is overtuigd van zijn of haar eigen gelijk. Ik natuurlijk ook. Is ook niks mis mee. Maar juist omdat alle burgers overtuigd zijn van hun eigen gelijk, heb je een democratisch bestuur nodig dat 'ergens in het midden' uitkomt. Is dat altijd de 'echte waarheid'? Nee, natuurlijk niet, voor zover die al bestaat.
Ik vind het prima dat ze zich uitspreken, dat mag in een democratie, maar laten we vooral niet vergeten dat het nog weer een nieuwe lobbygroep is, die politieke keuzes propageert.
Dit vond ik ook een interessant artikel:
De politiek heeft de overheidscommunicatie over corona gekaaptHet maken en verantwoorden van de keuzes is uiteraard politiek, maar het sturen van ons gedrag is dat bij uitstek niet. 12 FEBRUARY 2021 MICHEL VAN BAALDoor Michel van BaalWe zitten een jaar in de coronacrisis en je moet constateren: de overheidscommunicatie lijkt dodelijk vermoeid in de touwen te hangen. Campagnes gericht op het beïnvloeden van gedrag ogen machte- en krachteloos. De veel bejubelde corona-app bijvoorbeeld? Je hoort er niets over.Dat is wonderlijk, want de overheid is bepaald geen krachteloze communicatiepartij. Met campagnes en gericht beleid -stimuleringsmaatregelen- kan ze effectief gedrag beïnvloeden. Hoewel er kei- en keihard gewerkt wordt, lijkt dat op dit moment niet goed meer te lukken. De reden? De politiek heeft de overheidscommunicatie volledig ‘gekaapt’.Polarisatie versus samenwerking zoekenPolitieke communicatie is iets anders dan overheidscommunicatie, is gericht op het politieke spel, het winnen van stemmen, het zoeken van compromissen, het agenderen van onderwerpen. Politieke communicatie gaat om zenden, framing en polarisatie en roept weerstand op.Overheidscommunicatie is veel breder. Die gaat over talloze onderwerpen waar de overheid vaak probeert gedrag te beïnvloeden, bijvoorbeeld stoppen met roken, niet dronken in de auto stappen, op tijd belasting betalen etc. Het zijn zaken die meestal apolitiek zijn, in het algemeen belang en die we als burger ook meestal zonder morren accepteren (de campagne dan. Of we ons gedrag veranderen is een tweede).Bovendien gebeurt overheidscommunicatie vaak samen: de overheid betrekt er andere partijen bij, er is dialoog en men zoekt draagvlak.Armoedige oproepDe overheid beïnvloedt gedrag niet alleen met campagnes, maar ook met gericht beleid. De overheid kan met regelgeving het aantal verkooppunten voor tabak verminderen, statiegeld op blikjes invoeren, of stimuleringsregelingen voor elektrisch vervoer starten. De overheid is goed in staat om ons op het goede spoor te krijgen.In dat licht voelt een politieke oproep als ‘werk zoveel mogelijk thuis’ vrij armoedig. De overheid (in brede zin: gemeentes, uitvoeringsinstanties etc.) zou bijvoorbeeld ook bij komende aanbestedingen mee kunnen wegen in hoeverre bedrijven zich hebben ingespannen om de coronapandemie te helpen bestrijden. Ik ben benieuwd hoeveel bedrijven hun personeel dan nog blijven dwingen onnodig naar kantoor te komen.Gepolitiseerde communicatie leunt op ‘zenden’, polariseren (‘tuig!’) en biedt te weinig ruimte voor dialoog en lokaal maatwerkVan een afstandje beschouwd zou je dus verwachten dat bij de communicatie over corona de overheidscommunicatie een grote rol zou spelen. Het maken en verantwoorden van de keuzes is uiteraard politiek, maar het sturen van ons gedrag is dat bij uitstek niet. Op een kleine kern van verzet is er bovendien veel draagvlak in de maatschappij voor het beleid.Helaas is niets minder waar: de politiek heeft de overheidscommunicatie weggedrukt.De meest zichtbare component van deze politieke ‘take over’ zijn de persconferenties van het kabinet. De eerste keer was dat wel degelijk een goede keus, omdat de politiek ons de urgentie van de situatie duidelijk moest maken. Maar zo’n instrument wordt heel snel bot.Daarna is vrijwel alle overheidscommunicatie politiek geworden, leunt het zwaar op ‘zenden’, polariseren (‘tuig!’) en biedt het te weinig ruimte voor dialoog en maatwerk op lokaal niveau. Er is handjeklap over de begintijd van de avondklok, en zelfs de communicatie over een mogelijke Elfstedentocht is politiek. Ik vrees dat het met de verkiezingscampagne voor de boeg alleen nog maar erger gaat worden.Ik geef het je te doen, elke drie weken een nieuwe boodschap ‘uitrollen’ omdat de politiek van koers is veranderd.De kritiek op ‘de communicatie’ komt intussen van alle kanten. De overheid moet meer perspectief bieden, de overheid moet geen dingen beloven die ze niet waarmaakt, de overheid moet het beter uitleggen, de overheid moet het – ‘sneeuwbalgooi-instructie, belachelijk!’- vooral minder goed uitleggen. Ik geef het je te doen, elke drie weken een nieuwe boodschap ‘uitrollen’ omdat de politiek van koers is veranderd.De ‘grip’ van de politiek op de overheidscommunicatie is overigens niet nieuw. Er was al vaker protest over ministers die hun campagne voor het lijsttrekkerschap lieten ondersteunen vanuit het ministerie, over het gebruik van ministeriele social media-accounts voor partijpolitiek.Uiteindelijk kiezen we voor politieke partijen, maar de overheid hoort van ons allemaal te zijnDe toeslagenaffaire laat zien dat het probleem waarschijnlijk dieper zit. Als ministers het beleid voeren dat er zo min mogelijk moet worden vastgelegd, zodat de handel en wandel van de overheid niet meer achteraf te controleren is (WO
, dan kortwiekt de politiek in feite ook de overheidscommunicatie. Een blik over de oceaan leert hoe erg dit kan worden: in de VS gijzelde de Trump-regering de communicatie over klimaatverandering de afgelopen vier jaar volkomen.Uiteindelijk kiezen we voor politieke partijen, maar de overheid hoort van ons allemaal te zijn. Ze hoort neutraal, eenduidig en zelfstandig te kunnen communiceren, binnen de ruimte van de politieke besluitvorming.Die balans is zoek. Over corona is alle communicatie politiek, waarbij de overheidscommunicatie hijgend lijkt te proberen de politieke koers bij te houden. Een ondoenlijke taak, want tegen de tijd dat de politieke lijn in een campagne of infographic is vervat, heeft de politiek al weer een nieuwe persconferentie belegd.Waar we het echt over moeten hebbenDe coronacrisis leert ons veel, maar ook hoe belangrijk goede overheidscommunicatie is. Die niet alleen gericht is op zenden en polarisatie, maar op draagvlak en dialoog – hoe lastig dat in tijden van fakenews en viruswaanzin voor ons communicatieprofessionals ook is. Overheidscommunicatie die op lokaal niveau maatwerk kan zoeken, die mensen kan betrekken en een luisterend oor kan bieden.De uitdaging is groot, maar als we dit probleem willen aanpakken dan moet de politiek een stapje terug doen en de overheidscommunicatie meer ruimte geven. En wij, communicatieprofessionals moeten niet in de valkuil vallen te roepen ‘hoe slecht de communicatie wel niet is’, zoals nu helaas te veel gebeurt. Het doet de collega’s geen recht, en het leidt af van waar we het echt over moeten hebben.Michel van BaalAuteur
mmm, hele opmaak weg, sorry!
Wat dat aangaat kunnen we het stemmen maar beter door laten gaan, geen twijfel laten bestaan, want anders blijf je nog langer zitten met de vermenging van verkiezingsbelangen en overheidscommunicatie vanwege de pandemie.
"De politiek heeft de overheidscommunicatie volledig ‘gekaapt’."
Ik begrijp dat Adformatie-artikel niet zo heel goed. Mij lijkt dat onvermijdelijk. De dynamiek van de huidige besluitvorming is totaal anders van hoe het normaal gaat. Normaal is er als het ware een 'politieke fase' waarin iedereen roept wat hij vindt, waarna besluitvorming plaatsvindt en de uitvoering aanvangt. Dan verstomt het politieke gekrakeel over het algemeen een behoorlijke tijd. Pas als het beleid gecontroleerd wordt, en/of er controverses zijn, komt de politieke verscheidenheid weer omhoog.
Nu verloopt de cyclus van politiek, besluitvorming, uitvoering, controle heel snel en overlappen de fases elkaar zelfs. Volgens mij heeft dat niet zozeer te maken met slecht gedrag van politici maar met de instabiliteit van de situatie waarover beleid moet worden gemaakt. De werkelijkheid verandert iedere week. De cijfers waarmee gerekend moet worden, komen al dan niet uit. Ze worden beïnvloed door het beleid dat gevoerd wordt, tenminste dat hoop je dan. Er zijn nog een heleboel andere factoren die meespelen die je alleen statisch kunt doorrekenen, met hoge foutmarges.
"Ik geef het je te doen, elke drie weken een nieuwe boodschap ‘uitrollen’ omdat de politiek van koers is veranderd."
Inderdaad, Maar kan dit anders, op dit moment?
"Uiteindelijk kiezen we voor politieke partijen, maar de overheid hoort van ons allemaal te zijn. Ze hoort neutraal, eenduidig en zelfstandig te kunnen communiceren, binnen de ruimte van de politieke besluitvorming."
Ja dat is het ideaal. Maar dat is dus ook wat je ziet, dat die eenheid er niet van harte is. Het kabinet kán geen duurzame, duidelijke, scherpe, eenduidige boodschap geven omdat men het daarover niet echt eens kan worden. Men geeft iedere keer min of meer onder protest een akkoord voor een beperkte periode.
"De coronacrisis leert ons veel, maar ook hoe belangrijk goede overheidscommunicatie is. Die niet alleen gericht is op zenden en polarisatie, maar op draagvlak en dialoog – hoe lastig dat in tijden van fake news en viruswaanzin voor ons communicatieprofessionals ook is. Overheidscommunicatie die op lokaal niveau maatwerk kan zoeken, die mensen kan betrekken en een luisterend oor kan bieden."
Voor mij had hij het hele voorgaande mogen schrappen en het hele artikel hierover mogen laten gaan. Als je dit vindt, mooi streven, leg dan uit hoe dat kán, onder de huidige omstandigheden. Ik zie het niet 1-2-3 voor me dus ik laat het me graag uitleggen.
EmmaT schreef op 18-02-2021 om 10:22:Ja, er is ons zeer waarschijnlijk ten onrechte een horrorscenario voorgeschoteld over die Britse variant.
Niet zeer waarschijnlijk maar feitelijk. Zie artikel verder terug dat ik uit Volkskrant kopieerde met de domme (stomme) fouten die leidden tot verkeerde aantallen.
gr Angela
Angela, ik had het artikel niet grondig genoeg gekezen. maar je hebt zeker gelijk.
Inmiddels in het 2e kamerdebat over de spoedwet. Van Wijgaarden, na een verhaal over 'virulentie' en waar dat Britse variantverhaal op gebaseerd is: ik ga hier niet voor 'viroloogje' spelen of 'epidemioloogje' en ik ga ook niet over verhalen dat het een griepje is, dan zeg ik, ga maar eens op een IC kijken. Wat we hebben is het RIVM en laten we het beleid daar op baseren.
En daar is de avondklok bij nodig. Niemand is echt voor een avondklok. Die strijd daarover leidt af van de realiteit. We zijn het land van 17 miljoen amateurvirologen en dat is goed dat houdt de regering scherp. Maar wij zijn niet elkaar vijand.
Het virus is de vijand, laat we daar ons op richten. Enzovoort. Interessant wel. Nu gaat het over Israel.
