Heel dikke huisarts

ja en..

Ik was met mijn kind bij een diëtiste die veel te dik was. Nu was mijn kind te mager en moest aankomen, maar als het andersom was had ik haar niet serieus kunnen nemen.

Misschien heeft je huisarts geen klachten. Er moet voor hem wel een reden zijn om af te vallen. Het zijn ook gewoon mensen he?

misschien

Misschien kom je die huisarts straks wel tegen bij de dietist?
Bijzonder is het wel natuurlijk. Net zoiets als rokende longartsen.

Is dat zo bijzonder?

Dat klinkt alsof de omvang van deze huisarts zijn of haar keuze is. Terwijl er werkelijk van alles aan de hand kan zijn. Je zult de psychologen de kost moeten geven die zelf depressief zijn (geweest). Kunnen we die ook niet meer helemaal serieus nemen?
Ik vind de vergelijking met verkeersovertredingen dan ook niet opgaan.

Ik zou het advies van de huisarts sec beoordelen. Of het snijdt hout wat-ie zegt, of niet. Zijn BMI doet werkelijk niets af aan de zinnigheid van zijn boodschap.

en een oogarts

met een bril, kan dat wel

Ik snap je gevoel wel, maar ik zou me hier gauw overheen zetten, het gaat om jouw gezondheid, en hoe dat bij je huisarts zit gaat je natuurlijk niets aan!

tsss

Tsja, je weet zelf of de huisarts gelijk heeft met zijn advies aan jou om naar de dietiste te gaan. Dat de arts zelf overgewicht heeft staat daar los van. Hij geeft advies dat voor jou van toepassing is, niet voor zichzelf. Als jij verder tevreden bent, dan maakt zijn overgewicht toch niets uit? Zijn omvang staat toch los van zijn kundigheid?
En dat van die politieagent, daar heb ik zo'n bloedhekel aan. Mijn vader was bij de politie en anderen vonden dat reden om mij ook de maat te moeten nemen. Zo schijnheilig.

hmm

Ja, het valt mij ook op dat de wethouder per definitie tegen het verkeer in onze eenrichtingstraat in rijdt. Sommige dingen vallen nu eenmaal extra op als je een bepaalde functie hebt. De meeste mensen blijken in de dagelijkse praktijk niet roomscher dan de paus te zijn. Ik vind het logisch dat dat opvalt.
Maar... kun je echt al last van je knie krijgen met een BMI van 27?

Voorbeeldfunctie

De vergelijking met een oogarts die een bril op heeft gaat niet op, want kan hij/zij er aan doen dat zijn/haar ogen slecht zijn. Zelfde geld voor de psycholoog die depressief wordt.
Maar als je kiest voor een bepaald vak heb je er wat mij betreft rekening mee te houden dat je een voorbeeldfunctie hebt. Een veel te zware diëtiste die jou advies moet geven hoe af te vallen komt wat mij betreft niet geloofwaardig over. Het is ook al gebleken dat we geen burgemeester willen die met jonge jongens afspreekt. Maar ook een leraar van groep 8 die op zondag na het voetballen regelmatig laveloos uit de kantine rolt in de woonplaats waar hij les geeft kan wat mij betreft niet.

Vooroordeel

Ik ben onderbehandeling bij Human Concern voor eetproblemen. Ik heb ernstig overgewicht. Ze werken daar alleen met therapeuten en behandelaars die zelf ook eetproblemen hebben gehad. Mijn voedingsdeskundige is dik. Veel te dik maar wanneer ze haar verhaal verteld blijkt ze sinds een aantal jaren een veel te traag werkende schildkkier te hebben en veel last van de bijwerkingen van haar medicatie. Ze heeft dus min of meer bewust gekozen voor overgewicht omdat ze zich daar veel beter bij voelt dan medicijnen. Dat kan dus ook nog.

voorbeeld

Gaat het jou nou in dit draadje om het advies dat de dokter je gaf of omdat je eigenlijk je huisarts zijn omvang wil afbranden? (zie post #9)
Zo van ik doe misschien eigenlijk iets fout maar hij is nog veel erger en hij is nog wel huisarts.
Ik krijg daar zo'n Clinton/Trump gevoel van. Ik zei misschien dat ik vrouwen seksueel lastig val maar dat was vroeger en stoere mannenpraat uit de kleedkamer maar zij heeft een man die nog erger is dan ik en zij heeft andere vrouwen daarom bedreigd en vrouwen die zij verdedigde uitgelachen en ook nog eens 33 000 emails gedeleted. Dat durft wat van mij te zeggen.
En ik kan je wel zeggen dat ik van die manier van praten erg misselijk ben geworden.

dus

Dus jullie denken er allemaal écht niks van, in stilte, als een dikke huisarts iets over jouw gewicht zegt of als een politieagent in zijn vrije tijd door het rood rijdt? Maak dat de kat wijs... natuurlijk denk je daar iets van, maar daarna neemt de rede de overhand.

Paddington

'Ik snap je gevoel.. Voor een diëtist vind ik het trouwens wel anders dan voor een huisarts.
Ik heb er bijvoorbeeld heel erg veel moeite mee dat ik van mijn huisarts te horen krijg dat ik af moet vallen. Zij heeft makkelijk praten, is dan mijn gevoel.'

Ik mis geloof ik wat, wat vind je nu anders bij een diëtist?

Voorbeeldfunctie tot op zekere hoogte

Een politieagent die in uniform van zijn dienst naar huis fietst heeft een voorbeeldfunctie, die fietst (als het goed is) niet over de stoep. De BOA die komt kijken naar de hondenpoep op de stoep, is een slappe drol als hij niet meteen de hondenbaas aanpakt die binnen 5 meter van onze gesprekslocatie zijn hond laat schijten, op de stoep.
De te dikke huisarts is geen verantwoording schuldig aan zijn patiënten. Hij kan nog steeds over een ander oordelen dat die te dik is. Hij weet zelf ook wel dat hij te dik is maar hoeft de oorzaak niet te delen met zijn patiënten.
De wethouder hier in het dorp die voorvechter was van verdergaande afvalscheiding die zich er in de milieustraat makkelijk vanaf maakte door met glas gevulde vuilniszakken (ze rammelden) waar ook nog papier en een paar takken groen uitstaken in het restafval te kieperen die heb ik er fijntjes op gewezen dat hij wel zijn eigen regelgeving moest naleven. Als het percentage gescheiden ingeleverd afval omhoog moet onder zijn leiding dan moet hij zich in het publieke domein wel netjes gedragen. Aan dat gedrag ligt geen dieperliggende oorzaak ten grondslag.
Een te dikke huisarts zou een voorbeeld kunnen zijn en af gaan vallen maar is daar nooit en te nimmer op aan te spreken door zijn patiënten.

schijnheilig

Zoals gezegd, mijn vader zat bij de politie. Die zou inderdaad niet door rood rijden maar reed ook wel eens ietsje te hard, zoals iedereen. Niet in uniform maar wel in burger. Anderen meenden dat ik daardoor ook niets mocht uitvreten. Nu was ik erg braaf maar ik ging ook wel eens op mijn fiets door rood als het kon en stak ook niet mijn hand uit. Gewoon fietspubergedrag. En dan had je ook van die mensen die meenden daar een opmerking over te maken, terwijl ze zelf ook die dingen deden. Dat heb ik altijd erg schijnheilig en hypocriet gevonden. Waarom zou ik braver moeten zijn dan een ander?
Mijn eigen huisarts is ook wat aan de stevige kant. Niet heel dik of zo maar er zouden ook wel een paar kilo van af kunnen. Toch zie ik hem niet zo. Hij is mijn huisarts, een leuke vent en zeer kundig op zijn vakgebied. Hij helpt ons altijd goed en is betrokken, evenals zijn collega uit de groepspraktijk. En daarvoor kom ik bij hem. Niet om hem de maat te nemen.

Esther

Zelfs als het iemands eigen keuzes zijn geweest die tot overgewicht hebben geleid, is het nog niet altijd mogelijk om met eigen keuzes dat overgewicht weer kwijt te raken. Lees er eens wat over, er gaat een wereld voor je open.

Je hebt een kans gemist. Op het moment dat de huisarts je aanraadde af te vallen had je met een gezicht strak in de plooi moeten zeggen "dat klinkt goed. Hoe raadt u me aan dat te doen?".

Ofwel de huisarts was vroeger veel dikker en is daadwerkelijk succesvol afgevallen en dan heeft hij mogelijk goede tips. Of hij kan ook niet afvallen en dan snapt hij hopelijk dat een advies aan een dikkerd 'je moet afvallen' meestal net zoiets is als iemand met depressie adviseren eens wat vrolijker te zijn. Maar goed, hij heeft doorverwezen naar een diëtist. Vraag me af of dat bij hem geholpen heeft...

Voordeel van een te dikke huisarts kan zijn dat hij/zij minder de neiging heeft werkelijk iedere klacht aan overgewicht te wijten. Want daar hebben sommige dokters een handje van.

Groeten,

Temet

dik zijn

Het wordt steeds duidelijker en steeds vaker erkend dat dik-zijn niet alleen maar een kwestie is van "teveel vreten".

Vaak wel. Maar niet altijd.

Ik heb alweer jaren geleden een slanke, maar door overgewicht geobsedeerde huisarts gehad die behoorlijk veel ellende veroorzaakte. Hij verwees ze niet door naar een diëtist, maar begon meteen met een streng dieet van dagenlang alleen maar Modifast(goed voor een jojo-effect) en door met sterke (met name amfetaminen) pillen te strooien. Vanuit mijn toenmalige werk (zorggerelateerd) wist ik ook dat het een bekend geheim was dat meneer goed raad wist met zelfmedicatie, als je begrijpt wat ik bedoel, maar dit was niet goed te bewijzen (dat zal tegenwoordig wel makkelijker gaan). Ik vind dit soort artsen veel schadelijker dan een dikke dokter die ondanks zijn eigen "beperking" (al dan niet door eetproblemen) toch zijn werk naar eer en geweten uit weet te voeren.

Esther

Esther, hoe je het wendt of keert, zijn advies gaat om jou gezondheid en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat zijn advies verkeerd gevallen is en je je daarom een beetje afreageert. Ik ken je niet (denk ik), maar ik zie nu voor me dat je de praktijk verliet en mopperde "tsss... te zwaar... kijk naar jezelf met je te zwaar!" Ik zit in dezelfde situatie. Ik heb geen huisarts nodig om duidelijk te maken dat er wat af moet. Ik kan zo als straatmuzikant aan de slag met mijn kraak-knieën en -voeten. Hoe minder belasting hoe beter. Maar nu de knop nog omzetten...

Wie weet slikt de huisarts medicijnen waar hij pafferig door geworden is. Prednison heeft dat effect meen ik.

En nog

En nog veel meer oorzaken en medicijnen die die bijwerking hebben.

Kijk jij hebt overbelaste knieën, had je die niet gehad, had je dat advies niet gekregen.
Als je arts overbelaste knieën heeft weet hij wat te doen.
Verder moet hij zorg dragen voor jouw welzijn en doet zijn uiterlijk er niet toe.

Toevallig ken ik een graatmager diëtiste, maar weet ik hoe het komt? Ik kom er voor mezelf.
Of je afvalt moet je zelf weten, je zult ernaast vast oefeningen hebben gekregen of het advies naar de fysiotherapeut te gaan?

Ik snap je punt maar zou er zelf niet zo mee zitten.

Ik snap hier werkelijk niets van!

Jouw huisarts zit daar om jouw advies te geven voor je klachten. Vanuit zijn medische kennis en opleiding. Niets meer en minder dan dat. Take it of leave it zou ik zeggen. Als jij je aangesproken voelt, omdat je huisarts tegen je zegt dat je knieklachten er beter mee af zijn, als je zou afvallen, dat is dat een simpel en puur medisch advies. Of jij dat kan of wilt, is aan jou. Of jouw huisarts zelf ook te dik is (en weet jij waarom????) heeft hier echt NIETS mee te maken.
Stel je komt bij je huisarts met bronchitis problemen. En jouw huisarts zegt dat het wel erg belangrijk is om te proberen te stoppen met roken. Vind je dat dan een slecht advies? Denk je niet dat dat de TAAK is van je huisarts, dat hij dat zelfs MOET zeggen? Ik weet zeker van wel. Of jij dat kunt of doet is een ander verhaal. En wat weet jij dan verder van die huisarts? Wat doet het er toe? Allicht rookt hij niet in de spreekkamer, maar weet jij of dat hij dat buiten in de tuin wel doet? Wil jij niet van je bronchitis af? En weet jij of je slanke cardioloog (gezegend met een lichaam dat niet snel vet opslaat) wellicht tig vette happen per week naar binnen wurmt? Hou jij je daarmee bezig?

Je gaat naar een dokter voor zijn of haar kundigheid. Niet om het feit of die dokter een super verantwoordelijk eigen priveleven heeft. Deze dokter was toevallig dik, en dat zie je. Maar een niet dikke dokter kan een heeeeeeeeeel ongezond leven hebben hoor. Dus omdat je nu toevallig kunt zien dat die dokter dik is (en nogmaals je weet niet of hij daar überhaupt wat aan kan doen, de ins en outs) voel jij daar iets bij? Zijn het zijn of jouw knieeen. En belangrijker: wil je een oplossing?

idd

Bij mijn huisarts, die ook te zwaar is, heb ik daar nooit over nagedacht. Al is dat onderwerp nooit ter sprake gekomen omdat ik daar geen last van heb. Maar bij de diëtiste dacht ik het wel gelijk: hoe kan jij nou tips geven als je het zelf niet eens uitvoert. Misschien onaardig, maar het komt zo raar over. Alsof een kettingroker je gaat adviseren hoe je moet stoppen??!!

Overigens ga je er van prednison gebruik vooral opgeblazen uitzien (plofkop) en zie je echt wel het verschil tussen een prednisongebruiker er iemand met een paar maatjes meer.

En toch

Ik zag vanavond op tv het programma zorg.nu met daarin een item over het placebo-effect. Dat het wel degelijk uitmaakt door wie en hoe een behandeling wordt gebracht. Dat het zo maar kan zijn dat bij de ene neuroloog patiënten zich veel meer begrepen voelen en dus met de helft minder medicijnen afkunnen dan bij de neuroloog die voornamelijk achter zijn schermpje zit te kijken. Dat blijkt niet tussen hun oren te zitten maar er wordt daadwerkelijk ook iets in de hersenen (bijv. pijnstilling) aangemaakt.
Een veel te dikke huisarts die dus zegt dat het beter is voor je gezondheid om af te vallen komt voor mijn gevoel minder geloofwaardig over, of dat nu terecht is of niet.
Btw: het percentage mensen die leiden aan obesitas ten gevolge van een medische aandoening is echt weinig.

och

hier in Belgie hebben wij Maggie de Block als minister van gezondheid, daarvoor was ze 25 jaar huisarts. Op haar is ook nogal veel kritiek geweest.

Mikkie

Ik had een vriendin lang niet gezien en vond haar opvallend stevig. Als ze het niet had uitgelegd had ik gedacht dat ze gewoon dikker was geworden. Vandaar dat ik daar aan moest denken.

Dus

Als je bij de elektronica winkel komt met een tas met geld ( erfenis, gespaard of weet ik wat) om een duur apparaat te kopen, en de medewerker met kennis van zaken geeft jouw ren goed advies, vraag je je dan ok af of die medewerker dat apparaat ook heeft aangeschat? Want het is zo goed? Of heeft die medewerker daar simpelweg de centen niet voior? Wat zegt dat over de kennis die hij heeft over die apparatuur?

Esther

Wil je nou wel of niet af van je knieklachten want daar heb je het helemaal niet meer over. Of wil je het alleen hebben over de omvang van je huisarts want daar heb je het heel veel over. En als je moeite hebt met je dikke huisarts, ga dan meteen een ander zoeken want ik geloof dat je meer bezig bent met zijn postuur en of hij daardoor wel bepaalde adviezen mag/kan geven (iedereen hier zou niet weten waarom niet) dan dat je bezig bent met een remedie voor jouw kwaal. En om dat laatste zou het moeten gaan.

Toe maar

"Maar als je kiest voor een bepaald vak heb je er wat mij betreft rekening mee te houden dat je een voorbeeldfunctie hebt"

Toe maar. Een niet mis te verstaan oordeel. Het is makkelijker te oordelen en wijzen naar anderen, dan naar jezelf. Kan het zijn dat de opmerking over afvallen pijnlijk is aangekomen, en dat je de pijn wat verzacht door terug te wijzen naar de dikke dokter? Die vanzelfsprekend niet deugt als dokter wegens dikte?

Je kunt als je logisch wil redeneren een paar stappen in je analyse meenemen.
1. Heeft de dokter an sich gelijk? Waarschijnlijk wel. Minder gewicht is minder belastend voor de knie.
2. Heeft de dokter makkelijk praten? Weet je niet. Je hebt geen idee of de huisarts een slempende bon Vivant is of een zwoeger die hard probeert kilo's kwijt te raken.
3. Is het relevant of de dokter dik is? Strikt genomen maakt het voor de geldigheid van het advies niet uit, Je kunt zelf ook wel bedenken dat jouw gewicht of je knieën niet beter worden van een dunne dokter. Jij zal zelf dunner moeten worden. Maar kennelijk vind je óf het advies geloofwaardiger van een dunne dokter, óf je denkt dat een dunne dokter zich beter kan inleven in de patiënt. Dat laatste is de vraag.

Een dokter die moeiteloos op gewicht blijft zal de struggle om af te vallen onderschatten, een dokter die met veel moeite is afgevallen zal misschien genadeloos denken "als ik maandenlang elke ochtend om 6 uur in het zwembad kan liggen en gestoomde brocccoli kan eten kun jij dat ook, dus zeur niet", een dikke dokter zal wellicht alle patientvragen wijten aan dikte uit schuldgevoel over z'n eigen gewicht.
Kortom de dokter zal het niet snel goed doen. Het makkelijkste is dan maar om het advies van de dokter op z'n eigen merites te beoordelen, los van de bmi van de spreker.

Wat ik niet snap

Is dat je met knieklachten en een bmi van 27/28 naar een diëtiste wordt gestuurd. Niet naar een fysio?
Geen oefeningen? Echt alleen naar de diëtiste?
Ik ben zwaarder dan jij maar ik mocht zo naar de fysio en was ondanks mijn overgewicht binnen 6 wkn van die overbelastingsklachten af.
Als je nou een bmi van 35 had..

consulteren

Een huisarts gaat als hij wat heeft altijd naar een andere huisarts. En die zegt misschien wel tzt hetzelfde, als je huisarts tenminste klachten heeft die ook relateert zijn aan overgewicht. Maak je daar maar geen zorgen over en idd kan hij iets onder de ledenen hebben waardoor hij dik is, wat hij natuurlijk niet aan jou gaat vertellen.
Ik denk meer dat je zelf chagrijnig/beledigd/gekwetst bent, wat ik wel snap, maar met vingertjewijzen raak je niet van je klachten af.

Sukke

"Ik ben zwaarder dan jij maar ik mocht zo naar de fysio en was ondanks mijn overgewicht binnen 6 wkn van die overbelastingsklachten af."

Wat voor jou een goed advies is, hoeft dat voor een ander natuurlijk niet te zijn. Jouw knieklachten kunnen toch anders van aard zijn dan die van Esther? En de omstandigheden kunnen toch ook heel verschillend zijn?

By the way: iedereen *mag* naar de fysiotherapeut. Daar mag je gewoon rechtsreeks naar toe, zonder tussenkomst van de huisarts. Die fysio moet je (als je geen aan aanvullende verzekering hebt) overigens meestal wel zelf betalen.

daar verbaasde ik mij ook al over

Alsof je niet naar een fysio zou mógen! Je hebt niet eens een verwijzing nodig.