groeipijn, al 1,5 jaar.
Ons kindje van 2,8 jaar heeft nu al anderhalf jaar last van groeipijn.
Vermoedelijk begonnen toe zij 9 maanden was, zeker vanaf 1 jaar.
De pijn is nu veel minder, en minder frequent maar is er nog steeds.
Ze heeft het zowel 's nachts als overdag heel heftig gehad, niet meer op kunnen lopen e.d.
Is er nog steeds in zo mate dat ze uitspraken heeft als: als het lente is doen mijn benen niet meer zeer. Als ik naar de basisschool ga heb ik niet meer zere benen. Je ziet het veel in spel terug. als een ander kindje huilt vraagt ze: och, doen benen zeer?
Ze heeft wel kinderarts gezien, cb arts, dus groeipijn is wel zeker.
(alleen op zicht, geen onderzoek, hoe zou je dat ook kunnen onderzoeken?)
Heeft iemand hier ervaring mee? Hoe lang heeft bij jullie kinderen geduurd, hoe oud waren ze?
En wat hielp er bij jullie tegen de pijn?
Vreemd
Ik vind het trouwens ook heel vreemd dat die CB arts en/of huisarts niet allang heeft doorverwezen naar een kinderarts. Dat maakt dat ik nog meer twijfel aan de deskundigheid en professionaliteit van zulke artsen. Er zitten zoveel rotte appels tussen die hulpverleners;-( En juist daarom moet je zelf mondig en pro-actief zijn en zelf op zoek gaan naar de meest deskundige hulpverleners. Kom potverdorie nou eens op voor jezelf en je kindje en laat het voor eens en altijd grondig uitzoeken door een bekwame specialist!!
Toe maar....
Ik begrijp die trek naar de medische stand wel als er iets is met je kind. Zeker zoiets naars als dagelijkse pijn.
Toch zou ik ook maar wat voorzichtig zijn daarmee.
Zonder andere verschijnselen als misvorming, roodheid, zwelling, koorts, is 'groeipijn' geen indicatie voor verder onderzoek.
Wil je dat wel, ga je op je strepen staan, dan kun je ook nog weleens in de hoek van de foute ouder terecht komen. Voor je het weet ben je dan iemand die dokters 'shopt' omdat je geen genoegen neemt met huisarts en cb-arts of erger. Ook Munchhausen by proxy wordt nog steeds als beschuldiging gehanteerd ondanks dat in engeland de 'hype' doorgeprikt is waarmee heel veel ouders ten onrechte veroordeeld zijn en zelfs gevangenisstraf hebben gehad.
Nog maar eens.
http://www.ntvg.nl/publicatie/kleine-kwalen-de-huisartsgeneeskunde-groeipijn-bij-kinderen/volledig
"Gezien de leeftijd kan men dan vooral denken aan: traumatische aandoeningen (contusie, dislocatie, mishandeling),"
Of het is psychisch
"De ‘emotionele theorie’ werd door Naish en Apley geïntroduceerd;14 er werd ook door andere auteurs verband gelegd met de emotionele ontwikkeling van het kind.2 7 Groeipijn kan een uiting zijn van een reactiepatroon, dat in verband gebracht wordt met en een onderdeel kan vormen van een familiair patroon van stoornissen.1421-24 Het zou een psychisch reactiepatroon kunnen zijn, maar het zou ook het gevolg kunnen zijn van een constitutioneel familiaire lage pijndrempel. Ook kan er sprake zijn van imitatie van of identificatie met een gedragspatroon."
"Het ontbreken van objectieve somatische afwijkingen, het vaker gepaard gaan met spanningsklachten (hoofdpijn, buikpijn) en het familiair optreden maken in ieder geval een psychogene component niet onwaarschijnlijk."
nou Anne
Dat doemscenario van "shoppende foute ouder" lijkt me hier niet zo aan de orde, als de enigen die in al die tijd er iets over hebben gezegd, de cb-arts en de fysiotherapeut (= geen arts!) zijn. Gang naar de huisarts lijkt me totaal niet overbodig.
Annej
het gaat hier niet om doorzeuren en een trek naar de medische stand.Niet om op je strepen staan en niet om shoppen bij dokters tot er iets gevonden wordt.
Het gaat hier om een normaal bezoek aan huisarts en doorverwijzing naar kinderarts met een kind dat al 1 1/2 jaar (!!!!) pijn heeft!
Lucerna
Ik zie verder geen aanwijzingen die verder onderzoek rechtvaardigen. Dan zit je al in de foute hoek.
welja AnneJ
Sla je nu niet een beetje door? Munchhausen by proxy notabene, doe normaal... Je hoeft echt niet van élke draad een 'pas op voor Jeugdzorg' draad te maken.
Hier is eerder het omgekeerde aan de hand hoor, Falgor is bepaald niet aan het 'shoppen' geweest. Ik zou bijna zeggen, had ze dat maar wel gedaan.
huisarts
Ik zou hooguit een relativerend gesprekje met de huisarts houden. Mits je een goede huisarts hebt waarmee de band goed is.
Maar ook de huisarts zal geen criterium hebben om dit kind door te sturen. Lees het artikel nog eens goed.
mmmm AnneJ...
ik zie die aanwijzing wel. Kind, pijn, 1 1/2 jaar ... Nog geen huisarts of kinderarts gezien.
AnneJ
"Ik zie verder geen aanwijzingen die verder onderzoek rechtvaardigen. Dan zit je al in de foute hoek."
Nah. Dan sla je toch echt hele stukken draad over hoor.
Anne J
Anderhalf jaar pijn, er wekelijks wakker van worden en niet kunnen lopen is volgens jou geen indicatie? Voor mij toch minimaal voor pijnstilling. Nogmaals, wat de fysio hierover te zeggen had, is eigenlijk minder belangrijk, want die is geen arts. Hoewel er beslist wel goede cb-artsen zijn (die ook huisarts zijn), zijn de meesten toch alleen basis-arts en geen kinderartsen, reumatologen oid. Een gang naar de huisarts met een kind dat al ruim anderhalf (!!) jaar pijn heeft, al is het alleen voor pijnstilling, kom op zeg, dat heeft totaal niets met shoppen te maken.
AnneJ
Ben het volkomen eens met Lucerna. Iedere zichzelf respecterende kinderarts zal het volkomen logisch en valide vinden dat een ouder hiermee komt. Een heel jong kind wat al bijna twee jaar pijn lijdt, een "diagnose" van een cb arts (=geen specialist) en wat aannames van een fysio (= geen arts). En nogmaals, de meeste kinderartsen zouden vragen waarom moeder hier niet eerder mee kwam. Ongeacht wat er uit onderzoek van de kinderarts komt; groepijn of toch iets anders (ernstigers). Het gaat om het welzijn van een heel jong kindje dat niet voor zichzelf kan opkomen en het is niet meer dan normaal dat een moeder dan het heft in eigen hand neemt en geen genoegen neemt met de uitspraken van niet-deskundigen.
Ouderbeeld
Het hangt af van het ouderbeeld van de arts. Kind met groeipijn zonder bijkomende verschijnselen wordt aangeboden voor doorverwijzing.
De meeste artsen snappen dan dat je ouders en het kind vooral uitleg en geruststelling nodig hebben en het benadrukken dat groeipijn bestaat. Er zijn echter ook artsen die lijstjes gaan vinken.
Onderzoek
In de link die genoemd wordt, worden ook bloedonderzoek en beeldvormend onderzoek vermeld. Dus deze onderzoeken moeten hoe dan ook worden uitgevoerd na zo lange tijd van klachten om e.e.a. uit te sluiten dan wel te bevestigen. Daarna kan je pas verder praten en (be)handelen.
Onderzoek
"Bij laboratoriumonderzoek worden een normaal bloedbeeld en een normale bezinkingsnelheid gevonden. Röntgenfoto's en ECG vertonen geen afwijkingen.37 1117 Indien genoemde afwijkingen als indicatie voor ‘ziekte’ worden gehanteerd, blijkt dus dat een kind met groeipijn gezond is."
Dit staat er Elisa en dat betekent voor mij niet dat je dat onderzoek 'sowieso' moet doen maar veel meer: mocht je je toch gek hebben laten maken door de ouders en 'voor de zekerheid' bloedonderzoek gedaan hebben en dan zul je zien dat dat nutteloos blijkt te zijn.
Groeipijn zonder bijkomende verschijnselen is een naar en ook onbegrepen fenomeen maar wijst primair niet op organische aandoeningen waar je wat aan kunt doen.
Maar ja, iedereen zijn eigen tunnelvisie zullen we maar zeggen.
Anne J
Maar ik zou zelf niet eens in de mond willen nemen dat het groeipijn IS. Ik zou naar de huisarts gaan met de mededeling dat ik me zorgen maak over het feit dat mijn kleine dreumes al zo lang zoveel pijn heeft dat ze er slecht van loopt en er zeker wekelijks van wakker wordt. IK ga niet bedenken dat ze groeipijn heeft. De huisarts heeft een aanpak (en een grondiger opleiding dan een cb-arts - over tunnelvisie gesproken, dat zie je bij cb-artsen toch ook nogal eens). Gelukkig toch dat verreweg de meeste huisartsen in Nederland je dan toch in elk geval serieus nemen en niet meteen inboeken als shoppende Münchhausen-by-proxy-moeder, omdat je bezorgd ben na anderhalf jaar pijn bij je kind.
Echt, ik kan er niet bij dat jij met dit bezwaar komt.
maar, anneJ
de diagnose groeipijn is hier gesteld door een CB-arts, en _niet_ door een huisarts of kinderarts. Als de juf van mijn kind zegt dat het wel ADHD zal hebben ga ik er ook niet vanuit dat het kind dat heeft. De juf mag zeggen dat ze het vermoedt, en een deskundige mag dan de uiteindelijke diagnose stellen.
volkomen eens met Lucerna
AnneJ: "... mocht je je toch gek hebben laten maken door de ouders en 'voor de zekerheid' bloedonderzoek gedaan hebben en dan zul je zien dat dat nutteloos blijkt te zijn."
Maar of je een normaal bloedbeeld e.d. vindt, dat weet je pas NA bloedonderzoek, röntgenfoto's en de rest, en dat is hier helemaal nog niet gedaan! Er is alleen naar het kind *gekeken*.
En aangezien een anderhalfjarige helemaal nog niet kan vertellen wat er loos is, word je van alleen kijken niet gek veel wijzer.
Kortom, onzin AnneJ.
Ieder zijn eigen tunnelvisie inderdaad.
(Zucht.)
Tja
Tja, "better safe than sorry". Voor hetzelfde geld komt er wel iets als jeugdreuma of lupus uit en dan baal je dat je niet eerder naar een specialist bent gegaan.
Voor mij staat hier helemaal nog geen echte diagnose; alleen een al veel te lang voortdurende aanname van groeipijn, gebracht door non-deskundigen dus een compleet onderzoek en anamnese door een kinderarts lijkt mij op zijn minst gerechtvaardigd, zo niet zeer wenselijk.
Maar goed, ik heb waarschijnlijk heel andere, positievere ervaringen met dit soort zaken dan jij. De specialisten waar wij zijn geweest op mijn eigen verzoek en initiatief zeiden allemaal "heel goed dat u bent gekomen". En in de meeste gevallen was het terecht omdat de toenmalige huisartsen het dus bij het verkeerde eind hadden. Had ik niet het heft in eigen handen genomen was het heel slecht afgelopen...
maar Anne
Maar Anne, als het nu eens geen groeipijn is? Topicstarster beschrijft zelf ook al hypemobiliteit, dus er is sowieso al meer dan 'niets' aan de hand. Volgens mij werkt het een beetje als volgt: als er niets is/verwacht wordt, dan heet het dat het kind 'groeipijn' heeft en het vanzelf op enig moment weer over gaat. Op basis van wat ik lees hoeft 'groeipijn' namelijk niet eens direct verband te houden met groeien. Een 'soort jammer maar helaas we weten het ook niet categorie' dus. En dan zijn er volgens mij twee opties: het gaat inderdaad vanzelf over (zoals heel veel ziekten uiteindelijk vanzelf weer overgaan) of er is toch wat anders aan de hand. Artsen zien namelijk wel eens wat over het hoofd (of ze zoeken er niet naar).
Denk jij nu echt serieus dat het door een arts als 'zeer verdacht' wordt gezien als je als ouder in een dergelijke situatie aandringt op verder onderzoek? Ik weet dat je zelf slechte ervaringen hebt (niets is onmogelijk), maar ik vind dat je nu wel doorslaat. Even met beide benen op de grond blijven Anne.
Hypermobiel
Het feit dat de fysio hypermobiliteit constateerde is op zich al reden genoeg voor verder onderzoek, laat staan met de aanname "groeipijn". Toen bij mij hypermobiliteit werd geconstateerd werd er meteen verder onderzoek gedaan naar spier- en bindweefselziekten door een kinderarts en genetisch specialisten. Gelukkig heb ik geen Marfan of Ehlers-Danlos maar de combi "groeipijn" al twee jaar lang en hypermobiliteit bij zo'n jong kind is al genoeg om volkomen terecht de gang naar een kinderarts te maken. Het kind is alleen nog maar gezien door niet-specialisten; er is nog helemaal geen echt onderzoek gedaan door een deskundige. Men weet dus niet wat er aan de hand is dus noemt men het maar groepijn. Je kan je kop wel in het zand blijven steken maar daar schiet het kind niets mee op; die is hier de dupe van.
Annej
Meestal vind ik jouw postings erg nuttig.
Naar mijn bescheiden sla je nu helaas erg door.
en wat de hypermobiliteit betreft
Ik begrijp dat dat óók alleen maar door de fysio gezegd is? Fysiotherapeuten kunnen beslist nuttige dingen opperen en bijdragen, maar ook dat zou ik eerst willen laten bevestigen door een arts. Wat Thursday Next ook al zegt: als een leerkracht zegt dat een kind naar zijn/haar idee wel eens adhd kan hebben, is dat toch ook de springplank naar de deskundige, en niet meteen de diagnose zelf?
geen hoge pet
Ik heb geen hoge pet van een cb arts. Ik heb een half jaar om advies en een verwijzing gevraagd. Was niet nodig, mijn kind was gewoon een beetje lui. Er was niks aan de hand. Later bleek er wel degelijk heel veel aan de hand en als ik meteen was doorverwezen was het balletje sneller gaan rollen en had mijn kind nu een hogere ontwikkelingsleeftijd gehad en was hij er beter aan toe.
Het is gelukkig al wel beter bij je kind, maar de pijn is nog niet weg. Waarom post je hier als je niet bezorgd bent? Waarom doe je niks met die bezorgdheid? Hup, naar de huisarts met je zorgen en laat er naar kijken door een echte deskundige. Jij bent geen arts die kan beoordelen dat het allemaal wel mee valt en laat al helemaal geen diagnose stellen door een cb arts.
Beter?
Of het beter is dat is voor mij echt een vraag.
Ik weet uit ervaring dat een kind went aan pijn, minder klaagt, de pijngrens wordt verlegd doordat die pijn er altijd is, dus lijkt het voor de buitenwereld minder maar niets is minder waar.
@falgor
Pff, je krijgt nu wel een hele hoop info over je heen.
Als je de "rode draad" maar volgt, ga met je dochterje naar een echte kinderarts.
En ik zou het fijn vinden als je later nog even de tijd neemt om een verslagje daarvan te geven, ik hoop op een goede uitslag.
Falgor
Precies, de algemene consensus is dus dat je er bijzonder verstandig aan zou doen om een verwijzing te vragen naar een kinderarts. En niet pas over een paar maanden, maar op zeer korte termijn. Gewoon doen! In het belang van je dochtertje en voor jouw eigen gemoedsrust.
zou het feit dat ze minder pijnklachten uit, misschien ook kunnen liggen aan dat ze inmiddels aan de pijn gewend is geraakt?
Ikzelf ga niet voor ieder wissewasje met mijn kind naar de dokter, maar als mijn kind zo'n pijn had, dan ging ik haar daar echt niet langer dan strikt noodzakelijk mee rond laten lopen.
Veel sterkte en wijsheid gewenst met deze situatie.
wel kinderarts gezien
Heb niet alle reacties nog gelezen.
Maar in mijn allereertse post schrijf ik, ze heeft kinderarts gezien, cb arts. Waardoor ieder waarschijnlijk denkt dat ik bedoel dat de ka, de cb arts is.
Ze heeft een echte kinderarts gezien, in een echt ziekenhuis. 3 keer.
Laatste keer was iets na heer tweede verjaardag.
Vandaar ook de eerste keer fysio. Verwijzing na eerste bezoek.
Als laatste heeft ze cb arts gezien, waar ik mijn zorgen over haar groeipijn weer besproken heb. Weer bevestigd heb gekregen dat groeipijn is. Borrelen toch mijn twijfels op. Forum. Vooral met de bedoeling herkenning te vinden.
Met iedereen = intussen>:, huisarts, kinderarts(overlegd met haar supervisor), fysio en cb arts.
Dat zijn weer heel wat mensen.
Het is eerst al heel wat om mensen duidelijk te maken dat een kind van 1 beenpijn heeft. Hoe weet je dat? Dat kunnen ze nog niet duidelijk maken, kinderen hebben zoveel onduidelijke kwaaltjes etc. Benen trappelen = krampjes.
Als je tegen over z'on arts zit en die legt het je rustig en duidelijk uit, van groeipijn, D
an begrijp je het wel beter. Thuis slaat vaak de twijfel weer toe.
Mensen in mijn omgeving wijzen mij juist op verhalen die zij kennen over groeipijn. Mijn man had vroeger zelfs een kind in de klas dat tijden in rolstoel heeft gezeten erdoor. Die verhalen lees je ook niet op internet, of zou in ziekte beeld passen was je verwacht. Zelf heb ik ook erg gehad.
Mensen in mijn omgeving maken haar max uurtje achtereen mee, 2 keer per week, soms? Die kunnen er sowieso niet een duidelijk beeld van hebben. In de tijd dat ik er wel erg over inzat, stelden ze al meteen gerust, ach ja groeipijn. Kon ik ze ook wel= van alles wat aan doen! Wat weet je ervan!!! Artsen vonden ze al overdreven, zij zagen/merkten haar pijn niet.
Ga later alle reacties wel even lezen, goed, kinderarts heeft er dus wel naar gekeken. Zelfde ka, diagnose groeipijn, duidelijk verminderder klachten...na half jaar, het zou al lang kunnen duren...
edit
Daarom toch nog even wachten. Ind zijn de klachten nu al uit zichzelf vermindert, zoals arts voorspelt had. Waarom niet kans geven om ook laatste stukje zo even uit te zitten voor je haar door medische molen haalt?
Hou natuurlijk in de gaten dat er verbetering blijft.
En de fysio is ook, omdat ik denk als er iets mis is. Dan zou het toch op moeten vallen?
Kinderarts
Ok, een kinderarts heeft haar dus gezien. Maar meer ook niet. Er is geen volledig lichamelijk en diagnostisch onderzoek gedaan. Daar zou ik dus echt op staan zo langzamerhand; desnoods via een andere kinderarts (second opinion). Veel artsen nemen klakkeloos de "diagnose" van een andere arts over vanuit onkunde en gemakzuchtigheid. Vandaar het waardevolle fenomeen van het bestaan van een second opinion, wat je volste recht is.
Jij kent je dochtertje het beste en je maakt je zorgen. Luister en handel naar dat onderbuikgevoel; meestal is die moederlijke intuitie terecht. Ja, dat betekent soms dat je moet blijven knokken en zeuren en een hele rits artsen of andere hulpverleners ziet. Maar als het om het welzijn van je kind gaat doe je dat gewoon. Al was het alleen maar om zekerheid te hebben. Er is niemand die je dat kwalijk zou nemen, integendeel. Dus ik zou een second opinion aanvragen bij een deskundig kinderarts in liefst een academisch ziekenhuis. Zoek desnoods zelf op Internet; via andere fora, patiëntenverenigingen etc. Zo heb ik onze specialisten gevonden. Je laat je gewoon niet afschepen en zoekt zsm naar een kinderarts die een volledig onderzoek wil doen om zo duidelijkheid te krijgen. Dan weet je in ieder geval dat je er alles aan gedaan hebt en kan je jezelf later niets verwijten. Succes!
