Extreem moe na botbreuk
Zoon (15) heeft twee weken geleden zijn been gebroken. Net onder de knie, dus gips van lies tot enkel. De eerste week kalkgips en veel pijn, toen vooral in een rolstoel gezeten.
Nu heeft hij kunststof ‘gips’, minder pijn en gaat het met krukken lopen en slapen steeds beter.
Hij is echter extreem moe. Van douchen moet hij echt bijkomen, gisteren een ochtendje in de rolstoel naar de dierentuin geweest en dus ‘s middags zijn bed in gedoken.
Ik snap ook wel dat alles net wat meer energie kost, maar is zo moe normaal?
Lopen op krukken is topsport
Dochter hier is met een enkelblessure (geen breuk) meegeweest op een 15 km lange stadswandeling ivm thema aardrijkskunde op school. . Voor de zekerheid met krukken om de boel niet teveel te belasten. De volgende dag wad ze uitgeput. Alles was moe deed pijn.
Ze heeft met 120 km per week fietsen en 3 keer per week sport een topconditie dus daar jon het niet aan liggen.
Medicatie
Slikt hij nog pijnstillers? Mogelijk een bijwerking van bv diclofenac.
Als het daardoor komt, zal de vermoeidheid verminderen wanneer hij van de medicatie af is.
Hier eentje onlangs een heupoperatie. Hij slikt diclofenac en klaagde over slapjes voelen en hoofdpijn hebben, terwijl hij alle rust neemt.
Zelf had ik een knieoperatie en ging ik na twee weken met krukken en de tram naar de fysio. Ieder herstelt anders, zo ook op medicatie.
Arts
Narcose kan er ook inhakken, maar het kan ook zijn dat de vermoeidheid wordt veroorzaakt door een ontsteking. Ik zou toch even overleggen met de arts / het behandelteam. Zij kunnen je goed vertellen wat normaal is en wanneer er reden is voor extra zorg.
Ik herken het wel
Twee weken geleden heb ik zelf mijn enkel gebroken. Een, volgens de artsen, heel mooie breuk. Er hoeft niet eens gips om. De eerste week had ik een druk verband en mocht ik niet op mijn been staan, na een week is mijn enkel getapet en nu mag ik hem weer belasten. Ik dacht dat doe ik even, de pijn was na een week minder en ik wilde het normale ritme weer oppakken. Maar na een halve dag werken ben ik uitgeput en ga ik tot het avondeten mijn bed in. Langzaam wordt het beter, maar de restpijn, het ongemak en het herstel kosten energie. Volgens de bedrijfsarts kan dat wel 6 weken duren... ik hoop dat het sneller gaat.
