E-bike driewieler via WMO
Mijn vader wil een driewielfiets met trapondersteuning aanschaffen omdat een gewone fiets niet meer lukt. Zijn fysiotherapeut heeft met hem mee gezocht naar een geschikt model. Kun je voor dat soort 'hulpmiddelen' ook een vergoeding krijgen via de WMO?
Ik ben er al achter dat het voor gewone e-bikes niet kan, omdat dat een algemeen artikel is, maar zo'n driewieler is natuurlijk echt voor mensen met een beperking, lijkt me.
Noodzaak van kopen
Nou Phryne Fisher, iedereen koopt zelf zijn fiets waarom je vader dan niet? Die dingen heb je "al" van 1.250 euro.
Ik ben het deels eens met Ad Hombre. Als er sprake is van een grote woning waar gezinnen om staan te springen ben ik van mening dat ouderen best hun woning kunnen achterlaten. Mijn oma is toen ook verhuisd naar een gelijkvloerse seniorenwoning en liet haar eengezinswoning (na 50 jaar bewonen) achter, daar kwam toen een gezin in die al 8 jaar aan het wachten was op een nieuwe woning.
Sommige dingen heeft iedereen gewoon nodig, een fiets heeft iedereen nodig, dus is het onzin dat je die cadeau krijgt. Kun je niet fietsen dan is een scootmobiel een mooi alternatief, eigen bijdrage minimaal de kosten van een nette nieuwe fiets.
Stickertje
"Tuurlijk joh. Als je 50 bent alvast een plek regelen in een woonvoorziening voor ouderen/gehandicapten voor je weet maar nooit? Knap dat dat jouw gelukt is. Een kennis van mij is al 10 jaar bezig. De regelingen veranderen steeds dus ze lopen steeds achter dat feiten aan."
Wie had het over woonvoorzieningen voor gehandicapten? Wie heeft het over regelingen? Waarom zou je als middelbare man/vrouw bij je woningkeuze geen rekening houden met de mogelijkheid dat je minder goed ter been wordt? Dat betekent misschien geen woonvoorziening, maar wel bijvoorbeeld een gelijkvloers huis of een huis met een lift of een huis dat makkelijk aangepast kan worden.
Dat is een beetje het probleem, de eerste reflex van mensen is dat de overheid het maar moet regelen in de vorm van voorzieningen en regelingen. Vervolgens barsten die voorzieningen en regelingen massaal uit de voegen.
Die mensen waar ik het over had die passende ruimte zoeken
Huren al hun hele leven. Willen nu al jaren een andere meer passende woning gaan huren via de woningbouw. En het lukt al jaren niet. Ze mankeren niet genoeg, zijn samen nirt oud genoeg eeet ik wat voor smoezen er worden verzonnen. Doen al jaren hun best om iets anders te krijgen (lees gaan huren). Ja dan moet er straks een traplift komen en dan maar van de WMO ja. Dan betalen we dat met zijn allen ja. Ik heb die achterlijke bureaucratie niet verzonnen.
Stickertje
Wie heeft het over een aangepaste woning? Er zijn toch appartementen genoeg waar mensen in wonen die graag met ze ruilen hoor.
Stickertje
Een goede reden om zo snel mogelijk uit die huurmarkt te stappen. Ik werd in de jaren 90 al zo ziek van die vreselijke wereld van woningstichtingen, wachtlijsten en subsidies dat ik sindsdien nooit meer een huis gehuurd heb.
Voordat iemand erover begint dat dat niet voor iedereen weggelegd is: ons eerste appartement kostte destijds 30.000 EUR.
Dees
Het gaat om een driewieler die wordt geleverd vanaf 2300 euro. Ik zou het ook terecht vinden als alleen de meerprijs vergoed wordt. Veel zeventigers kunnen natuurlijk niet meer op een normale fiets, en een e-bike met twee wielen is inmiddels gemeengoed.
Hij zal hem niet in huis gebruiken 
Liefst laten we hem wel verhuizen naar een appartement maar dan gaat hij waarschijnlijk meer huur betalen voor minder. En eigenlijk wil hij helemaal niet weg uit zijn wijkje.
Phryne
Jouw redenering in de openingspost is vziw juist. Een e-bike wordt inderdaad in de regel afgewezen omdat een e-bike als een gebruikelijk iets wordt gezien (wat ik nogal vreemd vond de eerste keer dat ik het hoorde, want zo algemeen zijn die dingen nou ook weer niet). Ik ben dan ook verbaasd over dat voorbeeld van Sally, kennelijk is die gemeente wat guller (of was dit een eenmalige uitzondering).
Een driewieler echter - met of zonder motor - is absoluut ongebruikelijk en wordt alleen door mensen met een beperking gebruikt die geen gebruik kunnen maken van een normale fiets. Daarvoor geldt deze afwijzingsgrond dus niet.
Groeten,
Temet
had het ook niet over aangepaste woning
Ik had het over meer passend (dsn hun huidige woning) inderdaad een appartement of iets anders gelijkvloers. Via de woningstichting krijgen ze dat nog niet voor elkaar.
Om dat soort redenen huur ik ook niet. Mensen die al vanaf hun jonge jaren huren kunnen rond hun pensioen niet ineens gaan kopen, zeker niet sls je iets mankeert. Je krijgt geen hypotheek en genoeg gespaard heb je ook niet.
ervaring
Mijn kind heeft recentelijk een e-bike driewieler via de gemeente gehad (WMO - in bruikleen dus.) Ging hartstikke vlot. Ik heb online een persoonlijk plan ingediend en heb helemaal geen 'bewijs' van ergo- en fysiotherapeuten of artsen hoeven indienen. Wat waarschijnlijk wel bij de aanvraag geholpen heeft, was dat kind al bekend was bij de afdeling WMO van de gemeente aangezien hij ooit gestart is op speciaal onderwijs (nu regulier) en leerlingenvervoer nodig had.
Het is een prachtige fiets, kost ca 5000 euro. Belachelijk bedrag natuurlijk, maar zoals iemand anders al stelde: zodra het een hulpmiddel is, schiet de prijs omhoog en voor een kind van 1.45 is er helaas niet veel te kiezen. Voor volwassenen heb je ze al van Popal voor ca 1200 euro.
Waar je wel (voor je vader) rekening mee moet houden, is dat vaak hooguit 1 vervoermiddel vergoed wordt. Dus als hij in de toekomst een scootmobiel wil, kan dat er dan weleens niet in zitten.
Groeien
Maar die kinderen van 1.45 m groeien toch? Ik bedoel het fietsje van mijn zoon is ook al bij kind 3...
Appels en peren
Een volwassene kan met een goedkopere scootmobiel zich ook uit de voeten maken. Zij krijgen een hulpmiddel zodat ze zelfstandig zijn. Dus waarom een duurdere driewieler e-bike terwijl er een overschot is aan scootmobiell, zie ik het wmo al denken. Daarentegen bestaan er volgens mij geen scootmobiels voor kinderen. Ze zijn zodoende aangewezen op de duurdere driewielers.
Niet op tijd aanpassen
Ergens begrijp ik het standpunt van Ad Hombre wel, ookal zie ik op het werkvloer in een zorgcentrum hoeveel baat men heeft bij een hulpmiddel. Maar mijn ouders kozen er ook voor in het vertrouwde huis met trap te blijven wonen. Hadden ze maar zich aangepast aan de voorzieningen die ze binnen enkele jaren nodig zouden hebben, zoals een aanleunwoning. Dan hadden ze zich met thuiszorg kunnen behelpen.
Sinds kort is mijn vader aangewezen op een verpleeghuis en zit mijn moeder 's avonds tegenover een lege stoel.
Dees
Wat bedoel je met jouw opmerking? Mijn kind past simpelweg niet op een volwassen maat fiets. Natuurlijk groeit hij en dan zal de fiets naar een ander kind gaan, want nogmaals het is een fiets in bruikleen van de gemeente.
Overigens had mijn zoon liever een soort scooter/step modelletje gehad (max 20 km p/uur), die zijn er wel maar voor kinderen onder de 16 niet toegestaan. Die heb je al voor een paar honderd euro, maar het mag gewoon niet.
Mijn kind heeft een lichamelijke beperking en fietsen is, ondanks veel oefenen met fysiotherapie, niet gelukt.
Niet
Het gaat hem om vervoer maar ook om de beweging. Hij heeft nu een auto waarmee hij twee keer per week vijf kilometer rijdt. Eigenlijk willen we dat hij die weg doet, maar dat is nog even een brug te ver. Fietsen deed hij vroeger graag en ver maar op een tweewieler lukt niet meer. Een scootmobiel krijgen we hem ook niet aan. Gelukkig voor ons als belastingbetaler wilde hij per se geen WMO-aanvraag doen omdat hij dan allemaal gezeur krijgt van de gemeente en ze van alles willen weten. Het is een eigenwijs exemplaar (pfff zucht).
Opgelost
Dus je vraag in je begintopic is uit de lucht.
Ik heb ook zo'n eigenzinnige vader. Aan de andere kant heb ik daar ook weer respect voor. Ze hebben een sterke eigen wil. Dat houdt hen ook gaande. Mijn vader mag officieel niet uit de rolstoel vanwege gevaar tot vallen. Maar door toch te lopen, iz zijn kracht in de benen verbeterd. En zo ook zijn kwaliteit van leven, zo beleeft hij dat tenminste.
Ik hoop dat je vader snel tegen een leuke driewieler aanloopt en kan genieten van de fietstochtjes.
marktplaats
Er staan er behoorlijk wat op marktplaats ik zag er ook kindermodellen staan, dus wellicht ook voor oudere mannen (die vaak al flink gekrompen zijn).
Weet je het klinkt allemaal erg gemakkelijk. Maar je oordeel is niet terecht.
Voor mijn handbike, die nieuw rond de 7000 euro kost, betaal ik per 4 weken 157 euro.
Huishoudelijke hulp regelen we buiten het WMO om 120 euro per maand.
Mijn zoon, die nog studeert en ik maken ieder jaar alle eigen risico op, dat komt neer op 65 euro.
Onkosten die niet worden vergoed, minstens per maand 50 euro. En dan kijk ik nog niet wat het kosten om een auto te hebben waar twee rolstoelen in passen. En extra reiskosten en ach noem maar op.
Drie van de vier kinderen studeren. Die worden geacht mee te helpen in het huishouden al jaren lang. En om het dan helemaal leuk te maken, op papier is ons inkomen is zo hoog, dat ze allemaal geen aanvullende beurs krijgen.
Als ik de kosten eraf haal die we iedere maand hebben, zitten we ruim onder die grens.
Om een hulpmiddel te krijgen moet je steeds verantwoording afleggen. Mensen nemen beslissingen over en voor je. En daarnaast heb je nooit zekerheid, want wat nu kan, kan volgend jaar wel niet meer kunnen of erg veel geld kosten.
Het is echt geen feestje.
Hanne
"Om een hulpmiddel te krijgen moet je steeds verantwoording afleggen. Mensen nemen beslissingen over en voor je. En daarnaast heb je nooit zekerheid, want wat nu kan, kan volgend jaar wel niet meer kunnen of erg veel geld kosten.
Het is echt geen feestje."
Dat begrijp ik. De overheid is een onbetrouwbare partner waarvan je liever niet afhankelijk wilt zijn. Vandaar mijn advies om van tevoren te plannen. En, ja, ik begrijp dat dat vaak makkelijker gezegd dan gedaan is.
Go Ad wanneer ga je het nou eens snappen
HET LEVEN IS NIET MAAKBAAR!!!!!!!!!!!
De vroegtijdige artrose aan mijn gewrichten zit in de familie dus daar was ik min of meer op voorbereid maar het moment dat je beseft dat dit je gaat beperken komt onverwacht toch eerder dan je denkt/hoopt. Daar valt niet tegenop te plannen! Ik heb er mee te dealen.
Ik denk ook niet dat Hanne dit voor zichzelf gepland zou hebben als ze het van tevoren had geweten. Ook zij heeft er met haar gezin mee te dealen.
Ieder jaar je eigen risico op en ook nog kosten die niet vergoed worden ga er maar aan staan.
O nee, dat hoef jij niet jij hebt alles zo zorgvuldig gepland dat er geen onheil op je pad komt. Jij eet en leeft gezond en zal niet getroffen worden door medisch onheil. Word wakker man! Kijk om je heen!
Stickertje
Zoals ik al zei:
"En, ja, ik begrijp dat dat vaak makkelijker gezegd dan gedaan is."
Natuurlijk begrijp ik dat het leven nare verrassingen voor je in petto kan hebben die je niet kunt plannen. Maar veel mensen plannen niet eens voor de dingen die we allemaal van verre kunnen zien aankomen. Zoals oud en gebrekkig worden, gewoon op de standaardmanier.
"O nee, dat hoef jij niet jij hebt alles zo zorgvuldig gepland dat er geen onheil op je pad komt. Jij eet en leeft gezond en zal niet getroffen worden door medisch onheil. Word wakker man! Kijk om je heen!"
Zo stom ben ik echt niet.
Zo stom ben je echt wel
Je blijft hier maar roepen dat je bepaalde dingen kunt voorzien en dat je daar op voorbereid moet zijn. Het halve forum blijft je vertellen dat niet iedereen dat in eigen hand heeft.
Doe er nu alles aan om zo fit mogelijk te blijven, sporten om sterke spieren te houden dan heb ik minder pijn maar je mag het hebben van me. Kan je ook ervaren hoe goed er nog te plannen valt als je eenmaal wat meer makeert dan een verkoudheid.
Kunnen en niet willen
Sommige tegenslagen kan men niet afwenden, ze komen te snel of onverwachts. Voorbeeld: De ene moment rij je auto de volgende dag wordt je getroffen door een beroerte en kan je geen trap meer lopen.
Maar er zijn ook situaties waar men geen voorzorgsmaatregelen willen nemen. Zo bleven mjn ouders in een huis, zo smal dat een rolstoel de draai naar het toilet niet kon maken. Tenenkrommend, ze wilden niet overstag gaan want dan moesten ze zoveel eigen bijdrage betalen. Hier vonden ze de prijs voor veiligheid en zorg binnen handbereik te hoog. Mijn ouders hadden langer kunnen samenwonen als ze maar niet zo voor de centen gekozen hadden.
Ik wil hiermee niet zeggen dat, iedereen zo in het leven staat. De relazen van Hanna en Stickertje horen tot de groep tegenslagen waar je het onheil wel zou willen voor zijn maar niet kan. Maar ik dnk wel dat er veel meer oudere mensen er net zo in staan als mijn ouders, wel kunnen maar niet willen.
Half a twin
"je blijft hier maar roepen dat je bepaalde dingen kunt voorzien en dat je daar op voorbereid moet zijn. Het halve forum blijft je vertellen dat niet iedereen dat in eigen hand heeft."
Bepaalde dingen en niet iedereen. Daar zit geen tegenspraak in.
"Doe er nu alles aan om zo fit mogelijk te blijven, sporten om sterke spieren te houden dan heb ik minder pijn maar je mag het hebben van me. Kan je ook ervaren hoe goed er nog te plannen valt als je eenmaal wat meer makeert dan een verkoudheid."
Jij weet niets van mijn pijn maar ik zal je er niet mee vervelen en het ook zeker niet gebruiken als emotioneel argument om discussies mee te beslechten.
Maar sterkte met de jouwe.
Nou Ad
Mijn ouders hadden ook zo'n mooi leeftijdsbestendig huis.
Dat had mijn vader mooi gepland. Alleen, tja weet je, niet alle oudedagsaandoeningen zijn te ondervangen met een slaapkamer op de begane grond.
Toch fijn dat er dan alsnog voorzieningen zijn.
En nog een keer weet je: als de spelregels veranderd worden is het niet meer dan fair dat de mensen die gedwongen worden om langer zelfstandig in hun huis te blijven wonen, ook de voorzieningen krijgen om dat op een beetje een fijne manier te doen.
Als de verzorgingsstaat afgebroken wordt en de supermarkt in het dorp verdwijnt, de bus niet meer rijdt en de geldautomaat afgeschaft wordt is het toch wel fijn dat mensen nog enigzins wat mobiel blijven. Hoe moeten ze anders aan hun brood komen?
Ginny
"Mijn ouders hadden ook zo'n mooi leeftijdsbestendig huis.
Dat had mijn vader mooi gepland. Alleen, tja weet je, niet alle oudedagsaandoeningen zijn te ondervangen met een slaapkamer op de begane grond."
Dat weet iedere idioot.
Ik zeg: Je moet je als oudere/middelbare voorbereiden op je oude dag
Jij zegt: Dat kan niet altijd
Ik zeg: Ja, dat klopt,maar toch moet je het proberen
Jij zegt: Ik dram nog even lekker een paar dagen door...
"Toch fijn dat er dan alsnog voorzieningen zijn."
Zeker, maar als je zonder kunt is dat nog veel fijner. Sterker nog, door zelf minder een beroep te doen op allerlei voorzieningen hou je ze in stand. Want niets is zo tijdelijk als een populaire voorziening geleverd door de overheid. Dat zijn de eerste die sneuvelen bij de volgende bezuinigingsronde.
