Ben zo down
Wie kan me uit deze dip trekken? Ik ben zo down de afgelopen dagen en heb alleen maar zin om in bed te liggen en te huilen...
Ik heb sinds kort geen werk en jawel: ik donder na een jaar lang hard werken in een zwart gat. Nergens zin in, voel me afgewezen en ongewenst en heb vooral heel veel zelfmedelijden. Heel stom en kinderachtig maar kan er even niks tegenin brengen. Vind de zakenwereld hard en achterbaks en eens in de zoveel tijd loop ik dan weer tegen mn eigen onvermogen om daar ofwel tegenin te gaan of schouderophalend overheen te stappen. En kruip ik het liefst heel diep weg.
Partner is lief, kind idem dito, gaan met de feestdagen leuke dingen doen maar ik heb er even helemaal geen zin in. Ik weet dat ik naar buiten moet, of moet gaan sporten maar ik wil niet. Kortom, wat moet ik met mezelf?
sipje
Grote overgang
Van druk werk naar helemaal niks is ook een hele overgang, zeker als het je eigen keus niet is.
Iedereen zal een eigen oplossing moeten zoeken voor zo'n situatie, het is de kunst iets te doen wat bij je past.
Mijn suggestie: eerst maar even de feestdagen doorstaan, zo ontspannend mogelijk.
Ondertussen een lijstje maken van allerlei dingen die je eigenlijk graag eens zou willen doen of zien, mensen die je zou willen bezoeken, dat soort zaken. Oude bekenden, een leuk museum, een kast opruimen, foto's inplakken, een instrument bespelen, foto's films etcetera archieveren, je boekenkast en CD's uitzoeken, een stadswandeling maken in X, een creatieve cursus doen, een meubelstuk opknappen, je tuin opnieuw aanleggen, zoek zelf wat je aanstaat.
Vervolgens ga je dat allemaal mooi in je agenda plempen, alsof het werk is. Elk dagdeel iets.
En ondertussen ook wat tijd inruimen om ander werk te zoeken, mocht dat je plan zijn.
Als deze fase overtrekt, heb je het voldane gevoel dat er op verschillende niveaus wat is gebeurd.
