Bang voor huidkanker

Mijn vader

heeft al meerdere plekken gehad. Deze hebben ze allemaal weg kunnen halen, omdat ze er vroeg bij waren. Nu is hij al jaren schoon. Wel wordt hij elk jaar volledig door een dermatoloog nagekeken.

Natuurlijk schrik je ervan en is het beangstigend. Wat nu verstandig is om vragen voor jezelf op te gaan schrijven (je zult er wel veel hebben), zodat je deze kunt stellen bij het volgende dokters bezoek. Vaak is het ook handig om iemand mee te nemen, zodat jullie samen kunnen luisteren naar de antwoorden.

Heel veel sterkte!

Niet nat worden voordat het gaat regenen

Deze uitspraak heeft me een paar keer op de been gehouden bij zeer spannende situaties, vergelijkbaar met die van jou.

Ik wilde stress, verdriet en zorgen pas gaan toelaten als inderdaad foute boel zou zijn.

Een keer is het gaan motregenen (goed en relatief eenvoudig behandelbare kanker).
De tweede keer (zeer ernstig uitziend ongeluk partner) is het droog gebleven. In het ziekenhuis bleek geen enkele ernstige schade.

Beide keren heb ik de stress hanteerbaar gehouden door te denken: eerst wachten op de uitslag, daarna pas de zorgen en de stress toelaten, want misschien valt het mee.

"NIet nat worden voordat het gaat regenen".

Dat zinnetje dus, dat hielp me er door heen.

Misschien heb jij er ook iets aan. Sterkte en goed nieuws gewenst!

hier

Ik ben erfelijk belast en heb zeker al 10 plekjes laten wegsnijden uit voorzorg, 10 keer was er niets aan de hand.

Net als Brianna

Hier ook een erfelijke aanleg. En al meerdere malen wat laten weghalen. En standaard ieder jaar controle op de Vlekkenpoli. Eén keer was het mis, dat bleek een basaalcelcarcinoom, en dat viel dus gelukkig mee (zelden uitzaaiingen). Maar het was wel op een nare plek, heel dicht bij mijn oog en dat brengt wel degelijk risico's met zich mee.
Mijn vader heeft ook al diverse plekjes weg laten halen, meestal niets aan de hand, maar ook een paar keer wel foute boel. Als je er op tijd bij bent is ook dat meestal geen probleem.

Maar ik snap dat het je aanvliegt. En de nare verhalen blijven altijd beter hangen, dus dat helpt ook niet. Maar zoals Ping zegt, probeer je nog niet druk te maken. De mens lijdt tenslotte dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest.

Ik hoop dat je maandag goed nieuws krijgt!

Wat een schrik!

Het is gelukkig superklein maar er komt evengoed een hectische tijd aan. Weet je al hoe de behandeling eruit gaat zien?

Ik hoop dat je artsen je goed kunnen helpen en dat je veel lieve mensen in je omgeving hebt om tegenaan te praten of te huilen. Het is niet niks!

Sterkte,
Jo Hanna

Een hectische tijd? Bij veel mensen uit gaan huilen?

Maak het niet groter dan het nu lijkt te zijn: een piepklein fout plekje dat ze waarschijnlijk eenvoudig poliklinisch weg gaan halen.

Het is wel niks

Wat een rare reactie Jo Hanna.
Ik hou het erop dat je in je eigen zenuwen de berichten maar half gelezen hebt.
Er is nog niks aan de hand en zelfs als het wel kanker is, dan is het dus weggehaald. Het vervolg bestaat uit niets meer dan wat we allemaal moeten doen: opletten. (met rare plekjes naar de dokter, maak een foto zodra je het ziet om te controleren of het verandert)
Ja, ik spreek uit ervaring.

Plekje

Een speldenprikje dus. Geen behandelplan hoor, dat wordt gewoon ruim weggehaald en dan is het klaar.

Daarna blijf je onder controle en bel je idd als je zelf een plekje vindt voordat je controle is.

Het woord kanker betekent voor veel mensen een doodsvonnis. Dat moet je in deze echt loslaten.
Je hebt een minuscuul plekje en straks is het weg. Plekje weg...kanker weg.

Bang2010

De dermatoloog stelt (bij de volgende operatie of nu al) vast of de snijvlakken schoon zijn. Zijn die schoon, dan blijft het daarbij. En anders wordt er verder gekeken.

Je hebt nu geen verhoogde kans op andere kankers, wel ben je blijkbaar gevoelig voor huidkanker. Vandaar dat je onder controle blijft bij de vlekkenpoli.

Ik weet niet hoe jij je rust moet terugkrijgen. Ik heb me er gewoon nooit heel erg druk over gemaakt. Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders.

'het is zo'n vreselijke ziekte'

Het kàn een vreselijke ziekte zijn. Maar dat hóeft niet!

Ik had borstkanker. Rondom de onderzoeken en vooral de uitslagen was het natuurlijk steeds wel spannend. Maar zoals gezegd: ik wilde niet nat worden voordat het zou gaan regenen.
Nu ja, het werd motregen: wel borstkanker, maar geen agressieve variant, na de borstbesparende operatie bleken de snijranden én lymfelklieren schoon. Daarna bestraling en nu hormoontherapie.

Ik zou kunnen denken: ik had een kwaardaardige tumor, kanker.

Maar het is vooral dat woord dat het zo beladen maakt, want ja 'vroeger' ging je meestal dood met/aan kanker. Maar dat is allang niet meer zo.

Dus ik denk: ik had afwijkende, ongewenste cellen, en die zijn verwijderd.

De kans op uitzaaiingen in de toekomst is bijzonder klein volgens de artsen. Dus nu is het klaar voor mij. Zoals Sukke schrijft: cellen weg .... kanker weg. Zo simpel zie ik het (en zo wíl ik het ook zien, dat is mijn keuze).

Het overgrote deel van de vrouwen die borstkanker krijgen gaat daar helemaal nìet aan dood. Sommigen treft een ander lot, en dat is dan méér dan verdrietig.

Maar ik stel voor dat jij en ik daar niet onnodig voor in de put gaan zitten. Valt ons lot onverhoopt toch ongelukkig uit op enig moment, dan zoeken we een paraplu, of we gaan als nog (tijdelijke) de put in. Maar niet voordat we zeker weten dat dat nodig is!

Kop op (nietmeer-)Bang2019!

en natuurlijk een knuffel voor je. Want ja, natuurlijk is het toch een beetje spannend, maar laat je niet onnodig meeslepen. Knuffel de mensen om je heen en geniet daarvan

Niet opblazen

Ik wil de zaak niet opblazen, alleen laten weten dat ze er gevoelens over mag hebben en dat ze die mag delen. Maar kennelijk is het zo onschuldig dat gevoelens niet nodig zijn. Dat is goed nieuws.

Groet,
Jo Hanna

Relax!

"Het is zo”n vreselijke ziekte en inderdaad denk je ook meteen aan de dood."

Oei, ik heb met je te doen. Je moet echt van die onrust af, anders heb je geen leven. Ik dacht eigenlijk dat het toch wel algemeen bekend dat kanker in heel veel gevallen gewoon te genezen is. Het IS geen vreselijke ziekte. Het KAN een vreselijke ziekte zijn. Kanker betekent niet direct dat je aan de chemo's moet en dood gaat. Echt niet hoor.

Je hebt alleen maar een ieniemienie plekje! Relativeer en relax.

En nee, je hebt nu niet opeens een hogere kans op andere soorten kanker.

Nee dat mag niet

Jo Hanna “Ik wil de zaak niet opblazen, alleen laten weten dat ze er gevoelens over mag hebben en dat ze die mag delen.”
Ze mag de gevoelens waar jij het over hebt niet hebben. Het is heel erg ongezond om zo in paniek te raken van een plekje op je huid. Juist omdat je er verstandig mee om moet gaan (controleren, herkennen, naar de dokter, wachten op de uitslag en dat je hele leven lang) moet je je hoofd koel houden.
Dus maak het alsjeblieft niet spannender dan het is.

Ik lees nergens dat

de diagnose melanoom is. Of heb ik dat gemist?!
Tot die je de uitslag krijgt kan het geen kanker zijn of een andere huidkanker zijn. Die andere huidkankers zijn meestal niet zo destructief als melanoom. Wacht dus eerst af wat het is.

Als het melanoom is, is een boel afhankelijk van de dikte. Die lijkt, zonder dat je weet war het precies is, al niet alarmerend als ik het goed begrijp.

Oké dat is dan wel helder dus

En idd toch balen dat het niet wat anders bleek te zijn. Maar als het minder dan 1 mm is, zijn de vooruitzichten goed.

Succes en sterkte met afwachten wat er morgen komt.

mens

"Ze mag de gevoelens waar jij het over hebt niet hebben. Het is heel erg ongezond om zo in paniek te raken van een plekje op je huid."
Een mens is ook maar een mens. Ik snap heel goed dat TS in paniek schiet, ook al is het 1 mm. Zelf al is het 0.1 mm. Zelfs al kan je wel verwachten dat het met een sisser afloopt. Maar hopelijk kan de dokter het vandaag wat relativeren, hij/zij is de enige die er wat zinnigs over kan zeggen.

Mag?

'"Ze mag de gevoelens waar jij het over hebt niet hebben.'

Ik kan daar nooit wat mee. Hoezo 'mag' dat niet? Waar staat dat? Ze heeft die gevoelens nou eenmaal, die kun je niet zomaar laten verdwijnen. TS kan beter kijken hoe ze op een gezonde manier met die bestaande gevoelens kan omgaan.

Rustig blijven

Dat is belangrijk. Heb je al vragen opgeschreven? Gaat er iemand met je mee om samen te luisteren naar de antwoorden?

Eigenlijk weet je namelijk nog steeds niets. Daarom, alle vragen die je hebt: schrijf ze op.

Sterkte en zorg dat je goed geinformeerd bent, zodat je alleen nog twijfelt over de zaken die artsen ook niet weten.

1 mm

Een melanoom van minder dan 1 mm betekent niet dat de plek zo klein is. De mm slaat op de dikte, en hoever hij in de huid zit. Het kan dus best een grotere plek zijn, en hij wordt aan alle kanten, dus ook de onderkant, ruim weg gesneden. Dat kan best wel impact hebben, en met een beetje pech houd je er een groot litteken aan over in de vorm van een kuil. Dan kun je maar beter hopen dat hij op je rug zit of zo.

Geruststelling

Mijn vader had een groot, bolvormig melanoom van 7 mm op zijn neus, en dat is keurig weggehaald, je ziet er vrijwel niets meer van. Ook geen nabehandeling nodig. Zo kan het ook gaan.

Zelfbeheersing

Knurf "Ik kan daar nooit wat mee. Hoezo 'mag' dat niet? Waar staat dat? "
In het grote boek der zelfbeheersing.
Als je daar niks mee kan moet je op cursus.
Ja, MOET
Gebrek aan zelfbeheersing is een gevaar voor jezelf en je omgeving.

"Ze heeft die gevoelens nou eenmaal"
Ik weet niet over welke "ze" je het hebt. Ik had het tegen Jo Hanna die met haar teksten het vuurtje nog een beetje opstookte.

Iemand die de zelfbeheersing verliest nog even extra aanmoedigen met teksten als "je mag die gevoelens hebben".
Nou nee dus. Dat mag dus niet.
Er worden aan TS in dit draadje voldoende middelen aangeboden om de zelfbeheersing te herpakken.

Biopsie

Beetje vergelijkbare situatie hier. Alleen heb ik de uitslag nog niet. Ik weiger om me zorgen te maken eer het echt nodig is, ook omdat de gynaecoloog zei dat het haar heel erg zou verbazen als het biopt niet goed zou zijn.
Maar toch, ik zal blij zijn als het woensdag is en de gynaecoloog heeft gebeld met de uitslag.

Milde vorm

"iemand misschien zoiets meegemaakt"

Ik heb dat ook meegemaakt. Het was inderdaad huidkanker. Huidkanker in de meeste gevallen niet ernstig. Het moest inderdaad worden weggehaald. Ik moet nu ieder jaar me helemaal laten nakijken op rare vlekken. Nu, 5 jaar later, niks vreemds meer gesignaleerd. Vorig jaar is er nog een biopje genomen maar dat bleek niet kwaadaardig.
Mijn tante had ook van die vlekken die weg moesten. De hele familie is rossig en wit. Ik snap je zorgen, maar het komt heel erg vaak voor.