ADHD-medicatie voorgeschreven door huisarts
Ik hoorde dat er huisartsen zijn die zelf ADHD-medicatie voorschrijven en waarbij je dus niet eerst langs een psychiater moet daarvoor, ook niet als het voor de eerste keer voorgeschreven wordt. Ik ben benieuwd of dat klopt. Ik ben dus eigenlijk benieuwd of huisartsen dat mogen doen en of dat van de huisarts (of situatie) afhangt of hij/zij dat doet. Ik ben daarnaar benieuwd aangezien ADHD hier lijkt te spelen. Hebben jullie ervaring met het voorschrijven van ADHD-medicatie voor kinderen en/of volwassenen door huisartsen?
Graag bij de peiling ja antwoorden als de huisarts dat tenminste een keer gedaan heeft, ook als het bij iemand (of meer andere personen) niet zo was.
Maar naast de peiling hoor ik graag een eventuele toelichting.
Peiling
Heeft de huisarts zelf voor de eerste keer ADHD-medicatie voorgeschreven zonder bezoek aan psychiater?
Bij ons kind gaat alles via een kinderarts. Daar gaan we ook eens in de zoveel tijd langs voor controle. Ook zijn ze aanspreekpunt voor allerlei vragen.
Is er al een ADHD onderzoek geweest?
Ik weet overigens wel van een kind dat via de huisarts ADHD medicatie krijgt, maar geen idee wat voor traject daaraan vooraf is gegaan.
Oudste zoon met ASS kreeg methylfenidaat na onderzoek en diagnose voorgeschreven door de psychiater. Alle vervolg recepten gingen via de huisarts. Als we dachten dat de dosis omhoog moest was eerst een gesprek met de psychiater nodig.
Bij ons kind ging alles via de kinderarts. Toen hij een jaar of 12 a 13 was het de huisarts het overgenomen. De huisarts heeft wel een verhoging voorgeschreven een paar jaar geleden. Hij kreeg 10 mg medikinet en nu mag jij zelf kiezen of hij 1 of 2x 10 mg neemt.
Zonder diagnose ga je helemaal niks krijgen via de huisarts. Je schrijft 'er lijkt hier sprake te zijn van adhd'. Dat is een vermoeden, geen diagnose. Die moet je wel eerst hebben. Dat begint bij de huisarts. Die kan een verwijzing geven, dan krijg je een wachtlijst, dan onderzoeken, eventueel een diagnose en indien nodig/wenselijk medicatie. Het kan zijn dat vervolgrecepten dan wel via de huisarts gaan, maar daar gaat dus een heel traject aan vooraf. Het is niet zo dat je naar de huisarts kan gaan met 'ik vermoed dat mijn kind adhd heeft want {redenen/symptomen}' en dat ze huisarts dan zegt 'hier heb je medicatie daarvoor, veel succes' (even gechargeerd gezegd).
MamaE schreef op 05-11-2023 om 12:45:
Zonder diagnose ga je helemaal niks krijgen via de huisarts. Je schrijft 'er lijkt hier sprake te zijn van adhd'. Dat is een vermoeden, geen diagnose. Die moet je wel eerst hebben. Dat begint bij de huisarts. Die kan een verwijzing geven, dan krijg je een wachtlijst, dan onderzoeken, eventueel een diagnose en indien nodig/wenselijk medicatie. Het kan zijn dat vervolgrecepten dan wel via de huisarts gaan, maar daar gaat dus een heel traject aan vooraf. Het is niet zo dat je naar de huisarts kan gaan met 'ik vermoed dat mijn kind adhd heeft want {redenen/symptomen}' en dat ze huisarts dan zegt 'hier heb je medicatie daarvoor, veel succes' (even gechargeerd gezegd).
Dat klopt niet, de huisarts mag het ook voorschrijven al zijn de meesten daar terughoudend in.
Ik heb nog nooit een psychiater gezien, geen officiële diagnose en toch heb ik al een aantal jaar methylfenidaat op voorschrift van de huisarts.
Ik had wel al een heel voortraject van gespecialiseerde coaching waar na een aantal jaar de conclusie kwam dat medicatie de volgende stap zou kunnen zijn.
De huisartsen hadden toen net een voorschrijvingsprotocol gekregen en mijn huisarts wilde met mij dat traject wel in waarbij we wel de afspraak hadden dat als 1 van de 2 zich er niet senang meer bij zou voelen er alsnog een verwijzing naar de psychiater zou komen. Dat is nu 8 jaar geleden. Ik heb een heel lage dosering maar het maakt mijn leven een stuk makkelijker.
Ysenda schreef op 05-11-2023 om 13:52:
[..]
Dat klopt niet, de huisarts mag het ook voorschrijven al zijn de meesten daar terughoudend in.
Ik heb nog nooit een psychiater gezien, geen officiële diagnose en toch heb ik al een aantal jaar methylfenidaat op voorschrift van de huisarts.
Ik had wel al een heel voortraject van gespecialiseerde coaching waar na een aantal jaar de conclusie kwam dat medicatie de volgende stap zou kunnen zijn.
De huisartsen hadden toen net een voorschrijvingsprotocol gekregen en mijn huisarts wilde met mij dat traject wel in waarbij we wel de afspraak hadden dat als 1 van de 2 zich er niet senang meer bij zou voelen er alsnog een verwijzing naar de psychiater zou komen. Dat is nu 8 jaar geleden. Ik heb een heel lage dosering maar het maakt mijn leven een stuk makkelijker.
Lijkt me een andere situatie dan een kind, jij kan zelf akkoord gaan en afspraken maken over gebruik en terugkoppeling, en
ADHD medicatie bij een kind kent ook meer risico’s (voor de groei) dus gaat dit normaal gesproken via de kinderarts.
Dank voor de reacties zover.
Mijn vraag gaat ook over volwassenen, dus hoor graag ervaringen hoe huisartsen daarmee omgaan. Met of zonder psychiater.
Hier bij kind eerst langs de GGZ voor diagnose. Daarna medicatie via huisarts. In begin wel met collegiaal overleg. Achteraf gezien had ik liever gehad dat ze wel meer onder controle bij een psych was geweest. Na de diagnose en een training was er niets en klooiden we zelf maar wat aan.
Ik kom zelden bij de huisarts. Heb wel een keer burn-out of burn-outachtige klachten gehad, en ben twee keer bij de huisarts geweest met stressgerelateerde/onverklaarbare klachten.
Ik loop al sinds mijn jeugd tegen mezelf aan en bepaalde dingen die anderen gemakkelijk af leken te gaan, kostten mij altijd heel moeite of lukten niet.
Mijn twee kinderen en mijn enige zus zijn alledrie gediagnosticeerd met ADHD. Mijn vader is van vóór het diagnosetijdperk, maar heeft absoluut kenmerken.
Ik liep tegen een concrete situatie ( weer ) aan en ineens brak dat me totaal op. Ik heb toen eenmalig de ADHD medicatie van één van mijn kinderen gebruikt. Ik weet dat dat niet oké is, dat hoeft me niet meer verteld te worden. Er ging een wereld voor me open. Ik was blij en heel verdrietig tegelijk; blij dat er iets was dat kon helpen, verdrietig omdat ik gewend ben om alles zelf op te lossen en daardoor mezelf dus ook jarenlang iets heb ontnomen en ongelooflijk heb moeten worstelen. Misschien was dat niet nodig geweest.
Ik ben naar de huisarts geweest en heb verteld waar ik tegenaan liep en ook eerlijk gezegd dat ik de medicatie van kind een keer had gebruikt en wat dat met me deed. Ik vond het een heel emotioneel gesprek.
De huisarts reageerde heel fijn. Ze zei dat de familiaire belasting zag, dat de dingen waar ik tegenaan liep in ieder geval kenmerkend waren voor ADHD en dat ze een bepaald patroon herkende in de terugkerende klachten. Ze zei: 'We kunnen twee dingen doen; we zetten je op een wachtlijst bij de GGZ en ik kan je met enige zekerheid nu al vertellen dat daar een diagnose ADHD uit gaat komen. Je moet dan zo'n 8 maanden of een jaar op de wachtlijst staan. Daarna kun je medicatie krijgen. Of ik schrijf je nu al de medicatie voor, omdat ik zie dat er sprake is van lijdensdruk. Ik wil je dan wel de komende weken een aantal keer zien om te kijken of de medicatie doet wat het moet doen en of er geen bijwerkingen zijn.' Ik heb voor het laatste gekozen en ik kan je zeggen dat het in mijn geval levensveranderend is geweest.
Kind met Add dat eerst een diagnosetraject heeft doorlopen en ingesteld is bij een kinderpsychiater. Maar wij hebben de diagnose nooit zwart op wit gekregen (ook de huisarts niet) ondanks vele mails en telefoontjes. Dus opnieuw diagnosetraject in en nu wilde de ha meer vinger aan de pols en deed de controles zelf. Dat ging zelfs zover dat hij verandering in de medicatie besprak met een voor ons onbekende psychiater die geen contact met ons zou opnemen. De reden was dat kind ondertussen in een ander add traject zat en de te verwijzen psychiaters te dun gezaaid waren (lange wachttijden). Toen hebben we gezocht naar een vrijgevestigde want ik heb er geen goed gevoel bij dat de huisarts medicatie bespreekt met een arts die kind nooit zal zien.
Hier kind dat op haar 14e een onderzoeksverslag van orthopedagoog kreeg met "kenmerken van add" erin vermeld, ook geen diagnose dus.
Na enkele gesprekken bij psychiater kreeg ze methyfenidaat voorgeschreven, dat is overgenomen door de huisarts. Inmiddels is ze volwassen en heeft nog een paar jaar bij haar eigen huisarts recepten gekregen, nooit een echte diagnose gehad. Ze gebruikt het nu al bijna een jaar niet meer.
