11 jaar en aan de pil?
Ik hoop op wat ervaringen van andere ouders.
Dochter van 11,5 is een aantal maanden geleden voor het eerst ongesteld geworden. Ze is het heel erg vaak, heel erg onregelmatig en heel erg hevig. We hebben er eerst niet te veel aandacht aan besteed, geprobeerd het een beetje luchtig te houden voor haar, maar het loopt echt de spuigaten uit. Huisarts heeft contact gehad met een gynaecoloog en die advissert haar zes maanden de pil te laten gebruiken. In die zes maanden zou de cyclus zich waarschijnlijk aanpassen en we helpen haar er een lastige periode mee door.
Heeft iemand hier ervaring mee? We willen haar graag helpen, maar gevoelsmatig heb ik er moeite mee om zo'n jong meisje al extra hormonen te laten gebruiken. Aan de andere kant: ze is nu een speelbal van haar gierende hormonen. En da's ook niet fijn.
Groet,
Marie-Louise
Pil
Ik was zelf net ietsje ouder dan jouw dochter toen ik ongesteld werd en meteen ook dramatisch heftig. Echt zo erg dat ik niet meer de deur uit kon/durfde. Mijn moeder heeft me toen naar de ha genomen en naar de gyn door laten verwijzen. Ik kreeg toen ook een (lichte) anticonceptiepil en dat was echt geweldig; regelmatige menstruaties zonder extreem bloedverlies. Het heeft mij doen opbloeien en gaf me net dat broodnodige zelfvertrouwen.
Het feit dat die pil ook nog eens hielp mijn huid zuiver te houden (nooit jeugdpuistjes gehad) was ook fijn
Ik ben hem dus blijven slikken tot mijn 30e ofzo. Toen even gestopt en daarna op het Mirena-spiraal overgegaan.
Als problemen, ontstaan door hormonen, opgelost kunnen worden met diezelfde hormonen om zo de zaak te reguleren is dat toch alleen maar fijn? Plus als je dochter wat ouder is, heeft ze meteen een goed anticonceptiemiddel. En ook daar kun je beter wat vroeger dan later mee beginnen...
Overigens zijn de huidige lichte anticonceptiepillen echt geen hormoonbommen zoals de zware pillen van vroeger hoor. Ik zou zeggen, doen!
Ik weet het niet
Ik heb zelf vanaf mijn 15e de pil geslikt i.v.m. menstruatieklachten en acne. Toen ik stopte met de pil (zo'n 20 jaar later) kwam ik erachter hoeveel invloed die pil had op mijn algehele (mentale) gesteldheid. Waarschijnlijk zou ik mijn dochter, als ze echt heel erg last heeft van haar menstruatie, wel voor een half jaartje de pil laten slikken. Maar liever niet langer want het is nog wel erg jong. En met flinke tegenzin, want ik zou zelf echt nooit meer de pil willen.
Het is echt bedoeld
om haar een lastige periode door te helpen. Haar cyclus moet op de rit en ze moet eens wat minder last van hebben van die menstruatie. Ze moet weer een gewoon jong meisje kunnen zijn, in plaats van zoveel dagen van de maand bezig moeten zijn met de vraag of ze niet alweer moet verschonen, doorlekt en zo voorts. Ze moet extra ijzer om het hb goed te houden enzo.
Ze zou het ook leuk vinden als de puistjes ook wat minder werden, maar aan anticonceptie denken we nog niet. Ik herken wel wat Vic schrijft: ook jarenlang de pil gebruikt en een boel opgeknapt sinds ik daarmee stopte. Het is dan ook echt niet de insteek dat ze die pil jaren achtereen slikt.
Dank voor jullie reacties.
Marie-Louise
Pil
Nou, dan probeer je het toch gewoon voor een halfjaartje? Als het haar helpt (zeer waarschijnlijk wel), is dat toch erg fijn. En je kan er altijd zo mee stoppen dus je zit er niet aan vast oid.
Zelfde probleem
Hier speelt hetzelfde.
Dochter van 13 hevig ongesteld met buikpijn, lekkages, doorlek-angst en ernstige bloedarmoede.
De huisarts stelde een lichte pil voor. Vanwege de hormonen twijfel ik.
Toen heb ik met de gynaecoloog overlegt en zei zij het volgende; Niet de 20- pil want dan moet je het precies elke dag op hetzelfde moment innemen. Neem gerust een 30-
Toen vroeg ik haar dat ze dat misschien wel 2o jaar zou kunnen slikken en of dat dan geen problemen oplevert. Volgens haar geen enkel probleem.
Voorlopig kijken we het even aan maar ik vind het erg moeilijk.
Ik blijf meelezen en wens jullie veel wijsheid.
Groet Evy
Hormonen
Ik denk niet dat je bang hoeft te zijn dat je kind "teveel hormonen" binnen zou krijgen. De huidige anticonceptiepillen echt niet zoveel hormonen als die van vroeger.
Los van het feit dat de anticonceptiepil in deze gevallen helpt om de verstoorde hormoonbalans te reguleren die de oorzaak is van die heftige, onregelmatige menstruaties zitten er ook andere voordelen aan de pil zoals minder kans op eierstok- en baarmoederkanker.
De nadelen van de pil wegen pas zwaarder na je 30e en als je rookt, overgewicht hebt etc. Dat is in deze gevallen dus niet het geval. Ik heb zelf nooit enige last gehad van bijwerkingen van de pil en ik denk echt niet dat het kwaad kan om een meisje in de puberteit een halfjaartje of een jaartje de pil te laten gebruiken om de boel in balans te krijgen. Zo aanmodderen is toch ook vreselijk voor zo'n meisje?
Ik wou....
Dat mijn moeder mij 30 jaar gelden zo bezorgd naar de dokter had gesleurd. Bij mij was het echt een ramp en mijn bloedingen waren hevig. Ik was diep ongelukkig en werd niet serieus genomen.
Natuurlijk zijn tijden veranderd maar ik ben zeer alert op de ontwikkelingen bij mijn eigen dochter.
Je dochter zal blij zijn met jullie acties voor haar, en inderdaad, het is maar om even eea te reguleren. Dan is het toch mooi dat zoiets bestaat en het leven confortabeler maakt?
Succes, en laat je (en je dochter) goed voorlichten door de arts.
Hormonen
Tja, ik heb zelf geen contact gehad met de gynaecoloog, dat is via de huisarts gegaan. Maar het feit dat er een 20- variant begon was voor allebei juist een reden om het ding 'gemakkelijker' voor te schrijven: ze vinden het blijkbaar allebei wenselijk om de hoeveelheid hormonen zo klein mogelijk te houden. Het innemen moet inderdaad iedere dag op hetzelfde tijdstip, maar op haar leeftijd gaat ze meestal op ongeveer hetzelfde moment naar bed. Kan een uurtje tussen zitten en in het weekeinde misschien nog een uurtje. Maar niet echt veel. En volgens mij is dat tijdstip vooral belangrijk met het oog op anticonceptie en daar heeft ze het niet voor nodig 
Annamaria wat betreft het serieus nemen van het probleem, ik vind dat vanzelfsprekend. Als je ziet wat voor problemen het oplevert voor dochter, dan kan ik niet anders dan het eens bij een dokter aankaarten. En dochter was zo opgelucht toen ik haar vertelde dat er een mogelijkheid was om er iets aan te doen. Wij hadden al besloten dat het wat ons betreft wel mocht, maar ik heb haar er nog een dag over laten nadenken. Ze werd al rustig bij de gedachte dat er wat kon, had nog niet eens besloten. Maar nu wel! Ze wil graag, is heel blij dat er iets gaat gebeuren. We wachten af hoe ze zich er bij voelt.
Nogmaals bedankt voor alle reacties.
Vriendelijke groet,
Marie-Louise
