Wel of niet confronteren met vreemdgaan
Help, ik kan wel wat advies gebruiken.
Al ruim één jaar geleden gaf mijn man uit het niets aan dat hij twijfelde over onze toekomst. Dit kwam echt als donderslag bij heldere hemel, we hadden net een 3e kindje gekregen die amper een paar maanden oud was.
Op mijn aandringen naar relatie therapie, maar kwamen niet echt verder. Paar maand later zou hij een nachtje weggaan (werkgerelateerd). Maar ik kwam er achter dat hij helemaal niet met het werk weg was, maar bij een andere vrouw de nacht had doorgebracht.
Eenmaal thuis heb ik hem ermee geconfronteerd. En wat bleef hij de eerste 5 min keihard in mijn gezicht liegen! Uiteindelijk ja, hij had inderdaad bij iemand geslapen. Maar er was niks gebeurd, ze hadden gepraat, en geknuffeld, en hadden er beide een slecht gevoel bij dat ze dit niet weer moesten doen.
Ik geloofde hem, ik geloofde in ons. Want er was niks mis met ons huwelijk.... maar de twijfel bij hem bleef, de twijfel of wij een toekomst hadden samen.
Ik begreep het niet, je bent me aan het aantrekken en dan weer afstoten, en het ging maanden zo door. Een duidelijke reden had hij niet. Dus ik zei wel eens tegen hem: als je nu zou zeggen dat er een ander is, dan valt voor mij zoveel op de plek, ik keur dat niet goed maar ik begrijp dan je gedrag beter ofzo.
Maar nee, dat was niet zo. Hij had ook geen contact meer met haar.
We hebben uiteindelijk besloten voor een time-out, en zijn een aantal weken gaan birdnesten ivm de kinderen. In één van die weken kwam ik er weer achter dat hij op een bewuste avond bij haar was, ik belde hem op en verzon een smoes zodat hij naar huis zou komen.
Ik confronteerde hem direct waar hij vandaan kwam, en volgens eigen zeggen was hij aan het rondrijden. Weer bleef hij eerst keihard ontkennen, maar na een paar minuten ja, hij was inderdaad bij haar. Want hij kon zo fijn met haar praten.
Opnieuw gevraagd om het contact te verbreken, en ik dit niet oké vind. Waarom als het alleen praten is zegt hij het me niet eerlijk? Ik vroeg hem of ik de whatsapp mocht zien, om mij te bewijzen dat het echt alleen maar praten is. Maar dit mocht niet, want dan zou ik zien dat hij over onze relatie praatte en dat wilde hij niet.
Ik zei maar nu denk ik dat er meer tussen jullie is dan alleen praten, je kunt me dat bewijzen door de app te laten zien. Maar nee.. ik mocht het niet zien.
Het birdnesten stopte, hij kwam weer thuis en we gingen een paar 'betere' weken in. Tot een paar weken geleden, ik inlogde bij zijn telefoonprovider en zag dat hij nog geregeld met haar belde! Ik appte hem dat we vanmiddag moeten praten, en hij appt terug ik wil ook met jou praten. Hij viel meteen met de deur in huis, ik wil scheiden.
Ik confronteerde hem daarna weer met de belgeschiedenis van hem, opnieuw in de ontkenning. Heel erg op mij richten: je bent gek, je ziet ze vliegen, je achtervolgt me, je controleert me blablabla.
En ja, op het lange laatste inderdaad.. hij belde nog af en toe met haar. En ze hadden elkaar zelfs de afgelopen maanden een paar keer gezien.
Ik heb hem zovaak gevraagd: heb je nog contact met haar? Nee. Zie je haar nog? Nee. Is er een ander? Nee.
Nu zitten we middenin de scheiding. Wonen nog samen, eerst moet de woning op mijn naam en daarna kan hij kopen. Tot op de dag van vandaag heb ik zijn whatsapp niet mogen zien..
Ik zie nu in dat ik de laatste tijd mijn kop in het zand gestoken heb, want alles wijst erop dat hier al heel lang meer speelt dan alleen maar 'praten'.
Laat ik het zo, want het gaat nu best oke thuis, kunnen prima door één deur en we zorgen nog samen voor de kinderen.
Of... zet ik hem voor de keus. Bewijs je onschuld maar, dat er inderdaad niks speelt, dus laat me de appjes lezen, zo niet dan kun je je koffer pakken en ga je eruit.
Maar dan riskeer ik een vechtscheiding. Wil ik dat?
Maar nu ben ik wellicht veel te lief voor hem, en komt hij er vrij makkelijk mee weg...
Ps. als ik hem eruit zet ben ik fulltime verantwoordelijk voor de kinderen de komende maanden. Want hij heeft geen plek om de kinderen op te vangen. En hem als God in Frankrijk laten leven pas ik ook voor. Dit zit echt met een dilemma..
Wat zouden jullie doen?
Peiling
Zo laten of toch confronteren
Maximaal 2 antwoorden.
Waarom wil je bewijs? Je weet toch al dat hij telkens gelogen heeft.
Ik snap ook niet precies wat je nu wilt. Jullie hebben al besloten om te gaan scheiden, je weet (eigenlijk) precies wat er gebeurd is. En dan wil je dat hij dat toegeeft, maar juist dán ga je hem de deur uit zetten?
Dus je wilt dat hij eerlijk is om ruzie te kunnen maken?
Jullie hebben al besloten om te gaan scheiden en je weet dat je de waarheid van hem niet gaat horen. Het heeft m.i. weinig nut om opnieuw te gaan vragen om die eerlijkheid. Die ga je niet krijgen.
Ga er vanuit dat je man contact heeft met die vrouw en bepaal dan voor jezelf of je tot aan de scheiding nog in één huis wilt wonen of niet
Ik begrijp je denk ik wil.. je geeft hem nu voordeel vd twijfel. Wonen nog onder 1 dak en vermoedelijk ben jij degene die de meeste zorgtaken nog heeft.
Je stelt je nu behoorlijk mild op, ik kan er wel inkomen dat als je zeker weet dat er een affaire is je je harder of zakelijker wilt opstellen. Maar dat je dan bang bent voor ruzie.....
Of niet?
Ik mis een keuze, daarom heb ik niet gestemd. Ik zou gaan voor " het laten gaan, omwille van mezelf".
Ik denk namelijk dat er 0,0 kans is dat jouw partner mee gaat in het laten zien van de whatsapp gesprekken. Sterker nog: Hij kan je daarmee zelfs zand in de ogen strooien, omdat er simpelweg beter apps dan Whatsapp zijn om via te praten. Wat voor zin heeft het in zijn ogen nu nog om jou wijzer te maken dan je bent, nu hij besloten heeft te scheiden?
En wat voor zin heeft het voor jezelf? Dit is toch zo duidelijk als wat? Manlief gaat vreemd. En daardoor is die gaan twijfelen over jullie huwelijk. Het klassieke "verder na ontrouw" verhaal, zou ik bijna willen zeggen. Eerlijk: Jij gaat pas het volledige verhaal krijgen, als manlief zich bedenkt dat hij toch niet scheiden wil. En zelfs dan zal je daar zelf onderzoek naar moeten doen.
Nu, ik kan me voorstellen als je samen door wilt gaan, dat er voor jou een harde eis ligt dat je alles weten wil. Dat was hier net zo. Maar nu je weet dat je man scheiden wil, wat is dan nog de toegevoegde waarde van weten wat die geflikt heeft?
Waarom wil je nog meer bewijs? Er is al genoeg bewijs, keer op keer heeft hij gelogen en bedrogen. Dus nu weer de appjes lezen heeft geen zin. Ga er maar van uit dat er veel meer is dan je tot nu achter bent gekomen.
Maar je zit wel in een rotpositie: laat je het zo dan leef je samen met een bedriegende man die van twee walletjes eet, ga je het aan dan moet hij weg en komt alle zorg voor de kinderen op jou neer.
Kan je niet een tussenoplossing verzinnen? Ik zeg maar wat: luchtig zeggen: nou we weten dat je een ander had, zullen we dan van nu af aan een open relatie hebben, dat we allebei vrij zijn maar hier wel gelijkelijk voor de kinderen zorgen?
Verdiend hij dit? Al die tijd liegen, bedriegen, een ander er op na houden.. ondertussen zit hij er hier warm bij, zorg ik elke dag voor eten op tafel, doe het huishouden, de was etc.
Ik bedoel, als het echt een affaire is wat al langer speelt.. moet ik me dan niet harder gaan opstellen? Laat ik dan nu niet met me spelen?
Het is niet alleen nu he.. maar ook de toekomst.
Meneer wil vrienden blijven met me, maar ik vind eerlijkheid heel belangrijk. Dus ergens wil ik WEL de waarheid van hem. Zodat we (vooral hij) in de toekomst aan de relatie van ons als ouders kan werken.
Mugs schreef op 27-02-2024 om 10:46:
Jullie hebben al besloten om te gaan scheiden en je weet dat je de waarheid van hem niet gaat horen. Het heeft m.i. weinig nut om opnieuw te gaan vragen om die eerlijkheid. Die ga je niet krijgen.
Ga er vanuit dat je man contact heeft met die vrouw en bepaal dan voor jezelf of je tot aan de scheiding nog in één huis wilt wonen of niet
Het is ook de periode na de scheiding. Wil ik nog wel vrienden blijven? Waar sta ik.. als ik niet weet wat de waarheid is.
Elpisto schreef op 27-02-2024 om 11:02:
Ik mis een keuze, daarom heb ik niet gestemd. Ik zou gaan voor " het laten gaan, omwille van mezelf".
Ik denk namelijk dat er 0,0 kans is dat jouw partner mee gaat in het laten zien van de whatsapp gesprekken. Sterker nog: Hij kan je daarmee zelfs zand in de ogen strooien, omdat er simpelweg beter apps dan Whatsapp zijn om via te praten. Wat voor zin heeft het in zijn ogen nu nog om jou wijzer te maken dan je bent, nu hij besloten heeft te scheiden?
En wat voor zin heeft het voor jezelf? Dit is toch zo duidelijk als wat? Manlief gaat vreemd. En daardoor is die gaan twijfelen over jullie huwelijk. Het klassieke "verder na ontrouw" verhaal, zou ik bijna willen zeggen. Eerlijk: Jij gaat pas het volledige verhaal krijgen, als manlief zich bedenkt dat hij toch niet scheiden wil. En zelfs dan zal je daar zelf onderzoek naar moeten doen.
Nu, ik kan me voorstellen als je samen door wilt gaan, dat er voor jou een harde eis ligt dat je alles weten wil. Dat was hier net zo. Maar nu je weet dat je man scheiden wil, wat is dan nog de toegevoegde waarde van weten wat die geflikt heeft?
De toegevoegde waarde ligt vooral met hoe ik me nu wil opstellen. En ook in de toekomst... wat voor relatie wil ik met hem? Echt het hoognodige, of wellicht als vriend?
Maar eerlijkheid is dan toch het belangrijkste?
Jesse_1 schreef op 27-02-2024 om 10:44:
Ik snap ook niet precies wat je nu wilt. Jullie hebben al besloten om te gaan scheiden, je weet (eigenlijk) precies wat er gebeurd is. En dan wil je dat hij dat toegeeft, maar juist dán ga je hem de deur uit zetten?
Dus je wilt dat hij eerlijk is om ruzie te kunnen maken?
Nee, ik wil juist geen ruzie! Maar ik weet.. dat als ik hier nu weer een gespreksonderwerp van ga maken thuis, dat we ruzie gaan krijgen.
Is dat het waard?
Nu kunnen we prima door één deur. En ben ik nog wel erg 'lief' richting hem. Ik bedoel alleen maar dat mijn houding veranderd als hij toe zou geven dat er al die tijd al een ander is. Nu is het elke keer liegen, ontkennen, een beetje toegeven.
Hoe weet ik dan waar ik sta? Hoe weet ik dan hoe ik me moet opstellen, en hoe ik me in de toekomst moet opstellen naar hem?
Mijn ex had ik na 3 weken toch de deur uitgezet, en inderdaad ik zorgde vanaf dat moment alleen voor de kinderen. Hij was 'vrij' want logeerde bij een vriend en daar konden geen kinderen slapen. Maar ik wilde eigenlijk de kinderen wel gezellig bij mij, had daar nog helemaal geen behoefte aan, aan een co-ouderschap. Nou dat 'vrij' zijn van ex, daar was de lol ook snel vanaf hoorde ik later. En vrienden blijven hebben we in het begin ook niet meer gedaan, dat kwam een paar jaar later wel weer goed hoor. Maar 'vrienden' liegen niet tegen elkaar, dus dat kan jij hem ook zeggen, je gedraagt je helemaal niet als een vriend, en je bent niet open en eerlijk.
Mariieke schreef op 27-02-2024 om 11:16:
Verdiend hij dit? Al die tijd liegen, bedriegen, een ander er op na houden.. ondertussen zit hij er hier warm bij, zorg ik elke dag voor eten op tafel, doe het huishouden, de was etc.
Ik bedoel, als het echt een affaire is wat al langer speelt.. moet ik me dan niet harder gaan opstellen? Laat ik dan nu niet met me spelen?
Het is niet alleen nu he.. maar ook de toekomst.
Meneer wil vrienden blijven met me, maar ik vind eerlijkheid heel belangrijk. Dus ergens wil ik WEL de waarheid van hem. Zodat we (vooral hij) in de toekomst aan de relatie van ons als ouders kan werken.
Nou er wordt in ieder geval met je gespeeld. En ja hij eet van twee walletjes. Je kan het hard spelen door confrontatie, maar de kans is dat hij m peert en dat wil je niet want dan komt hij er mee weg. Aan de andere kant kan je het niet hard spelen als je niet bereid bent ook de consequenties te trekken als blijkt dat hij nog meer een bedrieger is dan tot nu toe bleek. Dus je zit in een rotpositie. En hij kan lekker zijn gang gaan. Je zit between a rock and a hard place: of je bent samen met een bedriegende leugenaar of je moet alles in je eentje gaan doen. Onuitstaanbaar maar het lot van vele partners van vreemdgangers.
Wat je kiest zou ik af laten hangen van wat je kan verdragen. Wat je in je op allemaal noemt zou voor mij al reden genoeg zijn hem er uit te keilen maar mensen verschillen. Handelen uit kwaadheid zou volkomen terecht zijn maar misschien moet je kijken wat je op lange termijn het meeste dient.
En waarom doe jij het hele huishouden en koken? Begin er eens mee hem de helft te laten doen, lekker makkelijk zo voor hem. Thuis heeft hij een moeder de vrouw waar hij zijn benen onder de tafel kan steken en buiten de deur spanning... hij is geen 18 jarige knul die bij zijn moeder woont, toch?
MRI schreef op 27-02-2024 om 11:31:
[..]
En waarom doe jij het hele huishouden en koken? Begin er eens mee hem de helft te laten doen, lekker makkelijk zo voor hem.
Begin hier eens mee. Vanavond meteen om de rafel om een verdeling te maken.
Verkoop het zo: als jullie over een tijdje co-ouderen zal hij 1 week op 2 álles alleen moeten doen, zo kan hij alvast rustig wennen.
IMI-x2 schreef op 27-02-2024 om 11:35:
[..]
Begin hier eens mee. Vanavond meteen om de rafel om een verdeling te maken.
Verkoop het zo: als jullie over een tijdje co-ouderen zal hij 1 week op 2 álles alleen moeten doen, zo kan hij alvast rustig wennen
ja nou ja, velen regelen het zo dat ze een weekend in de veertien dagen doen en dat dan nog door hun moeder of nieuwe verkering laten opknappen. En types die het toch al niet deden in het huwelijk pakken het imho eerder zo aan. Dus ja ook al blijf je bij elkaar; hem meer laten doen en zelf leuke dingen met vriendinnen doen in die tijd zou ik zeggen.
Ik zou tegen hem zeggen dat je weet dat hij iets met Truus heeft en dat je voorstelt dat hij daarheen gaat met zijn spullen. Je geeft hem een paar weken om bij Truus thuis een leuk kamertje voor de kinderen in te richten en dan kan het co-ouderschap ingaan.
Ben benieuwd wat Truus daarvan gaat vinden.
Deze man heeft al zo vaak gelogen dat je hem niet meer kunt vertrouwen. Dat zou ik ook gewoon zo benoemen, zonder kwaad te worden. "Piet, ik GELOOF je gewoon niet meer en dat heb je aan jezelf te danken. Dus ga lekker naar Truus of waar je ook heen wilt, maar hier ben je niet meer welkom."