Verhuizen maar geen toestemming ex
hoi allemaal!
Graag hoor ik ervaringen hier mee.. want ik zit een beetje in de knoop.
2 jaar terug ben ik gescheiden, samen hebben we een zoontje van 2,5. Ik heb mn ex het huis laten houden aangezien hij nergens heen kon en anders zijn zoontje niet meer kon zien. Ik ben om die reden met ons zoontje bij mijn moeder en haar man ingetrokken. Ik heb uiteindelijk nu een eigen kamer op zolder en hij 1 op de eerste verdieping. Sinds iets meer als een jaar heb ik een stabiele relatie. Hij woont 110 km verderop maar toch gaat dit erg goed en we zijn bijna de hele week samen.
De zorgregeling tussen mijn ex en mij is als volgt: vader heeft hem om het weekend van vrijdag tm zondag, maar dit is tijdelijk anders aangezien hij geen werk heeft, dit is nu donderdag tm zondag. En hij zou hem 1 middag doordeweeks hebben (dit is al maanden niet meer gebeurd).
Contact verloopt af en aan goed. Vooral wanneer hem iets niet zint ben ik de boosdoener want ik ging bij hem weg (absoluut niet zonder reden maar dat wil hij niet horen).
Nu ben ik op het punt dat ik graag wil samen wonen en ook merk dat het nodig is.
We wonen al 2 jaar bij mijn moeder en dit begint voor wrijving te zorgen (bemoeit zich, niet intentioneel, met opvoeding. En daarnaast zit ze in een Burn out en met een mega druk kind dat ook de nachtrust verstoord van haar wordt het er absoluut niet beter op). Ik ben druk geweest met reageren in de buurt maar met mn 4,5 jaar inschrijvingstijd kom ik nergens... en urgentie krijg ik niet.
We hebben samen een huis gezien vlakbij mijn vriend (uurtje van woonplaats vader af) en heb dit vorig jaar al eens voorgelegd bij de vader voor het geval ik echt niks kon vinden hier. Toen zei hij dat het niet leuk was maar dat het wel begrijpelijk was en akkoord. Nu puntje bij paaltje komt haakt de vader af en doet moeilijk. Op alle punten sta ik volgens mij sterk om te verhuizen maar ik weet niet hoe zo'n rechter denkt:
Zorgregeling komt totaal niet in het geding (vader komt het zelfs nu zelf niet na), ik ben bereid ons zoontje te brengen en halen naar vader (als hij bijvoorbeeld weer werkt en om 6ujr thuis is dat ons zoontje om 6uur bij hem is), zoontje is nu nog jong en heeft niet echte vriendjes waardoor dat nog geen impact heeft, thuis lopen gemoederen hoog op en ik wil niet dat ik straks op het punt kom te staan dat ik ruzie krijg met mijn moeder of dat haar burn out steeds slechter wordt, een eigen plek voor mij en mijn zoontje is gezonder dat geheel bij opa en oma die nu eigenlijk geen opa en oma kunnen zijn.
Sorry lang verhaal maar vind het zo lastig want hier is de gemiddelde inschrijftijd 15 jaar voor een woning en zolang red ik dat echt niet..
MamaE schreef op 05-05-2024 om 09:40:
Er is geen wettelijke grens die ouders 'maximaal' uit elkaar mogen wonen. Als de ander geen bezwaar maakt, dan mag dat zeker.'.
Niet waar, lees de Rechtspraak er maar eens op na. Meer dan genoeg voorbeelden waarbij een verhuisverbod in stand blijft en sommigen zelfs worden verplicht terug te verhuizen na verhuizing!
Kersje schreef op 05-05-2024 om 12:29:
[..]
Niet waar, lees de Rechtspraak er maar eens op na. Meer dan genoeg voorbeelden waarbij een verhuisverbod in stand blijft en sommigen zelfs worden verplicht terug te verhuizen na verhuizing!
Dat schrijf ik toch; mits de andere ouder geen bezwaar maakt. Als er geen overeenstemming is wel, maar als de ander het oké vindt, gaat niemand je dat verbieden.
MamaE schreef op 05-05-2024 om 12:37:
[..]
Dat schrijf ik toch; mits de andere ouder geen bezwaar maakt. Als er geen overeenstemming is wel, maar als de ander het oké vindt, gaat niemand je dat verbieden.
Maar dat is hier niet het geval. Vader maakt deel uit van het leven van zijn kind en wil dat in de toekomst blijven doen. Met zo'n afstand zal dat een behoorlijke belemmering vormen.
Wat ik in dit verhaal niet begrijp is waarom er nergens in de hele regio (ook buiten jouw woonplaats) woonruimte te vinden is. Ook niet tijdelijk of kleiner dan gewenst bijvoorbeeld om van daaruit verder te reageren. En dat zelfs met een 2e inkomen niet. Hoe komt dat?
Kersje schreef op 05-05-2024 om 12:29:
[..]
Niet waar, lees de Rechtspraak er maar eens op na. Meer dan genoeg voorbeelden waarbij een verhuisverbod in stand blijft en sommigen zelfs worden verplicht terug te verhuizen na verhuizing!
Jurisprudentie is geen wet.
Het geeft wel richting voor nieuwe uitspraken maar een rechter kan dus nog steeds iets heel anders besluiten.
Ysenda schreef op 05-05-2024 om 12:59:
[..]
Jurisprudentie is geen wet.
Het geeft wel richting voor nieuwe uitspraken maar een rechter kan dus nog steeds iets heel anders besluiten.
Natuurlijk kan een rechter altijd anders besluiten, maar in dit soort gevallen is de rechtspraak zéker een goede leidraad en terecht vind ik persoonlijk. Neemt niet weg dat je het altijd kunt proberen natuurlijk.
'vader heeft hem om het weekend van vrijdag tm zondag, maar dit is tijdelijk anders aangezien hij geen werk heeft, dit is nu donderdag tm zondag.'
Dus donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag is hij bij vader; maandag, dinsdag en woensdag bij jou. Dat is geen weekendregeling.
De regeling is nu zo omdat hij geen werk heeft. Stel dat hij wel werk zou hebben, dan zou hij kinderopvang moeten regelen en dan zou jij een weekendregeling kunnen doen, plus enkele dagen.
Dus wellicht is het goed als jij verhuist en kind bij vader, in oude huis gaat wonen. Ligt aan relatie vader-kind natuurlijk.
Nog afgezien van de afstand verandert er nog iets als jij met kind verhuist: nu ziet kind jouw vriend vrijwel nooit (door de week is hij bij oma, in het weekend bij zijn vader). Als jullie allebei verhuizen zal nieuwe vriend meer in de vaderrol terecht komen. Het kan zijn dat daar ook emotionele weerstand zit. Het is meer dan de afstand overbruggen en de vraag wie er rijdt. En ook meer dan de vraag wat de rechter ervan vindt.
Tsjor
tsjor schreef op 05-05-2024 om 14:26:
'vader heeft hem om het weekend van vrijdag tm zondag, maar dit is tijdelijk anders aangezien hij geen werk heeft, dit is nu donderdag tm zondag.'
Dus donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag is hij bij vader; maandag, dinsdag en woensdag bij jou. Dat is geen weekendregeling.
De regeling is nu zo omdat hij geen werk heeft. Stel dat hij wel werk zou hebben, dan zou hij kinderopvang moeten regelen en dan zou jij een weekendregeling kunnen doen, plus enkele dagen.
Dus wellicht is het goed als jij verhuist en kind bij vader, in oude huis gaat wonen. Ligt aan relatie vader-kind natuurlijk.
Nog afgezien van de afstand verandert er nog iets als jij met kind verhuist: nu ziet kind jouw vriend vrijwel nooit (door de week is hij bij oma, in het weekend bij zijn vader). Als jullie allebei verhuizen zal nieuwe vriend meer in de vaderrol terecht komen. Het kan zijn dat daar ook emotionele weerstand zit. Het is meer dan de afstand overbruggen en de vraag wie er rijdt. En ook meer dan de vraag wat de rechter ervan vindt.
Tsjor
Ik denk geen weekendregeling, maar ook geen co-ouderschap, omdat het om de week is, zoiets?
De rechter kijkt naar het belang van het kind. De vader en kind hebben beide het recht op regelmatig contact met elkaar. Je ex kan nu evt zijn zoontje ook doordeweeks zien/bezoeken. Als jij verder weeg woont en zoontje gaat naar school en krijgt vriendjes heb je grote kans dat hij in het weekend niet meer naar zijn vader wil, hij kent daar immers niemand en heeft daar geen vriendjes. Zo wordt de rol van de vader uitgehold.
De rechter kijkt naar de noodzaak van de verhuizing. Niet makkelijk een goede woning kunnen krijgen is vaak geen geldige reden. Werk kan een reden zijn maar als je je werk ook makkelijk kan uitvoeren in de oude omgeving is dat een reden om geen toestemming te geven. Een nieuwe vriend is ook geen goede reden.
Het is mogelijk dat de rechter het hoofdverblijf aan je ex geeft als jij toch verhuist. Kind kan naar het kinderdagverblijf tijdens werk van de vader bv.
Ik begrijp jouw keus maar jouw kind en je ex hebben ook recht om onverminderd contact.
oke ik zie dat iedereen flink in de weerstand tegen mij schiet, wat ik ten eerste niet vroeg maar oke. Ik heb mij in meerdere regio's ingeschreven maar krijg geen urgentie (want ik heb vader zelf in ons huis laten wonen, anders was hij dakloos, had ik achteraf misschien dan maar beter kunnen doen maar dan had ik dat weer gehad). Overal waar ik in de prijsklasse op reageer sta ik op een plek boven de 100, dus er zit voor langere tijd nog geen woning voor mij in. Iets tijdelijks kan maar wat daarna?? Waar moet ik dan heen? De opvang in??? Het was een weekendregeling met 1 keer 2uurtjes op woensdag. De woensdag is hij zelf al meer als een half jaar niet nagekomen, weekend is uitgebreid vanwege geen werk. Hij gaat weer fulltime werken dus dan zal het alleen nog van vrijdag avond tm zondagavond zijn om de week, dus een weekendregeling weer. Hij komt vaak zelf zijn afspraken niet na, ik moet hem er aan herinneren om ons zoontje van de opvang af te halen op donderdag en met pech vergeet hij hem. Nu vraagt hij er ook niet naar om ons zoontje extra doordeweeks te zien dus zou niet snappen waarom straks in eens wel. Vader regelt zelf geen opvang daarom is er ook besloten dat ons zoontje hele week bij mij is. Ik heb gekozen om parttime te werken zodat hij niet de hele week bij de opvang zit. Ook trekt vader het niet om hem de hele week te hebben want het weekend "valt hem al zwaar". Ik heb echt aan alle mogelijkheden gedacht maar ik ga mezelf niet met mn zoontje in benarde situaties begeven wanneer het niet hoeft.
dat wat de rechter uitspreekt jouw niet uitkomt kunnen wij niets aan doen. Maar het is wel de realiteit waar jij mee te dealen hebt.
Maar als jouw ex geen bezwaar maakt hoef je niet langs een rechter en kun je verhuizen.
Foxxxx schreef op 05-05-2024 om 20:42:
oke ik zie dat iedereen flink in de weerstand tegen mij schiet, wat ik ten eerste niet vroeg maar oke..
Ik zie hier niemand flink in de weerstand schieten tegen jou, maar de meesten geven een meer realistisch advies gebaseerd op eigen ervaringen of ervaringen uit hun omgeving. Dat is geheel wat anders en wilde je waarschijnlijk niet horen?
Als jullie dan toch willen verhuizen (vriend en jij), waarom dan niet een samen een huis zoeken in je huidige omgeving?
Ik lees helemaal niet dat mensen in de weerstand gaan hoor. Ik lees vooral hoe jij de rol van vader op papier zo probeert te minimaliseren, zodat er na een verhuizing weinig/niets zou veranderen, maar dat is natuurlijk niet het geval en daar kijkt een rechter ook naar. Dat vader kind enkel in het weekend ziet om de week, maakt niet dat je kan aannemen dat dat altijd zo zal blijven of dat zijn rol hierdoor minder belangrijk is. Zoals eerder benoemd door iemand, heeft kind straks geen leven meer bij vader in de omgeving en wil er waarschijnlijk als hij wat ouder is daarom minder graag naartoe. Ook het feit dat je gaat samenwonen maakt een verschil. Het niet kunnen vinden van een woning is voor een rechter niet per definitie een gegronde reden om zover te verhuizen.
Overigens had je ook geen voorrang gekregen als je het anders had aangepakt. Voorrang krijgen ivm. scheiding oid. is al heel lang niet meer aan de orde. Dus alleen maar netjes dat je het op deze manier hebt aangepakt.
Na een jaar een relatie al gaan samenwonen vind ik zowiezo veel te snel. En al helemaal als de reden voornamelijk is dat jouw woonsituatie opgelost moet worden. En dan ook nog 100 km verder weg gaan wonen, ik zou het nooit doen.
Hoe moet het als jullie relatie toch stuk zou lopen? Ik zou blijven waar jouw vangnet is. Dus bij de vader van je kind en bij jouw moeder in de buurt. Ik neem aan dat jij ook je werk en sociale leven daar in de omgeving hebt. Ook niet onbelangrijk.
Laat je vriend maar jouw kant op komen. En ik zou als voorwaarde op laten nemen in jullie samenlevingscontract dat jij in het huis kunt blijven als jullie uit elkaar zouden gaan, anders sta jij straks met je kind op straat...
Als je een beetje creatief bent vallen er best meer oplossingen te bedenken. Is er in de vrije sector ook niks te huren? Met alleen je zoontje hoeft het geen appartement met 4 slaapkamers te zijn. En is je ex ook op zoek naar andere woonruimte? Als hij wat anders heeft zou jij weer terug kunnen in jullie huis. Hij kan als man alleen misschien anti-kraak gaan wonen, of bij familie of vrienden een kamer huren. Of misschien is er een recreatiepark in de buurt. Officieel mag je daar niet ingeschreven staan, maar dat kun je oplossen door een postadres ergens anders te hebben.
Zo ver weg verhuizen moet echt je allerallerallerlaatste redmiddel zijn.
Je schrijft dat je parttime werkt omdat hij anders teveel bij de opvang is. Wellicht kon je daardoor ook niet in aanmerking voor bepaalde woningen ivm een te laag inkomen. Dat is natuurlijk een keuze. En tijdelijk kan ook een jaar zijn waarin jij weer vollop kunt reageren op woningen. In het uiterste geval kan je terug naar je moeder. Maar het zou haar voor nu ontlasten en jij kunt verder kijken.
Blijkbaar is vader toch wel betrokken. Want hij wil zijn kind niet te ver weg. Waarom zou hij anders weigeren? Dan zou hij het prima vinden kind minimaal te zien.
En bedenk dat jouw sociale netwerk als alleenstaande ouder erg belangrijk is. Straks heb en ken je daar niemand. Hier wel. Door bij hem in te wonen plaats je jezelf best in een kwetsbare situatie (mocht het verkeerd gaan).
