Vakanties en 'oppassen'
hoi allen,
Wij zijn bezig met het ouderschapsplan opstellen. Ik ben benieuwd naar jullie meningen over de volgende 2 dingen:
1. Vakanties. Ik werk in het onderwijs, waardoor ik de schoolvakanties ook vrij heb. Mijn as ex gaat ervan uit dat ik de kinderen opvang in de vakanties, ik ben dan tenslotte vrij. Ik ben het daar zelf niet mee eens. Als er één ding was waar ik dacht een voordeel uit een scheiding te kunnen halen, is het wel dat ik in sommige vakanties echt even tijd voor mezelf heb en ook op vakantie kan zonder de kinderen. Mijn man kan buiten de schoolvakanties op vakantie, ik niet, dus ik ben daarin echt gebonden. Ik wil week op week af, soms betekent dat dat ik de kinderen heb in de vakantie, en soms niet. Daarnaast zal de zomervakantie gesplitst worden. Maar hij brengt het zo dat ik me schuldig voel hierover.
2. Oppas: mijn as ex heeft niet zo'n groot netwerk om zich heen. Ik daarentegen heb genoeg mensen om me heen waar ik een beroep op kan doen. Mijn ex heeft nogal wat werkafspraken buiten werktijd om. Dat ging natuurlijk altijd prima toen we samen waren. Hij verwacht dat we er op die manier straks ook nog voor elkaar zijn, dat hij de kinderen opvangt als ik iets heb, en andersom.
Ik heb daar ook een andere mening over: je zorgt eerst zelf voor oppas, en alleen in het uiterste geval of noodgeval, regel je je ex.
Tuurlijk vang ik mijn kinderen met liefde op, het zijn mijn kinderen. Maar ik heb straks ook echt afstand nodig als dit allemaal afgerond is. Dat lukt mij niet als we alsnog zo vaak een beroep op elkaar doen. We moeten ten slotte toch uiteindelijk apart van elkaar en loskomen van elkaar.
Hoe hebben jullie dat afgesproken, of hoe kijken jullie daar tegenaan?
Ben benieuwd naar jullie kijk hierop.
Hartelijk dank
Je zit nog in de fase dat je alles moet regelen en ik begrijp dat mensen zeggen dat 50/50 het meest wenselijk zou zijn. In sommige reacties denk ik zelfs te lezen dat mensen vinden dat je dat gewoon moet eisen. Naar mijn idee is dat nog niet zo simpel, maar dat heeft misschien weer met mijn situatie te maken. Vandaar toch even een iets andere reactie.
Toen mijn ex bij ons weg ging, wilde hij geen vaste omgang met de kinderen. Ik was opeens 24/7 alleen verantwoordelijk voor de kinderen. Eerst vond ik het fijn dat ik de kinderen niet ook hoefde te missen, maar ook al houd ik nog zo veel van ze, op een gegeven moment werd het best zwaar. Ik had geen oppas en ook geen noodopvang en de kinderen waren nog te jong op alleen te blijven. Ik kon dus nooit zelf iets doen.
Na een jaar of 2 wilde mijn ex opeens een hele rare omgangsregeling. Daar heb ik destijds nog een topic over geopend, hij wilde de kinderen alleen in het weekend, maar nooit samen. Hij wilde weekend 1 kind A, weekend 2 kind B, weekend 3 kind C en dan weekend 4 kind A weer. Ik zou nooit een weekend alle kinderen hebben en nooit een weekend voor mezelf. Daar was ik het niet mee eens en dus zijn we naar een mediator gegaan. Die mediator vond ook dat mijn ex meer verantwoordelijkheid voor de kinderen moest nemen en begon ook over de vakanties. Volgens de mediator zou mijn ex ook de helft van de vakanties op zich moeten nemen.
Heel leuk uitgangspunt, maar niet wat ex wilde. Het resultaat was dat ex stopte met de mediation en helemaal geen omgang meer wilde. Afgelopen 10 jaar heb ik daardoor alle verantwoordelijkheid alleen gedragen. Ik weet dat de reactie van mijn ex erg extreem is, maar dit dus als voorbeeld dat je het niet af kunt dwingen.
In jouw situatie zou ik dus in gesprek gaan en kijken of er niet een situatie is waar jullie allebei tevreden mee zijn. Is het bijvoorbeeld geen optie dat jullie voor de reguliere weken wel 50/50 doen, maar dat jullie de vakanties anders verdelen? Dat jij bijvoorbeeld net wat meer of alle korte vakanties voor je rekening neemt, of dat jullie de zomervakantie bijvoorbeeld 4 weken bij jou en 2 weken bij hem doen?
To ik ken heel veel situaties en ik zou hierin heel duidelijk zijn. Hij is zelf verantwoordelijk voor de opvang op zijn dagen. Dus vakanties gaan door de helft. Hij kan ook alleen met de kinderen op vakantie in de schoolvakantie! Het kan natuurlijk niet zo zijn dat jij 5 of 6 weken de kinderen hebt omdat hij moet werken. Hij kan ook vakantie regelen. En zal zijn werk hierop aan moeten passen. Je kunt hem tegemoet komen met 4 ipv 3 om 3. Maar kerst en meivakantie ieder een week hoor.
Zet alle dagen duidelijk op papier en leg dit vast. Continu overleg of veranderingen zorgt alleen maar voor gedoe.
De basisregel die het beste werkt is een vaste planning op papier. En als je echt niet kunt vraag je de ander. Maar als die niet kan moet je zelf wat regelen. Jij hebt straks een eigen leven met werk, sociaal leven. En anders gaan zijn afspraken continu voor.
Jij hebt straks meer tijd voor jezelf nodig. Alleenstaande ouder zijn is pittig. Je kunt het niet meer delen en hebt tijd nodig om op te laden. Daarnaast wil je tijd om wellicht iets nieuws op te bouwen of andere dingen te doen (nieuwe vriendschappen, hobby's, je werk etc).
Jij bent dus niet continu beschikbaar als oppas zodat hij zijn leven kan voortzetten. Hij zal zelf in actie moeten komen en andere keuzes maken.
Decembermamma schreef op 17-01-2025 om 16:08:
ik val echt heel erg over het zinnetje waarop je wijst dat je het als voordeel ziet om zonder de kinderen te zijn. Waarom ben je dan begonnen aan het krijgen van kinderen?
[..]
Nee maar serieus op Vakantiepark lgaan zonder je kinderen? Kan me dat sinds mijn zwangerschap gewoon niet voorstellen.
Ik ken genoeg mensen met kinderen die ook belang hechten aan tijd voor zichzelf. Hoeveel mannen gaan er niet jaarlijks een lang weekend weg met de sport of vrienden? En ook genoeg stellen die samen weggaan. Of mensen die veetijd besteden aan werk, sport of hobby's los van de kinderen. Je bent ook gewoon partners en een individu. Niet alleen nog maar ouder.
Het grote verschil is dat iemand die nog samen is zich niets kan voorstellen bij het zijn van alleenstaande ouder. Je bent altijd volledig verantwoordelijk voor alles. Er is niemand die het even overneemt. Die met je meedenkt bij beslissingen of je kan ontlasten bij drukte etc. Je staat 24/7 aan. Dat vraagt best wat van je (ook mentaal). En dan heb je dus ook tijd alleen nodig om je eigen leven weer op te bouwen. Of om tot rust te komen. Natuurlijk mis je de kinderen. Maar die tijd voor jezelf is wel degelijk een voordeel. Dat zorgt ervoor dat je er voor ze kunt zijn als ze er wel zijn.
Mijn idee is altijd wel geweest, dat als ex geen tijd /zin/ ... Heeft voor de kinderen dat ze bij mij altijd welkom zijn. Liever dat ze het goed hebben bij mij, dan dat het een moeten is dat ze bij ex zijn.
Als je samen bent heb je makkelijker momenten voor jezelf. Je makkelijk een avond ofzo weg, want je partner vangt het wel op. Dat is over als je alleenstaand ouder bent. Aan de andere kant is er gewoon een omgangsregeling natuurlijk en heb je al je eigen tijd door het jaar heen. Het kan altijd anders lopen en dan ben je 24/7 alleenstaand ouder. Ik zou dus wel kijken wat belangrijk voor ex is, aan de kinderen te denken, maar wel vaste afspraken op papier.
De (gescheiden) ouders die ik ken hebben geen aaneengesloten 3 weken vakantie voor zichzelf
Als jullie co ouderschap doen, dan zijn ze de helft vd tijd bij de andere ouder. Dus ook de vakanties. Dan kan je gaan overleggen hoe de zomervakantie er uit ziet (1 week gewone regeling, 2 weken ouder 1, 2 weken ouder 2, laatste week gewone regeling, of iets anders). Je kan laten vast leggen dat in geval van oppas de andere ouder gevraagd wordt. Maar die mag weigeren en de oppas verantwoordelijkheid ligt bij de ouder, die de oppas nodig heeft. Je bent/gaat scheiden dan ga je een leven opbouwen los van de ander. Je ex zal zelf zijn verantwoordelijkheid moeten pakken, en kan niet meer op jouw leunen dat je alle praktische zaken maar oplost.
Temet schreef op 18-01-2025 om 09:38:
Ik zou beslist een verdeling voor de zomervakantie willen, maar het is me niet helemaal duidelijk of daar nu het probleem zit.
Vakanties 50/50 gaat eigenlijk nooit zonder iets voor opvang te regelen omdat je nooit zoveel vakantiedagen hebt. Behalve dus als je zelf in het onderwijs werkt. Dus misschien is een idee: zomervakantie delen, kerstvakantie delen en de overige schoolvakanties bij jou?
Invallen als oppas tijdens 'zijn' week, daar zou ik absoluut niet aan beginnen, want dan komt hij natuurlijk om de haverklap bij jou aankloppen. Jammer dat hij geen groot netwerk heeft, aan hem de taak om er eentje op te bouwen. Laat je daarover geen schuldgevoel aanpraten. Kaats die bal gewoon terug, hij is ook ouder.
En laat je ook geen schuldgevoel aanpraten over het verlangen naar kindvrije tijd.
Als over enige tijd blijkt dat hij zijn verantwoordelijkheid gewoon pakt dan kun je altijd nog bekijken in hoeverre je hem verder tegemoet wil komen, maar vage afspraken nu zijn een recept voor ergernis en frustratie staks (lees ook het draadje 'overdracht').
Dat gaat vaak juist wel, de kinderen hebben 10 weken vakantie waarbinnen de kerstvakantie en meivakantie vaak nog wat feestdagen vallen, qua dagen heb je als je 50/50 verdeeld meestal met iets minder dan 5 weken aan vakantiedagen genoeg vakantiedagen. (Meeste werkgevers geven meer dan de wettelijke 4 weken). Dus bij een scheiding valt het allemaal prima te regelen. Maar als je in het onderwijs werkt kun je het inderdaad vaak nog makkelijker regelen, want ook al roepen de docenten vaak dat ze tijdens de schoolvakanties hard aan het werk zijn dan zijn de scholen uitgestorven
Izza schreef op 18-01-2025 om 12:45:
[..]
Ik ken genoeg mensen met kinderen die ook belang hechten aan tijd voor zichzelf. Hoeveel mannen gaan er niet jaarlijks een lang weekend weg met de sport of vrienden? En ook genoeg stellen die samen weggaan. Of mensen die veetijd besteden aan werk, sport of hobby's los van de kinderen. Je bent ook gewoon partners en een individu. Niet alleen nog maar ouder.
Het grote verschil is dat iemand die nog samen is zich niets kan voorstellen bij het zijn van alleenstaande ouder. Je bent altijd volledig verantwoordelijk voor alles. Er is niemand die het even overneemt. Die met je meedenkt bij beslissingen of je kan ontlasten bij drukte etc. Je staat 24/7 aan. Dat vraagt best wat van je (ook mentaal). En dan heb je dus ook tijd alleen nodig om je eigen leven weer op te bouwen. Of om tot rust te komen. Natuurlijk mis je de kinderen. Maar die tijd voor jezelf is wel degelijk een voordeel. Dat zorgt ervoor dat je er voor ze kunt zijn als ze er wel zijn.
Een lang weekend is wat anders als weken alleen op vakantie. En met een 50/50 regeling is er buiten de vakantieregeling al om heel veel tijd voor haarzelf 26 weekenden zonder kinderen.
Decembermamma schreef op 18-01-2025 om 18:35:
[..]
Dat gaat vaak juist wel, de kinderen hebben 10 weken vakantie waarbinnen de kerstvakantie en meivakantie vaak nog wat feestdagen vallen, qua dagen heb je als je 50/50 verdeeld meestal met iets minder dan 5 weken aan vakantiedagen genoeg vakantiedagen. (Meeste werkgevers geven meer dan de wettelijke 4 weken). Dus bij een scheiding valt het allemaal prima te regelen. Maar als je in het onderwijs werkt kun je het inderdaad vaak nog makkelijker regelen, want ook al roepen de docenten vaak dat ze tijdens de schoolvakanties hard aan het werk zijn dan zijn de scholen uitgestorven
Offtopic, maar waarom altijd die sneren over mensen die in het onderwijs werken? Nooit ervan gehoord dat veel werk vanuit huis gedaan kan worden in de vakanties? In jouw beleving wordt er alleen " echt" gewerkt als iemand fysiek in het schoolgebouw aanwezig is? En jij staat dat bij meerdere schoolgebouwen hele vakanties in de gaten te houden?...bijzonder.
Gingergirl schreef op 18-01-2025 om 18:44:
[..]
Offtopic, maar waarom altijd die sneren over mensen die in het onderwijs werken? Nooit ervan gehoord dat veel werk vanuit huis gedaan kan worden in de vakanties? In jouw beleving wordt er alleen " echt" gewerkt als iemand fysiek in het schoolgebouw aanwezig is?
Meerdere vrienden vn mij werken onderwijs die zeggen wel allemaal 1e en laatste week moet je soms eventjes maar niet veel de rest van heb je wel echt vakantie, en doen ze veel ook op school na de lestijd
Maar ondanks dat zou ik alsnog niet willen ruilen
Ik geloof echt wel dat mijn ex het beste voorheeft en ook in de zomervakantie vrij neemt voor ze. Het gaat me dan meer om de andere vakanties. Qua zomervakantie zou dan inderdaad wellicht een 2-2-1-1 regeling fijner zijn. Ik hoor om me heen vooral voorbeelden van 3-3, dus vandaar dat ik daar mee bezig was.
Ik ben blij met jullie reacties. Ik zat erg in mijn tunnel van week op week af, en jullie reacties, ook al zijn ze uiteenlopend, geven wel zicht op andere mogelijkheden. Zoals ruilen, niet de hele week, etc.
Ik wil gewoon niet onder druk en schuldgevoel nu toezeggen dat ik alle vakanties ga doen, alleen maar omdat ik dat kan! Ik wil daarin duidelijke afspraken. Dankzij jullie heb ik meer handvatten.
Ook wat betreft het 'oppassen'. Het komt nog al eens voor dat ex last minute een afspraak heeft buiten werktijd en ik wil daar niet naar hoeven schikken. Was erg benieuwd naar jullie reacties daarop.
Nogmaals dank, dit helpt me enorm.
Reload94 schreef op 18-01-2025 om 18:50:
[..]
Meerdere vrienden vn mij werken onderwijs die zeggen wel allemaal 1e en laatste week moet je soms eventjes maar niet veel de rest van heb je wel echt vakantie, en doen ze veel ook op school na de lestijd
Maar ondanks dat zou ik alsnog niet willen ruilen
Inderdaad, vooral de laatste week wordt er weer gewerkt om de klassen op te starten.
In de vakanties heb ik echt vrij, afgezien van soms één dag wat bijwerken gewoon vanuit huis. De meeste collega's die ik ken werken ook altijd naar de vakanties toe, dus een aantal weken heel hard werken en dan weer vrij. Oh, en in de vakanties word ik meestal ziek, want dan is er rust en 'mag het'.
Ik klaag niet hoor, ik vind het de leukste baan! Ik zie het zo: het is onmogelijk om geen overuren te maken als je als leerkracht je werk goed wil doen en die uren worden gecompenseerd met vakantie.
Annieniem schreef op 18-01-2025 om 19:07:
[..]
Inderdaad, vooral de laatste week wordt er weer gewerkt om de klassen op te starten.
In de vakanties heb ik echt vrij, afgezien van soms één dag wat bijwerken gewoon vanuit huis. De meeste collega's die ik ken werken ook altijd naar de vakanties toe, dus een aantal weken heel hard werken en dan weer vrij. Oh, en in de vakanties word ik meestal ziek, want dan is er rust en 'mag het'.
Ik klaag niet hoor, ik vind het de leukste baan! Ik zie het zo: het is onmogelijk om geen overuren te maken als je als leerkracht je werk goed wil doen en die uren worden gecompenseerd met vakantie.
Dit! Je zult net ex tot een eerlijke verdeling moeten komen. De kinderen veel meer bij jou is dat niet, net zoals telkens ( onderwachts) ingezet worden omdat hij geen netwerk heeft, gaat in de praktijk niet werken want jij zult ook zo je afspraken plannen in de week/ dagen dat de kinderen bij hun vader zijn.