Twijfels, doe ik het goed

Vlinder1982 schreef op 09-10-2023 om 17:03:

[..]

Met TO doel je op mij? Ik heb bij lange na niet het hele verhaal getypt omdat het nogal veel is maar kort door de bocht:

Glas altijd half leeg

Nooit enthousiast ergens op reageren maar altijd eerst moeilijk doen, alle onmogelijkheden zien en na veel overtuiging misschien een keer gelijk krijgen

Toen ik hem nodig had er niet voor me

Zijn zelfs niet na aangeven…
mij kansen ontnomen zoals een uitstapje voor het werk naar het buitenland terwijl hij zelf wel twee keer gegaan is en hij wist dat het voor min een “once in a lifitime “ kans was

Hebben jullie wel eens echt gepraat hierover? Wat heb je nodig?. 1x per maand met vriendinnen weg?. Elkaar vrijheden geven is belangrijk zeker als men dat nodig heeft. Wij mannen pakken niet altijd de hints op wat vrouwen bedoelen. Je man hoeft geen vrienden te hebben is niks mis mee maar wel jou dat gunnen als jij daar behoefte aan hebt. Dat ben ik met je eens maar zeg het hem. Je wordt al 2x verliefd in zo'n korte tijd. Dat is toch niet normaal. Oorzaak misschien uitvlucht van een druk jong gezin? Ja een jong gezin valt ook niet mee maar vindt dit erg makkelijk. Mag mijn mening geven en erg triest voor je kinderen.

Hij is ineens wakker geworden?
Als in: "shit, straks ben ik mijn huishoudster kwijt en opvang voor de kinderen?"

Ik zou niet weten of TO (dit is een afkorting voor degene die het topic begonnen is) perfect is, maar ze hoeft niet perfect te zijn. Hij ook niet. Als het niet meer werkt, dan werkt het niet meer. Gezien worden is wel belangrijk, vind ik. Als je je echt jaar in jaar uit niet gezien voelt, dan holt dat je uit van binnen. Als je partner er niet staat op cruciale momenten, dan maakt dat wel iets kapot. Kun je je daar overheen zetten? Wanneer het genoeg is en of zoiets een reden is om uit elkaar te gaan is heel persoonlijk.

Ik denk dat je na 18 jaar wel weet wat voor vlees je in de kuip hebt. En ik zou denken dat als 18 jaar investeren in elkaar dit als resultaat heeft, dan kan ik me voorstellen dat het wel genoeg is geweest. Mensen kunnen uit elkaar groeien. Je moet toch ook enigszins jezelf kunnen zijn en ruimte hebben voor de dingen die jij belangrijk vindt en hij ook. Als je geen gevoel meer voor hem hebt en dat al een hele tijd en je hebt geen energie of hoop meer om te kijken of dat nog terug kan komen, of je hebt het gevoel dat je alles gedaan hebt en niet verder komt, dan denk ik dat het eerlijker is om hem en jezelf een kans te gunnen op een fijner leven en de relatie te beëindigen.

Natuurlijk kun je nog een keer proberen om alles te lijmen en weer dichter bij elkaar te komen, maar ik denk wel dat er ergens nog iets moet zijn wat het de moeite waard maakt om die investering nog te doen. Er moet genoeg ‘zelf’ en ‘samen’ over zijn om die moeite er nog in te steken. 

Het is heel mooi als andere mensen door relatietherapie toch weer een mooie relatie krijgen, maar dat is niet iedereen gegeven. Er zijn ook mensen die gewoon niet zo goed met emoties om kunnen gaan of zich niet zo kwetsbaar kunnen opstellen. En als je al een gewone kus niet eens meer fijn vindt, dan wordt het wel moeilijk denk ik. 

Marie111 schreef op 09-10-2023 om 17:55:

Hij is ineens wakker geworden?
Als in: "shit, straks ben ik mijn huishoudster kwijt en opvang voor de kinderen?"

Het is belangrijk om te onthouden dat elke relatie complex is en dat er vaak meerdere kanten aan een verhaal zitten. Mensen zetten over het algemeen niet zomaar een langdurige relatie op het spel zonder reden. Relaties hebben ups en downs, en het is normaal om moeilijke tijden te ervaren.

Het is essentieel voor partners om open en eerlijk met elkaar te communiceren wanneer ze problemen ondervinden in hun relatie. Het kan helpen om te begrijpen wat er aan de hand is, welke zorgen er zijn en of er manieren zijn om de relatie te verbeteren. Soms kunnen externe factoren, stress, of persoonlijke problemen van invloed zijn op een relatie, en het is belangrijk om deze zaken te bespreken en samen te werken aan oplossingen.

Relaties vergen vaak inzet, geduld en begrip van beide kanten. Het is niet ongewoon dat stellen door moeilijke periodes gaan voordat ze sterker uitkomen. Het is echter ook belangrijk om te weten wanneer het beter is om een relatie te beëindigen als deze ongezond of ongelukkig is geworden. In sommige gevallen kan het beëindigen van een relatie de beste keuze zijn om het welzijn en de toekomst van beide partners te waarborgen. Het is uiteindelijk aan de betrokkenen om samen te beslissen wat het beste is voor hun situatie. Tegenwoordig is scheiden wel de "mode" en bijna een trend maar in heel veel gevallen een verkeerde keuze naar mijn mening.

Je hoeft niet te scheiden als je dat niet wilt. Je kunt ook binnen je relatie voor jezelf kiezen en meer voor jezelf opkomen, voor wat jij nodig hebt. Maar als jullie dat niet gewend zijn, levert dat waarschijnlijk wel wrijving op waar je misschien zelf niet zo goed mee om kunt gaan, anders zou je dit niet al jarenlang zo doen. Als hij niet mee wilt, kun je ook zelf therapie volgen om uit te zoeken waarom je zo conflictmijdend bent en waarom je jarenlang in dezelfde situatie blijft hangen. En hoe je daar iets aan kunt veranderen. Het kan helpen om iets vasthoudender te zijn voor de dingen die je zelf graag wilt en de wrijving te verdragen, en ook te kijken of er andere oplossingen zijn dan alleen dat hij iets moet doen wat hij niet wil of dat jij de dingen maar moet slikken.

Vlinder1982 schreef op 10-10-2023 om 02:41:

[..]

Ik ben het met je eens hoor en ik heb ook NOOIT bedacht dat we ooit uit elkaar zouden gaan. Ik ben altijd erg loyaal naar hem en de kinderen geweest en nu nog steeds. Daarom is voor mezelf kiezen nu ook zo moeilijk

Je verhaal lijkt heel erg veel op dat van mijzelf. Zoals ik het nu hoor, lijkt het erop dat je op zoek bent naar manieren om jullie relatie te versterken, zonder dat jij alleen steeds alle beslissingen hoeft te nemen. Hij laat zien dat hij weer wil toch? Ik was ook niet meer verliefd maar ik zorgde dat hij een paar kleine dingen aanpaste. Hij had ooit een beetje een bierbuikje en ik besloot hem een duwtje in de juiste richting te geven naar de sportschool. hij liet zijn baard afscheren en gaf hem een verfrissend nieuw kapsel. Het was ongelofelijk hoeveel verschil dat maakte! Hij voelde zich weer zelfverzekerd, wetende dat ik hem aantrekkelijk vond. Het resultaat was dat hij meer begon te lachen en weer grappig werd. Ander voordeel was dat hij weer soms een bloemetje mee bracht of smeerde me een ontbijtje op zondag. Het waren die kleine dingen die me deden beseffen dat hij ook moeite deed. Ik begon hem vaker complimentjes te geven en hem te waarderen voor de inspanningen die hij deed. Het is belangrijk om te onthouden dat het nu eenmaal mannen zijn, en hoewel ze soms wat tijd nodig hebben om onze boodschap te begrijpen, komt het uiteindelijk echt wel aan. Het duurde even, maar hij begreep uiteindelijk echt wel wat ik nodig had.

Samen hebben we een plan opgesteld. We reserveerden bijvoorbeeld de laatste zondag van de maand als ons speciale moment en om de beurt bedachten we activiteiten, zelfs als het maar een eenvoudige wandeling zonder de kinderen door het bos was. Eens in de drie maanden gingen we uit eten, soms gewoon voor een patatje aan de andere kant van de stad. Het belangrijkste was dat we tijd voor onszelf en voor elkaar maakten. Dit heeft de sfeer in huis echt verbeterd, en onze kinderen hebben dit opgemerkt. Zelfs de oudste lijkt gelukkiger te zijn geworden en zijn driftbuien zijn nagenoeg weg. Het draait allemaal om het creëren van mooie momenten samen. En dan zal het gevoel van liefde en verliefdheid ongetwijfeld weer in volle glorie terugkeren.

Het enige wat nodig is, is een beetje inspanning van jouw kant, al hoeft dat niet meteen te gebeuren. De kussen en knuffels zullen ook van jouw kant af moeten gaan komen en de relatie zal vanzelf langzaam weer opleven. Als je het mij vraagt, zou ik toch echt zeker overwegen om bij hem te blijven. Hij toont nu echt zijn beste kant en heeft duidelijk geleerd van zijn fouten. De toekomst ziet er veelbelovender als je bij elkaar blijft dan dat je uit uit elkaar zou gaan je hebt immers wel 18 jaar lang een relatie gehad en zeker ook leuke dingen meegemaakt anders kies je ook niet voor kinderen lijkt me. Ik ben inmiddels 4 jaar gelukkig getrouwd van de 6 gelukkige jaren en ik ben dankbaar dat ik toen de juiste keuze heb gemaakt.

Eens met S.ndra. 
Ik krijg het gevoel dat je ook nog wel werk aan de winkel hebt met jezelf. (Wie niet?) 
Het voordeel van nu aan jezelf gaan werken ipv trekken aan jullie relatie is, buiten de kans dat dit nieuw leven voor jullie relatie zou kunnen betekenen, het ook goed voor iedereen is als jullie relatie toch strandt. 
Als je nu uit elkaar gaat dan moet je die aandacht ook aan jezelf gaan geven. Je kunt er ook voor kiezen dat nu al te gaan doen. 
Er gaan dan zaken verschuiven. Er komen weer kansen voor jullie relatie, of je krijgt scherper wat je wil en hoe je verder wil. 
Probeer eens een poos jezelf te geven wat je nu van hem verwacht? (Al dan niet met hulp) 

Eens met Pinokkio. Jij hebt je weggecijferd. Stop daarmee. En heb heel helder voor ogen wat dit betekent. Wat vind je van bitchen? Wees eens meer een bitch. Of hij iets niet leuk vindt, daar hoef jij helemaal niets mee. Jij bent niet verantwoordelijk voor zijn gevoel. Misschien kan je hem eens duidelijk maken, om te kappen met opmerkingen of nonverbaal gedrag te vertonen als jij op pad gaat. 
Tip: 'Stop met aardig zijn", Thomas d"Asembourg: boek gaat over communiceren, over echt zijn i.p.v. aardig, over verantwooordelijkheid nemen voor je eigen behoeften en daar ook concrete verzoeken voor doen. 

Wat er verder speelt, zo lees ik dat, is je geraaktheid dat hij er niet voor je was nog in je zit. 
Schrijf eens op; wat hij op dat moment heel concreet had kunnen doen voor jou. Wees heel concreet. Niet vaag. Ik zou dit bespreken, ook al ga je uit elkaar, als je dit wel doet, wordt het nahuwelijk ook beter. Laat ook je geraaktheid zien, als je daartoe in staat bent. Stop met dingen verwachten, maar Vraag Erom.  

Heb jij van iemand toestemming nodig om je reisje naar het buitenland te maken? 

Vlinder1982, trek je eigen plan. Ja, in het leven neem je zelf initiatief. 

Ik ging heel erg "aan" op je opmerking dat jij nooit onbezwaard de deur uit kan gaan. Dat herken ik heel erg van mijn ex. Er was altijd wel iets waardoor ik toch weer eerder naar huis moest, of hij zorgde gewoon niet voor de kinderen waardoor ik eerst voor eten moest zorgen, of nog moest koken als ik thuiskwam ipv onbezorgd weggaan (wat hij uiteraard wel kon, want ik zorgde voor alles). Als ik dan thuiskwam dan was de stemming nooit leuk, want meneer voelde zich altijd tekortgedaan. Ik voelde me heel erg verantwoordelijk voor de sfeer thuis, vooral voor de kinderen en heb me daarom heel erg weggecijferd terwijl hij precies deed waar hij zin in had, van weekjes met zijn vrienden op vakantie, sporten wanneer het uitkwam tot het hebben van woedeaanvallen waar de kinderen bij waren toe.  

Nee scheiden is niet leuk, voor helemaal niemand, maar mijn leven is er wel 200% op vooruitgegaan en dat van mijn kinderen ook (ook al is het gewoon niet leuk om gescheiden ouders te hebben). Verder heb je van helemaal niemand toestemming nodig om een scheiding aan te vragen. Ik zou goed bij jezelf nagaan of je helemaal jezelf kunt zijn in je relatie en of je gewaardeerd wordt om wie je bent als mens. Dat waren in ieder geval de belangrijkste punten voor mij voor een eventuele nieuwe partner. 

Joey1974 schreef op 01-11-2023 om 11:42:

Ik ging heel erg "aan" op je opmerking dat jij nooit onbezwaard de deur uit kan gaan. Dat herken ik heel erg van mijn ex. Er was altijd wel iets waardoor ik toch weer eerder naar huis moest, of hij zorgde gewoon niet voor de kinderen waardoor ik eerst voor eten moest zorgen, of nog moest koken als ik thuiskwam ipv onbezorgd weggaan (wat hij uiteraard wel kon, want ik zorgde voor alles). Als ik dan thuiskwam dan was de stemming nooit leuk, want meneer voelde zich altijd tekortgedaan. Ik voelde me heel erg verantwoordelijk voor de sfeer thuis, vooral voor de kinderen en heb me daarom heel erg weggecijferd terwijl hij precies deed waar hij zin in had, van weekjes met zijn vrienden op vakantie, sporten wanneer het uitkwam tot het hebben van woedeaanvallen waar de kinderen bij waren toe.

Nee scheiden is niet leuk, voor helemaal niemand, maar mijn leven is er wel 200% op vooruitgegaan en dat van mijn kinderen ook (ook al is het gewoon niet leuk om gescheiden ouders te hebben). Verder heb je van helemaal niemand toestemming nodig om een scheiding aan te vragen. Ik zou goed bij jezelf nagaan of je helemaal jezelf kunt zijn in je relatie en of je gewaardeerd wordt om wie je bent als mens. Dat waren in ieder geval de belangrijkste punten voor mij voor een eventuele nieuwe partner.

Dit hadden mijn woorden kunnen zijn. 

Na al die jaren ken je hem en zijn karakter natuurlijk prima. En logisch dat hij er nu opeens alles aan wil doen. Maar wat is alles? Vrij vaag natuurlijk. Op deze leeftijd is hij wie hij is. En hij zal ook met bergen therapie geen totaal nieuw mens worden. Dus nu verwacht je dingen van hem die tegennatuurlijk zijn. Hij mag cijn wie hij is en jij ook. En soms past dat gewoon niet meer bij elkaar. Anders dan vroeger hoef je niet in zo'n relatie te blijven hangen. Na mijn scheiding kreeg ik enorm veel rust. Ik kon mijn eigen ding doen ipv continu rekening houden met een ander. En kwam erachter dat vechten en keihard werken in een relatie absoluut niet hoeft. Er zijn ook partners die gewoon bij jou passen, net zo zijn als jij of die je accepteren zoals je bent (en dat zelfs toejuichen ipv moeilijk vinden). 

Je bent al jaren bezig. Echt zonde van je tijd om nu jaren te gaan besteden om hem te veranderen naar jouw wens (wat natuurlijk ook niet lukt). 

Die verliefdheid was er niet voor niets. Nieuwe energie na een opgebrande relatie.