Stiefouder
Ik heb een vraagje voor stiefouders of ouders die een nieuwe partner hebben.
Ik werd een keer flink afgeschoten omdat ik vertelde dat mijn partner niet zo begaan is met mijn kinderen. Er werd mij verteld dat het onbegrijpelijk was waarom ik bij deze man blijf.
Ik vraag me toch af hoe jullie dat zien.
Mijn kinderen mogen mijn vriend en we wonen in 1 huis met co-ouderschap voor de kinderen. Om de week gaan ze naar hun vader.
Mijn vriend heeft geprobeerd echt een vader figuur voor ze te zijn. Maar hij liep tegen het feit aan dat mijn opvoeding niet helemaal zijn manier van opvoeden is en mijn kinderen zeggen "je bent mijn vader niet".
In de weken dat mijn kinderen er zijn houdt hij zich een beetje op de achtergrond en ik steek mijn tijd in ze. Hij houdt niet zo van uitjes en doet dat dan ook niet graag met ze. Maar ze mogen altijd vragen of hij ze wil rijden of iets wil repareren.
Is dat dan van mij zo slecht om met zo een partner samen te wonen?
Zucht, ik plaats 2x per jaar eens een ruzie op een forum en iedereen denkt daar meteen dat mijn kinderen flink beschadigd worden.
Voor mijn kinderen is het precies zoals ik hierboven beschreven hebben. Dat wil niet zeggen dat mijn relatie 100 procent is, nee. En tot nu toe hebben mijn kinderen geen last van mijn onzekerheid in mijn relatie (die nog maar 2 weken aan de gang is).
Zoals mijn vriend hier in huis is is er geen probleem voor mijn kinderen. Dat wil niet zeggen dat mijn relatie blijvend is. Maar dan ben ik inderdaad schadelijk bezig voor mijn kinderen als ik voor de zoveelste keer een relatie in de soep draai. Dat is alleen aan mezelf te wijten.
Wat kan dan de reden zijn dat je je huidige relatie "in de soep draait"? Je schrijft dat jij, je vriend en jouw kinderen gelukkig zijn.
Waar zit de angst?
Hij is een stuk jonger, gaat nog uit met andere jongere mensen terwijl jij thuis op de bank zit? Hij zegt nu geen kinderen "meer" te willen, maar hij is zo jong dat dit een momentopname is en hij toch, op den duur, een gezin wil stichten?
Iedereen is gelukkig maar sinds kort ben jij onzeker over je relatie, dat gevoel komt toch ergens vandaan.
Ballenbak schreef op 28-06-2022 om 20:51:
Zucht, ik plaats 2x per jaar eens een ruzie op een forum en iedereen denkt daar meteen dat mijn kinderen flink beschadigd worden.
Voor mijn kinderen is het precies zoals ik hierboven beschreven hebben. Dat wil niet zeggen dat mijn relatie 100 procent is, nee. En tot nu toe hebben mijn kinderen geen last van mijn onzekerheid in mijn relatie (die nog maar 2 weken aan de gang is).
Zoals mijn vriend hier in huis is is er geen probleem voor mijn kinderen. Dat wil niet zeggen dat mijn relatie blijvend is. Maar dan ben ik inderdaad schadelijk bezig voor mijn kinderen als ik voor de zoveelste keer een relatie in de soep draai. Dat is alleen aan mezelf te wijten.
Nou, niets aan de hand dan toch? Vraag ik me toch af waarom het je zo onzeker maakt dat je deze vraag op meerdere fora hebt moeten stellen en je zo defensief blijft reageren? Het zit je blijkbaar toch niet helemaal lekker, toch?
Maar wel zo fair dan om het hele verhaal hier neer te zetten ipv enkel een minuscule gedeelte, zeker als je serieuze reacties wilt ontvangen, that’s all.
wil40 schreef op 28-06-2022 om 21:02:
Wat kan dan de reden zijn dat je je huidige relatie "in de soep draait"? Je schrijft dat jij, je vriend en jouw kinderen gelukkig zijn.
Waar zit de angst?
Hij is een stuk jonger, gaat nog uit met andere jongere mensen terwijl jij thuis op de bank zit? Hij zegt nu geen kinderen "meer" te willen, maar hij is zo jong dat dit een momentopname is en hij toch, op den duur, een gezin wil stichten?
Iedereen is gelukkig maar sinds kort ben jij onzeker over je relatie, dat gevoel komt toch ergens vandaan.
Alle stemmen in mijn hoofd gaan af. Op een ander forum denken ze dat hij affaires heeft ofzo. Of gewoon niet goed is voor mij en mijn kinderen. Ik snap ook wel dat dat zo lijkt in mijn berichten. Maar dat is het niet.
In mijn hoofd zegt steeds een stem "hij gaat toch ooit met een ander jong ding ervan door. En logisch, die zijn veel leuker dat jij". Ik saboteer op die manier de relatie steeds door ruzie te zoeken. In de hoop dat de onzekerheid stopt. Ik word er gek van. Het is sinds een paar weken. Sinds hij motor rijdt met een jongere vrouw (en zijn beste vriend) en haar grappig vindt.
Therapie is goed voor me. Ik ga morgen weer. Maar ik voel me zo slecht.
TO : blijkbaar is er meer aan de hand. Ik wil je maar 1 ding zeggen :
Jezelf voor de gek houden heeft geen enkele zin. Vroeg of laat kom je jezelf echt tegen en dan heb je spijt. Hoe langer het duurt voordat je eerlijk naar jezelf kunt zijn, hoe groter de schade voor jou en de kinderen. Wees eerlijk tegen jezelf.
Ballenbak schreef op 28-06-2022 om 20:51:
Zucht, ik plaats 2x per jaar eens een ruzie op een forum en iedereen denkt daar meteen dat mijn kinderen flink beschadigd worden.
Voor mijn kinderen is het precies zoals ik hierboven beschreven hebben. Dat wil niet zeggen dat mijn relatie 100 procent is, nee. En tot nu toe hebben mijn kinderen geen last van mijn onzekerheid in mijn relatie (die nog maar 2 weken aan de gang is).
Zoals mijn vriend hier in huis is is er geen probleem voor mijn kinderen. Dat wil niet zeggen dat mijn relatie blijvend is. Maar dan ben ik inderdaad schadelijk bezig voor mijn kinderen als ik voor de zoveelste keer een relatie in de soep draai. Dat is alleen aan mezelf te wijten.
Maar Ballenbak, als jij het zelf koek en ei vindt, waarom kom je het hier dan vragen? Als je het nodig vindt om het aan ons te vragen, ben je er op zijn minst onzeker over. Anders had je onze geruststelling niet nodig. Daarom vroeg ik ook al: waarom twijfel je daarover? Daar heb je niet op geantwoord. Dat is je goed recht hoor. Maar iets klopt er niet aan jouw vraag. Ik denk dat je niet helemaal eerlijk bent tegen jezelf. Als dat aan de hand is heb je niks aan feedback van anderen.
Maar eerlijk tegen jezelf zijn is nog niet hetzelfde als eerlijk/open (hier) op een forum.
Prima toch als jij zelf aan het puzzelen bent en er een stukje uit wilt lichten om daarover te sparren. Niets oneerlijk aan wmb.
Pinokkio schreef op 29-06-2022 om 00:03:
Maar eerlijk tegen jezelf zijn is nog niet hetzelfde als eerlijk/open (hier) op een forum.
Prima toch als jij zelf aan het puzzelen bent en er een stukje uit wilt lichten om daarover te sparren. Niets oneerlijk aan wmb.
Ze hoeft dat hier ook niet te delen. Je hebt er alleen niet zoveel aan de feedback als je geen compleet beeld van de situatie neerzet.
Maar ik heb het idee dat Ballenbak beter IRL steun kan zoeken. Een forum is niet heel geschikt als je bang bent. Als je niet uitkijkt, raak je hier ook nog in een hele discussie waar je gespannen en angstig van wordt. Ik zou ermee stoppen hier Ballenbak en in het echte leven iemand zoeken die een arm om je heen kan slaan!
Jullie zijn wel heel lief. Dank je wel!
Eén ding is zeker: ruzie zoeken om je onzekerheid te stoppen gaat hem juist wegjagen. Dat heeft niets te maken met jou of zijn leeftijd, ook een partner van dezelfde leeftijd kan een "leuker iemand" tegenkomen.
Een vriendin van mij vindt dat ze een hele knappe man heeft, dat iedere vrouw achter hem aan zit. Ze heeft hem op een voetstuk staan, denkt dat hij onweerstaanbaar is. Zij zoekt geen ruzie, ze buigt en knikt om het hem naar de zin te maken. "Ga niet bij me weg!"
Maar ze hoeft niet onzeker of jaloers te zijn, om haar heen vinden mensen hem helemaal niet knap, bijzonder of leuk. Dus ik zou zeggen, jaag hem niet weg door ruzie te maken, vertel één keer over je onzekerheid en geniet van jullie samen.
Of het voor altijd is weet niemand, er zit geen garantie op een relatie.
wil40 schreef op 29-06-2022 om 12:49:
Eén ding is zeker: ruzie zoeken om je onzekerheid te stoppen gaat hem juist wegjagen. Dat heeft niets te maken met jou of zijn leeftijd, ook een partner van dezelfde leeftijd kan een "leuker iemand" tegenkomen.
Een vriendin van mij vindt dat ze een hele knappe man heeft, dat iedere vrouw achter hem aan zit. Ze heeft hem op een voetstuk staan, denkt dat hij onweerstaanbaar is. Zij zoekt geen ruzie, ze buigt en knikt om het hem naar de zin te maken. "Ga niet bij me weg!"
Maar ze hoeft niet onzeker of jaloers te zijn, om haar heen vinden mensen hem helemaal niet knap, bijzonder of leuk. Dus ik zou zeggen, jaag hem niet weg door ruzie te maken, vertel één keer over je onzekerheid en geniet van jullie samen.
Of het voor altijd is weet niemand, er zit geen garantie op een relatie.
De titel van dit topic is niet voor niks ‘stiefouder’ natuurlijk. Het gaat niet zozeer om haar relatie, maar om haar vriend icm haar kinderen en daar wringt de schoen. Ik weet, vanuit een ander topic/forum, dat hier veel meer speelt dan enkel hetgeen zij hier schrijft. Dat is vooral jammer, omdat ze daarom ook geen direct advies krijgt op de werkelijke problemen.
En natuurlijk zal het indirect ook met haar onzekerheid te maken hebben, maar kijk dan eerst eens naar desbetreffende partner. Een man die issues heeft met je kinderen is gewoon geen juiste partner voor jou en ja, daar kan dan weer onzekerheid uit voortvloeien. Misschien omdat je het stiekem diep binnenin ook wel weet, maar hem niet kwijt wilt, om welke reden dan ook! Zelfreflectie en zelfinzicht is een mooi gegeven om de rode vlaggen te kunnen (of willen) zien.