Stiefouder

Waarom twijfel je daaraan?

Als jullie gelukkig zijn en de kinderen kunnen doorgaans goed met hem overweg, dan zie ik geen probleem. Kinderen roepen al snel, je bent mijn vader/moeder niet. Maar uiteindelijk zullen ze moeten beseffen dat ze gewoon naar een volwassene moeten luisteren. Ongeacht welke rol die heeft. 

> Mijn vriend heeft geprobeerd echt een vader figuur voor ze te zijn. Maar hij liep tegen het feit aan dat mijn opvoeding niet helemaal zijn manier van opvoeden is en mijn kinderen zeggen "je bent mijn vader niet".

> Is dat dan van mij zo slecht om met zo een partner samen te wonen?

Een partner die zich te veel opdringt aan de kinderen als mede-ouder kan een groot probleem zijn. Een partner, huisgenoot, nieuwe fling, of wie-dan-ook die zich op afstand houdt van de opvoeding is bijna nooit een probleem. 

Enige uitzondering zou zijn als je samen met deze partner kinderen gaat krijgen. Als partner opeens heel veel tijd en aandacht aan een halfbrusje besteed, kunnen de gevoelens van kinderen over wat ze willen met partner nogal veranderen. Maar dan nog is dat geen reden om nu een ouderlijke rol te gaan forceren die de kinderen niet willen.

Het is wel belangrijk dat kinderen en partner elkaar accepteren als huisgenoten. Partner moet de kinderen bijvoorbeeld kunnen aanspreken op hoe ze met zijn spullen omgaan (niet aanraken, handen wassen, etc.). Maar als het alleen gaat om de "eigen bestwil" van de kinderen (schermtijd, bedtijd, etc.), dan moet hij de opvoeding aan jou overlaten.

Volgens mij doen jullie het juist perfect! En heel lief van je vriend dat hij evengoed van alles voor ze doet.

Is dit het hele verhaal of spelen er toch meerdere zaken, want ik kan me haast niet voorstellen dat mensen je ‘afschieten’ op enkel hetgeen je hier schrijft?

Ik kan me jou eerdere topic nog vaag herinneren. Als je gelukkig bent en alles gaat goed, waarom dan een tweede topic over hetzelfde onderwerp? Als je onzeker wordt door wat anderen vinden en je denkt dat een term als ‘ontaarde ouder’ misschien op jou van toepassing zou kunnen zijn dan betekend dat toch dat je zelf ook twijfelt of je wel goed bezig bent ? Als je echt gelukkig bent en tevreden bent dan is er geen twijfel en dan doet het er niet toe wat anderen ergens van vinden. Dus waarom toch onzeker TO? Zijn de ruzies met je partner heel frequent of hebben ze veel impact ? Praat je veel over die ruzies met anderen zodat zij een negatief beeld van hem krijgen en misschien de overtuiging krijgen dat hij niet goed voor je/jullie is? 

Ballenbak: "Ik heb ook moeite moeten doen om harmonie in ons gezin te krijgen omdat mijn vriend zo graag vader wilde zijn (ik wil samen geen kindje)."

Heeft hij geaccepteerd dat hij geen vader wordt? Dat lijkt mij best een heet hangijzer als hij die wens toch nog heeft. Hij is jonger schrijf je, veel jonger? 

Wat bedoel je met : hij stapt momenteel het jonge leven in ?
Hoe oud is hij ? Het maakt nogal verschil of hij 18 is, 21, 28 of 32. Zeker bij mannen die worden meestal wat later echt volwassen. 

Ik zou die vage onrust van jou toch maar wat serieuzer nemen. Het is er niet voor niets. Je moet je intuïtie niet zomaar het zwijgen opleggen. Onderzoek waar het aan ligt, het gevoel is er toch al. 

Kersje schreef op 28-06-2022 om 11:32:

Is dit het hele verhaal of spelen er toch meerdere zaken, want ik kan me haast niet voorstellen dat mensen je ‘afschieten’ op enkel hetgeen je hier schrijft?

Je geeft niet direct antwoord op mijn vraag, maar dat hoeft ook niet meer, want ik heb jouw zgn ‘afschiet-topic’ al gevonden en gelezen.

De reden waarom jij dit topic hier opent snap ik nu ook beter, want ik denk dat jij stiekem ook wel weet dat het niet rozengeur en maneschijn is en je toch een bepaald schuldgevoel hebt richting jouw kinderen. Waarom anders op dit forum wederom een topic openen én met maar een heel klein deel vh totale verhaal? Je vertelt hier niet het hele verhaal, jammer, want juist de visie van anderen kunnen jouw ogen openen.

Je probeert het voor jezelf goed te praten, maar beseft tegelijkertijd (door de zgn ‘afschiet-reacties’) dat het gewoon geen goeie en gezonde relatie is, met name voor jouw kinderen! 

Echt Ballenbak, heb eens het lef voor je kinderen te kiezen! Dat je dit topic, in een zeer verzachtende versie vh werkelijke probleem, wederom hier plaatst zegt (voor mij) genoeg. Je twijfelt zelf ook, nu nog daar naar handelen!

succes!

Ballenbak schreef op 28-06-2022 om 19:32:

ik weet wel wie je bent Kersje. Maar ik blijf erbij dat het totaal uit zijn verband getrokken wordt. En ik vind het heel naar dat mensen zo over me denken. Niets dan goeds voor mijn kinderen. Je bent nog nooit bij me thuis geweest en toch durf je te oordelen.

Geen probleem dat je weet wie ik ben, is ook geen geheim ofzo. Ik snap dat je het heel naar vindt dat mensen zo over je denken, want dat is ook niet leuk. Toch vind ik het jammer dat je hier niet het hele verhaal hebt verteld, want als het enkel hetgeen was wat je hier in de openingspost blootgeeft, waarom dan meerdere topics op diverse fora openen? Zegt mij toch dat je ergens over twijfelt én zeer terecht in mijn ogen. Kun je boos op mij worden en mij veroordelend vinden, maar het feit dat jij je aangevallen voelt zegt ook heel wat, maar dat negeer je gemakshalve maar even. 

Ik ken jou niet, maar jij mij ook niet en dat is niks nieuws op een openbaar forum als dit, maar afgaand op jouw ‘hele’ verhaal (niet hier) kan ik alleen maar zeggen dat ik enorm met jouw kinderen te doen heb. En volgens mij begrijp jij best wel wat ik hiermee bedoel, anders had je niet ook hier weer een topic geopend. En ja, je mag als moeder zijnde best wel voor je eigen geluk gaan, maar niet als dit ten koste gaat van het geluk van je kinderen. Als ik dit helemaal verkeerd zie kun je mijn reactie ook gewoon negeren…….