Scheiden na 14 jaar met 2 kleine kinderen

1e 1000 dagen regel?
Wij zijn gescheiden toen zoon de 365 dagen nog niet gehaald had. Is inmiddels 19, doet het prima op school en daar buiten.
Vergeet niet dat het overgrote deel van de kinderen met gescheiden ouders gewoon prima terecht komen. Een grotere kans  van een kleine kans is nog steeds een kleine kans.

Wat je nu kunt doen is bij de mediator aangeven dat jij tijd nodig hebt om op gelijke hoogte te komen qua besluit om te scheiden. Je ex loopt maanden op je voor, heeft mentaal al allerlei fasen doorlopen en een plan kunnen bedenken die tijd heb jij nu ook nodig.

Vervolgens, bedenk wat jij wil zonder dingen voir hem in te vullen hoe hij dat moet regelen net zijn werk oid, zijn probleem, niet meer het jouwe.

Gun elkaar wat, gun elkaar tijd met de kinderen op speciale momenten. Maar dingen samen doen is en blijft een optie. Wij hebben jaren sinterklaas samen gevierd met mijn ouders, nieuwe partners etc er allemaal bij. Verjaardag van zoon vieren we nog steeds samen door met het gezin uit eten te gaan. De kinderen waarderen het enorm

Maak bij die gelegenheid ook een foto van jullie 4, dat is voor de kinderen belangrijk, wie en wat er ook allemaal bij komt, dit is hun basis, hun vader en moeder.

Ga toch voor die 50/50 regeling, dan hoef jij niet alleen te regelen, ziet hij ook school, sport, dokter etc.

Hier ook met mediation gescheiden. Wat voor de mediator belangrijk was om onze zaak in behandeling te nemen was dat wij het samen eens waren over de scheiding. Je maakt nl samen de afspraken en een mediator begeleid het proces. Mediator kan niet namens 1 partij optreden. 
Ook werd er in het eerste gesprek ingegaan op de fases waar mensen doorheen gaan tijdens een scheiding en ligt diegene die de scheiding initieerd verder in dit verwerkingsproces. 

Om emotioneel op hetzelfe moment op hetzelfde punt uit te komen gaat niet meer lukken.
Je zal dus ook veel go with de flow moeten gaan. Lees je in welke afspraken je in het ouderschapsplan wilt hebben. Denk hierbij ook in de toekomst want jullie kinderen zijn nog heel jong dus er komen nog veel kinder/schoolkosten aan.

Als jij voor huisvesting eventueel aangewezen word op sociale huur woning zal er een ouderschapsplan met intentie tot scheiden bij woningbouw overlegd moeten worden voor eventuele urgentie. ( dit ligt wel aan in welke gemeente je woont maar benoem het wel even want in zulk geval heb je er meer aan om zo snel mogelijk gescheiden te zijn)

Voor de kinderen belangrijk dat er zo min mogelijk gedoe tussen de ouders is en blijft dus dat zal emotioneel ook veel van je vragen. 

Met betrekking tot je laatste zin over je hoop op inzichten bij hem, vraag hem waarom hij zo'n haast met scheiden heeft, bij mij gaan alarmbellen in ieder geval af dat er misschien al wel een ander in beeld zou kunnen zijn. 

Uiteindelijk komt alles voor iedereen wel goed, dit is gewoon een klote tijd maar onthou dat er ook een eind aan deze onzekere tijd komt. Vertrouw op je eigen kracht.

Dymo schreef op 14-07-2024 om 11:02:

Wil jij zelf ook naar een mediator? Je man wil heel snel alles regelen, maar is dat ook goed voor jou? Je kunt ook zelf een advocaat nemen.
Het klinkt eerlijk gezegd alsof hij je opvolgster al heeft klaarstaan. Dan heeft hij niet meer het beste met jou voor. Zorg goed voor jezelf en laat je niet gek maken door zijn haast. Hij wacht maar even.

Ik heb bij het snel willen scheiden van man van TO ook mijn bedenkingen maar daarmee is niet gezegd dat een mediation traject niet meer zou kunnen werken. Voor de kinderen, de rust en verwerking zou ik die weg nu nog niet overboord gooien.

Belangrijk is wel om goed na te gaan of mediator is aangesloten bij branche vereniging.Wij hadden goede mediator aangesloten bij vFAS.

Heel naar voor je, ik wens je veel sterkte.

Ik herhaal wat ik al vaak geschreven heb op het forum: ga wél naar die relatietherapie. Relatietherapie is voornamelijk communicatietherapie. Doe dat, niet met het doel jullie relatie te redden, wel met het doel zo goed mogelijk jullie nahuwelijk in te gaan. Jullie zullen nog lang samen voor jullie kinderen moeten zorgen en dus nog lang moeten blijven communiceren. Gun dat jullie kinderen!

maak je niet te sappel over de kinderen en dat je niet van hun kunt genieten. Kinderen leren ook dat het nu eenmaal niet altijd koek en ei is in het leven en leren omgaan met tegenslag. Ik zou ze zeker wel laten weten wat er speelt ook al heb jij het idee dat dat niet nodig is. Wees eerlijk en laat alles zo veel mogelijk doorgaan zoals ze gewend zijn: dat zal ze het meest helpen.
Voel je vooral niet schuldig en ga geen ander opvoedgedrag vertonen om iets 'goed te maken'. Dat geeft alleen maar onduidelijkheid en kan op moeilijk gedrag.
Sterkte!

linn19 schreef op 14-07-2024 om 11:12:

[..]

Ik heb bij het snel willen scheiden van man van TO ook mijn bedenkingen maar daarmee is niet gezegd dat een mediation traject niet meer zou kunnen werken. Voor de kinderen, de rust en verwerking zou ik die weg nu nog niet overboord gooien.

Belangrijk is wel om goed na te gaan of mediator is aangesloten bij branche vereniging.Wij hadden goede mediator aangesloten bij vFAS.

Ik denk dat mijn scheiding veel moeilijker was gelopen als wij bij een mediator terecht waren gekomen. We hadden beiden een advocaat en ik hoefde niet te luisteren naar de bullshit van mijn ex. Ik hoefde er dus ook niet op te reageren en dat voorkwam een hoop ruzie. Alles kwam keurig op papier en ik wist dat ik niet ergens intrapte, daar zorgde mijn advocaat wel voor. Die was overigens ook heel redelijk naar mijn ex toe, als ik iets wilde wat niet echt eerlijk was, vroeg hij me altijd hoe ik het zou vinden als mijn ex dat bij mij zou doen. Het was dus niet zo dat mijn advocaat als een blinde stier tekeer ging. Juist doordat beide advocaten geen emoties hadden bij de scheiding, verliep die redelijk geciviliseerd.

Dymo schreef op 14-07-2024 om 15:42:

[..]

Ik denk dat mijn scheiding veel moeilijker was gelopen als wij bij een mediator terecht waren gekomen. We hadden beiden een advocaat en ik hoefde niet te luisteren naar de bullshit van mijn ex. Ik hoefde er dus ook niet op te reageren en dat voorkwam een hoop ruzie. Alles kwam keurig op papier en ik wist dat ik niet ergens intrapte, daar zorgde mijn advocaat wel voor. Die was overigens ook heel redelijk naar mijn ex toe, als ik iets wilde wat niet echt eerlijk was, vroeg hij me altijd hoe ik het zou vinden als mijn ex dat bij mij zou doen. Het was dus niet zo dat mijn advocaat als een blinde stier tekeer ging. Juist doordat beide advocaten geen emoties hadden bij de scheiding, verliep die redelijk geciviliseerd.

Ik was juist heel blij  met de mediator, ik heb geen bullshit hoeven aanhoren daar zorgde de mediator voor.

Maar bovenal wij gunden elkaar contact met zoon en een goed leven na de scheiding. Waren er beiden niet op uit het onderste uut de kan te halen.

Voordeel dat wij hadden, beiden ruimschoots financieel onafhankelijk. En een betere huizenmarkt.

Uiteindelijk was die scheiding in 3 maanden geregeld en ingeschreven.

Mijn echtscheiding verliep heel goed doordat we een goede advocaat/mediator hadden. Ik zou dus zeker vragen naar de papieren van de mediator: heeft hij/zij verstand van familierechtelijke zaken? Welke opleiding heeft hij/zij gevolgd? Is hij/zij aangesloten bij een organisatie met een klachtenregeling? Neem de tijd om dat te vragen en uit t zoeken en als het je niet bevalt, om dan een andere mediator voor te stellen.
De ongelijktijdigheid is wel een punt en je kunt in het proces wel zorgen dat er voor jou genoeg tijd is om alles te verwerken en te bedenken. Het is al veel waard als je zelf tot de conclusie bent gekomen dat het weinig zin heeft om te vechten voor een relatie met iemand die dat niet wil, wat ook de motieven mogen zijn.
Ga ervan uit dat hij ook het beste wil voor de kinderen, dus dat jullie op dat punt een gemeenschappelijk belang hebben. Zoals jullie het nu doen lijken jullie dat ook uit te stralen, gelukkig. Dat is een goede basis.
Ik zou google even uit zetten. Die eerste 1000 dagen-regel is supergeweldig voor mensen die alle ellende uit een later leven willen verklaren: komt door de eerste 1000 dagen en wat daar gebeurd is. De kans is heel erg groot dat niemand zich nog iets kan herinneren van die eerste 1000 dagen, dus je hebt een prachtige verklaring uit een zwarte doos.
Veel hangt wel af van hoe je er later mee om gaat. Ga je over je kinderen jammeren dat het zo erg voor ze is of ga je uit van de realiteit, met andere mogelijkheden en kansen en laat je hen merken dat je ze vertrouwt in hun vaardigheden om hiermee om te gaan?
Jouw wens om in eerste instantie in het huis te blijven wonen met de kinderen klinkt heel begrijpelijk en goed, maar er zit een grote valkuil achter. Je geeft al meteen aan wat je daarna niet wil: niet in de slechte wijken bijvoorbeeld. Hoe groot is de kans dat je op relatief korte termijn een woning gaat vinden die je wel wil? Oftewel: hoe groot is de kans dat je over enkele jaren nog steeds in die onverdeelde woning woont en hij nog steeds moet wachten op het uitbetalen van de overwaarde; wat vervolgens mogelijk conflicten op kan gaan leveren? 
Ben je al bij de bank geweest? Heb je al een taxatierapport van de woning? Weet je zeker dat je hem niet uit kunt kopen? Kan familie tijdelijk helpen?
Mijn advies is: dit, nu, dit is het pijnlijke moment. Dit is het moment van scheiding. Probeer dan ook nu alle pijnlijke punten onder ogen te zien en af te handelen. Geen open eindjes. Niet: ik blijf in de woning totdat.... Of je moet er een concrete datum achter kunnen zetten.
Tsjor

In vervolg op Tsjor: ga na of de mediator ook advocaat is, want niet alle mediators zijn dat. Is de mediator geen advocaat, ga dan of op zoek naar een andere mediator die dat wel is (bijvoorbeeld bij de VFAS), of neem zelf een advocaat in de arm naast het mediationproces. Dat kan best, je begint dan met je goed te laten voorlichten over de juridische ins en outs, gaat vervolgens de mediation in - je advocaat doet ondertussen niks, althans niks voor jou - en als er een (concept)resultaat uit de mediation komt, laat je daar een juridische check op los. Als je tegenover iedereen gewoon transparant bent over dit proces, is daar niets op tegen. 

Mediators die geen advocaat zijn, vergeten nog wel eens juridisch belangrijke zaken netjes te regelen (pensioenverevening ofzo, ik noem maar wat). Vaak werken ze samen met een advocaat die dan het uiteindelijke echtscheidingsverzoek moet indienen, maar die checkt dan vaak de overeengekomen regeling niet meer en spreekt ook niet zelf met de betrokkenen. Die werkwijze is omstreden en de Orde van Advocaten is er niet blij mee, maar het komt voor en het kan tot ongelukken leiden. 

Of iemand advocaat is kan je checken via de site van de Orde: www. zoekeenadvocaat.nl, en op de site van de Raad voor Rechtsbijstand vind je de voorwaarden voor gefinancierde rechtsbijstand (www.rechtsbijstand.nl).

Laat je niet meevoeren in het idee dat het per se verkeerd is om een eigen advocaat te hebben. Sommige mensen denken dat je per se alles in mediation en gezamenlijke overeenstemming moet doen rond een echtscheiding, want dat is redelijk, en anders wordt het een vechtscheiding. Maar dat is onzin. Ook met een eigen advocaat kan je prima redelijk blijven. Wat je in elk geval niet moet doen is te snel met van alles akkoord gaan vanuit een onuitgesproken verwachting dat anderen wel voor jou zullen zorgen, om er dan later achter te komen dat mensen niet in de eerste plaats voor jouw belang hebben gezorgd en daar dan jarenlang boos over te blijven. Je moet zelf voor je eigen belang staan. Dat kan prima op een redelijke manier, waarbij je ook de belangen van anderen in het oog houdt.

Ach, wat verdrietig allemaal, sterkte.
Wat ik je wil meegeven is: kennis is macht! Neem de tijd om je goed te verdiepen in alles wat geregeld moet worden. Denk goed na over hoe je alles wil regelen. En daarnaast heb je ook nog tijd nodig om emotioneel een beetje op gelijke hoogte met je aanstaande ex te komen. Laat je niet wijsmaken dat je haast zou moeten maken. Haastige spoed is zelden goed, ook niet bij een scheiding.

Het kan wel goed zijn om fysiek uit elkaar te gaan, dan kun jij in ieder geval een beetje tot rust komen en de boel laten bezinken. Zoek verder, naast een goede mediator en/of advocaat, mensen in je omgeving die je kunnen bijstaan. Dat zijn mensen die realistisch zijn en dus niet jou opjutten om 'hem het vel over oren' of 'het onderste uit de kan' te halen. Precies wat Tsjor hierboven schetst, de beste scheidingen (als ik dat zo kan zeggen) zijn die waarbij alles rondom de scheiding zakelijk goed geregeld is, met oog voor de belangen van alle 3 de partijen (de beide exen en de kinderen).

Echt, neem de tijd om alles goed te overdenken en advies in te winnen. Lees over ervaringen om dingen praktisch goed te regelen. Om maar een voorbeeldje te geven van iets simpels dat later grote problemen kan geven: als je een regeling maakt met daar even en oneven weken kom je ergens een keer in de problemen, want eens in de zoveel tijd heeft een jaar 53 weken. Dan loopt je schema in de soep. En voor vakanties kun je kiezen voor ieder 3 weken zomervakantie, maar zitten de kinderen op de middelbare, dan is die vakantie langer. Als een van beiden dwars wil liggen kan de ander voor die extra weken opdraaien.

Leg vooral ook vast dat er regelmatig evaluaties plaatsvinden. Bijvoorbeeld bij naar school gaan, naar de middelbare en als ze gaan studeren.
Leg ook vast hoe je het regelt na hun 18e en wees daarin concreet. Als je vastlegt dat je blijft betalen tot ze klaar zijn met hun studie kan dat in een naar scenario heel lang gerekt worden door de kinderen.
Denk goed na over of je een kindrekening wil (tegenwoordig erg populair) of dat je ervoor kiest om alimentatie te betalen/ontvangen.
En probeer niet over je graf heen te regeren. Dingen vastleggen over hoe om dient te worden gegaan met nieuwe partners bijvoorbeeld, en wanneer die aan de kinderen worden voorgesteld. Dat levert bijna altijd problemen op, want afspraken daarover kun je niet afdwingen.
Over praktische zaken valt op deze site veel informatie te vinden.

Ik vind je sterk overkomen, dat is mooi. Maar hou je niet TE sterk. Emoties horen erbij, en die kun je het beste gewoon maar over je heen laten komen. Eraan toegeven zorgt dat je er het snelste weer doorheen bent. Maar je hoeft er niet in te blijven hangen, dat nou ook weer niet. Sterkte!