Relatie met ex
Mijn verhaal is hier bekend en scheiding is ingezet. Gelukkig vertrekt mijn "ex" partner. Mijn partner heeft geen gevoel voor me na 30 jaar en gaat op haar zelf wonen.
Nu geeft ze aan dat ze het gevoel naar mij wil/moet terugkrijgen en aan haarzelf gaat werken. Geeft aan dat daarna misschien een Lat relatie wel werkt mits gevoel terugkomt of misschien wel over 1 jaar terug naar huis.
Zal het eerlijk zeggen ik raak hier verward van. Wat moet ik nou? Ben natuurlijk nog best gek op haar maar ook zwaar beschadigd. Moet ik nou wachten totdat zij het een keer weet wat ze wil. Ik weet dat er succes verhalen zijn. Moet ik nu in de wachtstand en word ik "gebruikt" als backup als zij in paniek raakt?
Wat zouden jullie doen in je eigen situatie? Zouden jullie je ex partner terugnemen/willen na een scheiding?
Ben goed bezig Foetsie echt waar. Draaide net mijn hoofd om toen ze me een kus voor slaap lekker wilde geven. Mag mij heel gelukkig prijzen dat zij weggaat. Blijf in mijn huis en de kids zullen meestal bij mij zijn. Ben opgegroeid met verantwoordelijkheidsgevoel dus zal er altijd aandacht zijn voor hun. Ik mag me heel gelukkig prijzen als dit zo blijft. Ik had ook op een zolderkamer in een grote stad kunnen zitten waarbij ik mijn kinderen weinig zou zien. Ik mag mijn zegeningen tellen.
Ruud1971! schreef op 18-11-2022 om 23:05:
[..]
Weet niet wat je met je bericht wil bereiken. Beetje rellen denk ik, jammer dat je dit doet. Het siert je niet.
Huh? Was gewoon een vraag hoor, ik heb je openingspost daar zelfs gemist. Als je al zo veroordelend bent en zelf invult, heeft het ook geen zin hier een serieus antwoord te geven.
Daarnaast heb je geen idee vwb mijn lange relatie en ervaring, ook dat is enkel jouw aanname. Misschien zijn deze aannames zelfs wel je probleem, want je denkt mss in de minderheid te zijn, maar velen schrijven juist uit ervaring!
Foetsie schreef op 18-11-2022 om 23:14:
[..]
. Ik zorg dat hij uit huis gaat, in heb een advocaat, maak stappen met het huis, maak afspraken hoe we met de kinderen omgaan, probeer mentaal aan mezelf te werken met mindfullness. Dat geeft verdriet en stress, maar ook kracht. Probeer dat ook te doen.
Nog 1 week en dan kan ik uit het "mistveld". Bodem dan bereikt en dan elke keer een kleine stapje omhoog. Gaat goed komen heb er vertrouwen in, ook wel zin.
Ruud1971! schreef op 18-11-2022 om 23:28:
[..]
Nog 1 week en dan kan ik uit het "mistveld". Bodem dan bereikt en dan elke keer een kleine stapje omhoog. Gaat goed komen heb er vertrouwen in, ook wel zin.
Laat op je afkomen wat er komt qua gevoel en accepteer het. Een lange relatie wis je niet meer uit, of het nu een goede of minder goede was. Kijk niet naar de tijd of periode die je wilt bereiken, maar leef stap voor stap, dag voor dag, dan kom je er ook.
Ik was ruim 28 jaar samen, 24.5 jaar getrouwd, dat ben je niet in een paar maanden kwijt en dat hoeft ook niet. En komen jullie ooit weer samen, dan zie je dat dan wel weer.
Ruud1971! schreef op 18-11-2022 om 23:28:
[..]
Nog 1 week en dan kan ik uit het "mistveld". Bodem dan bereikt en dan elke keer een kleine stapje omhoog. Gaat goed komen heb er vertrouwen in, ook wel zin.
Goed zo! Bij ons horen de kinderen het deze week en dan gaat man ook weg. Dat zijn wel de moeilijkste momenten denk ik.
Bijna is het zover en is ze weg. Nogmaals geeft ze aan rust te moeten hebben voor haar gevoel en een soort latrelatie met mij. Misschien is ze bang inderdaad en durft de pleister er niet in eenkeer er af te trekken. Wil ze mij niet nog meer pijn doen? Hoe moet ons contact nu. Tuurlijk kan ik zeggen wil geen contact meer alleen zakelijk maar stel ze wil wel haar gevoel onderzoeken en dus moet je het een kans geven. Scheiding is wel ingezet en ze verhuist. Ach zegt ze als het weer werkt trouwen we opnieuw. Wat zouden jullie doen. Ik houd denk ik best nog van haar of was het een gewoonte?. Weet het gewoon niet. Van mij had ze mogen blijven zonder druk. Wil over 3 maanden niet weer gekwetst worden als ze zegt het ik heb een ander of voel echt niks meer. Verloren 3 maanden dan en weer een klap.
Ps ik weet het moet aan mezelf werken enz enz
Ruud1971! schreef op 25-11-2022 om 16:59:
Bijna is het zover en is ze weg. Nogmaals geeft ze aan rust te moeten hebben voor haar gevoel en een soort latrelatie met mij. Misschien is ze bang inderdaad en durft de pleister er niet in eenkeer er af te trekken. Wil ze mij niet nog meer pijn doen? Hoe moet ons contact nu. Tuurlijk kan ik zeggen wil geen contact meer alleen zakelijk maar stel ze wil wel haar gevoel onderzoeken en dus moet je het een kans geven. Scheiding is wel ingezet en ze verhuist. Ach zegt ze als het weer werkt trouwen we opnieuw. Wat zouden jullie doen. Ik houd denk ik best nog van haar of was het een gewoonte?. Weet het gewoon niet. Van mij had ze mogen blijven zonder druk. Wil over 3 maanden niet weer gekwetst worden als ze zegt het ik heb een ander of voel echt niks meer. Verloren 3 maanden dan en weer een klap.
Ps ik weet het moet aan mezelf werken enz enz
Het is logisch dat je gevoel voor haar niet gelijk over is, jullie zijn jaren samen geweest. Maar ik zou wel doorzetten met de scheiding, zo door blijven sukkelen gaat ten koste van jezelf. Misschien komen jullie na een hele tijd weer samen maar misschien ook niet. Dus ik zou zeker wel proberen zelf een leuk leven op te bouwen.
Ruud1971! schreef op 25-11-2022 om 16:59:
Bijna is het zover en is ze weg. Nogmaals geeft ze aan rust te moeten hebben voor haar gevoel en een soort latrelatie met mij. Misschien is ze bang inderdaad en durft de pleister er niet in eenkeer er af te trekken. Wil ze mij niet nog meer pijn doen? Hoe moet ons contact nu. Tuurlijk kan ik zeggen wil geen contact meer alleen zakelijk maar stel ze wil wel haar gevoel onderzoeken en dus moet je het een kans geven. Scheiding is wel ingezet en ze verhuist. Ach zegt ze als het weer werkt trouwen we opnieuw. Wat zouden jullie doen. Ik houd denk ik best nog van haar of was het een gewoonte?. Weet het gewoon niet. Van mij had ze mogen blijven zonder druk. Wil over 3 maanden niet weer gekwetst worden als ze zegt het ik heb een ander of voel echt niks meer. Verloren 3 maanden dan en weer een klap.
Ps ik weet het moet aan mezelf werken enz enz
Bij twijfel niet oversteken zeggen ze.
Je hoeft niet per se nu al te weten wat je wilt. Je hinkt op 2 gedachtes.
Ik zou wel willen weten of haar gevoel voor jou ontdekken betekent dat jullie beiden exclusief zijn voor en naar elkaar of dat ze ook anderen wil verkennen. Duidelijkheid en afspraken om nog meer teleurstellingen te voorkomen.
En kun je met haar input niet leven: dat hoeft niet.
Alles mag, niets moet, als je jezelf maar trouw blijft.
Stuk onzekerheid van mij denk ik. Kijk je puur naar de feiten scheiding en eigen woning voor haar dan is het gewoon voorbij. Misschien kan ik het gewoon niet geloven dat zij dit doet/ heeft gedaan. Gezin uit elkaar, hond weg enz enz . Mensen uit mijn directe omgeving zeggen ook geen contact meer, klaar. Je hebt alles geprobeerd ook voor je gezin. Inderdaad je blijft op 2 gedachtes en kom niet verder. Heb moeite met geduld hebben en dingen de tijd te geven of ik wil te snel. Doodgaan is hard maar scheiden is ook echt vreselijk na zo veel jaar.
Het is zeker keihard. Ik heb zelf de grens gesteld bij het moment van vertellen aan de kinderen. Daarna is de relatie voor mij voorbij, sluit ik het af voor mezelf. Bestaat alleen nog het samen ouders zijn.
Inmiddels is dat gebeurd. De kinderen weten het, mijn man is het huis uit, voor mij is het over. Het is intens verdrietig, maar geeft ook veel rust. Vanaf hier is het bouwen aan mijn eigen toekomst met de kinderen. Dat voelt goed.
Kijk naar haar daden Ruud. Hoe duidelijk wil je het hebben? Ander huis, hond weg, geen aandacht meer voor jouw gevoelens en zelfs niet meer zoveel interesse in jullie kinderen. Zij heeft afscheid genomen van jou en houdt jou aan een dun lijntje. Omdat je dan overal in meegaat? Kies voor jezelf en jouw kinderen. Waarom houd je de hond trouwens niet zelf?
Hond is jonger dan 1 jaar. Kinderen willen de hond behouden maar hebben hun eigen leven. Ik werk ook dus voor dat beest is het ook geen leven. Gaat bij een leuk gezin geplaatst worden waar wel voldoende aandacht voor de hond is.
Je hebt gelijk Foetsie over het dunne lijntje. Je zou zo graag willen geloven wat ze zegt maar ik kijk ook wel naar de feiten. Maarja pijnlijk. Vanaf morgen is ze weg. Het liefst zie ik haar een paar weken niet meer. Moet los komen van haar maar van de week moet ze toch weer wat spullen ophalen. Daar baal ik van. Zegt jouw man dat ook misschien toekomst blah blah blah.
Zorg dat je er niet bent als zij de spullen ophaalt. Mijn man was duidelijker dan jouw vrouw, maar gaf ook wel eens tegengestelde signalen. Die werden in mijn hoofd groter dan dat ze waren, gewoon omdat ik dat zo graag wilde. Maar sinds het duidelijk is in mijn hoofd is het makkelijker. Zeker nu hij weg is.
Ik sluit me aan bij de woorden van Foetsie, probeer ervoor te zorgen dat je niet thuis bent als ze haar spullen komt ophalen. Of bestaat de kans dat ze hiervoor onverwachts voor de deur staat?
Inderdaad gisteren ben ik weggegaan toen ze wat grote spullen kwam halen. Verder ben ik bezig om de zooi in te pakken voor haar. Heb zo iets kan anders weken duren. Wil rust nu ook voor de kinderen. Stomme eikel die ik ben heb ik haar ook vandaag in het huisje geholpen. Zit in mijn karakter helaas en maakt ze misbruik van denk ik. Morgen pak ik het laatste in en dan is ze weg. De laatste weken steeds meer haar minpunten opgeschreven. Wat schrik je dan he en wat heb ik me weggecijfert voor een altijd ontevreden type. Nooit rust. Ik moet alleen het dunne lijntje doorknippen die zij nog aanhoudt met mij. Hoop de komende weken op kracht en wijsheid.