Ots dreiging
Ik ben al 9 jaar weg bij mijn ex, nooit getrouwd geweest, wel 3 kinderen gekregen (Ik ben 3 jaar met hem geweest). In de zwangerschap van mijn 3de ben ik bij mijn ex weggegaan. Ik heb nu 8 jaar een vast relatie met mijn huidige partner (en mijn ex accepteert hem nog steeds niet) met wie ik samen woon en de kinderen wonen bij ons. Het contact met mijn ex is altijd waardeloos geweest. Hij heeft de kinderen 1 x in de 2 weken in het weekend en betaald 13 euro per kind allimentatie per maand (door de rechter bepaald omdat hij geen draagkracht heeft door schulden). Dit loopt redelijk, dus daar maak ik verder maar geen punt van. Mijn probleem is meer dat hij zich nooit bemoeid met de opvoeding van de kinderen buiten zijn eigen weekenden om (kan niks bespreken met hem, handeld niet in belang van de kinderen, komt niet opdagen op afspraken, geeft geen toestemming voor hulpverlening voor school e.d. en heeft zelfs nog nooit een schoolrapport van de kinderen bekeken en me oudste zit nu in de brugklas, en zo kan ik nog een heel lijstje afgaan) en nu zelfs alles tegenwerkt. Hij heeft me een tijdje geleden aangegeven bij de politie en bij veilig thuis, omdat ik de kinderen zou mishandelen en verwaarlozen, ik vermoed uit wraak omdat ik commentaar had op de vele vrouwen met wie hij relaties aangaat, omdat hij de kinderen meteen in zijn relaties betrekt en de kinderen belast worden met alle vrouwen die komen en gaan. Deze hele zaak is doorgezet naar de RvK (Raad van Kinderbescherming) en het afgelopen jaar hebben wij (in vrijwillig kader) een gezincoach gehad. Ik heb me met mijn gezin ruim anderhalf jaar opengesteld om te bewijzen dat ze een goede en veilige thuissituatie hebben bij mij. Mijn partner en ik hebben overal aan meegewerkt, hebben diverse trajecten ingezet voor het welzijn van de kinderen, zijn overal geweest om onze inzet te tonen en onze coach zag dat het goed ging, op het contact met mijn ex na. Maar aangezien mijn ex niet meewerkt, geen toestemming verleent, niet meer wilt communiceren met mij (zelfs niet digitaal in een groep) en door blijft hameren op leugens over dat ik niet goed ben voor de kinderen en er toezicht moet komen, zag de coach geen andere optie dan ons op te schalen bij de RvK. Vandaag heb ik het conceptverslag binnen gekregen die naar de rechtbank verstuurd gaat worden voor aanvraag van OTS. Ik ben compleet radeloos nu, ik vecht al zolang voor het welzijn van mijn kinderen en nu worden ze straks weer belast met zorgen die niet voor hun zouden moeten zijn. Ik voel me zo machteloos, vedrietig en boos, het is zo oneerlijk. Weet iemand of er nog een andere weg/kans is waarop dit tot een goed einde kan komen, zonder dat de kinderen hier in belast worden en zonder OTS?
Ps sorry voor het lange verhaal
Het wachten op een gezinsvoogd geeft al zoveel onrust in je gezin en onzekerheid dat daar wel een vergoeding tegenover mag staan.
Dat ben ik niet geheel met je eens. Ik snap wel wat je bedoelt. Dat is in het geval dat je zonder een gezinsvoogd het zelf kunt oplossen en dus niet door toedoen of stilzitten in zwaarder weer terecht bent gekomen.
Uit ervaring kan ik zeggen dat ik wel vindt dat kinde wordt geschaad. En dat is omdat je met drie kapiteins op een schip zit. Met ouders die niet samenwerken en kind dus hulp niet krijgt die de een weigert loopt kind mogelijk noodzakelijke hulp mis. Dan is het al lastig genoeg. En gaat er nog een derde over ook.
Bij een ots kan men zelf niet de hulp inzetten. Alhoewel je nog steeds gezag hebt en rechten die daarbij horen. Heb je een derde die het wel moet gaan regelen (indien mee eens).
Ik voel me stuurloos en heb het recht niet meer zelf hulp te vragen. Ik kan willen maar moet eerst andere partijen mee hebben. En ik ben al in tig gevallen de klok aan het luiden maar voor iemand in actie komt ben je een jaar verder.
Dus nee als een verplichte bemoeijeugdzorgwerker eenmaal aan je kind kleeft en die zit vol in agenda, dan ontneemt deze in snelheid alleen al hulp te regelen en loop je schade op.
Los van een schadevergoeding is het gewoon aan de lopende band realiteit en mag je ze het niet kwalijk nemen want ze komen je zogenaamd helpen. Zonder verantwoordelijkheid nemen. Ik maak het echt mee, ik wou dat ik anders kon vertellen.
"Bij een ots kan men zelf niet de hulp inzetten." Tenzij de andere ouder tegenwerkt kun je nog steeds zelf hulp regelen. Je bent je ouderlijk gezag niet kwijt. Of men het je in dank zal afnemen is de vraag. Anderzijds doen ze zelf ook niets en als je bij de rechter kunt aantonen dat jij wel goede hulp en scholing hebt weten te vinden heb je dat blijkbaar zonder de hulp zelfstandig gedaan en is dat een reden om een OTS niet te verlengen.
Ik ben een en al oor voor succes verhalen. Ik heb letterlijk afgelopen week gehoord dat de hulpinstantie mij ondanks adviesvraag vanuit school mij het niet mag geven, omdat de andere ouder geen akkoord geeft. Dan houdt het op. Enige weg die nu kan en ik heb ingeslagen: Advocaat namens mij woord laten doen aan gezinvoogdij. Dat hier op zeer korte termijn iets mee moet. Precies wat je zegt: mij is al een hoop niet in dank afgenomen. Sta met de rug tegen de muur, ik kan zelf dingen inwinnen wat ik wil. Maar zodra ik het wil heb ik twee andere kapiteins nodig.
Daarom gaat je laatste zin echt niet op, tenzij het probleem zich vanzelf gaat oplossen. Scholing waarin? Ik bedoel ik sta open voor ideeen. Ik wil ook niet dit draadje besmeuren. Maar zoals TO zegt, die heeft al een hoop vrijwillig gedaan (ook herkenbaar) en toch opschaling. Die term opschaling vindt ik ook bijzonder. Hier was dat gewoon een vto. Verzoek tot onderzoek aan de RaadvdK.
Je neemt het te persoonlijk 'kleine jongen'. Dit is een organisatie die vooral met zichzelf en met hun werkgelegenheid bezig is en dan is er altijd wel een argument te vinden.
Dus jij bent vooral de aanleiding. En geef zomin mogelijk de kans de aanleiding te zijn.
Het is een tombola, het heeft geen logica.
'Scholing' gaat over het regelen van een school voor een kind. Als dat jou lukt en je krijgt de instemming van de vader of in elk geval niet de tegenwerking en de school gaat akkoord, dan heb je het goed gedaan en kun je scoren bij de rechter.
En ik begrijp jou en je advocaat ook niet. Je richt je niet tot de gezinsvoogd maar tot de rechter. Maar goed ik heb daar ook geen ervaring mee en ben blij dat halen en trekken met een gezinsvoogd mij bespaart is gebleven en we uiteindelijk zonder maatregel de laatste uitspraak van de rechter kregen.
Die gezinsvoogd hoeft helemaal niet naar je advocaat te luisteren. Het enige voordeel is dat je advocaat hopelijk samen met jou beter onder woorden kan brengen wat je van haar verlangt.
Nou daar sla je precies de plank AnneJ. Dat was exact vorig jaar allemaal aan de orde. Maar zo wordt het niet gezien, en ook gezien elke keer weer de verlenging van de ots.
Aandragen andere school is gedaan. Kind zit nu op cluster 4 en het gaat sinds maanden nu achteruit. Zelfde als op de vorige school (speciaal onderwijs) en nu ondanks de medicatie. Vader geeft het hem ookniet in de weekenden dat hij daar was. In mijn geval is er ook werkelijk overal gedoe over. Toen ik dit met de meficatie aankaartte hoorde men het wat aan en was de vraag moet het nou wel of niet bij vader echt om te huilen. Die ene gezinsvoogd weet gewoon totaal niet wat de afspraken zijn en de ander is een dood paard. Uiteindelijk heb ik eruit moeten trekken wat ik dan moest zeggen tegen zoon. En ondertussen traineert vader op andere vlakken. Al met al ben ik t meest begripvol voor TO. En ook wat jij zegt, hun aanwezigheid maakt dat je al onrust erbij hebt. Moet ik nu wel of niet aankaarten?
Ik ben de aanleiding en het is een tombola. Je weet je gewoon geen houding te geven. Nu ik de laatste keer inderdaad maar heb gelaten toen vader zich niet aan afspraak hield, werd me dat verweten. Ik heb het gelaten omdat ik dezelfde tiestand de keer ervoor uitgebreid heb uitgevraagd. Toen kreeg ik alleen maar te horen : ''de afspraken zijn helder''. Dat waren ze dus maar hetzelfde geval ontstond en de hulpverlenende instantie zegt dan dat ze het weer aan de gezinsvoogd doorgeven. En dan hoor je dus later weer, moeder heeft ons niet geinformeerd.
Op een gegeven moment ben je gewoon murm van hoe willen ze het dan wel?
Zelf denk ik aan thuisonderwijs en een pgb omhet zelf te gaan organiseren. Gemeente gevraagd maar ik weet nu al dat het antwoord is, staat onder ots dus wij kunnen niets doen. Ik neem zelf echt initiatief. Ik bemerk vooral dat het een tombola is.
over welke organisatie heb jij het als dat ze vooral met zichzelf bezig zijn?
Ritalinverhaal. Als ik het goed begrijp willen school en jijzelf dat je kind Ritalin gaat gebruiken? Hoe oud is je kind? Vanaf 12 mag het meebesluiten en vanaf 16 zelf besluiten.
En als vader de enige is die dat niet wil dan ga je niet naar de gezinsvoogd want die doet NIETS maar je gaat met je advocaat naar de rechter om vervangende toestemming te vragen.
Wordt dat toegekend dan heb je toestemming om via een psychiater of andere medicus Ritalin te regelen voor je kind.
Wordt dat door de rechter niet goedgekeurd, vader wordt in zijn recht op weigering gehonoreerd dan kun je dat weer meedelen aan de school zodat je daar geen schade oploopt aan de samenwerking.
Heldere procedures en geen gehaal en getrek met de gezinsvoogd.
Thuisonderwijs. Het mag formeel niet. Het is nogal een strijd om dat voor elkaar te krijgen. Je kind heeft al cluster 4 onderwijs. Daar zitten mensen tussen, op die school, die echt verstand hebben van leer- en ontwikkelingsproblemen.
Ik weet niet hou oud je zoon is maar met een weigerachtige en moeilijke andere ouder geef je waar mogelijk zoveel mogelijk je kind zelf de regie in handen.
Oefen hoe kind de Ritalin neemt, buiten vader om, geen commentaar, geen overleg, het is zaak van het kind niet van vader.
Niet trekken aan dode paarden.
AnneJ schreef op 02-05-2021 om 16:45:
En ik begrijp jou en je advocaat ook niet. Je richt je niet tot de gezinsvoogd maar tot de rechter. Maar goed ik heb daar ook geen ervaring mee en ben blij dat halen en trekken met een gezinsvoogd mij bespaart is gebleven en we uiteindelijk zonder maatregel de laatste uitspraak van de rechter kregen.
Die gezinsvoogd hoeft helemaal niet naar je advocaat te luisteren. Het enige voordeel is dat je advocaat hopelijk samen met jou beter onder woorden kan brengen wat je van haar verlangt.
Omdat de verlenging eraan komt en ze uiteraard bezig moeten om dat tijdig in te dienen. Ik hoor via school zaken vanuit de gezinsvoogden en dat ze dus daarmee aan de gang willen. Bovendien heb ik al tig keer gemaild (uit eigen naam) dat ik het stopzetten van de omgang niet begrijp.
Zij hoeven inderdaad niet te luisteren, ze gaan hun gang. Maar ik ben zeker jaloers dat het zonder maatregel precies zelfde liedje is als nu met kind schade erbij. Mijn advocaat is 6 jaar betrokken en weet van de hoed en de rand. Ook liet een tijdelijke vervangster weten dat het nog veel erger kan. Zij kunnen soms beter overnemen voor je inderdaad weer iets zegt dat verkeerd uitpakt. Voorbeeld dat hier in dit topic is: ik zal altijd voor omgang zorgen. Kleine dingen worden vergroot met er achteraan hoe zij dat vertalen. Of zoals je zelf zegt. Je kon een keer niet, mevrouw is niet gekomen. Terwijl ze duidelijk wisten waarom het niet kon en doorging.
De organisatie die met zichzelf bezig is is die hele sector aan 'kinderbescherming', Jeugdbeschrming, Jeugdzorg, gezinsvoogdij, wijkcoaches, Ouder- en Kindadviseurs.
Houd je daar niet mee bezig. Bedenk wat je kind nodig heeft, de kortste route, laat je informeren door de mensen die er werkelijk over gaan en ga er voor.
Nee, niet makkelijk maar echt die lui van de gezinsvoogdij hebben maar zelden een originele helpende gedachte. En ze frusreren het onderwijs doordat ze bij voorkeur ouders met kinderen in die clusters lastigvallen. Dat is gegarandeerde werkgelegenheid want je kunt altijd zeggen tegen de rechter dat er 'zorgen' zijn. Echter zelf dragen ze alleen maar bij aan nog meer 'zorgen'.
Dus laat ze zoveel mogelijk links liggen en richt je op de school.
In het speciaal onderwijs is meer mogelijk dan je denkt. Mijn dochter mocht op haar cluster 4 school op een aparte plek in de school zelf aan het werk als ze overprikkeld was of op een vaste dag thuis leren, zonodig vaker.
School heeft namelijk wel originele ideeen die gezinsvoogdij niet heeft. En ze zijn gericht op de oplossing en de gezinsvoogdij op het voortzetten van de OTS
"dat ik het stopzetten van de omgang niet begrijp."
Het lijk mij beter dat je commentaar op deze maatregel voor je houdt. Dat dient geen enkel doel dan het ondermijnen van de gezinsvoogd en die kan daar wel vervelend van worden. Je schiet er niets mee op.
Ze hebben ook geen recht om de omgang te weigeren. Dat heeft alleen de rechter.
Houd je mond over die dingen. Zeg ook niets in het wilde weg over de omgang voortzetten. Denk er het joue van en bedenk nu een goede manier om van die OTS af te komen.
Tenzij je nog steeds denkt dat ze je echt kunnen helpen? Waarmee dan? Hoe dan?
Nee, los zelf je problemen op met of zonder de andere ouder. Kies de kortste weg en ga niet her en der lopen kletsen. Dat kan allemaal in die kletsrapporten van de gezinsvoogdij en Raad voor de Kinderbescherming terecht komen. Doe het niet.
Lees even wat pagina's op de website van de Stichting KOG: ga niet babbelen! Je doet je mond open bij de tandarts, nergens anders. Het zijn je vrienden niet! Het is justitie en een werkgelegenheidsproject op kosten van jou gezin.
Als je echt hulp nodig hebt ga je naar school, die hebben ideeen, naar je huisarts en naar een echte deskundige in de ggz, bij voorkeur vrijgevestigd omdat die minder 'melden' omdat ze meer aan jou gebonden zijn als klant en meer gericht op 'helpen' dan op 'melden'.
AnneJ
Kind is 8, uiteindelijk werd duidelijk dat vader laatste keer hem zelf liet kiezen. Daarna was voor kind duidelijk dat hij zelf wel moest doen. Daarna werd de omgang stopgezet uit naam van de gezinsvoogden. Dat was vanwege dat er dus geen partij was die overdracht kon doen gezien zij niet werkten. Toen kwamen ze met bijzondere voorstellen en had mijn advocaat ook even overgenomen. Bovendien hield vader zich niet aan de afspraken. Wat nou reden is van stopzetten omgang is mij niet helder. Nog steeds niet.
Met school heb ik goed contact en dat advies wat ze wilden van de instantie die ook de medicatie heeft ingezet, krijgen ze nu niet. Daarin is nu echt zet aan gezinsvoogden, ik kan zelf wel willen maar vader moet ook akkoord zijn.
Een ding is ook opvallend, er zijn echt teveel hulpverleners betrokken en dat is echt niet beter. Niemand komt echt bij de kern. En daarnaast komt niemand bij vader thuis. Ze richten zich op waar het kind woont. (ook voor TO, ze gaan geen hulpverlening aan vader geven of daar de boel checken).
"Met school heb ik goed contact en dat advies wat ze wilden van de instantie die ook de medicatie heeft ingezet, krijgen ze nu niet. Daarin is nu echt zet aan gezinsvoogden, ik kan zelf wel willen maar vader moet ook akkoord zijn."
Gezinsvoogden kunnen niets en doen niets. Die gaan geen toestemming regelen van vader. Als ze dat lukt is het een toevalstreffer of een wonder of vader heeft een goede dag. Dus wacht nou toch niet op de lui!
Als het na een korte tijd niet blijkt te lukken stap je naar de rechter als je het echt belangrijk vind.
Ik snap echter niet wat de school wil van de hulpverlening. Wat ze niet zelf in huis hebben. Is dat echt wel noodzakelijk? Klinkt als een onzindingetje waar je onnodig veel te veel tijd en energie in kunt steken.
Kies de kortste route! Onderwijs heb je al, pillen heb je al, hulpverlening is er ook al. Wat wil je nog meer? Niets toch? En dat communiceer je naar de rechter!
Precies ze hebben geen recht omgang te weigeren. Als ik had geweigerd hadden ze er wat van gevonden.Tombola.
Ik lees genoeg, ook op KOG. Ik ken alles wel maar weet nog steeds niet wat ik verkeerd doe. Ik klets niet en heb geen commentaar. Ik vraag wanneer mij niet duidelijk is en wanneer het te moeilijk wordt dek ik me in, zoals de adviezen. Nee deze mensen gaan je niet helpen. Ze doen maar wat, hebben te weinig tijd en zoeken alleen maar naar wat ouders niet goed doen. En bij mij is dat bijvoorbeeld geweest dat ik me overal mee bemoeide. Dus zij moesten goed regie hebben. Nu ze die hebben, gaat het aardig de fout in. Dus ik dek me in zodat duidelijk moge zijn dat zij het niet gaan doen en niet moeten oplossen. Ouders zelf. Echter is dan wel de vraag hoe dat mogelijk wordt met afgelopen jaren in het achterhoofd. Ik heb wel toestemming nodig van de ander.
Is gewoon nog een jaartje ots, zoals eerder geformuleerd: de GI moet wel de kans krijgen... alsof ze in 36 maanden die kans niet hebben gehad, is toch logisch de gedachte