opnieuw OTS zorgen/omgang
Opnieuw post ik maar waar ik mee zit.
Ben nu dik week verder en de gemoederen zijn zeer hoog opgelopen met de gezinsvoogdij.
Het verhaal wat ik eerder schreef over uitbreiding is even niet meer aan de orde.
Ruim 6 weken merk ik nu hoe kind waar het om gaat met verhalen komt waarbij duidelijk is dat er wordt geinstueerd en gevist danwel duidelijk is dat er tijdens de omgang vanuit vader met kind wordt gesproken over ruzie, moeder, schuld. Laatste x zegt kind uit het niets na de omgang dat papa liegt. Laat ik zeggen voldoende aanwijzing dat kind wordt gebruikt om informatie te achterhalen, kind belasten met wie eerst ruzie is begonnen enzovoorts. Kleine zaken lijken het. Maar is nu drie omgangen achter elkaar dat ik signalen zie waarvan ik ben geschrokken. Na de eerste en tweede x natuurlijk aangekaart maar gezinsvoogd vind het normaal.
Vervolgens bij andere hulpverlener gevraagd hoe daarin te handelen tips gehad voor hoe naar kind toe passend is en blijft vanuit mijn rol. Andere advies was dit hoort bij de gezinsvoogd. Ik vertelde al dat de gezinsvoogd het alleen naast zich neerlegde. Maar ik heb opnieuw geprobeerd en een kindercoach zou dan ingezet worden.
Verder heb ik als advies uit mijn vorige post meegenomen dat ik inderdaad niet meer sta achter onbegeleide omgang wanneer vader tijdens die ruim twee uur tweewekelijks met het kind op zoek gaat naar waar we wonen. Of in die omgangsuren met ons kind gaat praten over wie de ruzie begonnen is.
En had ik het wel logisch gevonden om een gesprek met vader aan te gaan, vanuit de gezinsvoogd. Maar ik heb verder geen voorstellen gedaan, alleen gezegd dat ik het zorgelijk vind omdat ik een loyaliteitsconflict zie ontstaan, de leeftijd is nu 6. De leeftijd waarop veel vragen komen. Na dus een derde x melden geen enkele stap daarop vanuit de gezinsvoogdij.
Daarop dacht ik dan vind ik dat er iemand bij de omgang aanwezig moet zijn en of misschien maar niet meer naar buiten zonder dat iemand daar bij blijft.
Zodat men kan onderzoeken waar vader en kind zich op richten.
Nou dit is dus nu heel hoog opgelopen.
De instelling zegt wij vinden geen begeleide omgang nodig. Dat werd dus hard gespeeld.
Toen hield ik voet bij stuk, omgang begeleid of dan niet. Dat werd dan ga je maar naar de rechter. Ik hield vol dat lijkt mij onnodig, ik denk dat we hier een oplossing voor moeten bedenken. Toen vond de gezinsvoogd nodig te zeggen: ik kan ook vijf dagen in de week iemand bij jou in huis neer zetten. Mijn reactie was: je hebt 10.000 euro van de staat als jij die wilt uitgeven aan iemand bij mij in huis, moet je doen.
En ja toen kwam dreigement schriftelijke aanwijzing, ik liet me weer niet bedreigen en heb gereageerd met als jij dat een oplossing vind. Zo ging dat heel onsmakelijk verder.
Dus eindresultaat een gezinsvoogd die twee x de hoorn op de haak gooit, een hoop verwijten heen en weer en een ongelukkig kind. Ja wie ben ik dat ik de omgang stop zet.
Dat ik omgang prima vind maar dan wel begeleid eindigt dus in geen omgang met straks waarschijnlijk een - achter mijn naam
Waar is het geeindigd? in een kleinerend gesprek waarbij de gezinsvoogd dus de telefoon erop gooit en ik nog een keer bel en ze zegt dat ik t maar moet mailen en ze weer de hoorn erop gooit. Derde x heb ik om haar chef gevraagd (de gezinsvoogd zei zelf: mijn hoofd gaat jouw telefoontje niet aannemen).
Chef wel aan de lijn gekregen want de gezinsvoogd is nu definitief van mijn kind afgehaald. En afgesproken dat het contact tussen die gezinsvoogd en mij nu afgelopen is.
Wat dus betekend op dit moment is er geen nieuwe. En het probleem waar het mis ging.
De gezinsvoogd wilde dat ik de vader op de hoogte zou stellen waarom de omgang stopt. Het leek mij geen goed idee dat ik dat ging mailen aan vader aan gezien er totaal geen communicatie mogelijk is. En nu zit de instelling dus met het probleem dat er geen gezinsvoogd meer is en dat vader ingelicht moet worden.
Graag reactie. Ik voel me enorm ellendig en ik hoor heel graag wat ik anders/beter had moeten doen. Ik zit natuurlijk met een enorm schuldgevoel dat ik nu weer de papa afpak terwijl ik uiteindelijk doel had scherp te zijn wat er gaande is met het kind tijdens de omgang. En ik weet ook heus wel dat als er een keer iemand bij zit, vader wel oppast en dat het dan niet gebeurt. Er zijn toch een hele hoop ideeen hoe hierop ingespeeld had kunnen worden (die ik nu niet noem) i.p.v. te negeren.
Ben niet overtuigd
Tsjor.
Ik had het over het gedrag van mijn kind. Het gedrag van mijn ex is iets wat wel is opgevallen in inderdaad een handtekening zetten, akkoord geven en zijn communicatie. Dat staat al op papier. Bijvoorbeeld: Vader lijkt (kind) uit zijn leven te houden.
Dus niet met de voogd bespreken maar vooral bij die psycholoog.
Fijn dat je me waarschuwt. ik leef al jaren in het idee dat ik hem toch wel kwijt raak omdat daarop wordt aangestuurd door de andere ouder. Ik vind mezelf niet stoer, ik ben juist iemand die wel meewerkt en door ervaring heeft gemerkt wat wettelijk in de praktijk niet werkt. En nee heb geen tactisch inzicht. Ben wel een moeder en dat is steeds wat de gezinsvoogd heeft gezegd, dat ik de moeder ben. Maar ondertussen voel ik me heel anders. En zeker niet stoer.
Er is geen sprake van UHP, er is sprake van een OTS waarbinnen geen uitbreiding va omgang komt. Geen verbetering van communicatie en een kind die merkt dat er strijd heerst. Ik vind ook dat ik maar mee moet werken. Maar als ik ergens niet achter sta voelt mijn kind ongetwijfeld dat het niet goed is. Ook dat wordt omschreven.
Gaat niet om gelijk. Ik ben erover begonnen omdat ik niet de bedoeling had omgang te stoppen. Gelukkig gebeurt dat nu ook niet. Ik maak mij zorgen om de toestand van het kind. Dat speelde ook al toen ik het over de reiskosten/alimentatie schreef.
Het gaat namelijk echt niet goed. Maar voorlopig dan maar aan de hulpverlener overlaten. Een UHP is weer een trauma erbij en ik heb begrepen dat daar eerst de stap is veel hulpverlening aan huis in te zetten. Aangezien ik zelf hulp vraag is dat juist iets waar we oplossing in kunnen vinden om het niet uit de hand te laten lopen.
Maar einde van dit verhaal ben dus strijd aan het voeren over rug van mijn kind? Dat was dus dan niet de insteek.
Ik haal net de aanvraag voor hulp voor het kind uit de bus, van de instelling
Je snapt het niet Eppos
Dat zijn valkuilen. Veel hulpverlening, met name over de vloer doe dat toch niet!, kan juist een opmaat zijn van UHP. Een ieder heeft weer andere, soms zelfs tegenstrijdige, eisen aan jou en je kind en je moet je in bochten gaan wringen om daar allemaal aan tegemoet te komen.
Tegelijk kan het aanvragen en in gang zetten, na wachtlijsten, ook vertragend werken op een UHP, men wacht af, er zijn zaken in gang gezet, positief, ondertussen kunnen zaken ontspannen.
Als je denkt dat hulp kan helpen, zoek dan deskundige hulp zelf en zet dat zelf in. Ga niet mee met alles wat beweegt. En vooral: vergroot zelf je deskundigheid op het terrein van de hulpverlening. Dat zul je beslist ook al hebben moeten doen, gezien het feit dat je beide kinderen op het moment op speciaal onderwijs zitten.
En laat vooral ook zien dat je een groot netwerk hebt dat jou en de kinderen steunt. Het kan helpen in de beoordeling, het hoeft niet. Uiteindelijk gaat de kinderrechter over besluiten als OTS en UHP.
Vraag mensen niet bij jou thuis. Men is geneigd om fout op fout te zoeken en daar over te berichten en uit het verband te publiceren. Alles om een besluit bij de kinderrechter te kunnen afdwingen. Bij jou thuis zijn de details van jou leven. Een scheef tapijt kan al aanleiding geven tot groteske verhalen.
Dat klopt
Dat tegemoet komen aan iedereen zijn advies is een valkuil op zich.
Klopt ook wat je zegt, ik heb om hulp gevraagd voor beide. de verschillende vaders maken het lastiger. Omdat het systeem je als gezin wil zien. Nu lees ik bijvoorbeeld ook weer de naam van mijn andere kind in deze aanvraag.
Maar dit is nog allemaal buitenshuis zeg maar. Die kindercoach gaat hetzelfde doen dan waar hij nu al naartoe gaat, dat ook gisteren ook weer gemeld. Maar de gezinsvoogd besluit en ik kan het wel aankaarten. Ik hou me maar gedeisd. Ben allang blij dat ze ook schrijven in de aanvraag dat mijn kind drukker is en moeilijker te handelen.
En een groot netwerk is er niet en dat erken ik ook. Ik sta er echt alleen voor. Ook reden dat ik vraag om ontlasting, ik kreeg die trap na van de gezinsvoogd. Wat ik eraan ging doen dat het steeds nodig is.
Nou vragen dus om wat nu is ingezet. Dus ik vond het een beetje met de neus op de feiten drukken.
Ik heb dus al veel tegen, iets waar inderdaad de gezinsvoogd en vader steeds kracht bij zetten. Daarintegen komt uit elk onderzoek dat er is gedaan dat de situatie goed genoeg is. Een term die me niet blij maakt alle jaren, maar ik ben er dan ook maar blij genoeg mee dat kind mijn hoofdverblijfplaats heeft en houdt. De hechting heeft rond zijn tweede jaar eronder geleden. En bij de oudste ook aandacht en school. Dat was de periode dat ik als aangeschoten wild leefde en hoorde dat ik ziek was. Ik heb toen op een medisch kinderdagverblijf met deze kleine ouder-kind therapie gedaan. De hechting is nu juist enorm sterk. Zijn gedrag blijft stuiteren en ik stuiter ook van wat ik nou moet natuurlijk. Ik ben juist heel open over wat er niet goed gaat.
Alle hulp die ik nodig heb gaat via de instelling omdat overal om de toestemming en handtekening van vader voor nodig is. Dus zelf regelen gaat over zwemles en een oudergesprek op school.
Ik denk dat ik nu daarin moet berusten en zoals je noemt ontspanning vinden.
Wat snap ik niet? Ik waardeer echt alle reacties hoor en ik wil juist graag goed begrijpen.
Heb afgelopen december gezien hoe bij een gezin op school de kinderen eerst met moeder door WSG zijn opgehaald en in diverse plaatsen zijn opgevangen. Kind een was na een dag al bij een pleeggezin geplaatst. De moeder heeft nog even vol gehouden totdat ze besloot weer terug te gaan naar haar man.
Kinderen zitten nu allebei in een instelling. Soms moet het zo aflopen, ik ken dus ook situaties van dichtbij waar het goed is dat de kinderen nu elders verblijven. Ik heb alle contact ook opgezegd met die vrouw omdat ik niet begreep dat je je kinderen kwijt raakt omdat je weer terug gaat naar de situatie waar de zorgen lagen
..
Sorry moest ik even aan denken. Je vergelijkt situaties omdat je wilt weten waar het naartoe gaat. Maar voor mij is het een grote zwarte vlek deze toekomst en met dit geval onvergelijkbaar. Ik ben vijf jaar terug al tot inzicht gekomen dat ik los kwam van onveilige plek
#28
Wat betreft je zorgen uiten dat doe ik al 4 jaar bij de voogd, er wordt niks aan gedaan.
Nu nieuwe ots en weer wordt moeders stuk minder belangrijk gemaakt maar vader juist ernstiger.
Zelfs als ik vragen stel (in mijn ogen hele normale) dan duurt het maanden voordat ik bericht krijg als dat al het geval is dat ze reageren.
Ze horen jou te begeleiden maar dat laten ze duidelijk verstek in gaan.
Ik hoop niet dat je in utrecht zit wat is is het 1 grote klere zooi.
Papa van 3
Worden jouw zorgen als een ernstige zaak gezien? En dus telkens een verlenging van de OTS.
Volgens mij is begeleiding juist datgene wat ze uitbesteden en zo weinig mogelijk zelf doen. Ik zag juist wel dat die van ons veel op dr eigen bord nam zoals de overdracht en overleg. Alleen nu is het opeens ik loop jouw werk te doen.
En volgens mij gaat het nergens normaal waar dan ook, dus ik wil niet ruilen.
Maar ik ben wel benieuwd of en hoe er een plan van aanpak is en of je daar iets van ziet of op mag reageren. Hier is dat dus momenteel opgemaakt ter verlenging en motivatie daarvan. En nooit in samen gewerkt. En na daar een gesprek over te hebben gehad waar ik erkend werd in dat ik ook daarvan op de hoogte had moeten zijn is er nog niets mee gebeurd. Maar 6 weken verder heb ik dan ook geen verwachting dat ik morgen een afspraak heb om vragen te stellen.
4 jaar he, en dan is er sprake van een omgangsregeling met jou of hebben ze omgang met moeder?
Eppos
Nee omgang met mij. Was het maar met ex.
Ze luisteren totaal niet zelfs niet naar de oudste die nu ook een stem heeft. Zelfs hij wil geen gesprek met voogd omdat voogd niet luisterd.
Ik was voorheen heel flexibel met afspraken (zzper) maar nu wsnp en werk ik 4 dagen 11 uur zodat ik vrijdag vrij ben voor men nieuwe gezin. Papa dag. En heb gezegd tegen voogd vrijdag kan ik alleen afspraken maken. Zegt voogd dood leuk ik werk maandag, dinsdag en donderdag en woensdag alleen de even weken. Vrijdags werken we niet.
Dan niet stuur je toch lekker alles via de mail.
Maar via de mail moet ik altijd voor bepaalde data reageren maar hun mogen maanden er over doen.
Telefonische afspraken doe ik ook niet meer aan. Al hoewel ik de gesprekken opneem en zo wel tot bepaalde bewijzen kom tegen me ex en hun veel op leugens betrap.
Heb een psycholoog op de zaak gezet en die heeft alle rapportages bekeken en haald hun en me ex zo erg onderuit dat zelfs de media er van smult en in een tuchtzaak zelfs lijdend is. Zelfs in de zaak voor eenhoofdelijk gezag heeft het mij gered.
De valkuil
waar AnneJ op doelt is: als je veel hulpverlening voor je kind binnenhaalt geef je aan dat het met je kind niet goed gaat. jij denkt: dat komt door vader. Maar zij kunnen denken: dat komt door moeder, of door moeder en vader samen.
Te weinig hulpverlening kan uitgelegd worden als: het kind heeft problemen en moeder ziet het niet.
Veel hulpverleners over de vloer, dan loop je het risico dat er een tussen zit die op elke slak zout legt, wat weer negatieve rapporten (over jou) oplevert.
Ik denk dat je het helderste krijgt als je je alleen op het kind richt. Het kind stuitert. Dat is het probleem. Niet: zie je wel hoe erg vader het kind van streek maakt, want daardoor stuitert het kind.
Tsjor
Tjongejonge
Ja dat snap ik Tsjor zeker. Omdat ik het al jaren meemaak dat als ik om hulp vraag het niet van de grond komt en als ik het er niet mee eens ben de dreigementen binnen stromen. En dat was al in vrijwillig kader anno 2015 toen veranderde er nl. wat in de Jeugdwet en WMO. Alhoewel ik soms verhalen lees en ook concludeer dat het bij de vroegere bureaus jeugdzorg ook maar net aan ligt.
Hou het maar eens op vermoedens die gecheckt moeten voordat denken als feit wordt vastgelegd. En kind krijgt dus nu die coach. Er staat in de aanvraag dat vader verklaart dat er maanden terug door de buurt is gereden dat kind aangaf in de buurt te wonen. Enige wat ik denk: o fijn dat ik deze terugkoppeling krijg. Mij werd gezegd dat als ze er iets mee had gedaan ik dat zeker had gehoord. Dan is dat vast nu opeens.
Nee tegen mij werd gezegd dat ik niet op elke slak zout moest leggen.
Ik ben misschien hard van slag gegaan maar ik werd ook heel lelijk te woord gestaan. En kan moeilijk tegen onrecht dus ja ik zit ook wel aan klacht indienen te denken. Ik wil me energie het liefst niet verliezen aan wat niets oplevert.
bedankt voor de uitl;eg Tsjor
Die
Tjonge jonge was voor vader
Tuchtcollege daar ben ik ook eens beland met een andere gecertificeerde instelling maar die vonden er niets ergs aan.
ik neem aan dat je bedoelt dat moeder alleen gezag wilde en dat dat nu niet is gelukt.
Ik snap ook je frustratie, ik moet ook altijd uitleggen wanneer ik kan en ik ben er praktisch redelijk elke dag en ik kan anders wel schuiven behalve na schooltijd. En nu is het vakantie en zonder netwerk kan ik moeilijk praten. Maar dan nog kunnen ze niet hoor of is de reactie waar je lang op kan wachten.
Aangezien er nu niemand is vroeg ik mij vandaag af wie er morgen is voor de overdracht. Geen naam, weten we niet. Wanneer is dat bekend dan? Morgen? Eerst wel maar dan misschien toch een ander dan de dagdienst. Op de vraag wanneer het bekend is kan dat mij dan doorgebeld worden? kunnen ze nog niet beloven
Ik heb geluk, ik heb een hulpverlener bereid gevonden voor een keer mee te gaan kind daar over te geven aan de onbekende. Want dat wist de baliemedewerkster dan wel.
Had ik toch niet al zo vaak mee gemaakt dat die helemaal van niets weten.
Ik heb morgen een getuige die bij me is. Heb gewoon angst, stoornis van de hele toestand
Welke vermoedens
'Hou het maar eens op vermoedens die gecheckt moeten voordat denken als feit wordt vastgelegd.'
Welke vermoedens bedoel je dan?
Tsjor
Strijd
Dat de strijd tussen ouders over het kind voor het kind leidt tot problemen met zijn eigen identiteit.
Wat iedereen denkt is waar het van komt. Eerst zijn er twee ouders die strijd voeren. Die geven elkaar de schuld.
Vervolgens komt de hulp of zoals een OTS (ernstige bedreiging dus gezinsvoogd) die denkt iets, zoals je schrijft en wijst ook een schuldige aan. Maar dat is nog geen oplossing.
wat gaan we er aan doen?
Bij ons is in afgelopen OTS jaar gezegd: allebei hulp zoeken. Ik heb al hulp, heb nog meer hulp. Maar al neem ik inderdaad tien hulpverleners.
Aan de zijde van vader is niets gedaan. Hij erkent ook niet dat hij hulp nodig heeft.
De kinder ggz zegt ook, behandelen is met de kraan open zolang de strijd tussen ouders niet stopt. Dan moeten er dus twee stoppen met strijd voeren. Gaat er een door dan houdt het nog niet op. En hij gaat niet veranderen
Dus die strijd gaat door en wordt niet anders door een toeziend oog. En mij lukt ook niet alles. Daarom sta ik open voor waar wel kind baat bij heeft. Hij moet ook eerst onderzocht voor school. Als een ouder dan weigert voor akkoord. Dan denk ik ook een hoop.
Er is ook voorgesteld om hem medicijnen te geven. Maar je kunt raden, dat is ook niet alleen mijn beslissing. Die strijd heeft dus nogal wat gevolg.
En ik ga makkelijk denken als een ouder iets wil, vervolgens zelf belemmert en omgang blijft bij hetzelfde dat het niet constructief bedoeld is. Zeker als vervolgens het erop lijkt dat er via het kind onrust mee komt na omgang. Ook al weet ik wel zeker wat ik hoor en zie niet goed is voor kind zelf.
Ik denk ook steeds HELP. En als ze dat merken zien ze een moeder die radeloos is. Tell me
identiteit
Wat bedoel je hiermee 
at de strijd tussen ouders over het kind voor het kind leidt tot problemen met zijn eigen identiteit." ?
Dat een kind
twee ouders heeft waar het zich aan spiegelt. Daaraan leent het zijn eigen ikke.
Als de ene ouder geen contact heeft dan kan hij zich niet aan beide ouders refereren. Zegt de ene ouder iets negatiefs over de andere dan kan het kind zich daarover schuldig gaan voelen.
Dit beschrijft de Raad vd Kinderbescherming. En zo ook de voogd. Een simpele begroeting kan als stress bij het kind wegnemen.
Ik ben het niet overal mee eens dat het speelt. Vaak als het pas al tot echte loyaliteitsproblemen leidt of nog erger PAS. Dan snap ik de theorie eromheem wel.
Ja, en?
Het klinkt als psychologie van de koude grond. En in werkelijkheid kun je het niet zien als een doel van de OTS, dat schept alleen maar verwarring, maar ja, je moet je ergens mee bezig houden toch?
Of je nou wel of niet scheldt of netjes over de andere ouder praat, kan alleen maar een reden zijn, en er zijn velen, om de OTS te verlengen, maar het lijkt me geen haalbaar doel.
Contact, sec, lijkt me haalbaar. Binnen kaders. Het speelt ook geen rol bij het uitbreiden of niet van de omgangsregeling. Ook als vader blijft schelden en uitvragen en moeder zwart maken, blijft de omgangsregeling, hoe dan ook, het doel.
Dus daar ligt je 'redding' niet, wil ik er maar mee zeggen. Het kan hooguit als argument voor of tegen jou of je exman, in welke vorm dan ook gebruikt worden. Het is geen wedstrijd. En het levert 0 punten op als het al dan niet behaald wordt.
Ik ben benieuwd
Hoe de raad dat dan ziet voor kinderen waarvan de vader op de grote vaart zit; of uitgezonden wordt.
Rond vechtscheidingen snap ik wel het uitgangspunt, dat een kind twee ouders heeft en met beide ouders kontakt moet hebben en dat het zwart maken (of verdacht maken op basis van vermoedens) van een ouder schadelijk is voor een kind.
Tsjor
Klopt Tsjor en AnneJ
Dit is wat me steeds gezegd wordt. Ik wordt er ook koud van soms.
Ik voel meer als dat er een spel wordt gespeeld en ik inderdaad altijd met een les naar huis wordt gestuurd.
De raad ziet niet voor zich. Die doet onderzoek, n.a.v. verzoek. Is de Raad klaar en rapport ben je daar klaar. Je hoeft daar dan niet meer met vragen te komen. Advies OTS en dan ben je dus daar 'aan de slag'.
Ik en me hulp op tijd naar de instelling. Komen aan vader was er nog niet. Half uur te laat. Ga er vanuit dat de reis tegen zat.
Doel behaald dan maar.
Je moest eens weten
welke doelen de voogd heeft omschreven Anne J. Het is gewoon de wettekst die voor iedere ouder geldt. Is een doel waar minstens de halve opvoeding over gaat. En dat is dus de ernstige bedreiging. Wat niet wil zeggen dat die al schade dusdanig maakt/kind al ernstig beschadigd rond loopt. De bedreiging moet worden weggenomen, de OTS dient omdat kind bedreigd wordt in ontwikkeling.
Ja weer van die taal, ik weet het. Heb net een rechtszaak achter de rug, deze taal gebruiken gezinsvoogd en rechter als reden verlenging OTS. Motivatie: zelfde als vorig jaar.
Toch
Het is zoals het is. Het heeft weinig zin om daar steeds weer boos over te zijn en daar energie aan te spenderen. Ik zou datgene wat gezegd wordt aannemen als gegeven, daarnaar handelen en dan ook zoveel mogelijk voorkomen dat je steeds blijft aangeven wat anderen fout doen (vader komt te laat, weer een slak met zout). Zolang je weet dat je zelf je best doet kun je in elk geval eerlijk in de spiegel kijken.
Tsjor
Doe ik Tsjor
Ben niet boos, ga van goede uit. Met dit weer, veels te warm om me op te winden.
Ik baal wel eens. Je kunt niet meer dan je best doen. Was geen klacht maar constatering.