opnieuw OTS zorgen/omgang

Niet beter

Het blijft een moeilijk traject. Het probleem is dat er geen succesgegarandeerde route is. Het blijft halen en trekken.
En je rug recht houden als het om het welzijn van je kind gaat.
"Ik zit natuurlijk met een enorm schuldgevoel dat ik nu weer de papa afpak terwijl ik uiteindelijk doel had scherp te zijn wat er gaande is met het kind tijdens de omgang. "
Schuldgevoel lijkt me hier niet nodig maar wel angst en boosheid omdat je moet toestaan dat je kind optrekt met iemand die onberekenbaar en grensoverschrijdend gedrag laat zien.

Zorg dat je dossier goed op orde is en houd er rekening mee dat er rechtzaken kunnen zijn. Hopelijk heb je een goede advocaat. Tegenwoordig heb je ook advocaten die gespecialiseerd zijn in OTS. En als je kunt schakel dan Richard Korver in. Die wil ook vooraf al informatie met jou verzamelen voor het tot een zaak komt.
Het gaat vooral ook om tekst op het juiste moment met de juiste inhoud. Dus zorg dat je je dossier goed op orde hebt.

Je kunt ook steun vragen aan de stichting KOG of aan gemeentelijke clientondersteuners. Persoonlijk zie ik meer in de stichting KOG.

https://www.stichtingkog.info/jurisprudentie/jurisprudentie-i.v.m.-gezag-omgang-en-informatie-na-scheiding/
Hier kun je ook informatie vinden om meer tekst te hebben bij jou situatie.

AnneJ

Bedankt, volgens mij praat hier een ervaringsdeskundige. Ik ben een en al boos natuurlijk en angst die vooral wordt weggepraat. Zo fijn te horen dat het dus wel een normale reactie is boos en verdrietig en bang te zijn. Bij die chef vanmiddag kwamen bij mij de tranen ook. Wordt r zo moe van

Maar volgens mij zegt het genoeg dat die gezinsvoogd nu van toneel is en natuurlijk hopen dat er nu een geschiktere komt.

Die in elk geval serieus neemt als er signalen van niet pluis zijn.
Ik heb een goede advocaat, die was natuurlijk net deze week op vakantie. Maar ik ben wel terug gebeld omdat ik met spoed naar een kantoorgenoot gevraagd had. Die heeft dan wel meegedacht en ik had met mijn eigen advocaat een plan voor komende drie maand gemaakt af te wachten en anders om opheffing van de ondertoezichtstelling te vragen zodra ze niets bereiken. En niet in Hoger beroep te gaan. Maar nu is er weer een reden extra dat de OTS moet blijven.

Ik ken ook KOG wat ik regelmatig afstruin rondom zittingen. Beetje zoeken naar vergelijkbaar materiaal. Maar zaken blijven toch heel verschillend. Vanmiddag ook contact gehad met de klachtencommissie. Die zeggen het wel te snappen maar das ook natuurlijk waar je je energie in wilt verliezen. En deze voogd is geen halve seconde energie meer aan te verliezen, ze immers van de zaak af. En het AKJ, ter ondersteuning. Dat is afwachten want die hebben overal ook wachtlijsten.

Ik heb goed vertrouwen in mijn eigen advocaat en ben ook kwetsbaar. Dan komen die schuldgevoelens. Bovendien krijg je alle redenen te horen als je niet mee werkt jij de slechterik bent en dus je kind gebruikt en hem zijn recht ontneemt
Dan is bij mij genoeg geraakt en hoor je dus jij doet dit iedereen aan.

Ik hoor je vooral zeggen geef de moed niet op en zorg goed voor jezelf, administreer en verzamel t verhaal (Ik heb aantal verhuisdozen vol dus daarmee verder gaan)

Dank je AnneJ

Ik heb volgens mij de meeste rapporten van de kinderombudsman ook gezien, maar deze ga ik evenchecken.
Met de moeder van zijn oudste heb ik contact om te peilen hoe het daar gaat. Zij zegt ook dat hij altijd moeilijk doet. De laatste appjes waren ook duidelijk: hij betaalt 25 i.p.v. 100. Waarom? op normale vraag zegt hij: Kijk goed in het verleden. Dan stuurt ze een foto van haar bankafschrift met ik zie het niet, zou je de rest kunnen bijboeken? Dan is het antwoord nee want je geeft het niet aan het kind uit. En ik draai het dan terug naar 25. En daarbij zegt hij hiermee is het af.
Dit is precies waarom ik niet meer zelf met hem wil communiceren. En ik krijg er nog hoop verwijten bij dus ik vraag niet meer ik regel het via instanties. Aan de voogd heb ik gezegd, bij zijn andere kind van 16 gaat het nog niet normaal dus ik verwacht komende tien jaar geen verandering.
Ik heb er iets aan in de zin dat ik weet dat hij zo is bij beide kinderen. En ons gevoel delen. Het verschil is dat zij alleen gezag heeft en ik het samen.

Dat is ook wel trouwens wat deze voogd en haar chef in een gesprek hebben aangegeven, dat zij niet oplossen en dat vaak een omgang dan zo blijft. Maar ze vragen wel een hoop van mij wat ik ook niet kan waar maken. We hebben geen eens samen gewoond en ik ben veel verloren, het is meer dan vijf jaar geleden.

Het gaat er ook niet om dat ik weiger. Het gaat erom dat ze wel iets doen als een kind duidelijk signalen geeft. Daarom begeleide omgang. En ze tolereren maar eind weg. Ik moet als moeder ook kunnen melden wat ik zie. Ik vind ook niet dat de omgang geen kans meer heeft maar dat ze meekijken.

Ik ben ontzettend bang, juist voor dat die instanties inderdaad de ouder gaan straffen die alles maar moet pikken. Die verhalen zijn er genoeg, de manipulerende soort krijgt opeens alles na 6 7 of 10 jaar. Daarom wil je weten wat concequenties zijn maar daar kom je achter als je zelf op scherp gaat staan.

Mijn plan met vragen om opheffing lijkt in duigen te vallen. Elke keer grijpt hij zijn kans misbruik te maken van situaties. En vraag je je af of jij langzaam aan gek aan het worden bent.

Escalatie

Ik lees je verhaal en kijk dan naar de escalatie vandaan komt en wat eventueel jouw bijdrage daaraan is. Dat gaat niet over schuldig of zo, maar ik denk dat je je verhaal hier schrijft omdat je een andere situatie wil.

Wat opvalt is dat de redenen van de onmin snel veranderen en elkaar opvolgen. Eerst ging het om uitbreiding van de omgang, toen over halen en brengen, nu over de verhalen waarmee je kind komt.
Nu even gekeken naar je kind: hij analyseert al dat vader liegt.
Jij vermoedt dat er in de toekomst een loyaliteitsconflict komt voor het kind. Mooi woord, en zeker met iets wat in fe toekomst kan onstaan sta je altijd goed. Maar het slaat nergens op. Loyaliteitsconflict ontstaat als twee ouders aan kind trekken om loyaliteit, niet als kind doorziet dat een ouder liegt.
Wel als jij steeds duidelijk maakt aan kind dat vader niet deugt.

Dan valt me op dat je een probleem aangeeft bij de gexinsvoogd, maar ook meteen een oplossing eist. En daarin ver gaat. Veel belt. En eist. Als je nu eens het probleem signaleert, maar geen oplossingen eist. Dan kan de gezinsvoogd zelf bedenken waar eventueel een oplossing mogelijk is.

Deze gezinsvoogd heb je getergd tot het uiterste. Ze is niet eraf gehaald omdat ze niet goed functioneert, maar omdat ze teveel getergd is. Je kunt dat noemen ‘ je rug recht houden’ . Dat kan. Het laat zien hoe wij nu met elkaar omgaan. Ik denk niet dat je een gezinsvoogd krijgt die klakkeloos gaat doen wat jij wil.

Als het zo doorgaat heb je nog 12 jaar strijd voor de boeg. Succes

Tsjor

Nou Tsjor

Natuurlijk kun je TS naar haar eigen gedrag laten kijken. Maar 12 jaar strijd heeft ze toch wel zonder dat jij nu de bal bij haar zelf legt.

Natuurlijk kun je veel verbeteren in een kalmere en meer vragender dan eisender toon. Dat kun je ook aangeven zonder TS verantwoordelijk te houden voor de escalatie.

Een echte deskundige zou daar ook kalmer mee om moeten kunnen gaan. Helaas zijn gezinsvoogden dat niet. Ze hebben geen idee van de problematiek in dit soort zaken. Laat staan hoe je dat zou kunnen verbeteren. Echt wel een blinde vlek.

Het verplaatst zich

Strijd met de ex, strijd met de gezinsvoogd. Oké, het ligt aan ex en aan de gezinsvoogd. En ook aan de volgende gezinsvoogd voorspel ik. Maakt niet uit wie die gezinsvoogd is. Per definitie weten ze nergens iets van en doen ze dus niet wat TS eist.

Tsjor

Zwarte Pieten Tsjor

Aan het verhaal kun je zien dat het om een man gaat die niet de makkelijkste eigenschappen heeft. Misbruik, mails vol beschuldigingen en scheldpartijen, kind onder druk zetten om adres op te geven. Dat is moeilijk genoeg. En dat je daar zo goed mogelijk mee om moet gaan, en kind ook contact met vader gunnen, is een moeilijk proces waar je ieders gemoederen moet zien te kalmeren, uiteraard te beginnen bij jezelf. Maar blijf maar eens kalm als je een aanwijzing krijgt voor een omgang waar je niets mee kunt.

Poging

Ik had een poging gedaan aan het begin van mijn verhaal om uit te leggen hoe ik zou reageren. Maar blijkbaar is het toch nog teveel kritische reflectie voor AnneJ: '... zonder TS verantwoordelijk te houden voor de escalatie.'
Nee natuurlijk is ze niet verantwoordelijk. Ze is volstrekt onschuldig als een onnozel kind. ze kan er niks aan doen. Ze is slachtoffer van man en van gezinsvoogd en van de staat met die vreemde wetten.

Tsjor

Sprong voorwaarts

Eppos, misschien kun je proberen om het zelf weer in gang te zetten op een manier die wel past.
Is het mogelijk dat je contact legt met de wijkrechercheur, de situatie uitlegt en vraagt of je kind kunt overdragen en terugkrijgen aan en van de vader waar de wijkrechercheur bij is? Alleen voor de vrijdagmiddag in de 14 dagen.
Dan laat je je goede gezicht zien.

Ben benieuwd

Hoe weet jij wat er in de eventuele aanwijzing zal staan en dat dat voor haar onacceptabel is? Of is alles onacceptabel.
Tsjor

Tsjor

Ik ga af op wat TS hier meldt.

Wijkagent?

Kun je tegenwoordig de wijkrechercheur al inhuren om vervoersproblemen tussen gescheiden ouders op te lossen?

Tsjor

Overigens

Zie ik ook wel zaken die me onhandig lijken, maar ik wijt dat vooral aan onbekendheid met het fenomeen jeugdbescherming. Te denken valt aan het idee dat ze bij vader observeren wat er fout gaat, gaan ze niet doen, heeft geen zin zolang er geen levensbedreigende zaken zijn, vader laat niet zien wat er fout gaat.
Gedoe met achterstallige alimentatie regel je met het LBIO, verder geen gezeur.
Er zit ook nog een hoop 'ongeloof' bij dat je je in zo'n onmogelijke situatie bevind. Je zou toch mogen verwachten dat......?
Ik zou hier als doel houden: voorlopig gecontroleerde omgang en zodra zich een situatie voordoet die zich daar voor leent aansturen op eenhoofdig gezag.
Daarbij moet het niet alleen aan jouzelf duidelijk zijn, maar vooral ook feitelijk duidelijk voor de rechter.

Geen vervoer Tsjor

Alleen de plaats van overdracht.

Luister

Er is wel wat in gang gezet en ja ik heb ook eisen gesteld, daarom voel ik me ook door en door slecht. iets waar jullie beide van zeggen dat ik inderdaad me zo voel maar daadwerkelijk niet verantwoordelijk voor ben. Maar wel degene ben die bijna die dreigementen aan de broek had als gevolg

Gebeld door de instelling

Ik werd gebeld door de instelling. En nu heeft deze meneer gesteld dat de omgang kan blijven plaatsvinden (er is voorlopig nog geen nieuwe gezinsvoogd). Ze gaan de gehele omgang opnemen binnenpands. Vader en kind gaan niet meer uit. D.w.z. omgang blijft dus ook binnen de instelling. Zodra er weer aanwijzingen komen, kunnen zij de opname terug kijken.

Deze twee dingen: niet meer naar buiten en een camera (met geluidsopnames) blijft zo lang totdat een nieuwe gezinsvoogd de oude haar plek heeft overgenomen.

Ik ben best wel opgelucht. Ik ben akkoord: er gebeurt iets met mijn vermoedens en de omgang blijft zoals het nu is eerst. En kind ziet dus vader wel

hebben jullie ondertussen hier gereageerd, ik ga het even beter lezen.

Poeh

Ik zie dat er wel wat meningen verdeeld zijn maar jullie allebei wel goed inschatten

Ik wil een andere situatie tuurlijk

Er gebeurt heel veel tegelijk en stapelt zich op. Voor mij is dat ook moeilijk focussen en kan ik maar een probleem tegelijk aan. Niet wat alle verwachtingen van mijn ex en de gezinsvoogd zijn. Moeilijke man is al vaak gevallen. te moeilijk voor mij
Ik denk ook niet dat het het goeie woord is. En ik wil ook geen EHBO toepassen zonder dat er een gewonde is. Ik weet dat ik praten over vader mijdt (ook niet alles is) maar ik trok in elk geval de conclusie dat hier een situatie speelt die de aanwijzing geeft: kind zelf doorziet dat er zaken door vader worden aangekaart. Die worden in dat koppie vertaald en uitgespuugd als papa liegt. En dat baart zorgen

Tuurlijk gaat niet alles zoals ik dat wil en dat tergen werd inderdaad verwijten over en weer. Mevrouw had net een sterfgeval met oprecht verdriet. Mijn verdriet achteraf is waarom geef je de zaak niet over aan een collega want ze riep aantal weken gelden in een gesprek: En dit is nou precies waarom ik dit niet met clienten deel... Terwijl ik en mijn maatschappelijk werkster daar zaten van en ik ben ook een client dusblijkbaar deel je je persoonlijke leed wel met deze client. Ik zou de gezinsvoogd hebben gegund tijd uit te trekken om te rouwen, daarintegen vergeet ze een hoop afspraken na te komen en loopt de casus bij ons uit de klauwen. Dat is dan waar ik geen boodschap aan haar eigen problemen van huis. Klinkt hard en zo zit ik ook van wanneer kan ik iets melden of moet ik wachten totdat de gezinsvoogd aanspreekbaar is. Dan moet ze maar ander werk zoeken of zich ziek melden, lijkt mij.

Persoonlijk wil ik haar niet kwetsen, ik klaag over dat ons proces er onder heeft geleden. wij hebben nooit plan van aanpak gezien, dat is niet iets wat een sterfgeval in haar persoonlijke situatie gaat verklaren. Plan had bij aanvang al gemoeten en ik heb ook lang de bal bij de gezinsvoogd gelaten. Dan kun je me ook verwijten dat ik er eerder had over moeten klagen. Je mag mij die verwijten maken, zelf weet ik het beste of ik er iets mee had gemoeten. En dat er wel degelijk meermaals naar is gevraagd. Ik heb vandaag ook tegen haar collega gezegd dat ik ook zeker niet aardig kan zijn. En niet tegen dreigementen kan en dat dat emoties opwekt.

Deze gezinsvoogd ging niet oplossen. Ik heb paar keren gemeld zonder reactie en ze ging het omdraaien. Dus tot zover op tsjor's eerste reactie

AnneJ doorziet het als je in mijn schoenen gaat staan en ja ik ben een mens, als er tegen mij wordt gezegd jij MOET, komt die toon in verkeerde aarde. Zeker toen ik daarna een beschuldiging kreeg terwijl ik alleen boodschapper was. Duidelijk uit het verhaal is dat haar emotie was dat ik haar op haar fouten wees. In werkelijkheid gaf ik een boodschap door dat een hulpverlener iets nodig had van haar. En ik haar vroeg om daar even heen te bellen. En diegene had gezegd dat ze iets was vergeten in haar aanvraag. Maar blijkbaar vatte de gezinsvoogd het persoonlijk op. Dat was het moment dat ik haar inderdaad de waarheid zei en het mis ging. Maar ik was nog niet uitgepraat. Zij hing wel op

En nee ben niet meer kalm. alle hulpverleners zien het en bedenken oplossingen behalve deze eruit genikkerde voogd, die geen poot uit heeft gestoken en maar roepen tegen deze moeder ik doe jouw werk.

Tsjor, ik zie wat je uitlegt. Jammer dat je poging wel beetje hard over komt. ik begrijp wel je mening en waar naartoe. het doet niets af aan de inhoud van je mening. Ik kan het hebben, de toon kun je hier niet altijd horen. Ik ga er vanuit dat de intenties wel goed zijn.
Ik begrijp en sluit me meer aan bij AnneJ. Ik hoop dat ik nu een betere krijg en zeker niet weer een die lakens uitdeelt. Ze is toeziend voogd, niet mijn baas. We zijn allemaal mensen, die vrouw ook hoe onbehoorlijk. Ik zou wel graag nog horen waarom zij zich zo ver uit de tent laat lokken als het maar je werk is. Ik hoor haar nog zeggen: ik doe al 13 jaar dit werk en ik weet wel wat bij mijn takenpakket hoort.

Nou dat gezinsplan moet na 13 jaar dan ook een eitje zijn en niet pas als de OTS afloopt. Wat ze zegt klopt niet met de realiteit en daar is ze nu door haar baas van terug gefloten. En een collega heeft dag erna nu dit geregeld. Waarom kwam dat niet in haar op om deze constructie te bedenken?
In mijn gedachten was het luister naar me en denk mee. Maar bij mij werd het ook dan moet ik dus schreeuwen om aandacht ofzo???

Eppos

'. Klinkt hard en zo zit ik ook van wanneer kan ik iets melden of moet ik wachten totdat de gezinsvoogd aanspreekbaar '

Dat is niet hard, dat is volslagen onrealistisch. Je stelt eisen aan je ex, aan de gezinsvoogd, aan iedereen die nergens op slaan.

Knurf

Ik snap jouw reactie niet met dat ik eisen stel in combi met het stukje wat je van mij kopieert.

En ik eis geen uitleg. Maar nu voegt het niets toe

En welke

Eisen worden er aan mij gesteld Knurf?

Vergis je niet

' Ik hoop dat ik nu een betere krijg en zeker niet weer een die lakens uitdeelt. Ze is toeziend voogd, niet mijn baas.'
Ze is niet zomaar toeziend voogd, iemand die op haar handen gaat zitten of alleen maar een plan van aanpak schrijft. Ze is toeziend voogd om te kijken of het met de kinderen goed gaat (niet met de onderlinge relatie tussen twee exen). En als ze denkt dat het niet goed gaat kan ze een aanwijzing geven. En als dat niet werkt kan ze de kinderen uit huis laten plaatsen (via de rechter). Dus ja, er worden eisen aan je gesteld en die eisen zijn niet vrijblijvend.
Mijn insteek zou nu vooral zijn: communiceer de problemen.
En ik snap best dat je de insteek van AnneJ prettiger vindt.

Tsjor

AnneJ

Maar het vervoer was toch het probleem, die 200 km, die hij niet wilde doen en waar zij geen geld voor had.

Tsjor

Verwachtingen

AnneJ: 'Je zou toch mogen verwachten dat......?' Jammer dat je het niet afmaakt, want ik was wel benieuwd. Zoals je het nu schrijft is het : je zou toch mogen verwachten dat de gezinsvoogd ziet dat vader een moeilijke man is en dat hij daarom geen vader meer mag zijn. Maar er is geen instantie die vader tot een moeilijke man verklaart.
Je kunt naar de politie als er sprake is van geweld.
Je kunt naar veilig thuis als er sprake is van geweld tegen kinderen.
Je kunt een OTS krijgen en dan krijg je een gezinsvoogd die de kinderen moet beschermen.
Maar geen enkele instantie zal verklaren dat vader een moeilijke man is en dus geen vader mag zijn. Tenzij er een echt gevaar is voor het kind. Er zijn vermoedens, van de ex-vrouw dus, dat is altijd een beetje lastig. En de interpretatie van de gebeurtenissen waarop die vermoedens zijn gebaseerd is niet zo sterk:
'kind zelf doorziet dat er zaken door vader worden aangekaart. Die worden in dat koppie vertaald en uitgespuugd als papa liegt. En dat baart zorgen.' Nou nee, kind spuugt zoiets niet uit, denk ik, maar zegt het. Kind geeft een observatie die best kan kloppen. Kind moet daarmee verder: een liegende vader. Er is geen andere. Je zou neutraal kunnen vragen: waarom denk je dat? en wat vind je daarvan (als je dat neutraal kunt doen) en dan kijken hoe kind dat verwerkt. Verder nog niets om je zorgen over te maken.

Je mag overigens van een moeilijke man wel scheiden.

Tsjor

Tsjor

"Het verhaal wat ik eerder schreef over uitbreiding is even niet meer aan de orde."

Een nacht is niet haalbaar vanwege de afstand die vader dan 2x heen en terug moet doen in plaats van nu 1x. Dus dat probleem/vervoer is er even niet.

Nu niet

Maar daarover ging wel het conflict. En dat lossen de twee wijkrechercheurs met elkaar niet op.
Er is nu gekozen voor: laten zoals het was; totdat er een andere gezinsvoogd is.

Tsjor

Jammer

Deze topic ben ik niet voor niets los begonnen van inderdaad de eis aan mij te alimentatie te verlagen.

Problemen zijn er elke keer weer. En tegelijkertijd. soms hebben ze ook verdacht veel verband met elkaar. daarom graag je mening

En ja ik heb schaapachtig de eisen opgevolgd. Maar ik ben ook vrijwillig aan omgang begonnen. die dwang was er nooit voor nodig.

tuurlijk nodig die OTS.
Even voor de duidelijkheid, ik heb een kind onder toezicht. voor de ander heb ik dan geen toezichthouder nodig. Bel niet/je belt teveel en communiceer je problemen. Was dat nou niet juist waar de rapen gaar gingen?
Ja UHP dat lijkt mijn ex wel wat. dat is wat ie jaren roept. En wat gebeurt in dit land. Dus ik heb wel een eigen mening

En ik denk dat je wat mist Tjsor. De omgang wordt gefilmd en ze mogen niet meer uit. Dus t blijft niet bij zoals het was en dan ben ik akkoord en er is voorlopig geen andere. De vorige is getergd immers

Kijk ik vind prima hoor zo duidelijk antwoorden. Ik ben zelf misschien wel te bang om meer te horen en ik krijg tip van inderdaad aanhoren en neutraal blijven en dat lukt wel. Maar als ik daar vragen over heb en hoe ik dat verder moet zien. Lijkt me toch dat een gezinsvoogd daar normaal antwoord op kan geven en daar ondersteuning biedt. Het blijft zijn vader. Voorkomen is beter dan genezen.

ben niet getrouwd en niet samen gewoond, nogmaals

en wijkrechercheurs gaan dit niet doen. maar een deskundige die mij als ouder het gedrag kan uitleggen, mag ik dat wel aan advies verwachten of een verwijzing voor vragen?

En wat mijn kind bij de hulpverleners vertelde over wat papa vroeg en hoe hij daar zelf op reageerde kan natuurlijk ook allemaal verzonnen zijn en ja
Waar heb ik het dan over?

Lijkt me niet

"maar een deskundige die mij als ouder het gedrag kan uitleggen, mag ik dat wel aan advies verwachten of een verwijzing voor vragen?"

Omdat vader zelf niet onder de loep wil, hij wees hulp eerder af volgens je berichten, gaat er verder geen betrokken hulpverlener ook maar iets van melden aan jou.
Verdiep je zelf eens in bepaalde beelden. En bovendien: het doorgronden van iemand met een lastig karakter blijft een puzzel die je ook moet opgeven.
Jammer genoeg kun je moeilijk met mensen praten hoe je daarmee om kunt gaan.
Als je Storms hoort (destructieve karakters op de schop) dan zijn het witte olifanten in de hulpverlening die begrijpen hoe het werkt en wat je kunt doen.
Een gezinsvoogd is daar niet voor opgeleid. Dat soort dingen doe je buiten hen om want anders ben jij vader weer aan het zwartmaken.

Je kind

Dysfunctioneel gedrag van vader naar je kind en wat daarvan via je kind naar buiten komt is geen overweging bij het al dan niet begeleiden van de omgang. Dat is toch ook vaak een subjectief verhaal? Moeilijk te beoordelen door anderen en jij als tegenstribbelende partner bent niet in de positie om daar iets mee te willen. Dat wordt verkeerd uitgelegd.

Bevestiging van je eigen oordeel

'' ... maar een deskundige die mij als ouder het gedrag kan uitleggen, mag ik dat wel aan advies verwachten of een verwijzing voor vragen?'
'Een gezinsvoogd is daar niet voor opgeleid.'
Sterker nog, geen enkele deskundige mag jou zomaar het gedrag van vader gaan uitleggen. Evenmin als een deskundige jouw gedrag aan vader mag gaan uitleggen.
Het is geen tribunaal over moeilijke mannen. Je krijgt op deze manier geen bevestiging van je eigen oordeel en vermoedens.

'Ja UHP dat lijkt mijn ex wel wat. dat is wat ie jaren roept. En wat gebeurt in dit land. Dus ik heb wel een eigen mening.'
Ik blijf je toch waarschuwen: als de mening van de gezinsvoogd is, dat jij degene bent die het opgroeien van je kind belemmert, doordat je steeds strijd voert tegen vader over het hoofd van het kind heen en oplossingen blokeert, dan kan de conclusie zijn, dat jouw kind niet veilig opgroeit bij jou. En dan is een UHP mogelijk. Dat bepaalt je ex niet, daar liggen wetten aan ten grondslag (die altijd nog getoetst moeten worden bij de rechter). Stoer in je eigen gelijk blijven staan kán dan de oorzaak zijn van een UHP.
Het vergt veel taktisch inzicht, kwaliteiten als het emotionele onderscheiden van het zakelijke, enig inzicht in wettelijke regels en het vermogen om te leven met de mogelijkheid dat anderen ook wel eens gelijk hebben, of rechten hebben als je hier goed doorheen wil komen. Overtuigd zijn van je eigen gelijk is niet voldoende.

Tsjor