Echtscheiding en erna
Anja4
03-01-2020 om 15:25
Onttrekking ouderlijk gezag?
Hai,
Ik heb een vraag. Ex en ik inmiddels beiden nieuwe partner. Sinds 2 jaar. Ex woont samen met partner. Nu gaat mijn ex voor werk een week weg (dit gebeurt meermaals per jaar) en weigert hierover te communiceren. Ons kind is 5 jaar oud en wil zelf helemaal niet bij nieuwe partner verblijven wanneer ouder er zelf niet is. Ex weigert ons kind bij mij te brengen bij afwezigheid. Ik begrijp heus wanneer we het over een dag hebben dat nieuwe partner prima voor ons kind kan zorgen, maar moet ik een hele week ook zomaar accepteren?
Ook is ex afgelopen week vertrokken op vakantie. Ik had aangegeven het leuk te vinden dat ze dat gingen doen, maar kreeg geen gegevens over de reis. Pas bij aankomst wist ik in welk land mijn kind zich bevond. Overdrijf ik nu wanneer ik aangeef dat ik dit hoogst onprettig vind?
Er is 50/50 verdeling. Ouderschapsplan geeft andere afspraken dan hierboven maar daar hecht ex helaas geen waarde aan. Ik wil graag weten of dit soort zaken onder de noemer “onttrekking ouderlijk gezag” vallen.
Wie heeft goede raad?
tsjor
05-01-2020 om 09:53
Anja4
'We hebben duidelijk een andere definitie van denken in het belang van een kleuter.' Dat zeg je tegen Mirjam, maar ook tegen je ex en zijn (of haar) vriendin. Dat zal zo zijn, maar dat hoeft niet schadelijk te zijn. zo hoeft het niet schadelijk te zijn als je kind een week bij nieuwe vriendin verblijft. Ze kennen elkaar al, er is zorg, natuurlijk zullen er dingen anders gaan, maar nogmaals, dat hoeft niet schadelijk te zijn.
Wat wel schadelijk is voor een kind is een vechtscheiding. Zeker als dat juridisch uitgevochten wordt (duurt heel lang en vergt veel negatieve energie), maar ook als die sfeer er hangt.
Zorg dat je een sfeer van openheid schept, waarin je dochter onbekommerd kan vertellen wat er wel of niet leuk was die week, zonder dat ze jouw reactie moet vrezen. Heb vertrouwen in andere mensen, ook al denk je nu dat je ex het op jou gemunt heeft. Laat dat los. Ga ervan uit dat ex en nieuwe vriendin ook denken aan het belang van het kind, maar daar op hun manier invulling aan geven. Zoals het nu gaat is het niet schadelijk voor je kind en dat belang zou toch voorop moeten staan.
De reis naar het buitenland is een ander verhaal, vooral omdat het kind dan onder andere juridische wetten valt. Is het dan van belang welk land? Ik neem aan dat je je niet gaat verdiepen in de wetten die daar zijn en dat je er, op basis van ervaringen in het verleden, op kunt vertrouwen dat kind gewoon terugkomt na die vakantie (dat is het heikele punt namelijk).
Geen verblijfsadres geen paspoort is wel een eenvoudige en heldere manier om dit punt te maken. Al ben ik wel vaker op reis gegaan zonder vooraf een adres, dus dat zou voor mij, rondtrekkend met een tentje, lastig zijn geweest. Gelukkig was er niet zo'n ophef toen mijn kinderen klein waren. En geen ex die moeilijk deed.
Welke juridische procedure je ook voert, hoe vaak je het ouderschapsplan ook aanpast, als jij al of niet terecht het gevoel hebt dat je ex alles doet om jou dwars te zitten, dan krijg je dat juridisch gezien niet rechtgetrokken. 'Niet happen' is dus echt het beste advies dat je kunt krijgen. Olifantenhuid ontwikkelen, in het belang van je kind.
Tsjor
Lizzy
05-01-2020 om 11:15
Invullen
Je hebt gelijk dat mensen dingen invullen.
Jij geeft (niet expres vermoed ik) onvolledige relevante informatie (over dat ook jij buitenlandse reizen maakt) en mensen vullen dan in vanuit hun referentiekader (er zijn weinig vrouwen die veel voor hun werk weken weg zijn).
Zo werkt dat.
Dan kan je de informatie aanvullen en vragen of ze anders zouden reageren.
#24, jij: “ Ik denk echt enkel en alleen om mij dwars te zitten.”
Ook jij vult in.
Misschien kan de vriendin van je ex geen kinderen krijgen en is ze helemaal gek op jullie dochter en super blij dat ze een week alleen met haar is.
Alles kan.
Maar bottom line is: life sucks and then you die.
Het leven is niet eerlijk, niet voor jou en ook niet voor je dochtertje.
Juridisch kan je niet veel met het niet naleven van het ouderschapsplan en het levert vooral verharding van de relatie op als je het aanvecht.
Zelfs al zou ie een juridische kans hebben, realiseer je dat rechters mensen zijn en dat de uitkomst ongewis is en Jeugdzorg wil je er sowieso niet bij hebben.
Sterkte ermee. Je wilt het goede doen, maar je bent met zijn tweeen, jij en je ex.
tsjor
05-01-2020 om 11:29
Geen hele week
Toch nog even een paar punten.
'We hebben geen week op week af. We hebben de dagen wel verdeeld met als afspraak dat wanneer 1 van ons er niet zelf is, nieuwe partner prima voor dochter kan zorgen mits het niet langer is dan een dag en een nacht.' Maar dan is je dochter ook geen hele week bij vriendin van ex, alleen een paar dagen, waarschijnlijk net iets meer dan de afgesproken 1 dag per week.
Je kunt ook een stille strijd gaan voeren en dan ga je hetzelfde doen als je ex doet: 'Mijn baan heeft namelijk wel degelijk dezelfde buitenlandse weken en jazeker breng ik dochter dan naar ex.' Dan doe je dat niet meer.
Tsjor
Sydney
05-01-2020 om 13:35
Andere insteek
Blijkbaar vindt de nieuwe vriendin van je ex jullie kind zo leuk dat ze er voor wil zorgen als je ex er niet is. Dat moet toch best een fijn idee zijn.
M Lavell
05-01-2020 om 17:55
Deductie
“ Jij geeft (niet expres vermoed ik) onvolledige relevante informatie (over dat ook jij buitenlandse reizen maakt) en mensen vullen dan in vanuit hun referentiekader (er zijn weinig vrouwen die veel voor hun werk weken weg zijn)”
Welnee, het gaat niet over het werk maar over het feit dat partner met kind zonder problemen de grens over is geweest.
Vrouwen lukt dat (meestal) niet. Vrouwen hebben namelijk een andere naam dan het kind (meestal). Dan gaan de alarmbellen bij de Marechaussee (Of de airline) direct aan.
Gevolg: Vrouwen moeten aan de grens wel laten zien dat ze toestemming hebben om het kind mee te nemen. Mannen hoeven dat niet, zeker niet als ze hun nieuwe vriendin bij zich hebben, want die kan makkelijk doorgaan voor de moeder.
Degeen die spreekt noemt zich Anja.
Als we hieruit niet mogen afleiden dat zij een vrouw is dan is elk gesprek verder zinloos, want hoe moeten we de woorden dan nog interpreteren?
Jesse_1
05-01-2020 om 22:14
Eh...
Volgens mij staat nergens dat Anja geen toestemming had gegeven voor de buitenlandse reis (ook niet letterlijk dat ze wèl toestemming heeft gegeven). Wel dat ze het leuk vond dat kind op vakantie ging met ex, wat impliceert dat er toestemming was.
Hetgeen Anja hierin dwars zit is dat ze de bestemming (land) niet wist.
tsjor
05-01-2020 om 22:48
De toestemming
moet expliciet, op papier. Of het inderdaad zo is dat vrouwen eerder gesnapt worden dan mannen weet ik niet. De afwijkende naam kan inderdaad eerder vraagtekens oproepen.
Over de bestemming heeft ze verder niet zoveel te zeggen. Dat kan een persoonlijke wens zijn, maar juridisch gezien heeft ze daar geen recht op. wel op het geven van die toestemming.
Tsjor
koffie
06-01-2020 om 09:08
Tsjor - vrouw/man
Dat is zeker zo.
Mijn ex heeft met nieuwe partner en onze kinderen de halve wereld afgereisd, zonder ooit gecontroleerd te zijn.
Ik werd er - met en zonder nieuwe partner - élke keer uitgevist. Toestemmingsformulier was vaak niet eens voldoende. De kinderen zijn meerdere keren apart genomen en moesten dan verklaren dat ik echt hun moeder ben, dat partner hun stiefvader is, en wie hun biologische vader is.
Gezien vanuit de marechaussee snap ik het - anders zou je álle mensen met kinderen (dus ook de eerste huwelijken) moeten controleren en dat is te tijdrovend. Maar raar is het wel, omdat je op deze manier als vader-met-foute-bedoelingen vrij eenvoudig je kinderen kunt ontvoeren. Zorg dat je een andere vrouw bij je hebt en niemand die doorheeft dat moeder geen toestemming heeft gegeven.
koffie
06-01-2020 om 09:17
Gelijk hebben of krijgen
En voor TO: je lijkt je vooral te richten op gelijk hebben. Laat dat los, in het belang van je kind. Het is voor je kind veel minder belastend als je simpelweg aangeeft: papa beslist wat er gebeurt als je bij hem bent, ik beslis als je bij mij bent. Wanneer jij laat doorschemeren dat je het niet eens bent met de beslissingen van vader (of dat nu terecht is of niet), breng je je kind in een loyaliteitsconflict. Doe dat alsjeblieft niet.
En ja, ik weet waar ik het over heb. Het is ontzettend moeilijk, en ook ik bega die fout af en toe.
De enige uitzondering is wat mij betreft als een keuze van vader je kind in gevaar brengt.
Jan
06-01-2020 om 10:10
@tsjor
Ik denk dat het weigeren van toestemming juridisch best stand houdt als de bestemming niet wordt prijsgegeven. Hoe moet je anders afwegen of het veilig en verantwoord is en wat de risico’s zijn.
Als je in een serieus conflict bent met een Argentijnse man wil je misschien best toestemming geven voor een weekje Frankrijk. Terwijl ik toestemming voor een reis naar zuid-Amerika toch echt zou weigeren wegen ontvoeringsgevaar.
Paddington
06-01-2020 om 12:00
Persoonlijk denk ik
dat je het anders moet insteken. Vertrouw jij de vader van je dochter dat hij dochter niet in levensgevaar brengt en dat hij zorgt dat ze weer terug komt in Nederland? Dan zou ik, hoe moeilijk het ook is, toch loslaten.
Mijn ex heeft ook op heel veel gebieden heel moeilijk gedaan en getreiterd. Dat doet hij nog. Alleen dochter is nu 18 en ziet heel goed dat er een verschil is tussen haar beide ouders. Ze is het geziek en gezeik van haar vader en zijn partner ook zat. Dat geeft ze ook aan, maar net als haar moeder kiest ze vaak voor de lieve vrede. Op het moment dat er iets is waarvan zij echt iets heeft: mijn vader heeft pech dan zorgt ze wel dat het haar lukt. Soms openlijk en dwars, maar meestal subtiel.
Dochter vind het niet leuk om bij haar vader te zijn als hij er niet is (een bekend probleem). Jij hebt geprobeerd om het voor haar te regelen, daarmee heb jij gedaan wat je kunt. Er is geen enkele mogelijkheid om dat soort dingen af te dwingen behalve het proberen bij een rechter door er een boete voor te vragen. Je kunt zelf al invullen dat het jullie relatie niet ten goede komt.
Het is een lastige situatie omdat jullie beide denken te weten wat het beste is voor jullie kind. Voor kinderen is rust en regelmaat belangrijk, maar hoe vul je dat in. Jij geeft aan dat jij denkt dat het ingevuld wordt door kind bij de andere ouder te brengen als er een reis naar het buitenland ingepland is. Hij denkt daar anders over. Het is een verschil van mening waar je niet makkelijk uit komt. Dan denk jij dat jij het echt het beste weet, want het kind vind het ook. Maar wees eens eerlijk luister jij altijd naar je kind? Ik deed dat zeer zeker niet toen mijn kind die leeftijd had. Anders was er maar beperkte groente op tafel gekomen en waren vaccinaties niet gegeven. Naar de tandarts wilde ze ook niet, net zo min als naar school. Soms moet je als ouders nu eenmaal anders beslissen.
Dus: vertrouw jij je ex dat dochter weer terugkomt naar Nederland en dat ze goed wordt behandeld? Dan loslaten. Bij mishandeling en gedegen angst voor ontvoering: loslaten.
Daarnaast bij ex aangegeven dat je graag het vakantieadres hebt voor het geval dat er iets gebeurd en jij naar hun toe moet (denk aan een spoedoperatie van dochter of een reden dat ex en partner niet voor dochter kunnen zorgen en jij dochter dus moet ophalen). Geef ook het goede voorbeeld en dus tijdig aan waar jullie naar op vakantie gaan.
Ik wens je heel veel sterkte. Zoals ik al aangaf, ik heb dezelfde ervaring en ben daarom erg blij dat dochter nu 18 is en het zelf regelt. Dat duurt voor jou nog best lang en ik wens jou daarom de kracht om soms dingen te slikken om de vrede te bewaren. Voor mij hielp het door mezelf voor te houden dat dochter nog meer last had van weer ruzie tussen haar ouders.
jose
06-01-2020 om 12:15
vrouw man
Nou des te meer reden om je kinderen de naam van de moeder te geven
Sydney
06-01-2020 om 17:40
Jan
'Hoe moet je anders afwegen of het veilig en verantwoord is en wat de risico’s zijn.'
Dat lijkt me iets wat de ex zelf toch ook prima kan? Die toestemming is vooral om kindontvoeringen te voorkomen, niet om inspraak te hebben over de vakantiebestemming.
Jan
06-01-2020 om 18:35
Dat zeg ik toch
Inspraak over de vakantiebestemming is niet je doel, ik noem het woord ontvoering letterlijk in dat bericht. Maar ook ontvoeringsrisico’s kun je moeilijk inschatten als je niet weet wat de bestemming is.
Bij een Turkse man geef je misschien geen toestemming voor een reis naar Turkije. Terwijl een Amerikaanse man rustig naar Turkije zou mogen, maar misschien niet naar new York.
Of een nederlandse man met een vijandige houding die veel vrienden (of corrupte ambtenaren door zaken of wat dan ook) heeft in een bepaald ver land. Dan is het risico een stuk groter in dat specifieke land.
Het is niet voor niks dat je op het toestemmingsformulier het land moet invullen.
Leen13
06-01-2020 om 19:04
Vervangende toestemming Jan
https://www.uiteenfamilierecht.nl/toestemming-voor-vakantie-buitenland/
Het enkele feit dat iemand, met beider kinderen, op vakantie wil in het herkomstland geeft je niet het recht om die vakantie te weigeren. De andere ouder kan via een kort geding vervangende toestemming krijgen van de rechtbank.
"Dit was aan orde in de volgende situatie. De moeder was afkomstig uit de Verenigde Staten en wilde graag met het kind haar Amerikaanse familie bezoeken. De vader wilde geen toestemming geven, omdat hij vreesde dat de moeder niet zou terugkeren naar Nederland. Als reden daarvoor voerde hij aan dat alle familieleden van de moeder in de Verenigde Staten wonen, de moeder de Nederlandse taal niet spreekt en zij in Nederland niet in haar eigen levensonderhoud kan voorzien. Het gerechtshof vond dat niet voldoende en vond dat de moeder met het kind naar de Verenigde Staten moest kunnen reizen. Het belang van het kind om zijn Amerikaanse familie te leren kennen vond het Gerechtshof zwaarder wegen dan de vrees van de vader dat het kind niet zal terugkeren naar Nederland."
Bovendien is het nogal kortzichtig. Een vader met als herkomstland Turkije kan dan toestemming krijgen om naar Zweden op vakantie te gaan en neemt daar dan het vliegtuig naar Turkije.
Het voornemen om niet terug te keren met de kinderen moet (feitelijk) aantoonbaar zijn.
Zoals in het daarbij volgende geval.
"Dit kwam doordat er What’s App-berichten waren waaruit bleek dat de moeder een (voormalig) geliefde heeft in Brazilië. Verder probeerde de moeder eenhoofdig gezag te krijgen en vertelde de moeder op school over eventuele verhuisplannen. Het gerechtshof kon dan ook niet uitsluiten dat de moeder van plan was om met het kind definitief naar Brazilië te vertrekken. Daarbij kwam nog dat de moeder niet bereid was om de vrees van de vader weg te nemen. Zo wees de moeder het voorstel van de vader om in een ouderschapsplan op te nemen dat de hoofdverblijfplaats van het kind in Nederland is, af. "
Jan
06-01-2020 om 19:44
Lees die hele uitspraak eens
Het gaat er om dat die vrees niet irreëel is. Die Whatsappjes zijn niet eens officeel betrokken want er was gedoe met de vertaling. Het gerechtshof zegt niks over die kans. Dat waren jou vrienden van de RvdK.
Het ligt nogal genuanceerd allemaal. Maar weigeren de bestemming bekend te maken is geen pluspunt.
Sydney
06-01-2020 om 20:19
Nee AnneJ
'Een vader met als herkomstland Turkije kan dan toestemming krijgen om naar Zweden op vakantie te gaan en neemt daar dan het vliegtuig naar Turkije.'
Als je het formulier bekijkt, zie je dat je op het formulier de vluchttijden en bestemmingen moet invullen. De vader in jouw voorbeeld heeft dus alleen toestemming voor de vlucht op een bepaalde dag vanaf vliegveld 1 naar vliegveld 2. Niet voor de vlucht op dag 2 van vliegveld 2 naar Turkije. Het klopt dus niet wat je zegt.
Flavia
07-01-2020 om 07:43
Dat formulier
Dat formulier is alleen beschikbaar in het Nederlands en daarmee redelijk waardeloos in het buitenland.
Althans de Engelse douane kon er weinig mee destijds. En ik wilde nog wel naar Nederland. Dat het op de achterkant een kopie paspoort en handgeschreven toestemming van mijn ex in het Engels had werkte beter.
Olivia
07-01-2020 om 09:27
mijn partner
Mijn partner heeft zo'n afspraak niet met zijn ex, maar als hij nu eens weg moet dan schakelt hij nooit zijn ex in.
Niet om vervelend te doen, maar om het voor de kinderen duidelijk te houden.
Bij papa, is bij papa en als papa er niet is, dan regelt hij opvang (hij vraagt zijn ouders meestal) zodat
1) zijn ex gewoon haar planning kan aanhouden, zonder iets extra's te moeten regelen. 2) het is duidelijker voor de kinderen.
3) zijn ouders vinden het geweldig om hun kleinkinderen te zien.
Ik snap je wel, maar misschien was het gewoon niet zo handig om dit in het convenant af te spreken, hij had meteen moeten zeggen dat hij dit niet wilde.
Misschien voor je dochter wat enthousiaster 'acteren' in de trant, oh wat leuk dan kan je de hele week leuke dingen doen met 'naam nieuwe vriendin'.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.