Onderzoek Raad vd Kinderbescherming
hallo. Ik zou graag wat ervaringen horen.
Er komt een onderzoek van de raad van de kinderbescherming over een zorgregeling van mijn dochter van 6. De rechter heeft dit besloten. Mijn ex en ik komen er samen gewoon niet uit.
Nu is het zo dat mijn ex al sinds we uit elkaar zijn extreem boos en gefrustreerd is richting mij en mij alleen maar kan zwartmaken en beschuldigen en allerlei onzin over mij vertellen. Hij gelooft geen woord van wat ik zeg ( aangezien ik de relatie heb verbroken ben ik nooit meer te vertrouwen aldus hem) Ik ben degene die altijd rustig en beschaafd blijft. Hij zal dit tijdens het onderzoek waarschijnlijk ook doen. Wat is hiervan de consequentie? Zal zo'n raadsonderzoeker denken: wat een gefrustreerde man. Of worden al die beschuldigingen en verwijten gewoon letterlijk neergetypt en zit ik daar later mee?
Ik hoor graag wat ervaringen!
Voor zover ik weet wordt wel in het rapport opgenomen wat iemand zegt, maar dat wil nog niet zeggen dat eventuele verdenkingen ook serieus genomen worden. Dus dan krijg je zinnen als "moeder geeft aan dat vader tijdens het huwelijk gewelddadig was" en "vader stelt dat er bij moeder sprake zou zijn van een borderline persoonlijkheidsstoornis".
Waar gaat die rechtszaak nou precies over? Wat wil hij en wat wil jij? Want voor zover ik weet zijn rechters tegenwoordig niet al te happig op het aanvragen van een onderzoek bij de Raad omdat dat vanwege de lange wachttijden tot forse vertragingen leidt. Althans, hier in Amsterdam is de wachttijd voor zo'n raadsonderzoek (een "G&O onderzoek") bij mijn weten een maand of 9.
En wonen jullie bij elkaar in de buurt of niet? Want zoiets heeft ook grote invloed op hoe de zorgregeling eruit komt te zien.
De raadsonderzoeker staat volledig aan de kant van het kind en kijkt wat voor het kind het beste is. De Raad doet niet aan waarheidsvinding. Wie er gelijk heeft of wie de boosdoener is volgens de ouders doet niet ter zake. Ouders mogen elkaar best voor rotte vis uitmaken, dat interesseert de raadsonderzoeker niet. Het wordt wel inderdaad letterlijk opgeschreven zoals in de reactie hierboven staat. Dit om aan te tonen dat er bijvoorbeeld een loyaliteitsconflict bij de kinderen dreigt. Het wordt ook relevant als de ouders bijvoorbeeld voortdurend in bijzijn van de kinderen een grote mond hebben naar elkaar. De Raad kan besluiten tot een OTS als blijkt dat de ouders er samen echt niet meer uitkomen. Dan komt er een gezinsvoogd in beide gezinnen die gaat oa observeren wat de dynamiek is aan beide kanten en hoe het opvoedklimaat is (gezond/ongezond/ruimte voor verbetering etc) Op basis van de bevindingen maakt de voogd een rapport en de rechter beslist vervolgens wat er moet gebeuren.
" De Raad kan besluiten tot een OTS als blijkt dat de ouders er samen echt niet meer uitkomen. Dan komt er een gezinsvoogd in beide gezinnen die gaat oa observeren wat de dynamiek is aan beide kanten en hoe het opvoedklimaat is (gezond/ongezond/ruimte voor verbetering etc) Op basis van de bevindingen maakt de voogd een rapport en de rechter beslist vervolgens wat er moet gebeuren."
Het gaat niet helemaal zo. Inderdaad kan de Raad tijdens het onderzoek besluiten om ook te gaan onderzoeken of er misschien reden is om een kinderbeschermingsmaatregel te treffen (en dat is dan in de praktijk een ondertoezichtstelling, afgekort ots). De Raad legt niet zelf de ots op, maar doet een verzoek daartoe bij de rechter en die rechter kan de ots uitspreken. Daarvoor is nodig dat de kinderen ernstig in hun ontwikkeling worden bedreigd (bijvoorbeeld omdat ze klem zitten tussen vechtende ouders) en dat de ouders met gezag de hulp die nodig is om die ontwikkelingsbedreiging weg te nemen niet willen aanvaarden.
Als er een ots wordt uitgesproken moet er inderdaad een gezinsvoogd worden aangewezen die de problemen gaat proberen aan te pakken. De praktijk is overigens vaak dat er niet meteen een gezinsvoogd kan worden aangewezen vanwege ernstige personeelstekorten bij de instellingen die zo'n ondertoezichtstelling moeten uitvoeren (de gecertificeerde instellingen, afgekort GI's).
Het toeval wil dat er net een artikel is verschenen in het Nederlands Juristenblad van twee gezaghebbende auteurs die betogen dat er veel terughoudender moet worden omgegaan met kinderbeschermingsmaatregelen bij conflictueuze echtscheidingen. Het zal heel interessant zijn om te zien of dat aanleiding is tot een andere koers in de rechtspraak. Het zou best kunnen, omdat de jeugdzorg dreigt te bezwijken onder de werklast die uit die conflictscheidingen voortkomt, dus een nieuwe koers zal voor veel betrokkenen heel zinvol zijn.
Maar goed, dat zijn leuke theoretische bespiegelingen, daar heeft TO helemaal niks aan natuurlijk. Voor jou, Charlotte 12345: probeer zo rustig mogelijk te blijven, spreek eventuele zorgen over vaders gedrag wel uit maar overdrijf vooral niet, en wacht verder af.
Nog wel even dit: aan het eind krijg je het concept-rapport van de Raad toegestuurd en dan krijg je de gelegenheid daar commentaar op te leveren. Lees het concept goed door. Als de uitkomst is dat de Raad een ots gaat vragen en je wilt dat niet, bereid je dan voor op het voeren van verweer tegen dat verzoek (neem een advocaat in de arm, bij voorkeur een van de vereniging van jeugdrechtadvocaten; een advocaat is overigens niet verplicht). Verder kan je feitelijke onjuistheden in het rapport corrigeren. Maar ga geen zout strooien op elk klein slakje. Als de Raad een andere opvatting heeft dan jij dan is dat geen grond voor een correctie (er zit geen feitelijke onjuistheid in), dan kun je in je commentaar wel laten weten dat je het niet eens bent met de Raad, maar hou dat relatief kort. Soms leveren mensen een commentaar aan dat neerkomt op een tirade van vier kantjes, dat maakt geen denderende indruk. Het commentaar wordt vaak - zeker als het lang is - aan de eindversie van het raadsrapport gehecht en de rechter krijgt het dus ook onder ogen. Denk daaraan als je je commentaar opstelt. Vraag desnoods iemand om mee te lezen.
Bedankt voor alle reacties. De rechtzaal was gewoon de echtscheidingsprocedure. Het financiële gedeelte is afgesloten, alleen het zorgregeling gedeelte nog niet. Vader woont 30 km verderop van mijn woonplaats waar kind op school zit. Er is alleen omgang in het weekend ( niet elke weekenddag). Dit is zo bepaald in een voorlopige voorziening 3 jaar geleden.
Een OTS zit ik idd niet op te wachten. Maar vind het lastig daar iets bij voor te stellen. Hoe vaak heb je dan gesprekken met die gezinsvoogd? Hoe vaak "bemoeit" die zich met alles? Alles blijft wel gewoon hetzelfde alleen moet je dus regelmatig met die gezinsvoogd overleggen? Ik vind het een beetje vaag allemaal.
Hoe een ots er in de praktijk uitziet hangt van de omstandigheden af: wat is er voor problematiek, is er een vaste gezinsvoogd beschikbaar of niet, en zo ja, hoeveel tijd heeft hij/zij dan om zich met jouw gezin bezig te houden. Daar valt dus niet zo bar veel over te zeggen.
Er kan een ots komen als de Raad van mening is - ik schreef het al eerder - dat de kinderen in hun ontwikkeling worden bedreigd en jullie als ouders (of een van jullie) onvoldoende meewerken aan de hulp die de Raad nodig vindt om die bedreiging weg te nemen. Zo'n ots komt er dus niet zomaar, en die ots komt er ook niet alleen op basis van verdachtmakingen van de ene ouder door de andere ouder.
Een ots komt er ook niet alleen maar vanwege gedoe rond de omgang. Maar als ouders zo hard tegenover elkaar staan dat de kinderen daar flink last van hebben dan kan dat onder omstandigheden wel reden zijn voor een ots.
Maar goed, de raad doet in eerste instantie geen onderzoek naar de wenselijkheid van een ots, maar naar de beste regeling over de omgang.
Ik vroeg je wat je ex wil en wat jij wil. Ik begrijp dat er dus alleen nog maar onenigheid is over de omgang (en niet over gezag of alimentatie). Kennelijk is de omgang altijd blijven doorgaan zoals die ooit in de beslissing over voorlopige voorzieningen is vastgelegd. Wie is het daar dan niet mee eens, en waarom? En wat zegt jouw advocaat: wordt er meestal een raadsonderzoek gestart in een omgangszaak, of alleen maar bij moeilijke zaken, en als het dat laatste is, wat maakt dan dat jouw zaak moeilijk is?
Mijn vermoeden is dat er het nodige aan de hand is dat niet blijkt uit jouw postings. Maar dat komt omdat ik ervan uitga dat de rechter niet voor elke omgangszaak een raadsonderzoek vraagt, vanwege die lange doorlooptijden. Misschien is dat uitgangspunt wel verkeerd, ik ken alleen de situatie in Amsterdam, bij andere rechtbanken is het misschien wel heel anders.
Die voorlopige voorziening is achterhaald en we willen allebei wat anders, maar we raken het niet eens. Bijkomstigheid is dat dochter regelmatig weigert naar vader te gaan.
Charlotte12345 schreef op 09-11-2023 om 17:36:
Die voorlopige voorziening is achterhaald en we willen allebei wat anders, maar we raken het niet eens. Bijkomstigheid is dat dochter regelmatig weigert naar vader te gaan.
En wat gebeurt er als ze weigert? Gaat ze dan niet?
Nee als ze weigert is ze er niet toe te krijgen naar buiten te gaan. Eerst ging ze nog wel naar buiten maar weigerde dan in de auto te stappen. Nu weigert ze naar buiten te gaan. En het is geen baby meer die je even oppakt.
Charlotte12345 schreef op 09-11-2023 om 18:31:
Nee als ze weigert is ze er niet toe te krijgen naar buiten te gaan. Eerst ging ze nog wel naar buiten maar weigerde dan in de auto te stappen. Nu weigert ze naar buiten te gaan. En het is geen baby meer die je even oppakt.
Wat doe je als ze weigert naar school te gaan? Naar haar vader aan zou net zo vanzelfsprekend moeten zijn. (uitgezonderd misbruik/mishandelings situaties).
Als er hierdoor regelmatig geen omgang is, dan snap ik beter waarom er een onderzoek komt.
Overigens wordt vaak aangeraden dat de ouder waar het kind op dat moment is dat die het kind brengt, in plaats van dat het kind opgehaald wordt. Zodat duidelijk is die ouder achter de omgang staat.
Hoe oud zijn je kinderen?
'En het is geen baby meer die je even oppakt.' Nee, maar een zesjarige is ook niet degene die bepaalt hoe de omgang met vader en moeder is. De wijze waarop zij naar vader gaat wordt heel erg bepaald door de manier waarop jij er zelf mee om gaat. Ik heb mijn dochter indertijd huilend naar vader laten gaan, ging weg terwijl ze zich vastklemde aan mijn broekspijp. Heel pijnlijk voor mij. En voor haar. Maar dat gaat over. en anders had ze haar vader nooit leren kennen.
Als je de weigering van dochter lardeert met je eigen negatieve gevoelens over vader en je ziet geen andere mogelijkheid dan je kind te bevestigen in haar weigering, dan is de opgroeisituatie van je dochter inderdaad in het geding. Het helpt overigens bijna niet om op dat moment te beginnen over mishandelingen etc. van vader. Te laat en een verdacht bij de haren erbij gesleept argument.
Een gezinsvoogd is niet jouw vriendje of vriendinnetje. Een gezinsvoogd zal niet voor jou gaan zorgen, zodat jouw wensen vervuld worden. Een gezinsvoogd kijkt naar het kind , zoals eerder al beschreven. Ouders (allebei, vader en moeder) zijn omgevingsfactoren voor het kind. Als die omgevingsfactoren storend zijn zal het kind daartegen beschermd worden. Ongeacht wat de problemen van de ouders zijn.
Mijn advies:bij de voorlopige voorzieningen is een bepaalde omgang vastgelegd. Dat was voorlopig, tijdelijk. Nu bij de definitieve versie moet je opnieuw gaan kijken wat de beste mogelijkheden zijn. Daarbij is het een kwestie van geven en nemen. Scheiden is pijnlijk, altijd. Die pijn moet je verdelen en daaraan kun je werken door na te denken over welk deel van de pijn jij op je neemt, zodat de pijn van de ander wat minder is.
Tsjor
Charlotte12345 schreef op 09-11-2023 om 18:31:
Nee als ze weigert is ze er niet toe te krijgen naar buiten te gaan. Eerst ging ze nog wel naar buiten maar weigerde dan in de auto te stappen. Nu weigert ze naar buiten te gaan. En het is geen baby meer die je even oppakt.
Nee, maar het is ook geen puber van 14! Ze is pas 6 en bepaalt dus ook niet wat/hoe/wanneer en bij wie, dus ja, ik begrijp vader in deze situatie nu ook wel beter.
RoodVruchtje schreef op 10-11-2023 om 18:02:
[..]
Nee, maar het is ook geen puber van 14! Ze is pas 6 en bepaalt dus ook niet wat/hoe/wanneer en bij wie, dus ja, ik begrijp vader in deze situatie nu ook wel beter.
Toch lijkt het me ook wel een vervelende situatie als je een kind met geweld een auto in moet sleuren, vastbinden en ermee naar vader rijden. Voor het kind nogal akelig en voor jezelf voelt dat toch ook niet goed. Het loopt ook snel uit de hand in klappen en schreeuwen als het zo’n toestand wordt (zie ik dan zo voor me, dit is geen beschuldiging naar TO).
Ik snap het sentiment dat een 6-jarige niet alles mag bepalen maar ik vind dit toch wel een beetje het andere uiterste. Heeft er niemand een wat vriendelijkere tip dan “zij heeft gewoon te luisteren en klaar”?
AnnaPollewop schreef op 10-11-2023 om 19:45:
[..]
Toch lijkt het me ook wel een vervelende situatie als je een kind met geweld een auto in moet sleuren, vastbinden en ermee naar vader rijden. Voor het kind nogal akelig en voor jezelf voelt dat toch ook niet goed. Het loopt ook snel uit de hand in klappen en schreeuwen als het zo’n toestand wordt (zie ik dan zo voor me, dit is geen beschuldiging naar TO).
Ik snap het sentiment dat een 6-jarige niet alles mag bepalen maar ik vind dit toch wel een beetje het andere uiterste. Heeft er niemand een wat vriendelijkere tip dan “zij heeft gewoon te luisteren en klaar”?
Het is vaak een houding die je zelf hebt die het kind de indruk geeft dat weigeren kan (uitzonderingen daargelaten). Het is echt heel belangrijk dat de omgang als vanzelfsprekend gepresenteerd wordt aan het kind (zoals naar school gaan, tandenpoetsen etc.). En mijn concrete advies was dus brengen, en niet laten halen door haar vader.
Verder kan ik deze aanraden: http://www.anaguia.nl
Grote voordeel is dat deze mevrouw ook praat met het kind zelf. Ik heb het destijds tijdens mijn scheiding heel erg waardevol gevonden. (al waren wij er niet vrijwillig, bij ons was het een opgelegde mediation door de rechtbank). Niet handig als er ook nog financiële zaken geregeld moeten worden door mediation, achtergrond van haar is psycholoog. Maar voor omgangszaken heel goed.
AnnaPollewop schreef op 10-11-2023 om 19:45:
[..]
Ik snap het sentiment dat een 6-jarige niet alles mag bepalen maar ik vind dit toch wel een beetje het andere uiterste. Heeft er niemand een wat vriendelijkere tip dan “zij heeft gewoon te luisteren en klaar”?
Ook goeie passief-agressieve reactie, terwijl vetgedrukte echt je eigen invulling is van hetgeen ik schrijf natuurlijk 